Characterum ethicorum Theophrasti Eresii capita duo [nempe XXIX et XXX]

41쪽

capita a nec tota, et praeter nonnullas lectionum Varietates, CX tribus ab ipso eX- penSi S Codd. mSS., 'UOS Superius innui-mUS , Collectas, nihil aliud praesto eidem fuisse Cognovimus. Eo autem Vita sun Cto, fratris filii manuscripta ipsius adversaria tulerunt, nec quid de iis contigerit, scire potuimUS.

Quare nos integram horum Characterum editionem iis perficiendam relinquenteS , quibus otium, et facultas adsit, illud dumtaXat nunc Curabimus , Ut duo illa, Cillae memora imUS, an CC lota Capita pU-

blici iuris fiant: quod quidem praecipUe

litterariae Reipublicae intereSSe pol CSt. Cur enim Citra DOCOSSitalom Oa ΓCΡΟΠΙΠ-tUr , 'linae iam sati S pro dignitate a summis Viris eXornata in omnium manibus Ver

42쪽

santur' Haec ergo exhibere nobis religio erit ad autographi fidem, prout pro typorum recentium forma licebit. Ceterum ad elegantiam cum αυθενT χ Coniungon

clam id consilii cepimus quod nemo im probabit) ut per nos lacunariam Vestigia,

et sigiae nonnullae in adnotationes re Cerentur, dum in teXtiam reCipimus, quae noS Subroganda prudenter Cen Suimus. In adnotationibus modicos esse StuduimUS, ciuibus nihil aliud curare visum fuerit, 'Uam ea monere, qUae ad faciliorem teYLUS tiam emendationem, tum intelligentiam Condi Cere poterant. SCimus enim doctiores facile aversari ingentes Illa S Oruditionum strues, aut potiuS farragines, quae vel ab aliis centies repetita, Vel Subtilius expensa ad satietatem Us liae ingerant. Latinam Versionem quinetiam ita

43쪽

O Iconsecimus, Ut nec ad Sensum facta Videret Ur , nec anXiam ad teXtum adhaesionem

exprimeret. Νam si prior versionis ratio adhibeatur, facile est induci obscuritatem quamdam, Vel etiam suspicionem, qua quis

graecae linguae Synta Xes, et regulas ab interprete ignoratas criminetur; Cluemadmodum si posterior Usurpetur, Siccam, ieiUnam, inelegantem, et ab utrius que linguae ingenio alienam Versionem ConSequi DCCC se est. Utinam nobis media Via, qVae tUtior habetur, incedere datum suerit.

Quoniam Vero ita statuimus, Ut in adnotationibus parci simus, nonnulla helcPraemonere e re duXimus, quae XXX capitis pericopen cum XI iam edito communem eXpendant, et illustrent. EXStat ergo in Capite XI, quod est περι de impuria

44쪽

tate, si Ve moribus impuris, Ut Vertit Casaia bonus, Six e de Scurrilitate, ut Petronius noster locias quidem satis prolixus, qui impuritatis argumento absonus ad vilis raudusculi, et sordidi quaestus vitium declinat . Locus hic incipit κἀ Oινοπωλῶν κ T. h. , et desinit stanδες μη λάωσι, paucis eXCeptis variantibus lectionibus, et integris etiam aliquot periodis circa ipsius periCopes Calcem Superinductis, Ut Suo loco patebit. Ca- Salabonias certe id persensit, dum inquirens in Vocem βδελυρίας, et in rectam ipsius interpretationem sic loquitur: Non enim Sa tis mihi facit Vox obscoenitas: quoniam GH madi ertimuS, iocoS, mi Sque, qui h/C recen-

Seritur, non omneS ESSE ObSCOENOS , neque ea

turpitudine infectos, quae caStaS, pudic&que aureS Solet Ostiendere, ut erunt illa, quuem Fescenninis UerSibus, et Atellanis Solebant

45쪽

usurpari. Multa, inquum, hic continentur, inhonesta illa quidem, Sed Sine obscoenitate, et αισχρ0λ0γιοι, turpia tamen nihilominus, et μύ υς ἁξsia, quod proprie Sonat Vox μδελυ- ρ0ς. Ac notat scholius tes Aristophanis, ρ0υς Athenis fuisse et ocitatos homines ins meS, ut Sunt lenones, et id genus: itemque Uς ανελευθέρ0υς, hoc est eos, qui pruear alisia turpissimis sordibus delectarentur quod pulchre facit ad moltu, quae hic commemorantur. Sed nemo melius huius peri-COPOS A mar, Si e incon Venientiam attigit , quam Ausaldus Ceba horum characi rum italicus interpreS, 'Uem SUPI a Commemora Vimus Hic enim postquam λ Uei ιν abominationi respondentem secis Set addubitare coepit, an ob rerum heic simul collectarum discrepantiam huiusmo

di pericope ad aliud caput pertineret, et

46쪽

praesertim ad caput IX πιρι ανοιισχυν' i ις, de impudentis; quemadmodum quid simile ab amania enSibias peccatum in Capite V πιρι αρε' ειας, de blanditia cum Casaiabono suspi- Catiar, CUiUS partem ad caput XXI πιρι μικρ0 ιλ0 μiας, de Sor ida, et inepta laudis cupidine sive de gloriolae aucupio, Ut Petronio nostro vertere placuit facile revocari posse existimavit. Sed praestat ipsum audire, ClUOmodo Siaam ipsius suspicionem in re noStra prudenter prodat: si Oendendor ino ec. Io ho talvolta dubitato, se i rima- , nente di questi Caralteri fosseno bene allo-

47쪽

ha asSegnato per genere detrabomina

te, che, per ignoran Za dei proprio, sos- Sono Stati da chi CChessia riposti in luogo

, Strantero; e Che diri ita mente a CSSero a

intenda a Carat teri ZZar Coloro, Cho non , arroSSano di studiare a cosi fatia sortilita

di guadagno; ma, riguai data pol megliola sorga, e ruso delia voce βδελυρ0ς, e ri- , mirati quasi per uti altro lato i cara ite ri, Che mi recarono la cosa in diibbio, an e pariato alia sine, Che non istieno menbene uel presente Capitolo, Che Sareb bono stati in quello delia si acciataggine; imperocche, Senga sinterprete d 'Ari

49쪽

, ta; Onde furono abbominati, che fecero , per guresigne ire Ε, come che mi pala

50쪽

Via at presente non piab SoVVenirmene , ii luogo. Haec quinetiam in ceteri S, quae subsequuntur, ingeniose proSe 4 Uitur, quaeque et subdere iuvat : Il da inuo quato ali amico. La bessa sta in s regaria ali amico. Ιl C. F. interpreta queSto lUΟ-go Uiuum Uendens etiam amico dilutum

dabit. Dalle quali parole si trae sorse sen- timento diverso da quello delle greche; perci ocche la gitanta desa etiam moStra