장음표시 사용
71쪽
4 IvBrLvM IvBILORvis sine dissimulatione, famae,&Lutheri securus Augustanae confessionis ita quequbilaeum in annum 163o .eXpeis ctamus Helueta Ca autem,&.uatuor ciuuat a confesso irri s sine ho nore Ministros retulit, desa Luthera snis eae plosa est. Fgo vero illo anno tam celebri, lirculentam Plagam Lutheranismo impositam negare non possum, illi quoque, qui de rebus suis audire vesra non post uno iclem fatebuntim Nam cum antes re Lutherus multa mutaret , nunc norma illa in oculis impexij publice proposita, hoCCono Prodest A secuti sumus, ne ab ea sine omnium
ctus error, i Ommum Conicientia recedere po1- quia quam sint. Neque occulte tum a Luthero
h recessserunt. Cum enim in conses ti
g:, ii non illa verba legerentur e Luthero,quiop0xςst bus monebat, mi diuinam poenam hos mineumenirent Pio uesapores,non perindulgentiaου, se aenas impo=vendo, Ecclesiae, se Mosis exemplo, eampraue
nire debere . Optimum , inquiGD- erit , si osi os puniremus Fassi haeces. Lutheri,erubuerunt, sed addides
72쪽
bni LAEUM EVANGELICO R. 4' uiat non adesses, ut Lutheri cripta iros Grent edit cons Sionem siuamis errent , non indignit arbitrati sta
Acher recederent. Sed quid miti ut ipsam confessa onem cum descere nollenta immutarunt,4 Vetur est,iani regulam, negociis suis ac-Omniodarunt. Quanta, o Deus, CCCCitas meri. . ia, quantus nouandi furori tot syn videantu 3d is , Conuentibus , disputationi decreta dis HS , interpretationi b. quaeritur co hellio, aut Conrestionis senius. Quae printi qua
unera interim animarum, illis liti ' antibus de gloria Quis collisos uii: ''
'rincipes,&populorurnodia explis et Maiore se odio, quam nos infe Illis dissim harunt omnia tandem colloquia i 'ri' ' ugere Philippus conitituerat, imo exitia plo-:xulatum ire , Vbi ne nomina qui rixom s. le A tridarum aure percuteret Cum
nitori is, inquit Epist ad Hubertum radia
73쪽
nistae iactant,nemo sequi tu hoc an no in medio posita est.Sed breui non modo rugata corticem decoremque perdidit, sςd etiam vermiculatione, di putredine vitiata in lutum abiit.
Augusta uinglianis penitus adsuersa fuit, nullis precibus a Luthes
ranis impetrare potuerunt, ut in Societatem reciperentur, nunc Vzro plerisque locis pulsi Lutheranis, ab intestato succedunt. magnam in spem enerant, sed spes hun ana quid est aliud, quam σκιῆς mi Vmbe, se nnium. Dissipauit consilia ille, qui si pientiam Sapientium re
probat. Iam exercitus, regna: mEditabantur, nam oppressis Helvetiis , occupato Argentorato , de Constantia, quarum C*ncionatores tum vingliani eruiit, facilem ad reliqua aditum sperabant ita Melanchthon ad Landgrauiu Has Manifestum eis autem , horribiliter eos peccare , qui incertam δε- binam pro certa tueri volan , e que
74쪽
D BIL E M EVANO ELICOR. iis rosen prabent. Notamus enim ccelare , Zυinguranos , qui hi unt, Vagnifice iactare, ista pecunia se iis is insinui sint , se quae peregrina-umgentium auxilia habeant item quaatione Episcopatusdestruere, issem M
ollauit , wbello periit vinglius,:rror magnis additamentis excrsiit. Qua de re deuenione Euange-icorum, dc pace Germaniae actum a
De Wirtebergensibus, hune in modum scribit Ia obus Schmid
seu , ut ipse loquitur o falsificarunt. Confessionem, et anam, Caro M. dedicat/m. In ea, quod i s sum ei , transposuerunt, quod dimisit. eraserunt x in unam issem e
praeuarunt , alum ita transposue runt , ut alium sensi- Ocerent. Deprauarunt Lutheri Catechymum, Lutheri vena exemerant, aliasiu
75쪽
siluerunt, atque excudi curarint. Ma --gnum ait hoc esse , turpe facinus, etiam legibin vindicandum. Et in Colloquio Hertzbergensi, falsariorum esse aiunt , formam aliquam proferre in
contractu, tollue eam postea immutare. Iudicio gitur Ilio 1 unoo-οκατοικοντοι,
salia ii 's suos maiores fuisse non pos uiri negate. Fredericus Marchio B-dens , autographo Θnfessionis Augustana omnia exempla-1ia ait discrepares, di in ultimis co ni itiis Ratis bonensibus , Catholici ordines liberrime obiiciunt, A Ugustanam Confess1onem penitus abo, litam evanisse. Pareus Irenico non modo negat a Lutheranis eam scrvari, sed eas a Confessionis conscrtio exclude re Caluinianos suos quos verum sensum esu tenere con tendit, subs ituit. Verum quos iri in errores inciderint, a quibus a. men Confessio libera es , ostendi libro de griatia primi hominis, de crudelitate Caluinissaria, de idolo Caiaui nisi arum, de incremeto h aereseon.
Ostcndunt ipsi Lutherant,vi molles
76쪽
I sit M EVANGELi COR. Caluinistae, Petrus Bertius libro de apostasia Sanctorum. Sed ne actum agam, videatur Harmonia Conseia sonis Augustanet Coloniae Vbiorum edita Anno is 8 7 au hore Clarissi mo&Cψnsu dissimo D. Andrea F britio,ibtisfinium vero Motiuae Llustrissimi Marchionis Badensi se mem. quibus ad orthodoxam fidem adductus fuit, ibidem euitae Annoisyi sol sci:icet αγI.ad Oo Vsque,Vqui praesertim aute quarta,sole meo ridiano laxius patet unama dictae Consessionis Rugustana inconstantia, varietas, falsitas , imo quod tam uiuo , quam defuncto Luthero.
cum ea Melanchthon, aliique Praedicantes, non secus atq Ee feles cum soricibus , collucere consueu rint. Primo enim euidenter probat
fol. 18o. primas duas editio es con fessionis Augustanae, dc Apologiae,
quae uno eod cuique anno, a scili, et,
xebei gae, neque cum originali, ut aiunt, neque inter se nuenisse, sed
fingatas diuersib&J sera antis fars- se sentenciae. D s m
77쪽
Latinas in lucem postmodum editas versiones Confessionis Apologiae ad annum usque O. enormi terim mutatas , neque Cum origine, neque cum utraque prima editione
Tertio manifeste docet, tam ii, lam,de qua in Cocordia, quam alias, ad haec usque tempora Latinas Confessionis, Apologiae editiones, ab origine plurimum dissidere, Annoque primum 87. V eram Apologiam absque Confessione, a Chytraeo in lucem emissam esse.
Quarto liquido ostendit folios4s Latinam Confessionis Augu- gustansversionem nunquam adhiς CVRu rempora, primae gemellam
editam esse, adeo, ut apud Lutheranos prima& authentica latine conscripta Confessi, nusquam hactenus visa, aut lecta sit. Sed nec Aplogi mant annum 87 quo a Chy-
78쪽
Ivii LAEvM EVANGELIco R. strae evulgata fuit , apparuisse unquam, aut typis eXCusam esse. Quinto indicat lio 3 7. Germanicam etiam Confessionem c Apologiam, quantumuis origina biem , Latina aduersari dissimilem esse. Imo, nullum originale Germanicae pologia , prout Caesareae Maiestati oblatum fuit,vnis unquam typis mandatum ess
Sexto recenset soli 3 s . Con- fessionem Germanice primum mittenbergae,i alibi post Comitia Augustana excusiam , ab ipso Originali, quod Caesareae Maiestati ab Electoribus subscriptum, Xahibitum fuit , pluribus locis desciuisi. pologiam vero primae
editionis Germanicae pari modo, dc
Septimo demonstrat solio ro. omnes post hae Germanico stysio ad annum usque o tam Confessionis , quam pologiae
79쪽
IvBILAEUM EVANGELl COR. 67ioramenta, Vel ad Consessionem pologiamque re arri sanam, quarum sint vel hiaxime ignoran
diderint , aut Crte proseirmini.
Aldenburgens Colloquium onfessionis Augustana dedecora aperuit , nam peritiores qui cQnuenerari proto stationas caUsas 2 .attuslerunt, cur Confestonem V ssanam
depra zat m, dro ρρο et omine legitimae Religio,is Formie indignum. HOC Lu- theranor una: Saxonum,' quidem primariorum Ait iudiciu in , cur nunc igit ir Consessionem tantorum
iudicio praesertis Anno 1 78 n Couoquio HertΣ-bergensi narrauit , se in Colloquio Naumblirgensi interfuisse, et interita vel plura cyempilaria Confessio vis Augustahae, iritum consens secum alio, o idco quaesitum primum D A CX-
80쪽
IUBILAEUM EVANGELICO R. Ea transfugia a Z Vinglianismo, trib.
Proeliis , E ducis morte debilitato, ad felicem Lutheranismi parte Vm. Haexesis enim pericula vitar, commoda sua sequitur. Haec dum Lu viai gula therani legunt, frustra gestiunt ino gliani,&enim anno iacta sunt fundamenta, L. ἰοῦ δ' quibus sensim deinde impositus es 46, simula Caluini simus Electionem Ferd ione nandi Romanorum regi suo testan . R PRR 'utes, improbabant , confessionem suam damnatam intelligebant. Ita-Que Franco furti conueniunt,4 infelici foedere partes vincendas ful- Ciunt, an in foedus recipiendi ecfent Helvetii, deliberatum est, far dus illud urgebant ciuitates Hassus , improbabat Saxo, admissi Resistioni,
tamen a quibusdam sunt, & eaoc apud no-
cassione Rulicis adrepserunt Et sanes, l.
ipse Saxo effugere non potuit, quin comm des acramentarioru patrocinio ac RHQ ςεcusaretur, sed iureiurando sese illi Purgarunt , quorum e territoriis tuncCaluinismus,nunc vero Lutheranismus exulat.