Characterum ethicorum Theophrasti Eresii capita duo [nempe XXIX et XXX]

111쪽

tutiones, eo quod plura fiunt spectacula,

ne mercedem Somat. Tum a se reo tributum repetente aeris commutationem exigit, et

rationem accipit ab administrante. Tribules conr mio excipiens pro sui ipsius pueris eX communi opSonium petit, relicta et ero ex menSa raphanorum dimidia adnotat, neministrantes pueri arripiant. Peregre autem pro ciscens cum amicis utitur illorum Ser Uis, Suum Uero foris mercede locat, nec incommune mercedem confert. Quinetiam Cougreguus quosdam apud se ipsum Supponit ipsis de lignis sibi datis, de lentibus, de

aceto, de salibus, et de oleo ad lucernam. Et si quis amicorum nupserit, et elocat erit lium, ad tempus aliquore peregre rebeSt, Πσpraemittat oblationem. Tum ab amicis talia

mutuiatur, qvcte raeque repetuntur, Neque perso entibus cito reportantur.

113쪽

ADNOTATIONES

AD CAPUT XXX. 1) Videretur legendum eSSe gra pro

Sitionis tam propinquos Concursus. Addidit ad hoc nobis animum Francisci Vigerii auctoritas, qui in opere De praecipuis graecae dictionis idiotismis cap. IX seCt. VII reg. VI pag. mihi 41a ait περι interdum, Sed raro, Sumi pro ταρα, quod Comprobat loco quodam Aristidis in Panathen.,

114쪽

rem , quem G Diis Consequuti erant; nisi perperam ibidem legatur περι ΡΓΟ παρἈ. Ceterum novus hic Theophrasti locus rem facere certiorem POSSCt. a) In codice nas. legitur διμ0ίρω, Sed incorrecte; hinc substituimus δis om0ν.

totum id, quod antea innotia erat CX CA-pite XΙ-de impuritateque pluribus nos designavimus in praefatione S. VII. ) Q uoniam, nobis proposuimus in

haerere lectionibus codicis nostri Vaticani, Ubi et sensui, et syntaxi graecae linguae Con eniant, eas idcirCo in teXtu ser- a VimVS, adnotatis tamen singulis lectionum varietatibus, quae in editis reperitantur. Quare primum monebimus, in

115쪽

VVii emendationem recepit, quae licet selix, et docta videri possit, lectioni tamen

codicis Vaticani concinnae, et Clarae Concedat oportet.

5) In editis απιὼν Ους Γιεις, Ubi Ga leus recte ex ingenio ἀγων SubStituerat. 6) In codice Vaticano compendiarie scribitur φα, quod nos non aliter legendum Cen StaimVS, quam φανερο , quasi quae in theatris sunt omnibUS CONUPua, DCmpe SpeCtacula. Hoc fecimus, ne a litteris codicis, quibus inhaerere interpretes, diam licet, Oportet plurimum, nimis licenter discederemus. Ceterum si quis legere malit φαινεται im ' εάτρων putet ingressus iu

116쪽

theatra, non abnuam omnino; quemad modum nec improbo lectionem, quae CSti in editis: αφιῶσιν οι 2εατρωναι, intromit tunt redemptores theatri. N eque laeic absonum erit eXponere lectionem omnem, 'illae et Superiora Comprehendat, codicis

nas. Caesarei Vindobonensis, olim Nesseliani, num. CCXXXVIIJ saeculi XV, cuius Variantes lectiones quoad caput XI obtinuimus beneficio clarissimi, amplissimique S. R. L. Card. Iosephi Garampii, quem numquam Pro Suis meriti S, nostraque in ipsum observantia satis laudabimus. Ibi enim sic legitur totus hic locus, nec qiaidem absone: κάι ἐοι 2ίαν ἡνί -δίη πορευεσθαι,

εαχῶναι. His addo, codicem Mediceum Laurentianum saeculi XV num. XXIII plui. LXXX, heic ubi legitur αφίασιν, ha-

117쪽

bere ἀφιῶσιν, quemadmodum aCcepimus a viro cl. Angelo M. Bandinio eidem bi bliothecae praesecto, qui SingulaS Variantes lectiones capitis XI, praetermissas a

Leonardo Riccio, et in quatUΟΓ mSS. CO dicibus eXstantes nobiscum CommUUiCRI CSa tegit.

7) In editis legitur συμ a ρε ευ ν δανει εσθαι. In codice bombycino saeculi XII ign. I Um. 374, quem habet bibliotheca Barberina, et de quo aliqua attigimus in

praefatione S. IV, habentur nonnullae Variantes lectioneS, quas eX humanitate Viri eruditissimi Casparis Garatonii eXtrahere licuit, quaeque attentione dignae SVnt, Utpote qUae Ciam codice Palatino- Vaticano interdum conveniant quoad ea, quae hucusque capiti ΑΙ adhaeserunt; ut nunc praeteream in elencho Capitum, qui

118쪽

prooemio Subiungitur, haud reticeri titulos φιλ0;0νηρίας , et αισχροκέρδειας, dum tamen absunt integra capita, ut proinde recte dici possit haberi titulos sine re. Quare hoc loco pro συμορε εUTῶν, Ut habent edita, et pro συμ ΠρεσQU6ν F, Ut habet codex Palatino-Vaticanus , legitur in codice Barberino It μορε Γεων. 8) In editis verborum transpositio ha

9) In editis legitur dumta Xat: καιελάπι α εοιτηδεια πων ἱκανῶν, qua C VCΓ-ba Palavvius putavit pendere a Superiori verbo ἐπιθειναι; sed cum id merito non arrideret Fischero, ipse ex ingenio sub stituit δουναι, quod reSpondet παρεχειν, ut habet perspi Ciae, recte ille omnino Codex Vaticanus. Parum nos immorabimur

119쪽

in propugnanda Voce ελάχισῆα, Cui Stephanus, Lycius, et ReiSkius Citra necessitatem substituerunt ελάHω. Νotum enimiam est grammaticis omnibus, idque etiam Sapienter, breviterque monet ipse Fi- scherus hoc loco, superlati VUm non raro poni a Graecis, etiam Atticis, loco Comparativi. Praeterquam quod mirandum Venit , cur huic loco potissimum vim inserre tentaverint laudati scriptores, qui SU- periori capite, quod est περι μικρολυγίας, de Sordida parsimonia, Si Ve de Studio

ait minimiS, Ut Vertit Petronius, intactam reliquerant eamdem VOCOm Codem Sensu adhibitam. Ibidem enim legitur ἀσyso

Consule, si libet, alia exempla eX Aristo-

120쪽

tele apud Casaia bonum lioc loco pag. mihi a 48, et a 49, et aliud ex Euripide apud

Barnesium in adnot. ad oden XLVI. Anacreontis, ubi etiam videre est ab Ana

tivum pro Superlati Vo. io) Hoc Verbum παρ γιν adhibetur a Theophrasto cap. XV, ubi dicitur: πράγματα μ0ι μ λ πάρε , noli mihi negotium

ii) In codice mendose legitur ξενον, et deest praepositio et arti CUJUS PI AC- positi VUS των, quae omnia facile abesse possunt, quin laedatur SyntaXiS Ceterum α;0 ξmων habet etiam laudatias Superius codex Vindobonensis Νesselianus.

hi aso observat Verbum ἀοπι ν ΡΓΟ-prie significare reposcere rem Suam, quod