De staphylomate : dissertatio inauguralis medica ...

3쪽

QUAM

CONSENSU ET AUCTORITATE GRATIOSI MEDICORUM ORDINIS

UNIVERSITATE LITTERARIA BEROLINENSI

SUMMI SIBI IN MEDICINA ET CHIRURGIΛHONORES RITE CONCEDANTUR DIE XXII. Μ. NOVEMBRIS A. MDCCCXXI.

H. L. Q. S. PALAM DEFENSURUS EST

AUCTOR

JOANNES LUDOVICUS FRIEDERICH

5쪽

NI6diei vetustissimi, cum rebus communibus Vulgoque notis morbos ComparBre, et nomina ex quadam similitudine imponere solebant, quibus simul morbidi ignosis significaretur. Hinc oculi vitium ς η nunclaparunt, quod Latinis uvatio audit, si scilicet hanc denomination ma graeco UV3, deducimus, quippe quae similitudinem aliquam cum illo vitio prae se serre ipsis vide

batur.

Quodnam autem vitium hocce nomine designari consueverit, sacile patebit, si scriptorum notatu dignissimos, tum antiquioris tum recentioris aevi recenseamus, obiterque Perlustremus. Stapnylomatis vocem Cesso Primum esse Usurpatam, ex perscrutationibus apparet, nam Hippocrates, quo loco huius vitii forsan mentionem sBCit, non staphyloma appellat, sed cum Vesi CR Comparat. 1)1b Hippocrates de locis in homine p. o8 ed. Fo is.

6쪽

Celsus igitur, quaenam morbi species sit intelligenda, nos docuit: in ipso autem OCHlo nonnunquam summa attollitur tun ca, sive ruptis intus membranis aliquibus, sive laxatis, et similis figura acino sit. Unde id staphyloma Graeci vocant. 1 Galenus candem fere definitionem quam Celsus exhibet: staphyloma , i. e. Oculi morbus, cum in SImma tunica quiddam acino simile eminet; a) idem alio loco: quae autem, inquit, striphylomata V caritur, alia quidem solo positu, alia vero ipsa dispositione praeter naturam sunt 3) Minime tamen ex his Constat, an Galenus sibi persuasum habuerit, corneam tunicam simul et iridem, An alterutram tantummodo huic vitio, quod staphyloma dicunt, obnoxiam esse. LOCO cnim quodam operis, quod de morbortam Caiasis Conscripsit, haec habet: et tunica uvea Utplurim Um TelaxatUD ciam corneam nimium erodi contigerit: si alibi autem: Contingit vero nonnunqUam, Ut tuniCR, Cornen appol lata, profundum habeat ulcus, qua deinCeps exesa tota, aliquid ex ea tunica Procidat, quctu seCrinda post Corneam Ordine sita est, Uvea BPpellata: et ipsa pupilla una divulsionem patiatur: atque ex his tribus omnibus, quaelibet passio Oculi existimetur, quodvis ulcus et erosio ad solam Cornectio Pertinet, Procidentia ad laveam, et divulsio ad pupillam. 5) His tamen

a) Celsus de re medica lib. VII. cap. VII. a) Galenus methodus medendi. lib. II. Cap. II a) - de tumoribus p. H. in fine. ) - de causis morborum. Class. III. cap. s -- de disserentiis morborum. CIasa, III. cap.

XII L

7쪽

Iocis staphylomatis voce non utitur, iisquo in libris qui an a Galeno sint profecti, an interpolati, dubium

est, de iridis egressione, praetermisso staphylomatis vocabulo, exponit: Ogressio uveae quatuor modis fit. Aliquando enim egreditur Parum, ut , identes pustulam esse putent. Sed si discrete inspiciatur uvea sani oculi et uvea infirmi oculi, et si earum colores sint dissimiles, scias pupillam egredi. Si vero similes, apostoma ibi ortum esse: aliquando plus exit, et tune

satis apparet eam esse egrossam. Tertius modus est, cum tantum egreditur, ut palpebrae minus praevaleant

et pili palpebrarum pungentes iungendo dolorem inferant, oi hunC modum melon diciant. Quartus modus - ος graece, latine dicitur clavus: quia egrediens pelliculas uveae superficie tenus operit, Unde eius formma sit quasi clavus. X Aetius primus Omnium Certo evincere studuit, staphylomatis nomen non solum elevationi et protuberantiae Corneae, veriam etiam iridi prolapsae esso impertitum, quod ipsissimis eius verbis probatur: cum ulcera, qua O Propter erosionem aut ruptionem corniformis tUnicae fiant, profunda eVadiant, pars aciniformis tunicae Procidit, et quod Prolapsum est, nigrum aut coeruleum apparet. In circuitu vero Circa fundum eius Partis qUao Procidit, labia.Corrosae Corniformis tunicae alba apparent. Etsi adhuc magis pars prolapsa duraverit, labia ruptionis tunicae Corniformis uallosiora facta adhuC magis alba apparent. Divulsax Galenus de oculis Cap. XI.

8쪽

est autem omnino in uvisormis, sive acinisormis tuni cae prolapsu pupilla ipsa, Ut Omnino non appareat aut ot situ et figura immutata. I) Capite autem Sequenti dicit: differentias staphylomatum plui CS esse:

nam et Calasas afflectionis varias esse: appellari vero staphylomata non saltem, cum cornisormis tunica suerit elevata et eminentiam acino uvae similem fecerit, ob humores sub aliquam cornisormis tunicae striam collectos, a quibus humoribus coactam Corniformem tunicam sustinere Contingat ac elevari et incurvari, facereque staphyloma citra ruptionem, etc. Sed BP-pellari etiam staphyloma, cum ob cornis Ormis tura iCBeTUPturam, magnus uviformis innicae prolapsus saetias

fuerit. Differre haec duo staphylomata, addit, quod

in illo clevatio sola sit tunicae corni formis, Unde etiam tota moles albidior at pareat: in hoc vero ruptura quoque facta sit tunicae Corniformis, et quod Pro-lcti Siam est, Coeruleum aut nigrum appareat. a

Paulus Aegineta iridis prolapsum quidem staphylomati adiudicat, interim tamen protuberantiZm magis Corneae ea voce intellectam voluisse videt Ur.

Staphyloma quidem est curvatio sive gibbositas) cor-niformis tunicae, infirmatae sive debilitatae) Una cum uvisormi, aliquando per fluxionem, aliquando autem

PeΓ Oxulcerationem. 3 Iam si ad recentiorum medicorum scripta animum 1 Aetius Tetrabibl. 2. Sermo 3. c. 73.2 Aectus Tetrabibl. a. Serm. 5. c. 34,; Paulus Aeginet . 6. c. I9.

9쪽

attendimus, eandem incertitudinem, quoad morbum hac denomina Dione significatum, 1 CPeriin US. Heis teras tradit: staphylomatis vocabulo gemina PraeCipue noxa comprehenditur. Altera est, quando cornea in oculo tunica magis, quam naturaliter decebat, sensim attollitur: altera vero incidit, qDoties UVea siVO Pupilla per vulnus aliquod in tunica cornea, Si Ve ab internis sive ab externis causis tactum, Prorumpit, deformemque super Oculo tumorem efficit, quo uti lurimum visus destruitur. T)Plat inexus, si vulnere, inquit', aut Idcere COΓneam

Perforante iris prolabitur, staphyloma hoc vitium dicitur, quae autem vox ad alium quoque morbum PCrtinet, quo tunica Cornea praeter naturam distenta tumorem exhibet; 2) ex quibus utramque speciem ab eo Comprehendi elucescit Guengilas unam quasi staphylomatis speciem, nimi-rnm Corneae staphyloma, existere iudicat, rarissimeque iridem prolabi et Staphyloma inducoro affirmat:

itaque staphylomato aliquem laborare sciendum est, in Cuius OCulis altera Cornea, sive tota, Sive CX Parte, 'gis quam altera, Prominet. Fere autem frequenti-US 'Ccidit, Ut Cui pars quaedam corneae ita tumorem

te Vetur, quam tota; 3 et paulo post staphylomatis lG

5 Guen κ dissertatio de staphylomate. Lipsiae I 7 8. . in Halleri disput. chirurg. Tom. I. Pag. 48 .

10쪽

dolem in relaxatione aut ruptura lamellarum corneat collocat , quod lquidem haec testantur: staphyloma

autem inter hernias referendum esse existimo, cum in eius sinum, ex membranulis Corneae vel laxatis, volruptis ortum, quae subest aqua, irrumpat. Quam quia illaΟ, Utplurimum tenuiores factae membraniatae, fere ut acini membranae succum vinosum tricludunt, pariter atqiae in hoc non Taro quasi striae quaedam Crassioresque Particulae adparent, non sine Caussa videntur Graeci hunC morbum Uαφυλωμα nominaSSe. Malachartius hanc habet staphylomatis adumbrationem: staphyloma est tumor utplurimum mollis, membrana-CClas, extus Vol in Cornea, vel scierotica protuberans, Ortus sive ex harum tunicarum P. m attenUatarum ele-Vatione, Protrusione, ac distensione, per humoremaqueum solum, vel et impulsam uveam: sive ab earundem tunicarum perforation o plenaria et Per hanc facta eruptione tunicae Uveae: magnitudine, fgura, Colore, numero, symptomatibus Varius: Corne m bulbumqUe ocularium, ipsumque visum vario modo laedens destruensque. X Ianinius staphylomatis significatioΠe latitas extensa,tUmorem notat, distocatione doplacem erit aut hornia iridis v l tunicao humoris aquosi esseC Um; porro elevationem Praeternaturalem Partis Corneae ex destructione lamellarum interiorum huius membranae Ulceri χὶ Maachartii dissert. de stapl1ylomate. Tubingae 1748. XVI. in II alteri disputat. cliirurg. T. I. rδg, s M.