Ioh. Mich. Langgut ... In illustr. dn. Henrici De Cocceii Prudentiam jur. publ. animadversiones cum illustrantes, tum emendantes

171쪽

ET IΜP.ROM AC REGN . Si rL. I Itam esse, nuitur , de qua mutatione, videsis SthurtZ s. disert. 4b.d i re Augusti in Distium , ubi proceres Italiaeeu formula Ottoniana vero suffragandi hereditario feta di jure destitutos fuisse contendit add. F. Me n. r. c ibi Animadv. item'

rum , a siubjunc ama. f. expositionem videbi

mus.

a. e acquisitarii de quo tamen merito duabites, quando ea solum regno jure eedunt, quae Rex per pactum aut bellum, publico nomine initum,aequirit; at quae hirulo dotis, qui privatus est , eidem obveni t , ut Calabrha&Apulia Ottorii I . ducta Theophani Nieephora Imperiitoris ByZantini privigna, magis ad proprium familia jus pertinere censentur, ni fide contraria Regis votantate mania festo onstet. Qua desciente. eum tali aequisti ne privata regnum auetum vese ideo existimati nequist, quia ejus generis actus communi hominum natura repugnat, quae sibi magis quain aliis acquirere studet. Unde jus Germania in Apuliam&Calabriam a Conrado u derivandum est, cujus antecessor Henricus II id jure familia intonianae, eui per agnationem innexus fuit, adhuc habuisse vudetur, quoad Ottones jam dictas regiones et nuptias Theophaniae Germauis aequisivisse non de

monstrat hir.

minio okimperio supremo subduxerunt, hocque tabi arrogarunt. Quamobram plo injustis inuat - ribus

172쪽

11 An Ap. VI. DE REGNO ITALIAE tibus se iusiurpatoribus merito habendi sunt. Nec obstat, G paruos atque saracenos Apulia Calabriaque Normannis pulsos esse ; cum id auspiciis Germanorum, a quibus illi praedicta Italiae regio ex ea lege conditione posssidendas acceperant, factum, vel saltem fieri debuerit. . .,r. manumquesultem verisso Puo interveniente olim Ruda regalia conferebantur, cujus vice hodie in nudis secularibus gladius, in ecclesiast, eis autem sceptrum fungitur vid. inst. g. L . .

fio II. Augusto manum vexillo regni Neapolitani admovere voluit, imo reapse admovit, ut clare testatur Otto Frising. c. Leo valuit, ut is pro condo mino directo & supremo ejus regni haberetur. Ex quo tempore hoc Curiae Romanae nexu beneficiario seu nudati devineiri Germanorum condormis nium directum fere negligi coepit. a. Hic itaque cujus causam ita agit Schurig. Rei sth dissert. D. de character event adde id con μου. illustri controv. i. de Regno Meiliae argumenta

ejus si dotis ita loci 1. Constanti te justis nata. libus; sy Taneredi nothi naseendi labe

regni Sicilia ceu foeminini eranditiones A. eou- sensu Pontificis tanquam directi supremique domini, 6.ypravis Normannorum facinoribus eorumque 'hinjusta Siciliae ustirpatione deprome do, ut tamen ancredi successonem justiorem habere videatur, propterea, quod ci.) in veteri Italia

aliisque oeciduis septentrionalibus regnis non

173쪽

L quod pater Tancredi, data ab avo venia nuptiis rite peractus labem nascendi purgarit quo 3. factum sit, ut pater ordinum regni suffragio ejus capax judicaretur praeterea A. majoribus Taneredi Normannicae stirpis Siciliam, bello adversus Saracenos suscepto quaesitar huic abus recta serie descendenti non potu vit auferti; l . Poniatifex plus tibi, quam par fuit, sumserit, regnum lieno labore periculoque partum pro suo habens.

3. regno prsino juri restituis secum hiegraviter obstat, quod ipse affert Autor inst. F. U. extrae. 7. Henricum VI electionem Germano rum in jus successionis convertere Mea lege regnum utriusque Sicilia Imperio jungere volentem ab iis repussam tulisse. Inde enim satis manifestum redditur, eum Siciliam titulo doti partam, nequaquam Germaniae junxime, sed sibi suaeque is milia aequilisitse adde omnino Animadv. a.supra ad hunc g.

. picto Manfredo Frideri et II. Augustiqe

Siciliae regis filio notho, i. e. ex concubina nato

qui, mortuo Conrado IV ejusdem filio legitimodi Germaniae Siciliaeque Rege, hujus filio legitimo Conradino regnum Stelliae, instigante Ponti fio.

174쪽

'is . AD CAP. VI. DE REGNO ITALI E Conradisum dicti Conradi IV justum m hum&Frideriei II. nepotern, qui victo per Caro. Ium Andegaventem cae que Mansredo, regnum stelliae a patre Conrado IV per testamentum sibi destinatum danguinis, a primo acquirente Henia rico VI. abavo suo descensentis, jure ad se det tum,imis adversias Carolum Audesaventem repe titum iverat Schusitfleisch. . . . Petrum 'etonium' cujus causiam adve sus Carolum Andegavensem e ter ea, quae Paulo ante Ansmadv. 1 adb. . de regno Siciliae, succe sicinem tum foeminarum sum nothorum admixte , attulimus, inprimis juvabat, quoiu Constantiam. Mansredi notat Siculi Regis filiam in matrimonioe habebati tum quod jus socero, seruiente Pontifi, ee, velut directo sepremoque Siciliae domino, in ilia Io regno quaesitum, uete utroque tam Conradino quam Mansredo ad Constantiam uxorem luro sanguinis devolutum putabatur. Quod ei neque Pontii ex nequε Carolus Andegavens, sine ultrucausa auferre saluit. Accedebat praeterea conissenlas eum Pontificis, tum Stelliae Proeerum, qui propter avaritiam, rapinas, libidinem in Ientiamque Gallorum peltae si lacis regno indignos iudicitia hanti atque ad id, capessendum Petrum Arragonium invitabam in ne prorses omittam, eum a Conradino, eum ad ultimum supplicium deposteretur signo chirothecae semonstratum, regnique heredem appellatum esse. Ceterum exemplo

Mailredi ejusque filiae Constantia legi ma cithorum in regno Sicilia saccessio evidenter com-

175쪽

ET IMP. ROM. AC REGN. siCIL. Issyrobatur. Quare nec Tancredi nothi suceessio propter nastendi labem, etsi ea purgata non suis. et injialta haberi potera g. add. SchurtEss. . . Comiων. . de regno Sisi Laad Arragonios viro. Regemque Sisi 'in Provinciae, regno A. relatensi innexae, Comitem , nomine Roberturn, qui permultisa taliae civitatibus ad imperium Gen munorum spectantibus ad injuriam Henrie VII. perfidiae foeda conjurationis autor fuerat. tiua de te vid. Lelim. l. 7. Chron Spis. c. u. Clementai de sentent. σν0- 8 eumque ad curtam Imperatoriam venire Ac causam dicere tergiversantem, velut confessum de eonvictum, perduellionis lege capite

damnatum non minus Apuliae regno quam Prouincia Comitatu mulctans, atque sententiae ejus executionem Regi Siciliae Friderit mandanς evia denti argumento utrumque tam Aprilia regnunc quam provinciae Comitatum tum adhuc imperis Germanorum nudi dessubjectionis nexu obnoxium, suisse. Sed exeeutio ob subitum Henrici II ex. cessum intermissa. o. isaraonemque inuin etiam ipsiam sente sam, tanquam invalidam , ut ipse fatetur Pontia sex incit. Clema desententia sis , asia Quhi, etsi ei resicissioni colocanda varias causias, quas lingo iustificas dicunt ibidem asserat, verior tamen Mi asoria ejus causa fuisse videtur, quod dictusa bertus perfidia .conjutationis indus adversus Henticum VII. ipsiusPontificis impulsu epigerat,

176쪽

1 6 AD CAP. VI p REGNO ITALIAE F. 23. Paruisse Baliam add. Schurthst dissertii. Abine Augusti in Italiam cer dissol. D. de diams imperii Carolini . 6. 1. de Mediolano quem Dueatum juxta eum Marchionatu Finalis ditione Senensi patrum memoria Philippum v. Hispaniarum Regem infide&elientelaumperii tenendum tuendumque a Ferdinando III. Caesare suscepisse,ex P. Piasecio an

. non erubuit contendere adde Clem. i. d. sent. σκejudic. clem un de jurejurando. . eximere quipotui est quod enim semel in Germanorum supremum jus venit, ut Apulia Sicilia sine facto consensu eorum ad sedem Roma. nam transire nequit. Neque enim eis,ceu populo Iibero, alius dominii amittendi Macquirendi modus valide opponi potest, ut supra M . 37. c. I demonstravi miis. Equidem a pontificiat eaosiae patroniseesso Ludovici Pii allegatu ex can. Ego Ludoricusso di EI. 0. verum ibi de Stellia aut Apulia ne verbulum quidem extat. Quare curia Romana altera cessione, quam Raph. Volaterr exhibliotheca Vaticana se promsisse narrat . . Geograph niti mavult, in qua sedi Romanae multo pluis

res terrae, quam inest. can. Ego Ludovic- , obolatae dataeque dicuntur ut Ravenna, Ferraria , Sicilia, Sardinia, Corsica c. quae tamen dudum

ab eruditis falsi insimulata et , propterea, quod

nullus Scriptorum veterum, qui vitam resqueatastas Ludovicilii memoria prodiderunt ejus meminit,

177쪽

ET IMP. ROM. AC REGN. si i L. is minit, ut observavit Ioli Frider. Grono v ad Hum

ii stam estionem nulla falsi sitispicione laborare,

Germani tamen inde non magis quam alius dominus abdicatione proprietatis abusufructuario faeta, obligabuntur, cum neque Ludovico Pio neque ulli alii Francorum aut Germanorum Regi res Imperii absque Procerum assensu alienandi facultas data sit. Sc quomodo quaeso Ludovicus Pius sed Romanae has regiones cedere potuit, cum eae in Graecoiarum Imperatorum ditione ad Ottonem I. usque permanserint vid. supra g. . a i h. c. Acia

cedit, quod successor facto decesibris non obligetur, nisi in quantum id ratione probabjli nititur, quod de jactata Ludovici Pii insequentium Imperatotum effusa liberalitate in sedem Romanam

dici nequit. Hug. rotia de jur ML spae. c. I . . to δὲ sua. Quamobrem pro certo habendum putamus, directum d premumque dominium ii Siciliam Apuliamque Germanis adhuc sal uaresse, quoad hoc in Pontificem expresso aut taeit contensia eorum translatum esse, certis liquidis argumenti non probatur. g. s. ablata sunt unam terrae cisrhenana in

transdanubianae Omne , quae nunc regno Germa

niae innexae sunt, mim in ditione Roma orum fuerunt, ut d9eet Noster supra c. a. f. II. sua.

a. Senonum inui in Italiam delati Romam occuparunt, a Camillo postea deleti. mos vero non Suevos Semnones, ut Autor quidem retur, sed Gallos fuisse, supra adg. r. .s notavimus uua

178쪽

ε38 An CAP. VI DE REGNO ITALIAE te huc, tibi de justitia bellorum adversus Romanos

a Germanis gestorum quaeritur, nequaqlia m. Per

. tinent.

3. vast sermaniam' non universam . sed partem chmtaxat, Sicambriam nimirum, ad Rhenum inferiorem sitam, propterea, quod Sicamhri Usipetes aencletos Romanorum hostes recepe. rarit, ad postulationem Caesari dedete recusa bant. Caesar L. de belP. Galgico c. L seqq. Unde Romanis justa in Sicambro belli causa secundum ea, quae doεet Hugo Grol. l. a de jur best est pisci Mar. s. aeq. Equidem Caesar pravet Sicambros - Suevos quoque Rege Ariovisto, Sequanis petenti bus, armis aggressus est vicitque verunt id belistum, in Gallia quippe ubi hodie Burgundia est gestum, hic, ubi de Germania sermo est, allegari

nequit vid. Caesar l. r. de best Gassico c. Io seqq. . Germani dedendum ideo scit quia et tum adversius memoratos populos Germanos missa indictione Romanis olim usitata is injussu senatus polis lique Romani, penes quem tum temporis adhuc jus belli pacis erat, susceperat vid. Grol. l. . dejur beli S a c. s. .F. n..c c. s. g. o. unde ex hac Catonis sententia minime inferendum, Romanis justam belli causam Germa norum respeetu defuisse. e. alite ac Tum optas perpendens nimiruae damnum Romanis per bella Germanica illatum. nam belli iustitiam a parte Romanorum stetisse ι florus in altero loco, quem excitat Autor ipse roint unde assirmar adde supra f. i. 4 . c. a.

179쪽

qui refugi ego vero ea, quae Ariovistus Caesari respondet, facile refelli posse existimo. Etsi enim , Romanos suo nomine uitam adversas Saevos, a quihus lacessiti non sivit, belliger indicausam non habuisse eertum sit; contra tamen rectere Ipondet Caesar, licere unicuique populo non taniatum pro se, sed pro amicis quoquel foetis, quinimo pro quibuscunq; aliis opem implorantibus bellum fiasti pete. Tu instas sorte, Caesaris aliorumque Scriptorum Romanorum, qui eum sectiti sunt, fidem in hac eaus eorum propria suspectam habe dam esse; at ego respondeo, aut iis plane fidendum, aut judicium de justitia bellorum Caesaris stim Geria manis gestorum prorsiis suspendendum elle, dum

Germanorum annalas coaevi, quibus contrarium

demonstrari queat, deficiunt, ut ipse docet Noster supra g. . Proleg cui Me Animari. ad F. t. ibid. Unde titulus, qlio Germani hodie ternis Romano. tum cis Rhenum trans Dainibium juste teneant, nobis aliunde arcessendus videtur. Unde vero an forte a jure Atremae necessitatis, quo Germanis inopia victus .multitudine hominum laborantibus provincias Romanas o upare licuerit cita qui deni videtur, modo talis necessitas probari queat, neque in contrarium demonstretur, Germanos in terras olim ditioni Romana subjectas in chillis horridisque sedibus suis relictis, magis commoditatis quam verae necessitatis causa transis

gretas esse. Et justior forte videtur titulus a

Germanorum imperio Romano arcessitus, cum Exarchatu omnia juravateris Romani imperii o

180쪽

16 CAP. VII. DE FORMA REGNteidentis in alios pactione aut derelicti occanatione non transcripta complectens. Sedin ante imperium hoc ad Francos Germanosque translatum a Graeci Augustis possessionem Gallia aliarumque provinciarum imperio Romano decisarum Regiabus Francorum, quorum jura pro parte ad Germanos per divisionem regni Francici devoluta stupra

ad .r . c. p. diximus, Conficinatam veteres testanis tur. Vid. . . .extr. c. F. Schurtasteisth dissere. s. de antiquit. Franc. F. ao.

An Ap. VII.

De strina regni in imperii Roma-

Germanici. . . SEquitur Drationem connexionis vide supra in

anno t. ad rubr. c. r.

2 consi tpotesar cui ex adverso respo det obligatio parentium supra . . c. I. 3 Despice oua quidem loquendi tatione autoritas summi impetii et pilis valde tabilitur, sed non minus ea limini imperantes ossicii sui admonentur, ut quemadmodum Deus ipse per imperium suum solam hominum utilitatem promovet ita pariter Principes quoque, si Vicarii Dei audire, hocque nomine autoritatem suam suffulcire velint, imperium civile ad publicam communem reipubl. salutem exerceant, neque ab ea utilitatem privatam separent, certissime persuasi, nihil sibi in civitatem licere, quod bono communi, cujus solius causa illa