Vindiciae vindiciarum Koppianarum, ac proinde etiam actorum murensium adversus D.P. Rustenum Heer bibliothecarium SanBlasianum adornatae a P. Joanne Baptista Wieland

2쪽

VINDICI H

AC PROINDE ETIAM

ACTORUM MURENSIUM

ADVERSUS D. P. RUSI ENUM HEERBIBLIOTHECARIUM SAN-BLASIANUM

ADORNATAE

PERMISSU SUPERIORUM

3쪽

Ulterius tacere dimentiae signum est, non

4쪽

VINDICIAE

VINDICIARUM OPPIANARUM. CAPUT IL

Post momtum sive praesentem pessim respondetur ad nomnusia Adversam Capita. Ecem abhinc anni sunt, ex quo RFridolinus

Lop , tunc Monachus , mox insequenti anno Abbas Murensis, &I. R. I. Princeps. Vindiciis Actorum Muren mi monumenti Genealogiae Habshurgica studiosis notissimi quia necessarii typis domesticis in quarto, ut vocant, euidit, ac Cl. Patris D. Marquardi Herrgoti Gemalogia Diplomatica Augusta Gentis Habsburgica II Auctoris Protegomeno III. , quod de Elateis ιιthentia horumce Actorum inscribitur, aedeprimendae huic utrique destinatum et , ex adverso opposuit raedata jam videbatur contioversia, adeo per i

5쪽

. VINDCIPE VINDICIARUM tegrum Iustrurn omnia siluEres, cum Cl. P. D. Rushenus Here ejusdem cum P. Hermotio principalisabbatiae Salis Blasianae Monachus Capitularis ac Bibliothecarius animum ad Vindicem nostrum appulit, in opere formae quadruplicatae, quinque abhinc armis Friburgi Brisgoviae vulgato, sub iconismo quidemin titulo. qitos, si a cavillai di studio alienus videri voluisset, non solum non adoptare, sed etiam devovere debuerat Titulus ita habet nonymus Murensis Denudatus is ad locum suum restitu-tin. Opus bipartitum est pars prima primae, altera auteri Vindiciarum parti opponitur , utraque simul triginta sex comprehendit Capita, in quibus non tantum pleraeque nobis adversae P. Herrgotii sententiae defenduntur, sed plures aliae multo minus ferenda adstruuntur,

stylo quidem Ier totum tam amaro, tamque inficeto qui attenta Vindicis nostri Meminenti dignitate,& singulari, qua in sua scriptione sentente vel ipso Adversa' fiox axusin est moaeratione, cuique probo Lector, non potest non dolicere. Tantum modo de Opere . cui secum doctiores id i

boris contra spem meam recusarento ego usque nuper

aut infirmus, aut aliis distentus, vel studiis vel negotiis hanc qualemcunque demum oppono lucubrationem . iam amplius vix prodituram, nil nonnullos ante me sta edouus, ab aciversa parte, quem nestio, adhuc triumphum cani, vereri coepissem, ne omnimodum silentium*-- smissi Quidquid porro Adversarius tri .ginta ex Capitibus complexus est, ego ad septem revocavi, tum ob rerum cohaerentiam, tum ob brevitatem,

6쪽

mprimino cap a s unqtvam alias, certe in litterariis ejusmodi ridentiisdem motis litibus sectandam. Hac destinatione accopia, cum adverterem, quod Adversarius multa afferat. vel in majus celebret, quae, cum vel nullius aut exigui momenti sint, vel ad propositum non faciant , --ctim tantum attingi aut penitus omitti poterant: γctissime me iacturiim existimari , si ea aut omnino praeterirem, aut certe paucis expedirem me sorte fieret , quod Augustinus alicubi a veretur, ut nimirum , cum incidentes quaestiones is alia rursim incidemitibus incidentes pertractantur , atque solvunt in eam lomotudinem ratiocinationis extendatur intentio, ut, nisi mem ria plurimum valeat, atque vigeat, ad caput, unde agebatur . lector redire non possit Lectores vero hoc magis mihi spero fore benevolos, quo aequiores sunt defendentis, quam lacessentis partes. Hi, si quid praeter intemtionem meam durius incurrerint, existiment' pos m,

non dictum ess ib)

Haec praesitionis loco praemittenda duxi; nunc, qu niam ita promisi, ad nonnulla Adversarii Capita accedo. hoc quidem ordine discutiendaci ut paragraphum primum primo, alterum quart64 quinto opponam. Quae enim secundo ac tertio obijcit , cum alio spectent, allbi examinanda venient. Cur porro dicta tria Capita conjungam, iraefationi adnectam ratio est, quia quasi protegomena, ataue ab eo , unde omnis disputatio orta est, scilicet a quaestione de Etate Muthentia Actorum ιμ-- taurum, quam quae omnino sejuncta sunt.

o De Doctrina Christi LIV. n. 33 alias c. - o, Terenti innini.

7쪽

I.l Rimam arguendi ansam arripit Adversarius ex ipsa, quam Auctor Vindiciarum primae eris sui Parti praefixit, Introducitione, quae , quantum huc spectat, his

fere verbis concepta est Exponem Luctora inquaevi dex nosteri a tota- ωmaeo a Dipumatica incomminam . inter aliasi praefatur P. Hermoltus in Genealogiam

Habsburgicam ex . . . Diplomatibus condere at rem, ante omnia requirebat necessitas, sedulo investigare . . . qualisin quanta fides danda sit Actis, Trutpertinis murensibus , quae plerosque scriptores in errorum devia abstraxerunt si Sapienti pauca hac 'insilire preunti pergit Noster' qua memoratis Actis incumbat sententia. Si lirosque illa 'criptores in errorum sui ab raxisse noscuntur 'Pa terreant, necesse est, diactetque ratio ipsa, prae niensim periculo radia proscribemda utraque onmemque eorum,seum in Genealogia maxime Diplomatica interdicendum. Decretum id, am in Pro- legomeno u contra Acta vulpertina, illa nimirum E Bibliotheca Zvvifallensi eruta, Si aeque inde proscripta via remin Acta Murensi a dubitare minω posemur pari uresdem etiam istorum tantopere labefactatam esse a senealogo Diplomatico in Prolet. IV siuandoquidem, autem LiLII hac ipsa Acta Murensia in Genealogia sua fundamentum plenas de assumere non zoreatur is necta hic vel ibi nobis meritosi inconstans hypothesis.

Ex hac scriptiinicula quis crederet tam ingentem quod ajunt. Historiam nasci potuisse , quae aversarion em integras paginas implendi materiem praeberet EA

8쪽

x MANARUI CAPUT I. Absit autem , ut propositi nostri jam ipso in limine immemores , singulis . quas hic seruit, Disputationibus inamoremur. Unum tantummodo & praecipuum diu scutiendum suscipimus. Quod igitur hic maxime agi: Adversarius est, ut inconstantiam P. Herrgotio objectam, in Auctorem Vind. reijciatri eoquod ille, quamquam hic asserat, Acta Trutpertina murensia, si Dendosa sint, aliosque in errorum devia abstraXerint, pro scribenda , omnemque oriDitis si sic Clar. η Rullenus omisscscilicet hisce verbis : In Genealogia maxime Diplomatica , quae sententiam restringerent cinterdicendum ecses tamen alibi a contrarium plane doceat, ubi nimirum Conradi de Mure in alterius cujusdam nonymi poemata Rudolpho I. Roman Regi recens inaugurato consecrata publici juris facere non dubitat 'amelliin ipsa mendo a sint AE alios in errorum devia abstraxeruit. ii quam facilis vindicta pateat olertia : Accipe

nunc singularis illius, quam in Praefationes bypromisit modula atque obse antia specimen , quod numerus ejus Ic exhibet ista ostensi, quem dicta poemata nutriant , aliosque docuerint, erroris confidentia nixus sic habet Deum adeo nis Ur, ne ricam memiaces, sint tae isti quod Auctor Vindiciarum morare nec poterat is cum erat scimu --, quae At irarum ejusmodsi remm stria hinconstant ei- δε- . . . ure, merito

rete in , atque adeo in omnium oculis P. Her otio satis acerbe impegit Sed recidis inrauctorem, quod'cit in altorum Nonne enim justo morsus titulo incon inis doctrina

9쪽

s INDICI E VIXDMIARUM accusandus est, aut, cum i genus scriptores, quo rum aucto ritate . . . . aut decepti, in reorum demia declinarunt, proseribendum, omnemi e eorum U- interdisendum com

tendit ipse tam . G, id ege aerim famina orbi littera

io Ain is divides hic amice Lector , quanta cum ace bitates qua de re equidem ipse jactati a vel duo verba vindicet Ad retiarius, anisi magis, an Vindicis nostri oblitus nescio ; certe non sine uvigni hujus injuria, ut iam demonstramus. II. Primum omnium hic intueri oportet, quae Vi dicis nostri vera mensit, quae genuina ejus sententia. Proseribenda ait item o utraque Acta Murensain Trutpertina, sed unde, quo sensu proscribenda 8 Inde inquit animum super ejus verba paulo ante recit in reflectere lubeat unde P. Heregotius Acta Tru e tina revera proscribit , scilicet ex Genealogia maxime Diplomatici, ita ut in hac nullus eorum usus sit 1 uti mentem suam denuo ipse explicat, cum per 'exegesim it Grammatici vocanto sive inpositionem addit nemque eorum usum in Genealogia maxime Diplomatica imterdicendum ista particulam quae , ut Stephanus

observat, non raro quamdam tantum praecedentium

explanationem inseres Milo nempe vel id est accipit quo modo Nirsilius ea usus est, cumio cecinit δώ-net alta mente repsum judicium Paridis spretaque injuria forma, quasi: Nem spreta forma injurii, vel Id est spre

ta 40 Lib. I. cap. V. IV pag. 37. 4b Thesauri Ling. Lat. v. QM. ce

10쪽

R MANARUM CAPUT I. Τυμ--Quod si Vindex noster Actorum M rensium QTr pertinorum usum in Genealogia, inqua ut P. Heremitus ait L ahquia de praerogativs Princiapum agitur , documentis non nisi de dignissimu opus est,

interdicendum vult tum ideo eorum usum in omni lia materia interdicendum contendit Cum nulla id legitima consecutione hinc emciatur , utique nec illud quoquo modo inde essicietur , quod memorata Acta penitus proscribenda atque omnino supprimenda censuerit , quam tamen sententiam ei amngere non veretur Adversarius. Si non censuit supprimenda , quid inconflantia admisit, sicubi mendosum quid edidit Z Fingamus autem , quae ex indicis nostri verbis per quam nescio Scholasticen elicit Clar. η' Herrgotii Advocatus quippe& ipse reus , ut qui non obstante, quod Acta rutpertina ex Genealogia prostripserit ea tamen vulgavit inde revera consequi: Quis credat quod ineptam hanc si quelam viderit, ut proinde illius assertor haberi possit 3 Quid demum prohibet asserere, quod, cum P. Heremi tus hoc loco quasi classicum contra bina haec Acta, nai minex, quae hic dicit . per Superiatis tuom. Captam utique tantis continationibus figuramo con ruenter non ita serio dixerit, ut tam rigorose accipiena sint 3 Sufficere haec possent ad vindicem nostrum ab omni incoinodo sertum, quod junt, tectumque seserandum : videamus tamen, quomodo laltera accus tionis pars, quod scilicet mendosum quid ediderit, su sistat. m. Dror, quem Adversarius hic praetendit, in ase