Bibliotheca manuscripta ad S. Marci venetiarum digessit et commentarium addidit Joseph Valentinelli praefectus 4

발행: 1871년

분량: 328페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

latinum vero ab huius cancellario Dominico Gundi salvo, archidiacono se obiensi. Dedicatio lin edition. desiderataJ inc.: e Cum

v omnes constent ex anima et Corporei nec Omnes gio certi sunt

v de anima Sicut de corpore. . . v ; desinit vero: et Habetis ergo lis brum, vobis praecipientibus et me singula verba vulgariter pros serente, et Dominico archidiacono singula in latinum conver-s tente, ex arabico translatum, in quo quidquid Aristoteles dixitu in libro suo de anima et de sensu et sensato, et de intellaetus et intellecto, ab auctore libri sciatis esse collectum, unde postv quam, Deo volento, hunc habetis, in hoc illos tres plenissimos vos habere non dubitetis v. Textus autem ino. : a Iam exple- , vimus in primo libro Verbum de hiis quae sunt communia na- turalibus desin.: a Sicut postea scies, cum loquemur de v animalibus v. Inserius vero, manu recentiori: et Completus ests liber de anima, qui est sextus liber collectionis secundae do, animalibus, et ei qui dedit intelligere sint gratiae infinitae. v Post hunc sequitur septimus liber de regetalibus et octavus v de animulibus, qui est finis scientiae naturalis. Post ipsum col- , lectio tercia de disciplinalibus in quatuor libris, scilicet arithv metica, geometria, muSica, aδtrologia, et post hunc sequitur u liber de cav3a causarum v ; quae conveniunt cum prolatis in cod. l .' plutei 84. bibliothecae Laurentianae. Partes quinque, quarum unaquaeque in cnpitula, sol. 69-93. III. Themistit, de somno et rigilia. a Tu cui Deus occultos rum veritates patefaciat, Pt quae in domo vitae et domo mortis v beatiscet. . . v ; finit vero : a Iloo ergo est sumetons ad illud, do quo quaesisti secundum locum tuum in speculatione si s. 94.

Quae de somno et rigilia hic inscripta nomine Themisthii, disserunt toto caelo ab huius textu pluries impresso. IV. Algaget, metaphyδica sticennae abbretiata. Libri duo. et Usus suit apud philosophos proponere naturalem scientiam,

v nos autem elegimus proponere divinam ... v, s. 94-l 10.

Opus in cod. insequenti l 3, tractatus de seientia quae loeatur disina apud philosopho3, appellatum, in edit. ven. anni 1506, liber philosophiae Algaeelis ex arabico in latinum translatus dicitur a magistro Domiti ico archidiacono reeobiensi apud Toletum, Gundisi tuo nempe, de quo suprR dimidio saeculo duodecimo. Diuiligod by Cooste

122쪽

Abu Ham id uuliam med Iba Multam med Εl-Gugali, communiter Algazel, qua philosophus mugni nominis inter Arabes, BD. I 058 Tus schorasanJ natus, Aristoteli adhaerens, opera plurn logicae et philosophiae liὶ conscripsit, Bagdaliae DBa adJ edocuit, in patria a. Illi obiit. V. Avicennae, de philosophia prima, sire scientia dipina, metaphy3ica quoquo appellata J. Tractatus decem in capitula distributi. et Postquam auxilio Dei explevimus tractatum de in- v tencionibus scientiaram logicarum et naturalium et doctrina-n lium ... v, s. ill-l44. Ex arabi eo in latinum transtulit Gerardus Cremonensis, Raec. XII.

quam eΣpedivimus nos, auxilio Dei ab eo quod opus suit pron ponero in hoc nostro libro, scilicet de doctrina parvitatis logica ou artis, debPmus nunc aperire sermonem de doetrina scientiae na-o turalis ... v, s. 145-l63.

VII. A. Manlii Severini Boethii, de Trinitate libri quatuor, pluries editi, sol. l64-l68. Habes quoque cl. II, cod. 64 2J. An notandum censeo hos libros seorsum ab auctore datos nominibus :l. Quod Trinitas ait unus Deus et non tres Dii. 2. Utrum pater, situs et spiritus sanctus de dirinitate non substantialiter praedicentur.3. An omne quod est bonum sit, cum non sint substantialia

bona.

4. Adrenvs Eutychen et I ratorium, de duabus naturis et una perlona Christi. Liber tortius, ut in aliis codicibus, in nostro quoque, venit nomine de hebdomadibus, quod ex alio Boethii opere deperdito, sic in seripto, nuctor ipse breviaverit. VIII. - breris ei ehristianae eomplerio fallis confessio Mei, aliis de sdel. et Christianam fidem novin ac veteris testamenti pandit auctoritas. . . v, s. 166-l6 .

123쪽

0pellam primum, inter Boethii opuscula sacra edita habemus eum consolationis philosophiae. Lugduni Batav., I 656 - Ibi, I 6 l, p. 289-29 . Codicis Bobiensis ex saeculo VIII in Ambros. mediolan. asservati dedit characteris specimen L. Biraghi in suo de Boethio libro. Milano, Besoggi, 1865, ac Bosigio : Suia' autentieita delis opere teologiche di A. Serer. Boerio. Pavia, I 869, p. 9. IX. Albumasar, de astronomia quaedam. a Dixit Chel Ben- bis r is raelita: scito quod signa sunt XIIII; ex his sex sunt

v masculina, sex seminina. Aries est signum masculinum ... P,

s. 168-l69. Desunt plura. Aliquid simile minime occurrit in eiusdem Flores astrologiae. Venet. , Per Io. Baptistam Ses , S. R. Casi rus, ubi opera nuntiat auctoris iij, vitam ex arabica philosophorum biblioth. , sol. t 0 perstringit: et Glaphar Ben Moha- v mud Ben Omar, persa halliensis AbulmasarJ, praestantissimusn operum do astrologia iudiciaria et astronomia scriptor, in rebus v Persarum, ullarumque nationum gestis abunde versatus, virn fuit ingeniosus, sed vini assiduus potor. Obiit in urbe vasethas centenario, ut fama est, mutor γ, saec. nono ad finem Vergento.

Quae articulis primo, secundo, quinto, sexto allata SuΠt, eu, verosi milius ex hoc codice, venetae editioni ann. 1508 adornandae contulerunt, quod verba ad uniuscuiusque finem testantur :optime castigata et emendata Fer canonicos regulares lancti Augustini, in monasterio diri Ioannis de Viridario commorantes. Adde quod B. Cecilius Fabrianensis eanonicus regularis octosti cum et dedicationem lectori inscripserit: α Nuper Avicentiae correcta volumina, lectors Accipe longaevo quae iacuere situ. v Canonici secere patres : ne tanta latinis, Condita sub putri gurgite gemma foret. Evolet aethereas, nullo prohibente, per aurasis Quo nullas toto pulchrior orbe labor.s Ast prius haec superum lecture inventa parentis Inde reser patribus qui tribuere piis v. et Delectatus quisquis philosophandi studio aetatem consumis: s Canonicos regulares divi Augustini mira pietate prosequere;

124쪽

qui cum alia, tum tibi in praesentiarum nonnulla Avicenna v volumina, quae sane quod nephas dicereJ pene squaltetitia tota is deperditaque iacebant, vultus reparata in priores ; examussimo emuncta elimataque, imprimenda denuo formatoribus tradi -

, derunt . .

Quem codicem Ioann. Marchanova per pecuniam suam emit Patavii anno 1440, idem coenobio s. Ioannis in Viridoto anno 1467 logavit.

I. Avicennae, liber gratus naturalium, seu de anima, ex translatione, ut codice praecedenti, sol. 2-38.

taphysica quoque appellataJ, s. 38-93. Idem opus ac codice praecedenti. III. Algaetet, philosophiae liber alter. α Iam diximus quod v ea quae sunt dividuntur in substantiam et accidens. . . P. Tractatus quinque, s. 97-Il0 fitem codice antecedentil. IV. De generatione lapidum, montium; corporum mineralium ductilium, lapideorum. et Terra pura lapis non fit, quia continuam tionem non facit, Sed coniunctionem ... vi s. 111 - 112.

I. Alinget, arabi, liber de summa theorieae philogophiae, translatus a magistro Ioanne et D. archidiacono in otito, de arabi in latinum. Traetatus ti logiea. et Capitulum de hiis quae debent m praeponi ad intelligentiam logicae et ad ostendendas utilitates

v eius, et partes eius ... v, s. 1 - 18. Ex hac interpretatione, sino interpretis nomine, editus Venetiis, a. 1506, cum sequenti. II. --- tractatus de scientia quae τoeatur diτina apud philosophos. a Usus suit apud philosophos proponere naturalems seientiam, nos autem proponimus divinam, eo quod magis ne-n erasaria PSt... v, s. 18-94. Codex in fine mutilus. Diqilirco by Corale

125쪽

Hunc quoquo tractatum, in eodico praecedenti metaphystea Arieennae abbreptata dictum fin edito liber philosophiael, a magistro Dominico Gundi salvo, archidiacono segoviensi, latine translatum, codex idem testatur.

Ioannis Sarisboriensis, in Polioratirem, de nugis curialium et re3tigiis philosophorum, in quo inquiritur quid sit fructus ii

terarum libri octo. Prologus in c.: et Iocundissimus tum in multis, v tum in eo maxime est littorarum fructus . . . v ; liber Rutem primus : a Inter omnia quae viris solent obesse principibus nihil

s perniciosius esse arbitror . . . D.

Auctor a patria in Angliu Sarisberiensis, appellatus et Ioannes Partus et Ioannes Seperianus dictus, a. 1153, Adriano IV, natione anglieo n. gedente, ut sub sne codicis, floruit. Opus varium iucundumque lectu, Thoinae cancellario Angliae nuncupa tum, et in quo centone multos Pannos purpurae et fragmenta melioris aevi agnovit Lipsius ud Taciti XII, 63, sic auctor diiudicat in epistola octuagesima ad Petrum Cellensem : e Edidi li- v brum qui mihi a vestro placebit aut displicebit arbitrio. Inculo tus est et ex edicto meo a vobis amitis desiderat emendari. Ads illustrem virum regis Anglorum cancellarium properabat, Sed D eum, ni Si proceSsus expedierit, cohibete. Garrulus enim est et ι qui vix amicum habebit in curia. Nollem tamen quod nos cu s rialibus laceret inimicum. Precor ut eum incunctanter erudia o diatis, eumque expectanti limico remittite castigatum ; udas equidem ut fur ille cantuariensis Brito, de cuius manibus avelliu non potuit antequam totus depingeretur, sorte ut sacilius pos-s sit argui hostium oculis ingerendus s. Prodiit frequenter. Codex, soliorum II 8, cum effigie auctoris in titulo, habet ornamenta ac praecipuo litteras initiales coloribus et aura de pictas.

126쪽

libri eum commento. Textus inc.: et Omnis causa primaria... D ;commentum vero: si Quod est quia causa universalis prima fgit

B in causatum causae secundae ... v, s. 2-l2. V. p. 37.

II. Alberti Magni, liber de causis et processu unirergitatis a prima cau3a. a Dissicultates quae sunt circa totius entis principiam utcumque taugere cupientes ... v, s. l3-l52.

III. S. Thomae Aquinatis, super librum de causis, propositionibus duabus supra triginta, quot scilicet partitioni textus Procli respondent. et Sicut philosophus dicit in decimo ethicorum ris ultima laelicitus hominis consistit . . . o, s. 153-l96. Oecurrunt in marginibus, manu Bessarionis, fragmenta grBern Procli latinis respondenti R. IV. Fratris aegidii Romani, in librum de causis commentarium, cum initiis textus Procli. Dedicatio inci p.: a Ex illustri acu generosa prosct pia oriundo viro magnifico et suo domino spe-v ciali, dom. Benedicto, Dei gratia, sancti Nicolai in earcere Tul-s liano diacono cardinali devotus ... D; commentum vero: g Phi-v losophus in primo metaphysicae, postquam dixerat metaphy- P sicam s. Sub fine: ε Explicit sententia super libro dou causis edita a fratre bEgidio de Roma, ordinis Fratrum haerem mi inrum sancti Augustini, completa Baiotis v, s. 197-39T. Codices duo, una manu exscripti, in unum coierunt, quodo vincunt insignia duplicia Bessarionis, sol. 2 et l53, antiqua soliorum enumeratio, nec non amanuensis notae siti gulae incipientes: a Iste liber suit scriptus domi et iussu ven. in Christo patris B et dom. dom. Bessarionis, miserat. div. episcopi Sabini v ; continuantes autem in illo sol. 152 : a completus 20 die martii, o anno nativit. Dom. millesimo quadringentesimo septuagesimo D primo Romae, apud sanotos Apostolos 3 ; in altero sol. 398 : α completus undecima die mensis decembris. anno Dom. v millesimo quadringentesimo septuagesimo Romae, apud B sanctos Apostolos s. Quaternus librorum titulus tum in litteris initialibus tum in marginibus splendet ornamentis egregio auro pietis.

127쪽

I. Commentum super librum Porphyrii. Capitula septem. s Intentio in hac distinctione est explanatio eius quod continetv liber priorum ... D, s. 1 8. Textus auctoris hic desideratus, est prooemium geu isagoges in logicam Aristotelis. Nullum huius tractatus ingerit mentionem Renan in Irerroλ ec., p. 49-54. 2. Commentum raper libro praedicamentorum Aristotelis. α Intencio in hoc sermone est explanare sentencias contentas in B libris Aristotelis ... v, s. 11-20.3. Super libro: peri ermenias, L 20-29. Est commentum in Aristotelis librum de interpretatione, logicae insertum. 4. Super librum quartum metheoreorum Aristotelis, capitulis 39. Textus in o. : et Quoniam quidem quatuor causae commentum vero: a Postquam divisum est quod principia elo- P mentorum quae sunt ... 3, s. 44-52. V. p. 36. Occurrunt principia locorum Aristotelis. II. Alpharabit, de ortu scientiarum. Scientias nihil esse praea, ter substantiam et accidens ... v, s. 55-5 .

Opus puto unum ex viginti de 3cientiis philosophicis, quae in indice anonymo bibliotheeae Εscurialensis annotatur il l. Alpharabius sproprie Abou-nasr Mobam med ibn-Tarkhant philosophus obiit Damasci a. 950. Cum Avermes valde in Alpharabit opera excutienda insudasset, ideo inter eius opera habet locum. III. Epistola Avicennae de intellectu cum postillis manus tardiorisJ. et Intencio nostra de hac actione est quod perhibemus

v ostensionis vias claras et demonstra iones... l. 58-59.

Auctor proprie un-Sinal a. 1036 demortuus plura Arabice seripsit, quorum indicem dat Castrus in sua bulliotheea, I, p. 2 0.

Operibus Averrois subnectitur, eadem cauSa quae Supra. IV. Epistola eiusdem, de cau3a et causato. et Causa est id ad

128쪽

, quod sequitur aliud. Causarum alia emetens, alia materialis... v, s. 65-6 . V. Epistola Arerrois super quaratione de creatione et generatione. e Et nos discimus in hoc Secundum nostrum posse et se-

Haec a principio leguntur: a I 442. Ioannes Marchanova, o artium et medicinae doctor, pro sua pecunia faciendum curavit m Patavii v ; sub fine vero memoria eiusdem qui librum coenobios. Ioannis in Viridario donavit anno 146 .

Alberti Magni, logica, scilicet: n. De praedicabilibus liber tinvr. et De logica intendentibus v primum, considerandum est qualis scientia sit logi ea v. Sub fino: a Explicit liber de quinque universalibus Alberti Ma- v gni O, s. 2-45.

Tractatus novom cxcipiunt quaedam ex libris physicorum, topicorum, de anima eiusdem Alberti sumpta, s 44-46. 3. Praedicamentorum liber pariter unus. et In antehabitis B dictum est quod logica est scientia per quam docetur B, s. 46-97. Tractatus septem excipiunt quaedam ex libro topicorum eiusdem. e. De ser principiis, gecundum Uilbert. Porretanum. et Quam-o vis de ordinatione praedicabilium iam in praedicamentis sum-n cienter . . . v, s. 9 1 I9. V. p. Ι3. a. Incipit liber dirisionum, cuius primu3 tractatus est de his quae rent ante εcientiam de ienda. et Cum a principio logicaos determinatum sit quod logica est scientia docens per notum v venire ad cognitionem .... v, s. ll9-13l ; finit vero: a Quasu autem Aristoteles de hae nrto scripserat, ad uos non devene, runt, ed ideo dicta Boethii ab Andronico sumpta secuti sumus v.

Q. Alberti Magni, peri hermenias, Seu de interpretatione. Libri duo. e Sicut a principio istius scientiae determinatum est, is logicae intentio est docero l3I-l60. Sub fino: a Explicit ars vetus logicae Alburti Magni f. Diqiligoo by Corale

129쪽

Subest nomen amanuensis: mauerus de Valle, quem unum puto qui pro Bessarione codicem exscripserat. Littera certe au- ropicta a principio eadem est ne in aliis, eiusdem iussu, exaratis.

I. Eiusdem, liber de eausis et processu lini persitatis a caum prima, cuius primus liber continet proprietate3 causae primae et eorum quae ab ipsa procedunt, s. I-l38. II. Nicolai Mani acoriae, εν agaηevs bibliothecae. Dedicatioinc.: a Petro venerabili basilicae s. Petri canonico Cui nn corruptum regum volumen in vestro reperissetis urinario, udu hoe corrigendum, quaterniones bibliothecae s ', leaetus vero : et Apponendo, cXemplaria depravamus, cum n d arbitrii nos stri libitum id suppleri volumus in scripturis . . . , s. I 4Ι-181. Auctor, cardinalis diagonus s. Damasi, dimidio saeculo decimo secundo forens, agit de critica sacra, et de ab eo adhibitis in emendandis locis peculiaribus librorum sacrorum veteris Moderis ; quibusdam praehabitis de modis quibus solent scripturarum exemplaria depravari. Bistoricis ecclesiasticis silentibus, vicariam operam impendit Ioan . Alb. Fabricius qui in Bibliotheca latina paucula quaedam de eo, ex nostro codice obtulit.

I. Erpositio libelli de causis. e Sicut philosophus dieit in X v ethicorum, ultima felicitas hominis consistit in optima hominisu operatione ... v, s. I 46.

De opellas historia sic auctor in prooemio: et Et in graeco v quidem invenitur sic traditus liber, continens ducentas et un-s decim propositiones, qui in titulatur elementatio theologica; ins ambigo vero invenitur talis liber qui apud nos de eausis dicitur. s qui constat de arabico esse translatum siel et in graeco penis tus non haberi, unde videtur ab aliquo phylosophorum arabum 3 ex praedicto exeerptus per Sen Sum, quia omnia quae in hocv libro continentur in graeco, plenius et dissusius coutinentur, in illo P.

130쪽

II. Errores qui trahi possunt ea libro qui appellatur Mangelium aeternum soppositum evangelio ChristiJ, s. 2T. III. Prophetiae historioue da annis 1254-l289. α Armo Do- , mini MCCLIV nascetur Antichristus ... v, s. 27. IV. De quibusdam pillulis. a Pillulae regis Rogerii quibus B utebatur singulis diebus, et etiam papa AleXsnder . . . v, s 2 .

Rogerium puto utriusque Siciliau regem fit 30-ll 54J et Alexandrum III pontificem ill 59-II 8ll.

V. Proprietates et nomina arboris qui vulgariter appellatur romarinus, sive ros marinus, s. 28.

VI. Alberti Magni, de intellectu et intelligibili. e Sicut as principio huius operis diximus, scientia de anima non satiso complete habetur ... v, s. 29-37. Ex editis libris duobus, primus tantum in tres distributus tractatus habetur.

VII. Probationes anni solaris et lunaris salso rhetoriea Aristotelis appellataeJ, s. 3I-38. VIII. De laudabilioribus bonis. a Laudabilia sunt bona vin tu perabilia et turpia . . . O, s. 38-40. Cui liber sit ad iudieandus prorsus ignoro : Aristoteli tribuit

IX. Aristotelis, de rhetorica reb compendio tractatu3, sine ordine. a Rhetorica est convertibilis dyalecticae, utraque enimo de talibus ... v, s. 40-42. X. Alberti Magni, de viribus animae. et Sicut dicit Damascen nus, impossibile est substantiam esse ex parte aliqua... , s. 42-48.

XI. abstractiones libri Marii Vegetii Renati, tiri Glastris, comitis, epithoniu lepitomel rei militaris, s 48-50.

Exstant tantum n. elanehu3 quinque Esrorum Dyelii Gτeteribus membranis; h. inrita capitulorum primi et secundi libri eum sagmentis aliquot capitularum ea utroque, quMi operis ve-eiminibu3. XII. Rabbi Moysis, de Deo benedicto, s. 50-5l. Moisis Maimonidis, viri iudaei perillustris ex saeculo XII, opus crediderim, etsi Bartoluccii, De-Rossi, Ste in schneider diligentiam effugerit. Vide p. 3I.

XIII. Notatiliora serti libri phyrieomum i AristotelisJ. Tra-

SEARCH

MENU NAVIGATION