장음표시 사용
101쪽
s staret, quam, Morellio adiuvante, ibi Blessingium Appiano praes stitisse laudat Schweighiluser in praef. ad Appianum, praeser-s tim quum paucis tantum soliis constare possit ille codex vovem tus. Summopere gandeo, quod ΗVnius meus precibus hises P motus omnem suam Operam impensurum benigne mihi pollis citus sit, ut voto meo potirer v. Quod tamen Heynium minime praestitisse testis est Morcilius, qui in domestici schedis annotavit : e Hune non mi domandb mai quelle vario legioni f. 8. De legalibus institutis. et Nichil tam mortiferum inge-ο niis est quam luxuria ... v, s. 33-35. Sententiarum series ab operibus Senecae minime excerptuo,
verum ex Gualteri Burlaei vitia philosophorum. 9 De brepitute illae, ad Paulinum, s. 25-53.10. De re Mediis fortuitorum, s. 53-56. Sub sine, sol. 56, haec manu aliena inscripta. a I 305. Nota, quod Clemens V vaseo electus suit papa in civitate perusii, etn ex tune curia romana semper residentiam habuit ultra montes, usque ad tempora Urbani V qui primo venit Romam, et a tem-
pore Clementis V usque ad tempora Urbani V Ι362J nun-s quam fuit aliquis ytalicus summus ponti se X P. II. De properatis, s. 56-61.12. De eonsolatione satris, ad Polibyum, s. 6l-64. 13. De elementia, ad Neronem, s. 64-68. II. Quaedam notanda et digna memoria. et Cnpitulum gene, rule Vi turbii celebratum l313 ... v, s. 68-60. Syllabum capitulorum generalium, ordinis R. Augustini, habitorum auuis l3l3-1388, excipit enarratio aliquot definitionum quae in iis datae sunt. III. Quaedam pulchra et notanda, s. 70- 5. Est tabula chronologico-llistorica a eonstitutione mundi etereatione primi hominis ad annum 1239 ; item pontificum roma
IV. Verba ubiliae Erithreae, prophetantis de adpentu Christi in carne. De vita eius et Me iudicii, L 75. V. De miraculis quae apparuerunt post mortem Hieronymi. o Post obitum gloriusi Hieronymi, quaedam haeresis inter Grae-
102쪽
VI. Sermones vnrii de amore Dei, de consecratione eorporis aristi, de saηeta Laterina, de oleo ossium beatae Laterinae τirginis, de εancto Ioanne Chry3ostomo, de astutia mulierum, de obstinatiora diaboli, de beata Virgiae, de amore vulgari, de amore Dei et eius dileetione, da morte et tita, de ei te mortis, L 9-88. VII. Eaepositiones quorundam rocaiolorum. e Eugenos die uno tur qui sunt geueris, et est indeclinabile ... o, s. 88. VIII. Quaedam dicta de seriplis Lucidarii. e Ait enim ma-B gister : cum Deus in sui providentia salii non possit ... v, s. 89. IX. Ioannis Cassiani, in collatione patrum, s. 89-90. X. Normae ad phages lunares pluribus succedentibus anuis in reniendas, s. 9l-97. Computatio facta fuit pro annis l380-I392.
L. Annaei Senecae, ad Lucilium, epistolae triginta seM Rquinquagesima tertia ad octogesimam O lavam : extrema est de
uberalibus studiis. codex, soliorum l4l, inscriptus est margini lius inferioribus paggim SANCTAE MARIAE REM SIS, hoc est: ad usum ea-thedralis remerais.
Annaei Lucii Senecae, ad Lucilium amicum suum, moralium epistolarum liari noremdecim. Praeeunt α. epistola M. T. Ciceronis P. Lentulo proconsuli: a Ego omni officio ac potius pietate erga te ceteris satisfacio B Omnibus ... D ; h. a tabula librorum epistolarum Annaei Lu-
codex, solior. Ι5 I, candida et politiori membrana pereleganter exscriptus est ad instantiam siri nobilis et egregii Andrea de Valeriis de Parma, per me Opironem de Cysis scriptorem et cinem parmensem. Anno Dom. M. CCCCXXVIII, dis XXVIII aprilis. Volumeu, scripturae potius pulchritudine quam textus
103쪽
sinceritate praecellens, exornant picturae in marginibus et litteris maioribus, cum scuto gentis Valeriae inscripto Andri Folio extremo sero vacuo haec leguntur : et Epistolo Senecos extimate puggo XXII con. d. X Va. d. XXVIII. Andreas des Valleriis de parma scuius sunt ipse EpistoleJ seripsit v.
L. Annii Senecae, epistolarum moralium ad Lucilium, quotquot editae sunt. Deest trigesima octava: a De liberalibus stus diis quid sentiam scire desideras ... n, unde viginti tres loco viginti quatuor supra centum numerantur. Eas libris viginti, ut tu aliis quoque codicibus, digestas habes. Tituli uniuscuiusque breviores sunt ae in editionibus, puta prima inscripta: et De col-s ligenda et sistenda iuga temporis; et non esse pauperem cuis etiam modicum satis est; et quod sera et pessima parsimonias est in lando D. Codex, soliorum 149, habet litteras initiales cuiusque libri auro pictas, Caeteras ut et titulos minio eΣpressos. Sub fine: Preeii ducat. 5.
Eiusdem, epistolae ad Lucilium omnes, sine rubricis, Cum glossis interlinearibus ut marginalibus, praesertim a principio. Foliis l53-l54 adduntur nouo epistolae Senecae ad Paulum apostolum et Pauli ad Senecam. Codex mutilus idosunt prima et secunda epistolat inscribitur L i52: Iste liber est Dominici Trevisani, εereni33imi regis Cypri secretarii ; s. i54 scriptura recentiori: Est monsterii Curitatis.
Eiusdem, epistolae Omne3. Textus ut plurimum bonus est, et a viro docto recensitus :glossae in eum identidem irrepsere, quas ex lineis iisdem subiectis cognoscere licet.
104쪽
Initio annotationes quaedam saeculo XV scriptae sunt dovita et scriptis Senecae ex Hieronymo aliisque, ex quibus haec notatu digna profero : a Sunt qui asserant Senecam hunc etiam n tragoedias illas X scripsisse: sunt qui negant, Eusebius et B Petrarcha assirmat. Boccacius et pleriquo alii negant quibus B argumentum est Octania. Coluccius etiam negat et tragoediasv ipsas attribuit Senecae fratri suo. Gasparinus Pergamensis te-B net quod Seneca isto tragoediarum scriptor non fuerit Senecax moralis, nequo Seneca frater suus, sed potius vult Senecae nos minis eiusdem filium illas scripsisse ; quoniam Seneca moralisn tres filios habuit, scilicet Novatum qui erat civilibus intentus; O Melam qui eloquentiae vacabat; et Senecam qui tragoediaso scribebat, propter quod Seneca tragicus dicebatur. Sunt quia, dicant tragoedias a Seneca morali omnes, praepter Octaviam, B conscriptas : hoc negat conformitas stili v. Praeeunt sol. 2 epistolarum rubricae in textu desideratae. In fine adscripta ea epistola est de utriusque Senecae disserentia, atque cum ceteris Salutato eodi res manuscripti tribuere Solent, quam Lino Coluccio eiusdem auctoris epistolis an . 1 42, Florentiae Iosephus Rigaccius, seu potius Ioannes Lamius, edidit fp. II, p. I 2IJ: have tamen ceu Buctaeii codex hic perperam offert;
multo vero emendatiorem quam in editione sit, licet in fine mutilam.
Α principio leguntur carmina Franc. Petrarch. ex libro VIMricae, sub fine: et Hic postquam medio iuvenis stetit aequoran penus .... v. Extremo solio 2 3 scriptum est: e MCCCCXX, v ind. XIII, die veneris, 1l februarii, in nocte crematum suitu palacium illustre communia paduae, in quo ius reddebatur, et v incepit flamma videri prima hora noctis, et duravit per quar tuor horas noctis venientis ad diem Sabbati v.
I. Excerpta ex operibus Senecue moralibus, scilicet G libro
de elementia, epistolis ad Lucilium, opere de benesciis, L I-8. II. Notanda in libros Aristotelis artis metaphygicae, phyδicorum, de caelo et mundo, de somno et rigilia, de longitudine et Dissiliam by Cooste
105쪽
hreritate ritae, de animalibxδ, te cauεis, ethicorum, politicorum, poetriae, de Dicalibus, s. 8-9. III. Testimonia Iosephi de Christo libro IV confessionum d. Augustini - Eae capite XIII libri primi de hystoria ecclesiast. Eusebii Caesareen3is, s. 9-l0. IV. Notanda in libros M. T. Ciceronis, Philippicarum, de natura deorum, de ditiuatione, L lv. V. Fratris Thomac de Aquino, de gnatuor pirtutibus. a Quia
s misericordia et veritas custodi utit regem . . . ., s. ll-30.
Sententiae morales eae oper. Senecae depromptae, et quidem :ra. Ex epistolis, quarum finem excipiunt compendia italedula, L l- 8. h. Ex opella, de tranquillitate animi, s. 80-86.
Plutarchi, praecepta civilia ad Menemachum, interprete Carolo Calpulis, brisiensi. Interpres dicat opus cardinati Francisco Picolomineo spuensi fann. 1460-1503J. Dedi eutio ine. : et Falconis, Sinibvldi, primarii pontificis inaximi quaestionis institutum ... D; opella vero: et Si ad rem aliam, o Menemache, illa sententia recte
Postquam summis laudibus Falconem Sinibaldum et Felinum Sandaeum evexit, eoS tamen caecoδ, obscvroδ, omulum remum ignaros prae lumine sapie utiae tuae, eδ3e araerit, quod assentiationis genus saeculo dedimoquinto solemne erat. Opus, cum aliis eiusdem nuctoris, editum ost Brixia , per Bernardinum Misintam, ii. 149 . Sub sino Ioannes Franciscus Duccus brixianus, laudat Valgulium epigram male, quod ine. : Dissili reo by Cooste
106쪽
et Quanta sit eximii virtus interpretis, ecce o Aurea significant haec monumenta tibi s.
Eiusdem, apophlegmata Leonica, Francisco Philelpho interprete, ad Nicolaum quintum pontisee m. Dedicatio inc : et Quo dos to magis, Nicolae quinte, dius ac noctes mecum ipse cogito. . . P Versio autem: a Agasides rex Lacedaemoniorum, admirante quo, dam Philophanem sophisin m ... B. Edita sunt bis sacculo XIV. sine nota urbis, anni tanto B. l480J, impressoris. In ea parte qune soliis 38-68 data est, deest textus qui in altera occurrit sol. 9Ι-I0l, qua eum convenit noster eodeX. Codicem, soliorum Ι10, Mediolani, HL Octobris, a. 1454, eX- scriptum, Ioannes Marchanova donavit coenobio s. Ioannis in Viridario Paduae.
I. Eiusdem, de liberis edaeandis opusculum, Guarino Veronensi interprete, L I-35. II. Francisci Barbari, de re Moria, libri duo, s. 35-ll8. Desunt epistolae binae Poggii Florentini et P. Vergorii senioris de opere, quae s. 54-55 eodicis L. VI, CCVIIIJ occurrunt.
I. Fratris V. do Morbutra, commentaria in librum Proeli Moehi, sieti platonici phi sophir elementatio theologica, cum initiis capitulorum litteris grandioribus. Textus inc.: a Oinnisu multitudo participat aliqualiter et non . Si enim nullatenus par-
D ticiparet, nec totum unum esset, nec unumquodque muli P rum ... s. l-52.
Finit: e Explicit caput Cia scentum undecimJ. Completas fuit translatio huius operis Viterbii, a fratre G. de Morbotra, s ordinis fratrum Praedi eatorum, XV kal. iunii, anno Do m. mil-
107쪽
s lesimo dueentesimo sexagesimo Oetavo s. Etsi haec inscriptio reserat numerum propositionum 102, vel 11l, re tamen sunt 209, ut in terno codice parisiensi. fΤextus graecus in nostris codicibus
Z. G. CXCII, CXCIII habet propositiones 2lIJ.
Vetus haste latina interpretatio, etiam elementa theologica, institutio theologica Guillelmi de Morbeeta, sive Morbela, si vo Morbelra de quo ne verbum quidem in Quetis et EchardJ servatur ms. in bibliotheca caesarea vindobonensi, teste Lambecio, lib. VII, p. 38, aliisque, ac subscriptione eadem, unde coniicio opellam hanc ex archetypo sumptam, unde codices vindobonensos eruerunt. Fridericus Creuger dedit textum graceum cum latina versione e regione, non tamen illa Morbectae. II. Liber de causis, in quo traduntur aliquae veritates deprimis entium caliδis. et Omnis causa primaria plus est innuena
m supra causatum suum cauga universalis secunda ... vi s. 53-64.
Libellus Aristoteli, seu Avem pace, vel Alpharabio aut Pr clo adscriptus, inter opera Aristotelis pluries oditus est. Vide codicem 54. Quem codicem Ioannes Marchanova emit Patavit, anno 1430, moriens, cum aliis, coenobio s. Ioannis in Viridario reliquit.
Diogenis Laertii, de ritis, δectis, dictis, respontisque ae libris philosophorum, libri decem, ex versione Ambrosii Camaldulensis, cuius littera dedicationis Cosmae de Medicis : e Volventi mihin quaedam graeca volumina venit ad manus Laertii Diogenis... v. Praeeunt soliis I-3 Pilagorae monumenta praeclara quae quum plerique alii tum in primis Plutarchus interpretatur, ae index.
Codicem, solior. 222, Ioannes Marchanova, qui Patavii coemorat a. I 450, moriens eoenobio s. Ioannis in Viridario, n. I 46 reliquit. Schedula typis impressa adhaeret sol. primo inscripta :e Colligebat Aseanius Varese patavinus, abbas generalis congreg. v lateranensis canonicis suis et sibi v. Disit iam by Gooste
108쪽
Eiusdem, de sitis philo3ophorum, libri decem, ex Veraion eadem, cuius exstat prologus, ut in editis ad Cosmam de Medicis, florentinum, cum tabula in fine. Codex solia habet I 08.
I. Liber qui intitulatur: diem et opiniones philosophorum, compilatus eae ditersis et antiquis libris miraetus per gerenissimum prineipem dominum Robertum, Dei gratia, regem Iemlatim et Stellie, comitemque propineis et Forealaverit il), s. l-59. Duorum atque viginti virorum inter antiquos illustrium spo- phlegmata, et ante haec de unius sors cuiusque illorum vita vel brevem, vel prolixam narrationem codex habet. Singulorum capitum initium eiusmodi est. l. e Sedech ins primus suit, per quem nutu Dei. . . v. 2. et Hermes in AEgypto natus suit, et Hermeti in graeco
3. e Tac dixit: Qui non continet senium aut ροδω mo ... v. 4. e Maelial quinus dixit: Qui diem cognoscit, non oblirin scitur ... D.
5. e Homerus fuit versificator antiquior apud Graecos ... v. 6. et Zalon SolonJ Athenis leges statuit: Zalon composuit, libros ... D. I. e Rabion fuit magnus defensor suorum proximorum ... v.
8. et Ypocras HippocratesJ suit disc. aesculapii Secundi ... D. 9. et Pittagoras fPythagorast vidit bonum esse negligere... v.
v corporis stempori SJ. . . P.
li Forum Neronis trireatquieri urus in Narbonensi secunda.
109쪽
I3. et Aristoteles interpretatur in ydyomate Graecorum Com-
l4. e Alexander fuit regis Philippi filius ... v. 5. e Ptolomaeus f Ptolem.J fuit homo valde intelligens. . . v. 16. α Assaron dixit: quinque de causis, rea dampniscatur. . . . . l . et Legi non fuit niger in aethiopia natus, diuens δcien
I 8. et Avosius Anesi usi dixit: Cum deteriorantur tempora. . . v. 19. e Maedargis suit remissi coloris, magnarum nurium ... v. 20. e Thestius dixit: Deandis eloquiis non frauderis ... v. 21. e Gregorius dixit: In Deum statue principia negotio-
22. a Galenus suit unus ex octo medicis praecellentiori
Nil quidquam do operis editione satis mihi constat. A scriptore latino hoc primum prodiisse, non ego putaverim : bene vero ex idiomate arabico vel hebraico, non sine additamentis interpretis latini quibusdam, translatum idem mihi videtur. Exstant sano institutiones philosophorum, a R. Chanania fit. Isaac, arabice scriptae, ac deindo a R. Iuda s. Salomonis Charisti hebraico redditae, et anno Christi 1562 Rivsto Tridenti typis vulgatae; quibus Opus hoz manuscriptum saepe respondere, ex allatis a Wolfio in bibliothera hebraim flibrum enim Rivae impressum frustra qua si viJ deprehendero mihi licuit. Sunt nimirum in libro quoque R. Chananiae sapienter dicta a Solone, Hippocrate, DFogene, Socrate, Platone, Aristotele, Alexandro, Ptolemaeo et Galeno : quod Wolfius, cum de viris iis illustribus in bubliotheca disserit, n perte testatur : a Historiam vero arabicam de vitis philosophorum et mos dicorum arabum et graecorum v a Mareo quodam obelo latino quoque redditam, Laurentius Rami regius indicat in notis ad Luit- prandi chronicon Dad ann. 698, p. 3 IJ apud Nicolaum Antonium in bibliotheea hispana peteri, II, p. 5, quam equidem historiam, fortasse opus Mohamed Ben Casem, eodem omnino titulo inscriptum Andreas Alpagus, in praelatione ad Avicennae operct, se itidem latino reddidisse testatur. Non attamen integram eam codex hic habere potest, utpote quod Avicennae vita in illa sit, haud vero in hoc. Quidquid de qpere et auctore demum sit, codex Dissiligoo by Cooste
110쪽
noster respondet octavo plutei XXIX biblioth. Laurentianae lil,
quo codice prima est vita Hermetis. II. Dicta philosophorum moralium antiquorum. et Sapientumn dicta sunt haec. Iterrogaverunt Prothegum do quodam qui suosv capillos procuraverat nigros fieri, qualiter hoc faciebat . . . s. 59-68.
I. Roberti, apophtegamata, ut eodice superiori, L I-53. II. Dieta philosophorum moralium antiquiorum, neque asi in praecedenti, s. 53-62. IIL Aristotelis, liber de pomo. et Cum clausa esset via veri-x talis sapientibus et impedita materia rectitudinis. .. B, s. 62-66. Nullum titulum libellus praesert: hunc attamen sub Aristotelis nomine de pomo impressum vidi inter opera eius editionum venetarum, et quidem ex hac ipsa versione, de idiomata
hebraico a Mansredo Siciliae rego facta. De scripto supposititio disserunt Wolfius in bubliotheea hebratea, I, n. 79, et Fabricius in bibliothera graeca, II.
IV. Praecepta moralia. a Non est tutum viro inermi se cre- dere viae quam hostis armatus obsedit s. l. 66-69. V. Mophlegmata ea auctoribus ethnicis atque eae christianis. a Pythagoras. Liber non est quem animul infestat luperbus ... B, s. 69- 0. VI. De bestiis. et Bestiarum vocabulum proprie eonvenit leos nibus, pardis et Ugris, lupibus et vulpibus, canibus et simiis... , s. vl- 3.
Mutilum in fine, excerptum est ex libro XII ethymologiarem Isidori, et secundo Hugonis de Sancto Platore, de bestiis. Codicem, sibi ab Antonio Gilalberto de Barchi nona, artium scholari, dio 16 sept. a. t 465, dono datum, Ioannes Marchanova, cuius insignia in titulo, coenobio s. Ioannis in Viridario, a. I 46 legavit.. I Bandinisa. Codd. latiui biblioth. Mediestae Laurentianae, II, p. s.