Vita Francisci Borgiæ tertij Societatis Iesu generalis a P. Ribadeneira Hispanice scripta; Latine vero ab And. Schotto Antuerp. vtroque eiusdem Societatis sacerdote. Accesserunt nunc primum Pia opuscula Francisci Borgiæ

발행: 1598년

분량: 497페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

DEDICATORIA. 3

diuitiis, asperitate delichs pra tulit; aulico splendori humilem squaliorem, potentiae sui ludi

brium longe anteposuit: & nudus nudum Christum sequutus, in eo se abiectionis statu collo

lestia oerrenis, humanis diurna. Praeterit enim vere figura huius mundi, ut ait Paulus: & id ovo

in praesenti est sis

momentaneum, & leue tribui titionis nostrae, sapra modum in sublimitate aeternu gloriae pon- edus operatur in nobis,non conm tlantibus nobis quae videi

322쪽

EPISTOLA

non videntur: quae

- - - itaque a piciens Neis ina. in auctorem fidei, de consum

maiorem I E s v Μ, qui propositos lim sustinuit cruce,

fusione contempta, maiores dia. uitias aestimans thesauro Aegy- ptiorum improperium Christi; ij. exiui xt castra illud portans praeclarissimum nobis: a imitationem, posterisque 'mnibus

exemplum: relinquens. Huius

igitur viri libellos: quos supra

commemoraui; vere Catholii COS, Vere pios, de Hispano se mone in Latinum conuersos de- .

nuo in lucem emittimus. Pr

323쪽

DEDICATORI A. 3Os

mum quidem, ne tanti viri memoria temporum vetustate ob

solescat: deinde, Vt constet quibus quasi gradibus ad tantam

virtutum excellentiam peruene-xit: postremo, ut quibus praeluxit Vitae exemplo, eos quoque doctrina iniuruat, & non solum

praesentibus prosit, sed etiam

futuris. Habent enim multa, ex

quibus, si studium diligens,

assidua exercitatio accesseris, In

gna percipi possit utilitas. Lati

na autem haec opuscula evulgamus, quo fructus latius eorum pateat, & non tantum ad Hispanorum, sed ad exterorum etiam manus perueniant. Tibi autem,

Praesul illustrissime, haec dica-Y musa

324쪽

mus, tum quoniam in ista quasi vigilia fidei Catholicae tuendae

praesides, & truculentam circumfrementium haereticoru r

biem, qui sub ovina pelle lupos

tegunt,a nostris regionibus procul arces;& ne quid Apostolicae atque auitae Religionis candorem obscuret, aut inficiat, neue contagione serpat, pro officio tibi diuinitus dato, summa vigilantia, atque sapientia prouides: & iustissimu sane est, Ut te omnes grataanimi pietate colant, in

quos tantum,tam turbulentis,&calamitosis temporibus,tamque eximium abs te consertur beneficium) tum etiam propter singularem meam in te obseruantiam,

325쪽

ll DEDICATORI A. 3OT eamq; excitatam Virtutum tuas rum admiratione, & summa tua

in nos beneuolentia, &ῖeffetuas nostrae Religionis de nuone,

qu m, ex quo primu ferme co pit,peramanter suscepisti.Itaque non magis mihi propria est, qua

comunis cum omnibus nostrae

Societatis hominibus. Sed quoniam omnibus singulatim nocfacere non licet, ego & meo, Meorum omnium nomine, hoc munusculo testari volui, qua tum tibi in Christo & debeat mus Omnes, & cupiamus. Vale. Compluti.

326쪽

CVM prope regali patuisses vivere luxu, Et Vere Hispanis, BORGIA, deliciis; Pauperis antepedes nudum testernis IE S GEt capis, aeternum quis potiaris, opes. Nunc vere es diues, dum nilcupis, ct capis iillud Quo FRANCIS CE,nsii suscit,omne bona.

327쪽

TRACTATUS

PRIMUS.

V τ appropinquauit I E s V s, videns Ciuitatem, fleuit super illam, dicens, Si cognouisses& tu, G.

I CAPILLI nostri omnes D Eo numerati sunt, quemadmota in Evangelio legimus, Luc. 0,qMalito magis CHR OTI, hoc est,sapientiae D E I verba uumerata es credendum Hisquantis porro haec ab Angri s. laudibus esserri putandum i quanti ab hominibus fieri debent,in quoru rulitatem dicta sevit Si negligamus certe, aut si non ea attent. lime consideremus, magna reprehensione digni simus necesse est, quando omnia CHRISTI Domini nestra facta, ct dicta, nostra sunt instructis. Caeterum. cum ast eam rem humanae vires non siciant, eos imitari opus est, qui artem aliquam perfecte addisicere cupientes ad persectistimum eius artis magistrum sese consoriis, νς Huelicet praeceptoris sapientia disicipuli

328쪽

PDI. 3ν aio TRACTATUS PRIMUS. imperitiam ruppleatio resormet. Cum ergo de rebus quatuor, quaesub praefato themate cotinentur. Datiaturi mus, ei modi aliquem praeceptore adsere oportet,cuius praestrio ignorantiae nostrae tenebrae depellantur. Et quide in verbis thematis, quod sint opinq auir Dominus, qsos vidit riuitate, quod seoli super eam ostremo quod locutus est,tegimus;

qVitai quo quatuor gradibus ad illud quo equitur, Si cognouisses tu, hoc est, ad nostri ipsorum cognitionem peruenire in promptu est modo diligentia adhibeatur.Necesse primum est ut appropinqμπIE s v s et si enim ab eius gratia o lumine Isin

finius,' nec nos ipsi poterimus, nec illum cognoscere. Nec minus opus ut ut rideamus: sic enim docet Isaias dicens. Caeci intuemini,& videte. Nam

de tertio, quam siilicet necessariae snt lacumae. illud satis induat, quod per Prophetam dicit Dominus: Expei gisci inini ebrii,& flete, incund

tales enim hi ius pilae, mentem inebriareislent θde gradu rationis, ct dignitate deiicere. Denique, fusile locutum Dominum videmus, ut intelligeremus nobis etiam loquenta esse, ne ob taciturnitatis malam nobis contingar quod Dauidi cum dixit. QUO-niam tacui, inueterauerunt ossa mea, &c. Quae omnia ut addiscerei or complecti mente, σsermoneposimus praeceptor aliiquis quaeretas nobis est, qκρα paulo I perius dicebamus: nu vero peri

rior inueniri potest Domini matre, quae DE M vcme per stim concerti, volumμπ μuem per

329쪽

sERMO IN LUC. XIX. 3 tcharitatem. siuis denique ad nostram redemptionem visceribus induit. stitis enim ita a Dicere nouit ut .lla, quae nil habuit, quo minus rei piceret Do- Lue.

minus humilitatem ancillae suae Z ct quis

, metuam ita fleuit ut ea, catus animam doloris Luci a. I gladius pertransiuit quis postremo tam sapient ter locutus est ut quae dixit: Magnificat anima Luc. r. mea Dominum, ob magna videlicet ab eo acce- rta beneficia' quaeque νbi dixisset, Fiat mihi se- Luc. M. I cundum verbum tuum, facta est Patris silia, .

l Fili, mater , ct Spiritus sancti stonsa' Non alium

igitur praeceptarem quaeramus, quando in puris creaturis eis Iem inuenire non possumus sed huic humiliter Iupplicemus nobis ut Dueat, quo pos musea intelligere, ct sacere quae in themate prosta sunt, mente pia dicentes: Aue Maria. Vt appropinquauit, &c. NON minus necessarium eJ DEVM cognose eere cupienti, ut appropinqget Domino, quam iis qui videre volunt, ad lucem accedere: cumque vera lux sit CHRISTUS Dominus noster, qua vident se Sanecti in caela,ct iusti in terra,ante omnia opus est ut appropinquet CHRISTvs. Ex quo illud facile conjcere licet,quod nondum eam cognitionem simus adepti, quam cupimus in causa esse, quia nondum' appropinquauit CHRISTUS :aut non adeo sumus ei propinqui si sorte iam appropinquauit nos tamen ut consticere in eo eiusque ope posimus. Id quod cum nobis a moram sit necessarium, debemus certe ei

330쪽

332 TRACTATUS PRIMUS. appropiηquare, qμο ct ine etiam nobis appropio Iacob. queioic enim scriptu est:Al piopinquate UE O, M appropinquabit Vobis,&c. lam raro,quam id nec sarium nobis sit ad cognitionem perjectam

colequendam,illud aperte deιlarat, quod in Ioseph Genes. 1. yelut in 1gura expresum est. Ille enim cum in aera- , . yto de1ιτιι, non sim a fratribus tuis agnitus, dixit illis, Accedite ad me: O cum μι sissent prope. Ego sima, ait, frater vester, qvcm Veracidisti, in Regb pio. Quae quidem Terba, nobis nos certe olendunt, qui simus: noster enim Ioseph, n ster, inquam, frater, bonumque ηρsrhm, hos, quos se videt necdum agnoscere, tam multis ab eo accepti, beneficiis iuber propius accedere: atque Gi ac-c Ierimus dicu, Ego tum frater Vester, quem vendidistis in Aegypto. Iuni itaque, quo eumpsistinua tan cere, ut propius a se incedamus: isi Tero acces mus, quo nota nobis it nostra malitia, ct f in eum iniquitas, ait, Ego sum quem Vendia

distis in Aegypto. Id vero liui persectius cun synt, qui ei propinquiores sunt: partu Vahr enim

magis eius lamine, quo liqua apertius miseria δε- monstratur. Quare nos in hac re Prophιtae tosilium psu. n. sequi siporter dicextis: Accedite ad eum,& ill minamini. atque hoc deprimo. Qhod rem ad secundu attinet. ideo ridit CHRISTUS Gustatem, τι nobis olenderet, quant m teneamur inspicere animam nostram,quae ι iuvas cs quaedam, o cices

SEARCH

MENU NAVIGATION