장음표시 사용
11쪽
T nos certos reddunt; hae autem promissiones nulli conditioni sunt alligatae, sed obsolute omnino sonant: Mee ego vobiscum sum etc. l . Portae inferi non praevalebunt etc. 23. - Νeque sequitur quod opponunt Protestantes c absurdum esse, ibi adesse Spiritum Sanctum, ubi ejus gratia Sanctificans abest a. Non enim repugnat Spiritum Sanctum Concilii Patribus, atque iis etiam, qui Sancti tale carent, advigilare ne errent in revelata doctrina detegenda, alque
exponenda in bonum Ecclesiae divinitus instilutae; haec enim est gratia gratis data in aliorum utilitatem, quae etiam peccatoribus tribui potest, uti patet ex Apostolo Paulo 33. - Hinc e licet comperium nobis non sit an Episcopi in Concilio congregati sancti tale sint praediit ,
male tamen inserunt Protestantes, ε nec certoS nos esse posse
de insallibili Conciliorum auctoritate s. Nam ex Christi promissionibus certi omnino nos sumus de Conciliorum incumenicorum insallibilitate, atque ad hanc sanctitas minime requiritur in Episcopis, utpote qui non virtute propria, sed Divina sunt insallibiles. Esto et nullo unquam canone desinitum Conciliorum Generalium decreta dogmatica esse insallibilia a ; nil tamen
inde contra thesim nostram potest inferri. Hanc enim insallibili talem luculenter evincunt argumenta superius allata, Ecclesia eam semper firmisSi me tenuit ac professa esl, qui ii ulla suerit hactenus necessitas eamdem peculiari et explicito canone definiendi. Ecclesiae autem hac in re consensus ex
eo patet, quod inter haereticos deputaverit illos omnes, qui solemnibus Conciliorum dogmaticis desinitionibus obsistere ausi suerint; quae constans agendi ratio Ecclesiae perpetua quaedam declaratio est, ac delinitio insallibilitatis, qua pollent decreta dogmatica Conciliorum Generalium; adde iniquum esse sub tam gravi post na obligare fideles ad assentiendum decretis, quibus salsum subesse poSSel. si Matth. XVIII. 2ὶ uatili. XVI. lal l cor. XIII.
12쪽
8 Quamvis Conciliorum incumenicorum decreta dogmatica sint insallibilia, non inde sequitur et nullum discrimen interesse inter concilia incum enica et Biblia Sacra x. Nam decreta dogmatica Conciliorum eduntur per solam Spiritus Sancti adsistentiam, ut vocant, qua Concilii Patres immunes redduntur ab omni errore in veritale revelata delegenda, atque exponenda ; Biblia vero Sacra sunt divinitus inspirata. quatenus Spiritus Sanctus per suam jugem ac
singularem adsistentiam non solum immunes reddit ab errore Scriptores Sacros, sed etiam eorum mentem illustrat, atque voluntatem movet, eosque excitat et impellit ad seribendum quae ipse deligit, ita ut Scriptores nihil omittantant adjiciant ad ea, quae Deus scribi ab ipsis velit. Praeterea Concilia aecum enica insallibilia sunt in obiectis solum
desinitionum dogmaticarum, non autem in motivis quibus moventur aut innituntur ad edendam desinitionem, multo vero minus in iis, quae ad personas reseruntnr, ad res phrsicas etc. quae necessarium connexionem non habent cum dogmale; insallibilis vero Bibliorum auctoritas protenditur ad omnes omnino eorum partes, videlicet ad eas quoque ubi
nec dogmata, nec praecepta enunciaritur. 1 Tandem ad ea, quae subdunt Protestantes c si iuxta L-
, tholicos Romanus Pontifex eae Cathedra dolens erra rhy nequit, Superfluum est cum tot dispendiis et incommodis 3 Concilium incumenicum convocari, cum ab eodem Solo, Romano Pontifice possit insallibili auctoritate quaelibet, dirimi quaestio 3 respondemus Romanum Pontis cem barcathedra docentem, in rebus fidei et morum eSse quidem insallibilem, inde tamen non sequi superfluam esse Conciliorum incumenicorum celebrationem; haec enim utilissima sunt ad depositum revelationis explorandum, atque veluti modium sunt, quo facilius Pontifex ad tutam revelatae veritatis cognitionem perveniat. Quandoquidem sive Romani
P0ntiscis, sive Conciliorum insallibilitas media non excludit
13쪽
ad veritatem, de qua agitur, assequendam; namque, ut diximus superius, non per modum infusi doni, sed per modum praesidii, Seu, ut aiunt, per adsistentiam Deus illam promisit. - Praeterea dogmaticae Romani Pontificis des nitiones tolam quidem vim ex se habent, Verum cum novatores eis contumaces obsistunt, turbas moveant, incautos
decipiant, Concilia interdum convocantur, non ad intrinsecam vim dogmaticis decretis Romani Pontificis conserendam, sed ad auctoritatem extrinsecam iis adjiciendam, ut nempe ex multorum collatis suffragiis, atque solemni adhaesione ad Ponti sciam definitionem magis palescat totius Ecclesiae catholicae siles, ac ad unitatem vel contumaces facilius revocentur, vel solemnius eorum pervicacia damnetur. - Demum licet Pontificiae des nitiones irrefragabiles sint, tamen Conciliorum celebratio valde utilis est tum ad cognoscendum et statuendum accuratius in re disciplinari quid quoquo loco pro rerum adiunctis magis expediat, in coetu enim Antistitum ex omnibus orbis regionibus convenientium melius innotescunt singularum gentium usus et necessitates; tum ad pervidendos, eligendosque aptiores modos, quibus Conciliaria decreta executioni demandentur; nam Episcopi talia decreta subscribentes, non modo Se iis assentiri profitentur, verum etiam promittunt se lotis viribus nisuros, ut eadem in suis dioecesibus adamussim serventur. Ergo quamvis Summi Pontificis auctoritas ad insallibilem veritatis desinitionem sussciat, Concilia tamen incum ica accidens sunt opportunissima ad fidei, morum, et ecclesiasticae disciplinae tutelam ac munimentum.
14쪽
Ut Concilium Teumeni eum legitimum sit, et instilli bilitate polleat, inquit IIorosius, ad instar Concilii Hierosolymitani, quod procul dubio caeterorum Conciliorum norma esse debet, convocandi sunt ut iudices non lanium Episcopi, verum etiam Presbyteri, Sallem curam animarum habentes. et alii viri docti quamvis laici, quin imo ipsi met haeretici et schismatici; omnes praeterea et singuli totius orbis Episcopi interesse debent, et quidem cum plena suffragii libertate; requiritur demum, ut accedat unanimis acceptatio et consensus Ecclesiae univerSae. Uuneritur 1. Quinam sint de iure convocandi ad Concilium incumenicum .. Utrum Episcopi vere iudices sint, an tantum consiliarii'
a. A quonam confirmari debeat Concilium incum enicum' dudicium seratur de iis, quae asserit floroSius.
Nesp. nd. v. a. Episcopi solum ad Concilium incumenicum iure Divino sunt convocandi. Illi enim solum iure Divino sunt convocandi, quorum est definire quae sunte redenda et agenda, quique iurisdictionem habent non modo in foro interno, sed etiam in externo. Tales autem non sunt nisi Episcopi, qui proprio Successores sunt Ap0Stolorum, quibus a Christo Domino concreditum est munus docendi,
15쪽
Het promissa perpetua adsistentia , nec non impositum ossicium pascendi et regendi Ecclesiam Dei per illa verba:
Euntes in mundum universum . . . docete omnea gentea. . .
Mee Ego vobiscum sum omnibus diebu8 vsque ad eon summationem saeculi st). Pascite qui in vobis est gregem Dei 23. Attendite vobis et univeras gressi, in quo vos Biritus Sanetus posuit Diseopos regere Leelesiam Dei 33. - Id ipsi im Fusirinatiar ex traditione, et usu Ecclesiae. quae non solet n si Episcopos de iure Divino vocaro ad Constitia generalia. Quamvis autem soli Episcopi iure Divino convocandi sint ad Con illum iEcumenicum. tamen nihil obstat ilia ominus ex concessione Ecclesiae alii etiam vocentur Episcopali digni tute carentes: sic ex privilegio et consuetudine admittuntur eum iure suffragii deliberali vi tum S. R. E. Cardinales Episcopali dignitate non insigniti, qui Summi Pontificis natum constituunt, eique opem serunt in regimine Eeclesiae universae, tum Abbales caenobiorum, atque Moderatores, seu, uti vocant, Generales 0rdinum Regularium, sive quia iurisi lictione quasi Episeopati gaudent, sive quia traditionem suorum caenobiorum et ordinum testari possunt. Quoad Episcopos in partibus, nullum dubium est, quin iure Divino voce deliberativa in Concilio gaudeant qui in insit delium regionibus horum conversioni ad laborant , nam et ipsi Apostolicis muniis incumbunt, imo quandoque illorum interventus requiritur ad quasdam qua stiones Solvendas, vel controversias dirimendas. Si vero sermo sit de illis Episcopis in partibus, qui insidelium conversioni nullam operam impendunt, ali lite titulares dicuntur, gravissimi auctores negant hos habere ius absolutum ne
completum serendi iudicii in Conciliis, eo quod et subditis et iurisdictionis exercilio careant, quod requiritur ad iudicis l) Mail b. XVl I. 2ὶ l Petri, S. 3ὶ Ael. Apost. 10.
16쪽
emunia obeunda. At nostrum non est hanc quaestionem
des nire; quae videri potest apud Scriptores rerum canoni- earum. praesertim De l' Advocat Trael. de conellita 13. Caeteri vero Theologi , Canon istae, ossiciales Ecclesiastici etc. qui ad Concilium vocantur, nullum habent ius suffragii deliberali vi, sed tantum ui consiliarii Concilio intersunt. Quandoque etiam vocantur Callioli et Principes, non ut de rebus Ecclesiasticis sententiam serant, sed vel Lonoris gratia.
vel ut Concilii Decreta sua auctoritale tueantur, eorumque executionem iuvent.
resp. nd O. B. Episcopi in Concilio incumeni eo non sunt lantum Consiliarii, sed veri iudices iure suffragii deliborativi gaudentes, Summo tamen Pontifici subordinati. Id constat ex Concilio Apostolico Hierosolymis habito, ubi post Petrum Iacobus suam his verbis sententiam dixti: Propter quod ego iudieo 23; et sententia Synodica his verbis suit pronunciata: Visum est Spiritui Sancto, et nobis M. Hinc Episcopi in Conciliis subscribunt per haec verba: Ego F. statuens. rei desiniens subscripsi. Revera Episcopali Ossicio adnexa est potestas docendi, ligandi, atque Solvendi, qua non expoliantur Episcopi in Concilio congregali. Nec ossicit. quod Summi Pontifices soleant dicere, Saero approbante concilio, De Fratrum nostrorum Consilio, quia Episcopi adprobant quidem, et consilium praebent, sed non solum id praestant, verum etiam iudicant cum Pontifice. Dicit autem Pontifex de eorum consilio, et non iudicio, quia consilium ab eis accipit, non vero iudicium. nec iudicandi potestatem. quam a Deo solo habet. Quamvis autem Episcopi in Concilio incumenico sint vere iudices cum iure suffragii delibstrativi, gunt tamen, ut innuimus, subordinati summo Pontifici, quia summus Pontifex
17쪽
lavi Primatus, quem in universam Ecclesiam, ac in omnes Episcopos sive distributive, sive collective sumptos, divina ordinatione gerit, sedet in Concilio non simpliciter ut Praeses, sed ut Princeps, atque ideo non tenetur maiorem Episcoporum in Concilio iudicantium partem sequi, sed potest illorum iudicium, si hoc a veritate deflectat, propria auctoritate irritare, uti factum esse novimus quoad Concilium Ephe- sinum II, Arivinense, et Canonem 28 Concilii Chalcedonstrisis. Mesp. ad a. Concilium I cumenicum necessario confirmari debet a Romano Pontifice, ut ratum ac firmum sit in suis decrotis sive fidei, sive morum, sive disciplinae. Nam Concilium habetur uti incumenicum et insallibile, quatenus EecIesiam universam repraesentat, cui insallibilitatem Christus promisit. Iamvero Ecclesiam universam non repraesentat, nec insallibilitate fruitur, nisi Caput suum seu Romanum Pontificem secum iudicantem habeat, nec censetur Romanus Pontifex iudicitim proferre, nisi cum Concilii decreta confirmat. Quod si de Decretis disciplinaribus sermo sit, haec nequeunt obligationem inducere in universam M-clesiam, nisi eum ab Ecclesiae Capite sancita suerint. Hinc ratio certo cognoscendi utrum Concilia incumenica legitima suerint, nec ne, est consirmatio Romani Pontificis, cui in
Petro et per Petrum datum est pascere et regere universum Dominicum gregem, datum est petram esse et fundamentum Ecclesiae visibilis, et confiirmare fratres SuOS. Ex hactenus dictis patet a vero abesse quae asserit HOrυ-sius, nempe ut et Concilium incumenicum legitimum sit, et, insallibili late polleat, ad instar Concilii Hierosolymitani
a convocandos esse ut iudices non tantum Episcopos, veruma etiam Praesbyteros, saltem curam animarum habentes, et
3 alios viros doctos quamvis laicos, quinimo ipsos met haeres tidos et schismalicos . a Nam licet concedamus Concilio HieroSolymitano una cum Apostolis alios etiam Episcopali ordine non insignitos ud fuisse, tamen animadvsertimus non
18쪽
riomi es eodem modo illi intersuisse. Quandoquidem Ap stoli adsuerunt, ut iudices, iuxta illud Iacohi: Prcpter quod ego iudieo etc. l . Caeteri vero adsuerunt Concilio vel ut consultores, vel si ad desiniendum, non iure Divino, sed privilegio ipsis a Petro concesso. vel dumtaxat ut ausculiarent, tacerent, et ObSequerentur. Hanc normam si ibsequentia Concilia
tenuerunt; Episcopi enim, caeterique suffragium habentes deliberali viam vel ex consuetudine, vel ex privilegi q iisdem in te suere, ut iudicarent et definirent; alii viri docti. ut Consiliarii; caeleri vero laici, ut tacerent, et desinitionibus obtemperarent. Hinc negamus ad Concilium Uticum enicum, ut legitimum sit, et insultibili late polleat, convocandos esse ut iudices s Praesbyteros curam animarum habentes; a quia isti non sunt primarii et proprie dicti Pastores, sed, ut inquit Angelicus: Dabent tantum aliquas administrationes sub iscopis 2). Neque convocandi sunt ut iudices et viri laici quamvis docti; γ quia cuiliscumque sint conditionis aut dignitalis etiam regiae, non habent iurisdictionem in foro exteriori Ecclesiastico, cum haec sit spiritualis. - Neque convocandi sunt ut iudices e haeretici et schismatici; squia qui pertinaciter et aperte hae regi vel schismati adhaerent, ius amiserunt sedendi inter iudices in rebus si dei: ratio enim, et praxis Ecclesiae non sinunt, iudicandi munere fungi in causis religionis illos, qui nolorie ipsius
doctrinam aversantur et repudiant, aut licet dogmata retineant, ipsius tamen auctori lalem aspernantur, iugiamque detrectant, ideoque extra Ecclesiae communionem versantur. Nec tamen notoriis haereticis, aut schismaticis aditus ad
Concilia praecluditur; imo ad ea quandoque invitantur, prout invitali fuerunt ad Concilium Lugdunense secundum, Florentinum, Triden linum; quod quidem nuperrime praestitum
19쪽
suit a Summo Politis de Pio IX 23, qui Gregorii X, ct Eugenii Iu vestigiis inhaerens, datis publicis literis, ad proximum
Concilium Vaticanum schismalicos orientales, proleStantes, ciliosque a catholicos invitavit. Idque factum fuit, ut per argumentorum vim, quibus Catholica veritas in Concilii disce-plationibus demonstratur, et praesertim adiuvante Dei gratia, quae plenius hisce in adiunctis effunditur, ad Ecclesiae sinum redeant, eiusque doctrinam integre excipiant. Negamus quod addit Horosius, nempe ut Concilium incumenicum legitimum sit, et insallibili late polleat et omnes et a singulos totius orbis Episcopos interesse debere; a etenim minime requiritur, ut omnes omnino totius orbis Episcopi intersint, universalitas enim in hisce rebus non physica, ut pole saepe impossibilis, sed moralis allenditur; aliter enim generalia Concilia nunquam celebrari possent, cum Semper aliqui Episcopi, sive propter infirmitatem, sive propter Senectutem, vel alias causas adesse nequeant. Neque requiritur certus Episcoporum numerus, quia id neque ex Satra Scriptura, neque ex Traditione, neque ex usu habetur; sed Solum opus est, ut convocatio Summi Pontificis auctoritatefacta, omnibus saltem maioribus provinciis innotescat, et nullus ex toto orbe verus Episcopus excludatur, sed aliqui ex maiori parte provinciarum adsint, qui caeteros repraesentent; sic tamen ut si celebretur Concilium in Oriente, plures ex Ditente adsint, et aliqui ex Occidente, qui alios reprae- Senient; et e converso si celebretur in 0ccidente. Id patet ex praxi, quam Ecclesia in anterioribus Conciliis secula est. Demum negamus quod subdit Morosius, scilicet ut Concilium incumenicum legitimum sit, et insallibilitate polleate requiri, ut accedat unanimis acceptatio et consensus Ecclesiae universae. x Namque Concilium incumenicum a Romano Pontifice confirmatum, legitimum et in suis dogmaticis l) I.il. Apostol. Arean o 8 sepl. 1868; et Iam nos 13 sepl. 1868.
20쪽
deeretis insallibile est ex se, seu anie consensum et acce-plationem ulteriorem Ecclesiae universae, Sive haec accipiatur pro coetu Pastorum, sive pro coetu Cleri inferioris, aliorumque christi fidelium. Id enim constat non solum ex Conciliorum insallibili late, quam ostendimus in praecedentis
Casus resolutione, verum etiam lex sensu totius antiqui talis, quae nullo ulteriori expectato Ecclesiae consensu, aut acceptatione, velut haereticos illico habuit quotquot dogmaticis
Coneiliorum desinitionibus obtemperare detrectarunt. 2. ' Ex anathemate, quo Concilia eos omnes perculerunt, qui non sentirent ac crederent prout a Conciliis desinitum erat. 3. ' Ex tessera unica, quae semper adhibita est ad secernenda Concilia legitima ab illegitimis, nempe confirmatione Romani Ponti scis. quin alia re opus fuerit. 4. ' Ex facto ipso; exploratum siquidem est illa tantum Concilia tanquam insallibilia spectabisuisse, quae confirmata suere a Romanis Pontis cibus, illa vero ab hoc censu suisse exclusa, quae tali Suffragio caruerunt, nulla habita ratione ulterioris Ecclesiast adprobationis quae subsecuta sit Pontificum confirmationem l). 5.' Demum ex eo quod Pastores ipsi, quin velint ab Ecclesia exscindi teneantur iudicio dogmatico Concilii 0ecumenici a Romano Pontifice conlirmati assentiri; quod et praestare tenentur in seriores clerici, caeterique sideles, alioquin oves pascerent
et confirmarent pastores, eosque docerent. si Cons. Zaccaria Antistbronio lom. 4, lib. t V, p. 2, e. 4