Bibliotheca manuscripta ad S. Marci venetiarum digessit et commentarium addidit Joseph Valentinelli praefectus 4

131쪽

ctatus mutilus in sine. a Contigua sunt quorum ultima scripsitis et nullum continuum est ex indivisibilibus ... ν, s. 52. XIV. Quaedam in opus de generatione et eorruptione Aristotelis. a Plures eorum qui libros inspexerunt et eorum diversitum tem in definitionibus rerum, exinnaverant id esse propter clio versas ipsorum intenciones ... s. 53-5 .XV. Liber Ysaac, de di erantia spiritus et animae. et Coris venerunt antiqui quod spiritus est corpus subtile progedens a P corde ... v, s. 5 -59, 83.

XVI. Fratris Thomae, liber imutilusi do quiditate entium.

a Quia parvus error in principio magnus est in fine, secundum s philosophum . . . . , 59-64. Tractatus est de ente et essentia. XVII. - super libro physicorum L AristotelisJ fragmentum. a Nunc est dicendum de his quae dicit Aristotelos, in VI libro pbysicorum, quod omne quod mutatur ... D, s. 64. XVIII. Roberti Anglici, traelatus de relationibus, quibusdum repetitis ot sine ordine. et Do praedicamento relationis quaerunt v aliqui quae sint res huius generis per Se ... D, s. 65- 9. Robertus seu Rupertus Anglicus aut Anglus, ordinis P modicatorum, ex saeculo XIV, ipsum latuit Ecliard in opere Seripit. oes. Praedicatorum. XIX. Fratris Thomae de Aquino, tractatus quomodo elementα sint in miato. a Dubium apud multos esse Solet quomodo elon menta sint in mixto : videtur autem quibusdam ... v. Sub fino : t Explicit tractatus de commixtione elementorum v, s I9-80. XX. Severini Boethii, de Trinitati Isser primu4, s. 8l-83. XXI. Lectiones morales religio3as eae Bibliis. a Timor Dolv in terris non erat, sornicatio operabatur, proximi audierati tu concupiscentiam ... v, s. 84-88.

XXII. Liber de arte tersi atoria editus a fratre P. de Me-δeraco, ordinis Praedicatorum, s. 89-94. XXIII. Libellus de anima et potentiis eius. et Anima estv actus primus corporis physici, vitam habentis ... v, s. 94-98. XXIV. Divi Hyeronimi, quod uor papienti non sit ducenda. e Fertur aureolus Theophrasti liber, in quo quaeritur uu Vir Su-ο piens dueat uxorem . . . P, s. 98. Diqiligod by Go le

132쪽

Fragmentum libri primi contra Iovinianum. Dc perditis an numeratur Theophrasti liber de nuptiis. XXV. Quaedam logica is propositionibus et iuridica de δε- eimis, s 99-l0 l. XXVI. Inder titulorum Deeretalium, s. l0l-102. XXVII. Casus, indiee oblati, qui inducunt irregularitatem et impediunt promotionem et mysterii sacri altaris erecutionem, s. 102-104. XXVIII. Abstractiones da seripto physicorum inratris Alberti, ordinis Praedicatorum. Compendium per fragmenta, s. ln4-106. XXIX. Traetatus de Deo. a Deus hoc est quod nulla attin-s git opinio; plus est enim quidquid dici poterit aut cogitari ... B, s. 106-ll0. XXX. Sever. Boethii, auper librum peri yrminiag. a Vox estv neris per linguam percussio, quae per quasdam gutturis P0r-

Exstat tantum prooemium mutilum et pars capituli primi libri primi in librum Aristotelis de interpretatione editionis ge-

XXXI. Quaedam sine coliaerentia in organon Ari3totelis,s. 113-115. XXXII. Deipit liber Secundi philosophi. et Adri unus autems adnutans et surgens ait: O philosophi. . . v, s. II 5-ll6. Series quaestionum rhetorico modo expositarum Isaeculis anteactis apud italos nomine : il libro dei perchel, quarum specimen : a Quid est Deus Τ Immortalis mens, incontem pistbilis cel-s situdo, forma multiformis ec. Quid est mulier Hominis consus sto, insatiabilis bestia, continua sollicitudo. Quid est navis Marina operatio, domus sine sundamento, avis lignea, incerta

v salus. . . P.

XXXIII. Isti sunt errores quos Tane redus de Amelia, qui hereticus eo n/olatus per annos XXIIII fuit et postea rediit adsidem catholicam. et Ia primis namque credunt heretici quod prin-v ceps tenebrarum, qui et lucisor appellatur, secisset quatuor elem menta v, s. III. XXXIV. Vita s. sugni martyris. a Erat olim in partibus v aquilonis homo quidam potens et nobilis, qui gloria praeeminu-9 Diuili oti by Cooste

133쪽

v but suorum splendore Datullum ... v. Sub sne: et Explicit opi- v stola sive 3 storia sancti Albuni martyris v, s. l 1 - 120. Ea in Aeta Sanctorum a Boland, 2l iunii, desideratur. XXXV. Fragmenta ea Marci Tullii Ciceronis de senectute, s. 12l-l22. Folio extremo voluminis pretium notatum : II durati.

I. Alburti Magni, commentarivs avper libris tribvδ de anima, secundum Aristotelem. et Omnibus quae de corpore mobili et i m-s mobili secundum locum ... v, s. Ι- 2.

cavsa prima. Libri duo. a Dissicultates quae sunt circa totius cn-x tis prinei pin utcumquρ tangere cupientes ... v, s. I3-III. III. S. Thomae Aquiuatis, de ente et essentia. et Quoniam x parvus error in principio, magnus est in sine ... s, s. 11 - 120. IV. - super libris de ea regis, proposi-sitionibus duabus supra triginta, quot scilicet partitioni textu AProeli respondent. et Sicut philosophus dicit in X ethicorum, ul- , tima felicitas hominis ... v, s. I 20-l34. Sub sne : a Completum et finitum per mo Buscherum don Mera nec non do Zeclandia s. V. Alberti Magni, de generatiora et statu animae secundum naturam, etiam de immortalitate animae, de natura et orsine animae, capitulis septemdecim. et De anima quidem secundum y quam est persectio corporis ... v, s. 135-l46.

v cut a principio operis nostri de anima diximus: scientia dom anima non satis complete habetur . . . v, s. l4 -l55. Sub sne: a deriptum et finitum per me BusCherum ec. B.

n cundum seipsam in praecedenti libro dictum est... v, s. i55-l56. Exstat tantum textus a capitulo primo ad dimidium alterum. Cod ex nitidissimus, in littora initiali primi libri valde ornata refert monachum legentem, ut et in margine insignia gentis

134쪽

I. Ationymi, de anima. Partes duae. a Cum omnes hominosv neque Constent ex anima et corpore, non tamen omnes sic certio sunt de nnimii, sicut de corpore ... B, s. I-28.

Quaeritur in opella: de anima, an git, quid sit, an 3il ereaturet increata ; si creata, an una vel multae ; siu mullae, an simul creatae ab initio mundi, an non ς 3i quotidie norae creatae, an de nullo tel de aliquo ; an mortalis res immortalis y an τires Suas retineat in corpore post mortem, an non ; δi relinet, quas amittat, quas retineat, cauto corpore. II. Alburti Magni, de unitate intellectus contra Arermem, sive libellus contra eos qui dicunt quod post reparationem eae omhibus animabus non remanet nisi intellectus unu3 et a Mima una. a Quia apud nonnullos eorum qui philosophiam profitentur, du-n bium est de separatione animast a corporct ... s. 39-55. Finit: et Hic igitur sit finis quaestionis, ubi est sinis dum bitationis. Haec quaestio disputata fuit per excellentissimum s philos0phorum ubique divulgatum Alburtu in Magnum, qui sui tu magister beati Thomae de Aquino, eiusdem ordinis D. - α Εὐη plicit quaestio de unitato tutellectus, disputata in curia romatias ae in concistorio ante dominum papam et Suos cardinales nes excellentissimum clerum per Albertum Magnum v.

Mag. Guillelmi de Alvernia, episcopi parisiensis, de uni Pergo. α Scientia de universo dicitur secundum duas intentiones, quax rum altera est physica completa ex aggregatione omnium, scientiarum phy Sicarum . . . P.

Partes tres, quarum prima bisuriam divisa, primo volumine solior. 315; altera de unirerso spirituali, volumine secundo solior. 235 continetur ; tertia deest. Secundae sinem eXcipit nota amanuensis : et Explicit secunda pars da universo finita anno Dorn., millesimo CCCC.' VII.' per manus Nicolai de Egra. Tertiam

135쪽

v partem finalem reperies G. 3 s. Fol. 236-24l oceurrit tabula libri de unire o. Magister Guillelmus III Aureliaci apud Alvernos natus, doctorum sui temporis sagite princeps, a. I 228 episcopus parisiensis renunciatur, obit n. I 248. Opera eius non una tantum vico edita

sunt.

Codices inseri pios : Ista liber est Carthusie ivm NureMergae, a Bessarione legato, in Germaniam apostolico, sibi coemptos facile ex analogia coniicio.

I. Petri Hispani, dialectica. a Dialectica est urs artium et v scientiarum, ad omium methodorum principia viam ha-

Operis tantum pars dimidia, si cum tractatu universo Uido p. 39J conseras. Quibus ibi de auctore nuntiavi, haeo addo ox Sartio : et Erat Bononiae anno 1223 Petrus Hispanus, Decreto- rum professor nou obscuri nominis, qui cum Taneredo et mag. v Ioanno de Petosolla, aliisque claris viris, intersuit cuidam com v promisso Exstant litterae quibus eum ad scholas pata- a vinas Guillelmus Guascus, decretalium doctor invitabat, loci B amaenitatem, rerum venalium copiam, auditorum, qui ud ipsumo confluxuri essent, multitudinem ostentans v. De claris archi-

gymnasii bononien3is prUGδoribu 3, p. 29. II. D. Thomae de Aquino, opusculam de fallaciis, s. 9-l G. Vido p. 39. Primo solio, manu seriori lego suceii Franciscul εcripsi Codicem Mimius artium et medicinae doctor m. Ioannes Marchanora de Venetiis donat anno 1467 s. Ioanni tu Viridario Paduao.

I. Thomae Aquinatis, de totius logicae Aristotelis minina. Opusculum numero quadragesimum octavum in editione romana ili 0 it. XVII, parte sec., s. 14-24J, quod Quetis et Diuili od by Coos e

136쪽

Echard d. Thomao abiudicant, cum nullus ex veteribus inter eius opera enumeret IJ. I. Tractatus primus de quinque unirersalibus secundum rem, et Meundum intentionem logicam. Cap. 8. et Omnes homines na-o tura scire desiderant: seire autem est esse tus demonstratio

o dicendum est de praedicamentis, et quia praedicamentum di-B Citur ... B, s. 6-l0. Arbor Porphyrii, quae in editionibus desideratur.

α Quantitas dividitur in discretam et continuam : dicitur autem v discreta ... v, s. II-I4.

s est dicendum de praedicamento qualitatis ... v, s. l4-l6.

praedicamentis absolutis, dicendum est de respceti vis v, s. 16-18.

communi. cap. l. a Nunc restat dicendum de aliis sex praedicax mentis, quae sex principia dicuntur ... v, s. 18-19.

talem, i ta utramque opinionem. Cap. 3. et Actio est forma se- cundum quam in id quod subiicitur ... v, s I9.

pus ut denominetur temporale, δα respectus temporis ad temporalia quae mensurat. Cap. 2. et Est uutem quando quod ex tem n poris adiacentia relinquitur ... v, s. 20-21.10. de praedicamento ubi quid sit formaliter et in quo sit subiectine. Cap. 2. et Ubi est circumscriptio corporis exv conscriptione loci proveniens v, s. 21-22.

137쪽

ll. Tractatus de praedieamento situs, au aliquid sit secundum rationem formalem. Cap. 3. a Positio est Ordo seu ordinatio par v tium in loco ... v, s. 22-23.

quid sit formaliter. Cap. 4. a Habitus est corporum et eorum v quuc circa corpus sunt adiae nita ... η, s. 23-25.

u Dicto de his quae quantum ad rem significatam Pertinent... D, s. 25-33.

v enim scientino est causam rei cognoscere; causae autem cuius-s libet rei. .. B, s. 33-36. Est opusculum quadragesimum septimum in editione romana l570, toni. VII, pari. Sec., s. 13 - 14.

ne, enim eum sit habitus aequisitus ex speculatione D, s. 36-43. Lectio dissert prorsus ab editione, cui sub sine haec inscripta : De demonstratione tractatv3 ultimus, in quo completur logica sancti Thomae de Aquino. II. De intentione. a Dubitatur quid sit intentio prima et quido secunda: ideo ad horum declarationem Oportet hie videre... B, s. 44-45. III. Tractatus de quiditate sire ense et euentia Aristotelis. Prooemium inc.: a Dilectis in Christo fratribus et sonigei sicla R. frater Quia vestra proficiendi cupiditas sic vestris ino P Sermonibus ... v ; traeintus Vero : a Libellus ergo isto cuius v subiectum vel materia est osseut in prima ... v, s. 45- 8. Quidam iniuria d. Thomae Aquinati tractatum, quem habet quoquo codex L. VI, I 60, tribuerunt: est vero expositio commoritationis a non inise libri eius de ente et euentia. IV. Roberti Lincolniensis opiscopi, tractatus philosophici n

l. De inchoatione formarum. et Fortua in primam quam quis dam corporei tutem Voeant ... v, s. 80-82.2. Quod homo sit minor mundus. et Magnus mundus in SP v metipso ad semetipsum 82.

138쪽

3. De artibus liberalibus. et In robus humanis triplici decuit D sa se ingerit error o, s. 82-83. 4. Os generatione sonorum. e cum sonativum percutit vios lenter partes ipsius ... v, s. 83-84. 5. De calore solis. et Cum principalis intentio nostra sit dou caloro solis ... v, s. 84-85.6. De generatione stellarum. Q Res e: usdem naturae, eiusdemn Operationis . . . v, s. 85-86. . De coloribus. et Color est lux incorporata perspicue ... s,s. 86-SI. 8. De statu caligarum. Aristoteles in primo sucundi philoso-M phino primo ... v, s. 87-88. 9. De motu δupercaelestiam. et Quoniam motus simplex aut v est circularis aut rectus ... v, s. 88-90.l0. De di erantiis loralibuδ. a Disserentiarum idem genus B condividendum ... B, s. 90-9I.ll. De unica forma omnium. et Rogavit me diluetissima dilen cito tua quatenus ... v, s. 9I-92.12. De intelligentiis. et Voluisti insuper a me scire quid Sen-B tiam ... B, s. 92-94. I 3. De veritate. et Ego sum via, veritas et vita: haec ipsan Veritns ... v, s. 94-9 . 14. De veritate propositionis. et Rem quae partim est vel fuit,3 et partim sutura est... v, s. 97-98. 15. De impressionibus elementorum. et Et testatur Iacobus ius canonica sua epistola ... v, s. 98.16. De motu corporali et luee. et Unum, in quantum unum, o unuin solum essiciens esι. . . D, s. 98-99. 17. De saltate motus et temporis. et Primum argumentum s quod ponit Aristoteles . . . D, s. 99-l00.l8. De angulis et nitris. et Utilitas angulorum et figurarum D maXime . . . D, s. l00-10 l. 19. De natura loco M. et Hiis ergo radicibus et fundamentis D datis ... v, s. 10l-l02.

Mutilus in fine. De gestis et seriptis Lincolniensis vide Fabrieli. Biblioth. latina mediae et infimae aetatis. Patavii, i 54, VI, p. l03-l05.

139쪽

Codicem, pessimae prorsus lectionis, Io. Marchanova a. I 448 sua pecunia Patavii coemptum dono obtulit s. Io. in Virid. , a. I 46 .

Martini de Dacia, de modis signi andis. et Cum cuiuslibeto artificis priucipia sive artis primo et per se considerare inter v sit; nos igitur grammaticae eius principia essen talia .... D. In fine: α Explieit liber ternorum modorum significandi v. Partes tres, quarum primam s. 1 - 14 tantum habet eodex DL. XIII, LIVJ et commentatur anonymus codico l88 proxime insequenti. In calce primae legitur: a Et haec do grammatica actv pruesens Suiliciunt s. Altera L 14, in .: a Constructio est passios convertibilium. Philosophus tamen desinit sic: eo tructio estv congrua dictionum ordinatio ... v ; desit vero : et Explicit libors secundorum modorum v. Tertin, L I6-2l, inci p.: a Subiectum, totius artis grammaticae est convertibile sub forma convertibili .... v ; finit: et Explicit liber terciorum modorum significandi . . Opus de modo aigniscandi quod grammaticam quoque Spe evictitam appellant, Alberto de Saxonia ab aliquibus tributum, habet Ioannes Duns Scotus, quocum edito Si nostrum conseras, plura communia offendes. Martinus Daeus vel de Dacia, proprie de Dania sex stylo saeculi decimi tertii, qui antiquitatem assectabant veris populorum ae terrarum nominibus, antiquitus a Graecis et Romanis e lebrata substituerunt, ut pro Turcis Teueros dicebantJ, ordinis Praedicatorum, magister theologiae parisiensis. In patriam redux ad summos honores provectus, caneellarius factus est a. circiter I 295, a rege Enrico Meved. Codicem, sol. 2I, litteras librorum initiales belle pictas reso-rentem, sacerdos Petrus Monta ana donavit a. 14 8 coenobios. Ioannis tu Viridario.

I. Martini de Daeia, de modis signi eandi minoribus, L 1-39. Finit: e Et haec ad praesens de modis signis eandi et con- Diutig Corale

140쪽

n gruentibus ad ipsos sufficiant - Εxpliciunt modi significandio minores, compositi a magistro Martino de Datia . . . v. Desunt pars altera et tertia, quae in codice l86 praecedenti occurrunt. II. Liber eo ιti per rhythmos num. 66, cum mpositione re Annis adde nomen domini partire per oeto,s Viginti solis sic annum noscito cicli v. e In istis duobus versibus docemur invenire annum Solarem ... v. Finit: α Post primum pasca dabit quinquaginta secundum. In B isto versu docemur inventro pentecostem si s. 43-50. Littera initialis prima coloribus et auro egregio est pieta.

Commentarium in operis Martini de Caesa, de modis signi- scandi3 minoribus, partem primam. a Quaelibet ars habet sua or-

v gana, quibus exercet suas Operationes, et hoc maxime notatur, in artihus D. Auctor anonymus operis indolem et formam sic exponit: a Causae autem huius libri, sicut et aliorum sunt quatuor : ma-ο terialis, efficiens, formalis et finalis. Materialis causa huius libris est modus significandi, nam modus significandi est subiectum, in hoc libro; causa effetens est quidam qui vocatur magisterv Martinus, qui modo est magister in theologia; causa sormalis v est duplex scilicet forma tractatus et forma tractandi; formas tractatus est divisio libri in capitula, et capitulorum in partes, o et partium principalium in partes minutas, donee deveniatur, ad indivisibilia; sorma tractandi est modus ngendi , Causa finalis huius libri est cognitio eorum quae hic traduntur, v licet proprie iste non sit finis, eo quod dicta grammatica sit

v organum aliarum Scienti Brum .... P.

codex, sol. 62, belle duabus columnis exseriptus eSt.

I. Raymundi Lulli, ars demonstratina veritatis. et Quoniam v haec ars demonstrativa sequitur regulam artis compendiosae, inveniendi veritatem ... D, s. 4-6 . Diuii tred by Cooste