장음표시 사용
31쪽
e ut mox ipse subdit Auctorem Minensium Actorum Se o primum moruisse. Nam quae illa hactenus discita misi quae superius de charta line, in idoquidem
in margine lectores suos diserte monet misi probata scire vellent, quae hic coiacludit ea repe-nt, qua patra- ho quinto de charta linea dixerit. Viderit ergo HKustenus, ne ictus, quem Vindici nostro impingere laiceogitabat, vitiosae nimirum illationis opprobrium, su-- time citentem feria II. Alterum argumentum , quo recentior Actuaris nostri aetas probetur laesumit P. Heri gotrus ex formae litterarum in codice contentarum in re is Qua praeprimu notat ,liseram ι accentu acuto superius tam , quἱ
characte rumin At Secidi In ris sius uiuentis XIV, uvsaepe laudatus God idus Miletius testetur , cum h
sine in Laccentu φω - acuto sepem notam carris δε, siret aliquo jamd- exempla in Sec- XI auideri .. Hucusque alterum P. Hermota argumentum Nunc ruis vindex noster desuper resim eat, audiamus. igitur inquit id argiminito Lia et namur . ramin
Hismet equidem non totum an fatu Godestitas, qui notae characteristicae seculi li aliquod jamdum exempla in seculo XI. asterius ipse etiam P. Her primo cum instrumentum quoddam de Gulv MI a ni 86. producit ch. in quo pariter litteram ἱ accentu
32쪽
quotan acutis perius notari vuleasu seinde cum exaeerpta ex Necrologio petii mensitatam se hac pra n ione M primigenia scriptikra est Sectili XIL; cum tae Monastertium isti Metthigens in Cisteretensi demum b seculo XIII. fundatum esse constet. Enimvero quas hinc non inserat, fasiacem esse char urimum. nec eunde ravem , es ubique uni Secusi ita proprium, quiu jus usius jam in superiori is aluerit ri pergitio
neri noli in nos odicem Actorum se a Maum4 ...-mam extolli ; quin potius . . . . fate , ejus pluram
Secudum XII prasi erre L prive quem certi modo diduaecis mitis charis ursici in tum nerare non ossu GIngentem hic c farraginem ex adverse opponie
Adveriuriusci ac primo quidem per tres integros Par, graphos d non minus fuse , quam acerbe querulaturi quod Au stor vind. ut praesens P. Herrgotii argume tum refelleret . tantumodo accentum litteraeci imp gnandum asceperit , cum tamen iste , Ut recentiorem Actuarii nostri aetatem evinceret, non stilum ad hanc. 'sed ad reliquarum etiam litterarum figuram provoca, rit verum enim vero , ut nihil dicam de modo, quo
ob hanc causam in vindicem nostrum debacchatur rimulos ad dicta de Necrologio ettingensi Electamus, non iace Meridiana arius viden, quam im vapulset estne hoc Esui hod littera impum re,, cum p. inremeto obiicitur quos citi licem secula mihimiam decimi mi ad duodecimum retulerit hinc
33쪽
ιο INDIGAE VI KIndas porro argui posse creditur, fallax esse criterium de veterum monumentorum aetate ex bla litterarum forma judicandi Sed haec praevi inunc quid Adversarius Mnngula vindicis nostri argumenta otia , audire in
Atque ut a primo ordiamur, quod isti ut paullo ante dicebam, ipse Abbas Godestidus subministrat, cum ait Singularu hujus scidi nota charactNica est, littoram Lac tu quodam acutosqmus notari coepisse, licet aliquo jam n exempla in Seculo XI. attulirimus ut imquam ab hoc argumento ordiamur ue en prorsus mirum Adversari super eo responsum imam quis non mir tUr, quod cUm Rev. Abbas notae cliaracteristicae seculi XlIl aliquot anidum exempla in seculo XI. se attulisse dicat, de accentu generatimsumpto a), non de accentu lit' tera i locutus Uille dicatur 3 At ita interpretandUs erat, inquit Adversarius, quia, ubi de notis characteristiciseu ra agitib), hac lummodo de accentibus habet cyrinterpUiactione freqUentes sunt,in vel per puncta so-- la, vel cUm aliquo accent acuto denotantur. , Quis candidus fucum hic non agnoscat Lector 8 Enimvero contendere 'Uod Godefridus notas characteristicas seculial recensens, de accent acuto, tantum Ut inte 'punctionibus, non item Ut litterae Paddi solebat, i cuius fuerit cum tamen is nedum eodem Capite, sed
eadem, quam Adversarius citat, pagina scilicet I dise te dicat: neque praetereundum est, in monumentis culi XL comm uris me a in AE eata situ di Amsa --u acutis more decusi XII notari, ut is voci bus
34쪽
K MANARUM CAPUT Π Assii, Feb arsi, riarum i quid aliud hoc est, quam Adversarii sui argumentum eludere 3 Atqui hoc modo Godefridus sibi ipse contradicet.
inquit Adversatius nam si littera i accentu acuto notata jam seculo XI invaluisset, frustra sane pro in racterismo seculi XIII. denuo ab ipso venaitaretur. Hanc objectationem nos , quibus inacit exelnpla lit-t 'rae ι jamjam seculo XI accentu notatae ex Godefrido afferre potuisse, refellere non habemus; sed forte nec opus fuerit, Ut quis apud Eruditos multis id agat. Nemo enim, qui aequo est animo, non pervidet, qUOd, tametsi Rev. Abbas verbo inchoativo carpi utatur, di cens : Singularis Mus seculi nota characteristica est, si teram Paccentu quodam acuto superius notari coepisse , nihilominus de frequentiori tantum hujus notae char cteristicae usu loquatur, quippe a se utique non tam alienus, ut, cum uno eodemque halitu moneat, ii
iuste usus exempla aliqua jamdum in seculo XL- se allata G, prima ejus initia ad xlli referret. Hoc modo etiam abillonius misi altera Lauerium ac tum Milo Insuperam m coepisse avidi; quamvis essebi b hujus se notatae litterae tam Blitariae, quam duplicatae exempla E seculis praecedentibus asserat. A
me sic variarum rerum , nominumque initia ad cet tum quoddam tempus reserimus, quod , utut tempore anteriori aliquoties herint inrepata , necdum t me invaluerint. Quidquid sit, certum est, Auctorem Vina, ut tam litteram; saltem cum d lex
35쪽
M VINDI E MNDUARUM test, accentu notandi ultra seculum XIII reserret, reacte ad Godes Hum provocidie nunc ad alia progrediamuri Alterum Vindicis nostri argumentum, ut supra disectum versatur circa privilegium quoddam de seculi XII. anno 86. utpote in quo pariter plus simplici vicerii Mam i etiam Uitariam accentu quodam acuto not sam videre sit. Jam quidem paullo pi opius nobis a sedit Adversarius, cum vi hujus argumenti adactus -- do dictum accentum saltem sub Gem seculi XII obtinuisse concedit se Eccurrit es autem nondum altius ascendit itumquia usus iste litteram i accentu notandi hoc diplomate primum coepit At ego faciam ut praeter jam allata vetustiora exempla , plurima id genus alia habeat. bonam quidem partem inde habeat, unde ea ipse & providere,in praesagire, imo partim referre jam debuerati Neque enim existimo, quod qui multoties jam laudatos Duumviros Anon' mos e Congr. S. Mauri tam studiose legit, tam saepe excitat, maxime ubi adversum nos facere videbantur, eos super praesentem materiam non consuluerit, neque in illum locum inciderit ubi, cum dixissent . quod Mabillonius accentum litteraeci non multum supra seculum XII reponat, haec notatu digna subjungulit b): Haud tibi huic tanti ponderis fato fretus P. He otiuου adeo denter huic seculi tu indicio insistit cum tamen
varias ob cause etiam pracedentibus proprium esse vide tur. Hanc Clarissimorum Virorum sententiam Adve
sarium haud latuisse, inde forsan amplius confirmatur, quod, omos mi o m. n. sest, Id p. Iv. pag.
36쪽
ΚΟpH ARUM CAPU II. 33 quod . cum omnia expositisset, quae hac de re dicere voluerat, tandem haud dubie eo fine ne & ipse aliqua do vapulet . si forte opus Uuin in illorum manus inc deret hisic concludat a ista optarem , uisaepe laudati duo Benedictini opus suum de re Diplomatica maturarent , qu*pe a quibus id argummii . . . penitus exhauriendum non dubitamus. Ergo viri eruditillimi usum litterae caece tu notatae seculo XIII. longe antiquiorem esse , sequentibus probant exemplis. Iam inis a e Seculi T. Pinquiunx b Diploma quoddam Authographum Ottonis III. cynobis offert e usmodi accentus acutos litteraeci, ubi duplicata est, impossitos Idipsum observare licet circa litteram ἱ ante a in charta quadam Authographa S. Columba Senonensi I data ab Hugone Capeto A. 988. Reperire etiam quandoque est duos accentus d in manuscriptis SMctili XL Aspra mores filii Februarii, Mart iisc. se quodam Diplomare Henrici Imperatoris Iu e , quod Anno Io 8 da tum est , littera ta quamis, cum oblonga sunt, ac rentibus acutis nota intur ita quidem, ut, ubi prior
37쪽
quidem inde flexi, sed plerun=que silerius non nihil obliqui.
dam Diplomatibi Ludovici Cr. si , qui alino I I 37. Obiit Mesre stos exhib= DMυ dis Lani,illielmi Scotia Retum charta by quarum altera I 2ψ alte rata u. II 6 s.
data est. Pari modo etiam duplicata littera si accentibus distinguitur in Diplomate riderici L Imperato risio de iis . Hucusque laudati duo Anonymi nostri, quia
men, ut supra diximus, in tomo secundo , quem Adversarius jam habuerat, quid hac de re tenenduna esset, jamjam indicarunc maxime cum produci: illo Dipi mate Ottonis IlI., quod hic primo loco citant, ,e tente seculo X. datum est , se inferuntio: merum urinae se litteram i accentu notandi tunc nondum frequens erat; Secido XL autem sensim amplius obtinuit, si Chuyus m aeum in Germania jam dialde ro ecit. Mihi quidem iam obversatur, quid Adversarius hic opponendum p taverit : dicet ninairum, quod unde ipsum refellere ii tendimus, indein nostram confutationem haurire pin sinus: Eoquod nonymi isti modo relata litterae P xempla vix attolerint, cum illico subjiciant, hanc praxi ad pleraque Seculi XI. subsequentis XII manuscripta quale utiquein Acta Murentia hinc extensam non fuiFP. Sed prieterquam ex hac eruditissua orum virorum observatione an parum flictatur , quod ejusmodi accentus in codice nostro non reperirentur , si seculo Xli I.
antiquior esset, quam parum inde, quod plerique Tr jani
38쪽
iam incensa urbe perijsse dicantur, consequitur, utini eas ejusque Pater ac Filius commune Urbis excise dium non evaserinti id quod ipsime ouum, viri satis
clare innuunt, cum, ut supra jam advertimus, P. Her gotio a littera i argumentanduin fuisse negant, utique non nescij, rem ei non cum Diplomate aliquo, sed cum codice manuscripto fuisse moverit velim Advers risis, quod, si usus iste litteram Letiam in codicibus se. accentu notandi ante seculum XIlI. ullibi invaluit, certe apud Murenses nostros obtinuisse videatur bant manuscripti codices, quos bellorum flammarumque injuriae nobis adhuc reliquos fecere. 'rimus sit, ciuem etiam abilloiaiusia primo loco post Acta lat Gat, nec sine ratione pervetustum vocat quippe qui ii
dice litterarum forma saltem medio seculo XII scriptus est. Continet codex iste ab initio ad finem usque eadem manu exaratus , post Bedae librum de tempore Chronicon Reginonis cum continuatiori Herrmanni contracti timerchioldi ejus discipuli. Hic porro saepecipius in primaeva quidem manu littera a tam duplicat cuju tamen exempla , cum alibi pallim obvia sint, nulla producimus quam implex accentu acuto notatur in vocibus iaerat, impertiri potitus Gna id est
ab In itinerario Germanico edit vel pag. ati novae pag. 4.
39쪽
seculo XII exaratum asserit a , inter alias voces ias observare licuit in litterari accentu notataS cuiuslibet, adhItinius, ammonitionibus , mori, iudiciis suis, dita Quae quidem ex libio Regulae tantum deprompta sunt, cum Martyrologium illi praefixum notabiliter vetui iussi. Tertius codex orationes per annum in Musa dici solitas continens , atque e characte iam forma praecedenti aequaevus , quem ipse Actuarius noster laudare
detur, chim altib) sunt etiam hic missalis libri quinque.
. . . ex hus quintus tantum orationes habet, aliqua hujus usi exena pla praebet in vocabulis thus , Beatitudinis Phriaelectionem sc Quartum tandem codicem ex Martyrologio Usuardi, quod seculi Xl. esse vi latur, Aeg la S. Benedicti aliquantum recentiori constantem cum lustrarem, inter ilia haec reperi, accentu acuto not in mcidunt, Asiam, diuti , aquis, Tauronmmum,
mari , Asclipia , ridentidem Terracina. Haec ex manuscriptis codicibus Bibliothecae nostrae Murensis , quibus addere liceat quod equidem mirum esto jam inde a secuto Vil simile quid deprehendi in codice Ai glo- Saxonico Bibliothecae S. Germani a pratis mininpe ubi littera i in mono*llabis hi his saepe saepius a
centu acuto notata recurrit o. Ex his porro, ni me omnia fallunt, recte insertur, quod accentus litterae itam in Diplomatibus chartisque , quam in codicibusust jam cudum ante seculum X lII invaluerit, atque
abdeo Auctor ita recte negarit , ad hunc citaracteris
40쪽
K MANARUM CAPUT R. armum provocandum fuisse, ut codex Murens ad reiscentius aevum referretur , id quod erat demonstrat dum Nolumus plura de his , antequam tamen hine divertamus , unum diluere juvat, quod, quamquam
adhuc hectum non sit mrtassis tamen objici posse videbit id autem eo redit, quod, tametsi certummodo sit, littera i hinc inde impositum fuisse accem.
tum acutum jam ante seculum xvi. exiguum tamen lucrum hinc nobis accrescere videatur quod codex Murensis me ex speciminibus a P. Hermotio editis p teat, non aliquos tantum . sed bene multin Gusmodi accentus praefici at Sed enim . praeterquam fieri facile potuit, ut, cum suo quisque auu et sensu, Scriptor noster invectum semel usum amplius extenderet moverit velimus, quisquis id nobis objiciendum putaverit, quod quamouam ejusmodi accentus in locis , quae P. Herrgoitus depingi curaviti in reliquo enim coclice,
riitimi apparento admodum frequente occurrant, plerique tamen recenti tantum quorumdam quos nunc quoque si lemus manu adjecti inici uti testantur , qui codicem adhuc intemeratum viderunt is diei ac loci. ubi depravatus fuit , hodieque mena inerunt Viri inter nostros summae Mauctoritatisin eruditionis. Accedimus nunc ad argumentum, quod Auctor
Vind. P. Herrgotio tertio loco opposuit in juxta superius dicta his fere verbis conceptum est Aster Cl. P. Her otius excerpta ex Nereologio mettingens sub hae praenotione primigenia scriptura est seculi XII. cum tamen
Agonasterium istud mettingense demum seculo XIII. fumdatum suus conset videtur igitur fallax esse charaa