Characterum ethicorum Theophrasti Eresii capita duo [nempe XXIX et XXX]

91쪽

AD CAPUT XXIX. i) In elencho capitum CharaCterVm Theophrasti, quem Prosper Petronius, de quo fusius in praefatione S. IV, subiecit,

iuxta codices Palatinos, et Cantabrigensem, i rooemio, et CiliUS aliqUot CXem plaria typis edita cum prioribus XII capitibus reliquit, 6λ0ωονηρίαν reddit amorem erga improbos, quo ClarIUS, et Primi ore vel uti fronte pravorum hominum fautori S mores , quos hoc capite Theo phrastus prodit, innUCI Ct. a) Ηoc eodem sensu, licet ob dixer-Sam rationem, Cap. XXV habetur bos

92쪽

3) οφίλειν est formula sori Attici,

qua nimirum indicatur sponsio , Ρer quam se pro altero quis obstringebat, qui que proinde damnabatur ad satisfacien dum creditori pro eo, CUiUS ViCC SΡΟ- ponderat, neC qui erat Sol Vendo. Recte haec formula ad eos traducta heic est, qui ad publica certamina multae loco damnati sunt. 4) In codice nas. Vati Cano Sign. num. CX unde haec extrahere licuit, legitur tantum ὼς π , laCUna ab amanuensi reli Cta, cauae eXplenda erat ab iis litte ris, quae sorte in antiquiori codice vitio aliquo corruptae OCulorum Silorum a Ciem effugiebant, quaeque reddere sorte po

93쪽

3) In codice nostro legit Ur ανῶν, quae Compendiariae SCripturae ratio occurrit etiam in codicibus unciali charactere descriptis, ac praesertim in codice Viennensi Dioscoridis, iussu Iulianae Augustae ineunte saeCulo VI eXarato, et in quadam Cretensi inscriptione, Ut prodit Gregorius Placentinius in Epitome gr&ec Ge p lueogruphiue cap. V pag. 47. Quare nil mirum, si in codice nostro bombycino saeculi IX quod chartae genus ab annis plUS SeXCentis, immo a Saeculo X in scriptionis usum adhiberi consuevit) haec ipsa abbreviatio, ubi sane multo intricatiores habentur, OCCUΓΓat. 6) Ηeic atticismus observandUS Venit; quandoquidem Constat, Atticos sormasse

94쪽

multa comparati a per αἱ ξρ0ς, qui proinde φιλαι ρ0ν pro ih ρ0ν dixeriant, Ut laeic nunc Theophrastus, quem nimirum in praefatione S. IX atticam dialectum

potissimum USurpaSSe ostendimuS. 7) Haec vox eo sensu heic accipienda, ut superius. Vide adnot. 2. 8) Vt excuset sontes, ad VCI SIS 'UOS in soro, vel in senatu actiones habeban-

Sortem CSSe inclinatos. Siquidem apud Atticos squod Theophrasti atticismum magis prodit) reorum Caussae in Concione, Si VC Senatu, CXpendebantur, qui locus εκκλησία dicebatur, et in qUO ConVC-niebant Athenienses ter singulis mensibus,

Nempe prima, decima, et trigesima die.

95쪽

Huiusmodi conciones dicebantur H λ ωαι νόμιμ0ι, Vel etiam κυρiαι, ut infra patebit, quae aliae erant a GUγκί η ις emtraordinariis , quaeque non uno in loco Semper Cogebantur. Quare heic decreta potissimum edebantur, ac SignabantUr,ciuod et ipsae decretorum formulae, quae adhuc supersunt, satis ostendunt. Scili

cet apud Diogenem Laertium lib. VII seg.

1 C in decreto Atheniensium in honorem Zenonis Citti ei innuitur ἐκ λησι se κυρία, magiStratuum concio; Ut et apud Flavium

Iosephum Archaeologiae lib. XIV cap. 8DUm. 5. in decreto Atheniensium in honorem Hircani Iudaeorum pontificis sit

mentio εκκλησίας γεν0μένης , τῶ concionis coactae in theatro. Hic mos etiam

Deliis cum Atheniensibus communis fuit; si quidem apud Sponium Miscellan. erudit.

96쪽

antiq. Sect. X num. LXX in Deliorum decreto exprimitur ΕΚΚΛΗΣΙΑ . ΕΝ. TΩ. IEPΩ TOY . ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ, Concio intemplo Apollinis; Ut et apud Gruterum pag. CV, apud Monifata Conium Diar. ita- pag. 43, et apud Muratorium Noo. thebctur. inscript . pag. DCLXIII in de Creto altero Deliorum occurrit ΕΚΚΛΗΣΙΑ . KΥΡΙΑ . ΕΝ . TΩΙ. ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΣTHPIDI, Concio statu in conbueto concionis loco. Quare Vel ex allatis monumentis colligere licet, non tam pro poenis, quam pro honoribus decernen dis in concione, quae ἐκ rahes c a GraeCis dicebatur, et a Romanis Senatus, Vel Comitia, edita suisse; Concionem Voro Vn-riis in locis celebrioribus UrbiIam, Praetor ConSuotum, IC Constitutum, suisse habitam.

97쪽

Theophrastum in hoc opere, 'UAC VOX proprie significat terribilem; deinde de eo dicitur, qui in aliqua re praCStat, Ct CX- cellit. Verum heic passim usurpatiar de eo, qui aliquid facere solet, et Cum infinitivo construitur. Ansaldus Ceba Vero ita exponit in adnot. ad caput I, ubi te gittar δεινὸς χρησθαι, Solet uti. La VOCCgreCa e δεινος, la quale Comecche S'usiit pisi a dire, ch 'altri sia da molto a farqualch e bella operagione, non perta ut

e qui, e in altri luoghi di questo librettoe posta quasi come per gabbo a divisaria valetigia de uiat costumati uomini Dei commetiere delle loro tristi Zie . io) di omen canis tribui consile Crata Graecis iis, quos conviciari Volebant, atque Ut impiadentes, et acerbos tradU

98쪽

82cere. Hinc Achilles asperis verbis ita Atridem increpat apud Homerum Iliad. A

Idem etiam Achilles antea obiurgaverat ibid. vers. 1 3 9 Agamemnonem tamquam

Nomen κυνῶπίδος tribuitur etiam a Vulcano Iunoni Iliad. Σ vers. 396, et Veneri adulterae coniugi suae Iliad. O vors. 3I9, et ab Agamemnone crudeli coniugi suae Clytemnestrae Iliad. A Vers. 423 ; sicut etiam Helena Iliad. Γ Vers. I 8O et

s VCI S. 1 45 Se canem appellat, quod PASSA Sit Se rapi . Ceterum et ex his locis , et ex Euripide Electr. VCI S. I 232, ubi Parcae, et Furiae VoCantur δειναι κύ- ρες, κἀι κυνῶπιδες θεάι, quia hae neminem

99쪽

verentur, Sed improboS improbe tractant, ut et inserius Vei S. I 342 VOCantur κύνες citra vituperium, Colligere Vi SUm CSt, Vocem hanc in veterum libertate, et SImplicitate caruisse illa asperitate, et ignominia, quam prima fronte praeSesers. Quare, ni fallor, illud mihi visum est, ita hoc loco statui improborum ami Cum a Theophrasto, Ut non aliud Velit, Cillam

clientem suum in iudicium vocatum CX- hibere tamquam custodem, et Vindi Cem alterum eorum, qui Ut Sontes aCCUSasi Crant, Si Cuti Cani S CHStoS est domus, Vel

gregis. Hinc apud Homerum Iliad. K vers. 183 de Graecis dicitur 6 ς κυνες

100쪽

tes, et PersequenteS leonem, nempe Hectorem Subito apparentem, et omnOS RI - denter a Vertentem. Sic etiam canes Vlyssi reduci accurrentes apud Homeriam O So.

sui similibus. Si quis vero haec non decliente, sed de se ipso dicta velit ab amico,

vocis initio; quod si quis malit, me non admodum reptagnantem habebit. ii) iσις est iudicium Condemnatorium, alat etiam Capitale, quod notavit etiam Periggonius ad Aelianum Var. histor. lib. III cap. 36. Ita sere passim acci-