장음표시 사용
161쪽
parte de usibus tractare commodius sit, quo loco inquiremus , cur Iarvnx in collo & summitate asperae arteriae positus sit: cur prope osp& linguam: cur exteritis Iarynx, gula vero interius e cur praetere, concauus factus sit: cur Iaryngis corpus non osseum, sed cartilagi- , i. neum factum: & quid sequeretur, si osseum esset : cur non ex una ,seo ou, sed pluribus conflatum sit cartilaginibus: in seper de magnitudine,co. .a, ne ione, numero, & alijs tunc exacte dicetur. Nunc illud genera iuEndo. tam statuendum est, in huius organi constructione triplicem Lopumi. naturam sibi proposuisse. Primum ac praecipuum, rimulam efformata ' Ρ re: deinde eam sanE mobilem: tertib cauitatem. Meritb huiusinoditi, pen, organum ex tribus praecipuis constituitur partibus , lingula, muscuris deest, Iis, cartilaginibiis . Omitto nunc communia instrumenta venas,ti iri . arterias, neruoS, qui laryngi, non ut larynx est, ins8nt: &smili- sumeta, ter epiglottida, quae pennatis deest e tum verb etiari membranas, si x quae ubicunq; sunt, integumenta quaedam sunt, ut ait Galenus.
T graech, latin E lingula, seu parma lingua, similis est lin-j.ἡ. .sis guae alicuius fistulae inquit Galenus ob quam similitudinem ita estrice. i 3 appellata : similitudo autem in duobus spectatur , figura, & vsur figuram linguae fistulae, fores exactius pennatorum glottis reseri quam terrestrium,atq; hanc qudd in propatulo sit priscos prius conspexis se, intellexisseq; verisimile est . usu similiter similis utraq; sottis est
& laryngis, & fistulae; quM vox uti a fistulae, ita a laryngis ingula
ci, si fit. QEod si rursus quiras, cur hoc nomine gloreis prius fuitling eur liget Ia fistulae appellata, praesertim cum nullam habeat cum lirgua simiti., A. y tudinem 3 Responderi potest, vulgb dici solitum, esse, quod sic Lingit, ii homo per linguam loquitiir, sic fistula per hanc tanquam per lin- ος, in guam similiter loquatur. Nam & antiqui non selum loquelae, sed volu .ri P cis quoque instrumentum esse linguam opinati sunt. Vnde ut dicit quis ha- Galenus fama est, Tereum, cum Philomeis vocem adimere vellet, o ia vocis instrumentum linguam inquam abscidisse. Patet igitur cur1st . altri fistulae glottis, S ad illius similitudinem glottis laryngis, similiter adi .de via pellentur. Melius autem esset inquit Galenus non assimilare cor- -al pus hoc fistularum linguis, sed eas huic potius, cum natura & prior Calai. tempore sit, & in operibus sapiens magis quam ars. Itaq; - , de hist--lingula, & γλ ιῆα , idest lingua laryngis nominatur a Galenop iniis, corpus, quod soramen, seu rimam in larynge coiistituit. Verunta-γι 37. men rimam, & fissuram, potius quam soramen appellare voluit Galenus. Neq; hoc loco te Gaza fallat, qui a Plinio desumens, & hie forte I Celso,vertit lingulam, seu minorem linguam, corpus quod ab Aristota
162쪽
Arist. Smγλω iis dicitur,quod est laryngis operculum: tametsi A rist. non agnouit propositu corpus,quod in larynge dicitur: immo Axist*x praeter voce totius instrumenti,& γλυή.L, Arist. nil aliud in larynge nouit. Igitur glottis hoc est lingula, seu parua lingua, seu lingua larγngis appellatur corpus: soramen vero ab ipso constitii tum, rima seu fissura . Quod si in hac tractatione rimulam pro corpore&contra pro Fortii. latu invenias, id causa erroris non sit. Huiusmodi lingulam Gal. v luit esse praecipuam partem in larynge actionis causam, eamq; simila- Gal. . arem, habereq; peculiarem corporis proprietatem, qua adi positim, glandulosum, membranosumq; corpus &aemuletur de dici possit. Quae Galen. opinio in eo tantum verissima est, videlicet quod lingula seu glottis praecipua pars sit in larynge, quae actionem . i. vocem essiciat: at smilarem eam, simplicemq;; tum verbadiposiim, glandulosum,
membranosumq; esse corpus; verum usq; ad eb non videtur.. Etenim Lingula φ ε ' lingula dissimilaris, compostaque pars est i componitur enim ex musculo, ' cartilagine, & Φ membrana t aut ex cartilagine tan-' tum,& membrana . Nam cum lingula eam pati potissimum diffe- Lingultrentiam videatur, qubdalia v interius in profundo laryngis, alia 'U exterius, videlicet in sit perficie, δc summitate posta sit; primam som
I .a8. tita sit ni caetera omnia: secundam pennata duntaxat ; haec glottida ha i bent undiq; cartilagineam,quam membrana obuoluit: Terrestria ve- tit.*7. rbex Φ portione arytaenoidis cartilaginis , 8c ν musculi interni i, Terio vix membrana similiter haec duo obiioluente. Quod verbGal. hanc pam' tem similarem costituerit,ea ratio est,qubd praecipuam partem, actio- G p x nis causani, ipse similarem semper esse crediderit,ut in hepate, liene, renibus, corde, cerebro ,& pastina omnibus: caeterum motiuae acti neS . . . . tanquam copolitae exc:plendae omnino lunt,quae partem etiam praecl- actiones
pilam compositam ex scunt: quamuis in origine motus pars praeci- copos spua similaris sit: indicio illud eis, quod gloriis nequaquam per pro- Diffο-
. priam temperiem, S ut similaris est, actionem suam, hoc est . vocem a bisuperficit; sed ut mouetur: at i ur,cerebrum, S alia, per proprium tem lingulae. peramentia in propriam absoluunt actionem. Dicere insuper possis, glouida per partem smilarem non constitui, sed per figuram . Simi- i. liter Galenus dixit lingulam nulli similem esse in toto corpore, sed Ratio a. sua proprietate imitari corpus adiposiim, glandulosum , membranosum, propterea qubdGal. ad unguem descripsit glottida porcorum: nu i piequs adiposa est, adipe tamen duriore ac densiore, ut glandulae etiam ricorpo- substatiam praeseserat: praeterea verb, membrana obducitur,quae glan- tduloso adipos ; corpori ita inhqret; ut pars eius quodammodo esse Glottida videaturi at aliae pleraeq; ligulae adiposio & glanduloso hoc corpore uti sese destituuntur, sic porcorum glottis etiam ex cartilagine Sc mustillo, ut caeterae iam dictae, constituitur: id quod ablato glanduloso De Ven- ac membranoso corpore facile obseruabis. Illud qui '; indic. at,Gale-io. ν. num porcorum glottida descripsisse, quod in porcis diiOS Φ ventricu- uo ille.
163쪽
trienti. obser uat Auctoris in aquis. Te eis
HIERONYMI FABRICIIIos utrinq; unum in glottidis summitate insculptos,& quodammodo incises adnotarit: qui tamen interius inferiusque, pone scuti forme,
tam insigniter cauantur, ut iure ventriculorum nomine a Galeno donati sint: possisq; non dissicile digitum deorsum in eos immitere. aditus quidem eorum unus patet superius , ad utraq; glottidis summa supercilia, deorsum verb ventriculi occaecantur, neq; ullum habent exitum . consormantur , in summa, partim a scuti formi, partim a
musculo interno scuti formi proximo: qui ob id in porcis separatus ac distans a scuti sormi conspicitur: vel potius dicas, musculum internuduplicari, atq; inter reduplicationem cauitatem membrana obducta consormari, quae rimulae longitudinem fermὶ aequet. Hos sane ventriculos ego non modo in porcis, sed etiam ' in equis obseruauir qui tamen non omnino similes, sed ventriculi in equo elatiores sunt ipsa rimula, orificium vero rotundum habent: in hue depressiores, aut in ipsamet lingula incisi, at orificia angusta & oblonga sunt, ut videa. tur duas rimulas potius constituere, utrinq; unam. Amplitudinem . autem ventriculorum in equina gloriide, membrana succingit & inuestit: quam si a cauitate omnino separes, sora'; trahas, formam ει ventriculorum magnitudinem exactam habebis, galeamq; Mngi videbis. Glottis igitur terrestrium composita pars est ex ea portione Φ utriusq; arytaenoidis cartilaginis, quae ab eius articulo interius Ialyngis cauitatem spectat, in eamq; porrigitur, ut duo quodammodo eius processus esse videantur; & ex ponione ' musculi interni,qui Φ ω exorsus a tuberculo seu angulo scuti formis , ex utraq; parte interiorem stuti sormem contingens sertur, quousq; ad utramq; arytεnoiadem , aut potius a taenoidis utrumq; processum hinc inde inseratur, & rimulam γλο Λἰδaq; efformet: ita ut lingulam haec duo tantum videantur constituere: quod apparet, si membranam diligenter ab arytarnoide & musculo separes ; nihilominus tamen glottis formata videtur caeterum turpis, aspera, & inaequalis r veruntamen obducitur postea toti glottidi membrana tanquam tunica potius inuestiens, elegantiamq; afferens, quam frugi, γλα in consormans, ae constitueus . c anquam inficiandum non est, membranam, quatenus ipsa apici utriusq; arytaenoidis crasse facta ia, ac pinguestes, tensaq; applicatur, & in regionem oppositam usq; ad scutisormem producitur,eatenus glottida quodammodo per se ipsam efformare: quod
verissimum esse comperies, si musculum internum a membrana s pares,&auseras 3Φ membranam vero integram relinquas: ut virianq; verum videatur, & ablato musculo relictaq; membrana,&ablata me brana relictoq; mustulo fieri glottida: at concinnam magis a membrana , sed inutilem, minus vero elegantem a mustulo , ita utilem conformari: quare si placet Galenum excusare, qui glottida membranosum, adiposum, glandulosumque corpus constituit, proculdubiom: gnum distiplinarum serme omnium Prosessorem colendo, & ut par
164쪽
DE LARYNCE VOCIS ORGANG. spar est obseruando tuebimur. Qti si ex motorijs duntaxat instrumentis conflata glottis est, nimirum musculis S cartilaginis articulatione: necessario motu voluntario mobilis utiq; erit. Pennato Penatorum autem γλωττιs ex cartilagine undique efformatur: quam arytq-noidem dicere neutiquam possis, cum eam in figura nequaquam aemuletur: sed tamen alio nomine nuncupare ipsam non licet. Nam
duplex cartilago est, quae inferius articulata cricoidi est: ad summos autem apices nulli bi articulatur, sed libera solutaq; existit utraq; cartilago, qud mutuo per motum ambae applicentur, pariterq; di sillngantur: in propatulo, & laryngis summa superficie glottis pennat rum est, uti sustus infra dicetur.
SE O quado mentio supra de epiglottide facta est, nomini'; cum
glottide assinitas nos inuitat;de ea agamus. E mPωrri , quasi supra glottida corpus positum dicas, videtur vox ipsa usum quodammodo declarare ; quod videlicet glottidis operculum sit : quem usum agnouit quoq; Aristotelis ; tametsi laryngis gloreis ei fuit ignota : unde arteriae operculum esse dixit, dum cibus potusq; deglutitur. Agnouit similiter Hippo. qui 2. de morbis, o Θρον quasi claustruinlaryngis dicas, appellauit. Plinius autem, & Celsus epiglottida latine, exiguam seu minorem linguam reddidere: quae vox vim nominis non ad amussim, sed similitudinem tantum, quam cum maiore, hoc est, oris lingua habet, exprimit: neque id satis commode; cumcul propositio, quae vim nomini affert, ab his non satis expendatur: unde Gaha ab his desumens, male omnino in Aristot. libris semper lingulam & minorem linguam, epiglottida vertit: quanquam illud reticendum non est, epiglottida a Rufio lib. I. cap. 8. linguae partem intimam censeri ; dum dicit. Linguae pars in serior Hypoglossis dicitur, anterior Proglos lis , posterior siue interior Epiglossis: quod asperae arteriae tegumentum sit epiglossis r & reuera, si superficiem ipsius mebranae,quae linguam obuoluit, aspicias, quςq; continua cu epiglottide apparet, quas partem ipsius maioris linguae videre videberis: vinon iniuria a Celso S Plinio minor lingua riadita sit, licet epigionis a scuti sormi ortum ducat, ut mox patebit. Φ Epiglottide pennata destitui nouit quoq; Arist. , qui nulli oua generantium inesse prodidit.' Assurgit epiglossis ampla basi ab interiori elatioriq; parte scuti mis cartilaginis, cui firmiter annectitur: postea sursum se efferens, modice latescit ' angulo fere in brutis utrinq; facto: ab angulo sensim angustatur, ita ut in acutam veluti cuspidem desinat, & sormam repraesentet aut trianguli curua quadantenus habentis latera , aut hederae
165쪽
brutis. obseruatio Auctoris. Hotes carentimis uioru pari ad epist.
hederae solii ut Hippocr. placet ; aut exiguae seu minoris linguae, ut Celso & Plinio, a quibus ita est appellata. Nullibi, nisi sua basi scuti-sormi adhaeret: quam potius contingit, quam ei annectatur multa suffulta pinguedine: caetera pars seluta undiq; est , maximὸ autem acutus eius angulus , qui elatissimus est . Concaua epigio t-tis quadantenus est , qua parte laryngis oram respicit , Φ conuexa verb contra , qua palatum & linguam . Rigida cpiglottis est: quo fit ut erecta semper naturaliter sit . Rigiditati tamen flexibilitas adiungitur ; unde supra laryngem recuruatur , superioremque eius oram persectὶ claudit, non quidem ex se , sed ubi causae flectentes accedunt , nimirum cibus , potus , musculorum vis rijs vero recedentibus,ε vestigio virgae ritu ad naturalem suam erectionis rigiditatem recurrit e subindeque has vicissitudines subit pro accessu recessuque causarum . Igitur cum rigida & flexibilis epiglottis sit, merito cartilaginea , sed tenuis , caeteraque cartilagine mollior facta est; quanquam non per totam smilis mollities, tenuitas, ac flexibilitas est : sed supra ad cuspidem maior, infra ad basim minor. Obducitur undiq; ut alia omnia, membrana humidit te quadam viscosa praedita & humectat inter quam S cartilaginem pinguedo intercedit, potissimum ad basim: quae lentoris cuiusdam' similiter expers non est. Situs epiglottidis, qui oculis obibcitur, est inter laryngem & linguam , aut melius dixeris penε linguae radice ad os uos δω . Unde hic error Plinij detegitur, qui eam inter duo s ramina scilicet gulae & asperae arteriae positam voluit: unde verba Aristotelis μεταυ δ ἔχει τρήσιον et in si γλαιῆliri καλαμη tuu perperam intelligens, voluit epiglottida inter duo soramina, vid
licet asperae arteriae & gulae consistere: tum veri, geminum usum praebere. scilicet arteriam Occludere, & gulam per vices operire, cum spiritus tantum, aut vox commeat. quae sane neq; Aristoteli neq; veritati consona fiant, ut patet, cum Aristotelis verba de nasi soraminibus, quae media epiglottis spectat, non de ijs quae diximus intellugenda sint. Musculos quoq; habet epiglottis, sed quot sint &num homines habeant, incertum est . Calenus de epiglottidis musculis nullam fecit unquam mentionem, tametsi neque smia ijs destituitur: Sed qubis epiglottis supra laryngem recurvetur, in cibum & potum causam omnem rei jcit: quod vero attollatur, & recurrat, in suam ipsius naturam, qua stantem ipsim ponit. Φ At in epiglottide apparent duo euidentissimi musculi carnosi in dorsis ipsus positi, ab osse hyoide pronati ad epiglottida progredientes, atq; prope eius media inserti; suntq; ambo se mutuo contingentes , ita ut par unum censeri debeat: neq; aliud munus quam aperiendi attollendiq; epiglottida potes his assignare: qui omnino in brutis omnibus inueniuntur, quae secui: quibus tamen homines destitui videntur: sed tamen tum in hominibus, tum in brutis unum est videre musculum, non quid4
166쪽
praedicto similem sed mebranosum ,& ex membrana illa crasissima visu, & laxissima, supraq; epiglottida consistente conflatum, carneis adauctam fibris, quae recta ab osse hyoide per epiglottidis dorsum excurrunt,& ipsam attollunt; insertionem sitam versus summitatem epi- num a
glottidis molientes: ita ut huius musculi insertio superior sit, prioris autem in serior, hoc est , versus basim magis ipsius epiglottidis eruam sane musculosam membranam si retro trahas, vinculum perine atq; in inferna lingua videre videberis. Sed hic notandum, huius Fibet eiemembranae carnoas fibras minime quidem propter cibos excurrentes exterius apparere; sed interius positas esse, hoc est, ad internam membranae faciem, quae cartilaginem spectat. Ex duplici ad ustim attollendi proposito mustulor elicitur, apprime fuisse necessarium, epiglottidis motum sersum per musculos absolui, nequaquam autem suae tantum naturae recursum committi . Hunc musculum uti patet homines habent, & bruta ; sed priores solum bruta. causa huius vari tatis, in usibus afferetur. Hi igitur musculi epiglottida attollentes aperiente'; numerantur. Sed num & deprimentes atq; occludenteS Mus uliquoq; dentur musculi, ignotum hucusq; fuit: praecipue cum Uessius cla Me occludentes musculos minime obseruasse se dicat. Ego tamen , qui, δvt fusilis infra in utilitatum tractatione dicam, opinor opera epiglotti explor dis magis voluntaria & libera quam naturalia este; ν reperi duos a-
lios musculos, qui in bobus potissimum sunt propter laryngis magni Vςsil tudinem euidentissimi; parq; unum constitui debet: qui ex utraq; Av60' parte carnosi ab arytaenoide superna ad articulum videlicet longe ela P tilis quam sit insertio musculi insignis glottida cludentis, sed tamen righ ,- ad originem contigui, immb per longum spatium sere uniti commi- cxy Πς- stiq; , & per internam scuti formem longissime uni sormi sermὸ crassi- Obse tie progressi, tandem in internam epiglottida ad basim utrinq; in si
runtur: qua insertione sese mutuo contingunt ambo musculi. Neq; est quod quispiam hos musculos tanquam portiones tantum mustu aio. lorum glottida occludentium assumat propterea quod ijsvniantur atq; commisceantur, & ad epiglottidis radicem quasi extremam an-nerintur, ut potius arytaeno idem moueri, eriglottida vero quiescere suspicari possis quoniam differunt omnino a praedictis, quod illi nitu sis,
a scuti mi inarytaenoidem, hi vero ab arytaenoide in epiglottida &Ratio perueniant, separationemq; inuicem admittant; tum vero squis antequam incidantur, ac separentur, conspiciat, distinctos sanὸ ab illis musculos videbit: neq; magis arytaenoidem quam epiglottida ab via. iis 3 his moueri, in v suum tractatione dicetur. Notare optimum,in ho Tracta-hus propositos musculos non longὶ a principio portionem carneam, rotundam, breuem , satisq; robustam producere, quae sursum oblique retrocedit, atq; inarytarnoidem exterius prope illos duos mu- Rulos, qui ab unaarytaenoidis parte in aliam prodeunt, insertionem bobus.
saciunt. Quod si duos priores musculos ab epi lotti de oriri facias,
167쪽
Ploces suu differentia&diuers ras in homine Ec
s HIERONYMI p ABRICII omnino dicendum esset, eos prope finem bifurcari, atq; portionem maiorem in arytaenoidis dorsum ad articulum , minorem in alam ut sic dicam arytmoidis annecti. Sunt valde tum a pinguedine, tum a membrana occultati uniuers hi musculi, ita ut ipsos videre non possis, nisi prius disiuncto ν processu in serno scuti formis ab in nominata, hoc est ad suam articulatione, inde diducta quam maxime scuti formi, deniq; ablata tum pinguedine, tum membrana. Quibus autem propter laryngis paruitatem carnosi hi musculi desunt, supplet intus membrana illa crastissima&laxissima ; quam cuin his videam carneis adauctam fibris, omnino asserendum est, musculum euadere, usumq; occludendi epiglottida praebere, eumq; tum in homine, tum in brutis necessarium esse: occultari autem, quhd fibrae carnosae sub pellicula exterius posita quasi sub cuticula conustant.
Et de historia satis. Scut formi ciertilagineo .
IA M peracta de lingua laryngis disputatione , consonum soret
de musculi Scam mouenti sus agere, sed quia hi a cartilaginibus oriuntur, & in ipsis terminum habent, atq; ut dicit Galenus cartilagines veluti fundamentum reliquorum sunt corporum; & quia lingula magna ex parte ex cartilaginibus conflatur: tum vero musculi supponunt articulationum structuram; tum maxime qubd cauitas in larynge ante omnia est necessaria , alioqui, ait Galenus) meatus certe concideret, ac transiliis ipsius spiritus clauderetur, & non sol sim voce , sed respiratione quoq; priuatum, mortuum redderetur corpus: cauitas autem non ab alio quam a cartilaginibus paratur; Hisce de causis prius de cartilaginibus est loquendum, a maiore sumpto initio . Prima cartilago Θυρε I. idest scuti formis seu clypealis appellatur , quod antiquorum scuto, quod sorte oblongum erat, similis sit: Quadrilatera a Theophilo qiuulue ab eius similitudine dicitur: exterius gibba, intus autem concaua . Gibba pars in anteriori parte colli prominet: caua verb laryngis cauitatem efformat. Rursus gibba laevigata planaq; ubiq; est, parietum extremis excepti S, quae asperiora; & in medio eminentia exigua extuberat, aqua parte gulae transuersus musculus oritur: Φ anterius acutum habet angulum veluti tuberculum, quod in collo viris magis quam mulieribus apparet: posterilis autem in v quatuor desinit processus, binos superiores, totidemq; inseriores, qui stuperioribus sunt longiores in ove, contra in homine ' superioribus osti hyoidis, Φ inferioribus verbsecundae cartilagini articulatur: atq; haec ν articulatio proponaodu
plana est;&Arthrodiadici potest, qua depressa processus capita in si
168쪽
DE LARYNGE VOCIS ORGAMO.mam leniter cauum in in nominatum inserunt in reliquis autem partibus prima haec cartilago, secundae non anne titur, sed illi tantum qua C dantenus incumbit. Quae λὰ cartilago uti omnium maxima est, ita l . , iet tenuissima; uno excepto tuberculo, quod anterius in ove no in bote nix sed
prominet, & reliqua durius crassiusq; est. A processibus infernis
arcus quidam efformantur, quibus secundae cartilagini locum cedit: Mobili, mobilis est quidem, non tamen uti tertia. Posset quis eam motus dupliς speciem ei auignare, qua in profundum cedit, Sc iterum recurrit; hoc est attollitur aliquantulum, & deprimitur in laryngis cauitatem ; & bili tite. hoc faciat propter sui corporis tenuitatem, quae flexibilis est, non aut beneficio articulationis. Alius autem eius motus magis consent neus est, . sursum & deorsum; & hoc secit articulis innixa: qui mo- Larristus melius in leporis larynge apparet r.' articuli autem, qui praedictum motum obeunt, inferiores sunt, ad processus scilicet, quis Ca ili 'cundae cartilagini connectuntur; & sursum deorsumq; ipsam scutiformem trahunt ea articulationis specie,que Arthrodiadici potest . Hanc scuti formem cartilaginem unicam perpetub nominabo, clim se Vesulusia semper ita sit,& ita etiam tota antiquitas ipsam censueuit: etsi Realdus, forte etiam Vesalius aliter sentire videntur. Sciendum praete ne, ei rea est, laryngem humanum cartilagineum esse usq; ad primum senium; ab eo autem ultra osseum fere euadere. Durities in omnibus eartilaginibus par non est. Nam in nominata caeteris durior,sicuticae o in teris mollior scutiformis est: medium locum tenet arytaenoides:causa qu
Φ3.sai. Φ ECUNDA cartilago quoniam ab antiquis sne nomine relicta est, ideo In nominata proprio nomine dicta est; puto ego sine nomine remansisse, quia cum laryngis actiones, Ut vox, &alit motu fiant, atq; aliae duae cartilagines motum praestent, haec ve- in quasi aliarum fundamentum se habeat loco corporis quiescentis, perindeq; rigida, immobilis, ac veluti otiosa sit; ideo ab antiquis proprio nomine decorari non promeruerit: quanquam Galeno placuit In nominatam extitisse, qubd haud facilὰ alicui eorum , quae in hoc inste. dic mundo nomen sortita sunt, assimilari possit: cum tamen ab ipse Ga 'Ieno, & Oribasio ab annuli forma Κνωtini 1 nuncupetur. Est enim Ibid ...1,a. ' anulo Ossim, quem imponunt Turcae in pollice dextro ad ., ι, sagittas eiaculandas . ' Anterior eius pars primae cartilagini subi j-ε. citur,& orbicularis, atq; angusta est: Φ posterior verb , qua gulam s.; b. spectat, latissima est: ita ut quantum primae cartilagini posterius d
in ad plenam rotunditatem, tantundem ab hac addi jciatur, ac sep-
169쪽
pleatur: estq; cartilago omnium tum durissima, tum rigidissima cras sissimaque: ut merito immobilis sit, & ad reliquas se habeat loco corporis quiescentis. Nam tum prima, tum tertia silper hac & articulan. tur, & mouentur: prima quidem scuti dictum est, per inferiores processiis huic utrinq; angustiori atq; a lateribus positae parti articulatos, articulatione propemodum ' plana, ita ut non ita exacte discernas, an caput, an sinus sit pars in nominatae, cui processus scuti formis c&mittuntur: magis tamen apparet, processus extuberari, in nomina. tam aute excavari: quod communiter natura facit. ' Tertia vero ut
oculis patet, in nominatae committitur in eius summitate,ubi in nominata duos habet Φ extuberantes processus , quasi capita, quo Gale nus humeros appellauit: qui sinus Vtriusq; tertis excipiuntur, atque ad humeros cartilago haec caetera parte durior crassiorq; est, ita ut os,sea hic videatur, cum reliqua cartilago sit. Incumbit tanquam basi v postremae asperae arterit cartilagini, seu cartilagineo circulo: ipsa, tamen totius laryngis veluti basis est. In latissima posteriore& media eius parte eminentior linea est, quae per eius longitudinem progreditur spina arytaenoidis a Galeno appellata de voc. in s r. disc. 7. cuius beneficio laeuis cauitas utrinq; paratur ad commodam sedem musculorum, rimam aperientium: quorum crassitie plana fit ea parte haec cartilago. Notare deniq; optimum, Q cauitatem, quam natura in larynge tanquam scopum affectauit, ex duabus duntaxat caritilaginibus, videlicet scuti formi, & in nominata conflatam esse; quatenus scilicet cartilagines sunt, atque rotundae seu concauae 3 teristiam motui & glottidi efformandae substituens e de qua nunc dicturi sumus.
TE R Tr A cartilago ' gemina, non una est, tamen antiquitas quasi una esset, uno eam nomine donauit, atque Ammia μia nuncupauit: idq; duplici forsitan causa factum est, vel quia eius pars superior si ambae simul conspiciantur gutturnijs infundiabulisq; haud absimilis, figura vas imitatur,quod aUtinam appellant. Arytaenam Theophilus ligneum vasculum vult esse, quo nautae ad exhauriendum E naui superuacuum humorem, olitores autem ad irrigandos hortos uti solent: sed nos vasi, quo lymphas manibus d mus, concinne assimilari ambas cartilagines simul sumptas dicimus . vel secundo : etsi duae sunt cartilagines, quia tamen seorsim actionem nullam habent, simul vero sumptae abselutam omnibus numeris pelaficiunt, meritb ac si una esset, uno nomine vocata est . Vpl deniq;
quia in Φ Suilla,quam Galenum descripisse constat, ac sorte etiam, priscos,
170쪽
DE LARYNGE VOCIS ORGANG rt priscos Unita videtur . Tertia igitur cartilago uti variam adepta est formam, ita raram inter caetera ossa de articulationem senita est . Etenim alia ossa perpetuo suis extremitatibus alteri ossi articulantur,st 8.ρ. haec verb articulum fere in sui medio adepta est: in medio enim sui corporis in nominatae cartilaginis summitati, quo gulam spectat, applicatur ac dearticulatur : duplexq; eius est articulatio, sicuti etiam duae exiguae, uti dictum est, sunt cartilagines: quae cavo suo capita seu humeros in κροκοωδ. extuberantes excipit . Cum igitur in arytae-noidis medio articulatio sit, sequitur ex utraq; articuli parte ' pom tiones eiusdem productas esse, quos procestiis dicere potes. Superiores simul iuncti arytaene vasis figuram exprimunt: inferiores vero cor. 1 α pus illud maxima ex partest in ove efformant v in homine vero mini. b. ma quod γλωῆιδα nominaui naus, ex quo laryngis rimula conflatur, sicuti dictum est. Rursus superior pars, qui arytaenae sormam refert, ' s. 6. in porcis una cartilago videtur, & unita: in caeteris duae sitnt carti Q s lagines per membranam tantum coniunctae: qua ablata,duae remanet separatae,disvinctaeq;. Inferior vero, qui portionem lingulae ei mmat, in omnibus portiones Φ separatae inuicem sunt, quo rimulacia formetur,&ea mobilis : propterea ad utramq; huius in sernae partis extremitatem, ' musculus insignis, qui ad internam scuti sormem spectat; inseritur occludendi autor: atq; ita partim ex a taenoide, partim ex musculo glotti S ac rimula efformatur, sicuti dictum est.
De Carti inis usseu Longe pennatorum.
PENNA TORVM autem cartilagines similitudinem cum ter restrium cartilaginibus quadan tenus habent , praeter aryt noidein , quς dissimilis admodum est , etsi non prorsus . Nam & in pennatis cric idem licet conspicere, non tamen exactam, neq; a scuti sormi omnino distinctam, sed illi unitam, scuti etiam seu
tiformis,lata ciuS tantum portio apparet: propter quam causam rectius dixeris, pennatorum laryngem ex duabus latum cartilaginibus constare, arytaenoide & in nominata. Arytaeno is illa est, quae rimam totam constituit: unde differt a terrestri,quod ab hac glottis pro parte constituitur: Item differt, quod pennatorum arytaenois utraq; secundum longitudinem cauatur canaliculo,qui infra latior est, stipra verbsensim angustatur, donec in cuspidem desinat: hic musculum excipit, sedemq; ei praebet,qui rimam dilatat: articulatur arthrodia diarthroseos cricoidi inserius videturq; articulatio imitari terrestrem arytae-noidem, quatenus in medio fere sui corporis est: differt a terrestri, rubd eius articulatio non ut in terrestri in superiori & lat illi macricolis parte,sed inserius est ad angustiolem ac tenuiorem: extremitas in-