장음표시 사용
11쪽
videntur homines neglectam adhuc divinam vim quampiam monent de hac eae, quas cur vel peius vel melius exspectatione rem gesserint causas existimant quae causae a permanent, permanent crimoniae, antiquatae plerumque, si defecerunt illae, ii nullae tamen diutius servatae in repetendis his quod salsi sunt docti divitiarum rerum apud Romanos intemretes, non mirum: saepius tamen in his quoque vera quam salsa perceperunt, quoniam exstabat tradita harum rerum apud pontifices scientia Graecorum quae recipiebantur religiones et sacra pleraquc Optim cum domesticis conveniebant maiores certo quam haec turbas inserebant eae, quae a bilosophis petebantur, divinarum rerum
intcrpretationes quibuscum quoniam minime conciliari pulcst oesis meliores plerumque testes poetae quodvcro e Latio perpauci oriundi crant Latini sermonis poetae Etruscis exceptis non exstabat inter ullos Italiae populos diversitas tanta, ut, ubi de ea, qua intelliguntur proprii gentis mores, facultate quaeritur, computanda sit.
Testimoniis proserendis non est hic locus, neque quantum subeat periculum, qui non prolatis etsi bene perpensis iis de tali re verba faciat, sentit quisquammo ipso gravius quamquam eum, qui curae aliquid his
rebus navaverit, sive mecum facit sive non certe me non temere dixisse iudicaturum esse spero sine vero
his imposito id agam, quod patitu locus, breviter et
12쪽
ita ut nonnisi ea moneam quae sunt gravissima neque ab iis qui nuper Optime huic poetae consuluerunt, etiacherio, irchnero, Passo ο exposita, ostendam in quia bus ad domesticas religiones reversus sit, qui plurima de Graecis mutuatus est, qui ne reversus quidem Graeca reliquit sed secum tulit et cum domesticis conciliavit, persectissimus inter Italos lyricus poeta Horatius Flaccus. Ad imitatores, servum pecus, immerit reiectum esse oratium, monitum est a multis dubitant quidem alii qui in sermonibus ipsum audire sibi videatitur, in lyricis arminibus poetas Lesbios sacile demonstratur, leges iudem, ad quas composuit carmina, a Gra cis sumsisse poetam, sententias vero tantummodo eaS, quas tam egregie verbis concepisse ei viderentur, ut sponte cum ipsis in mentem venirent Graeca verba. scilicet enitus abhorrebant omnes egregii antiquitatis poetae a temerario illo novandi studio, quo pravo dicere non veretur scriptor, modo sua dicat ab aliis quae optime dicta erant, in suum inde ab ipso Homero poetae vertebant usum, neque quidquam mutabant, nisi quod imperabat vel res vel numerus solet Horatius eorum, quae in intimis Romanorum rebus versantur, quae mutuari vel tu Latinam linguain Graeca transferre minime potuit, carminum exordium
sacere a celebri quapiam linei, Sapphus, interdum Pindari sententia, illico vero inde transire ad a, quae
13쪽
Italiae, quae Latio, quae Romae peculiaria sunt cuius moris certissimum testimonium est in tricesimo septimo primi libri carmine, ubi praeter ipsum exordium, quo Alcaei de mortuo Myrsilo exsultatio expressa est, vix quidquam habes, cuius modo exemplum quaeri possit in Graeco carmine, quia in Cleopatrae rebus novissimis
omnia versantur decantabantur enim elegantissimae et maxime ingeniosae, quas versibus incluserant Graeci,
sententiae apud ipsos non magis quam apud eius aetatis Romanos homines. has litteras qui negligebat, egregii
nihil in artibus per ere poterat certe non eo tem- Ροro cum ne ipse quidem duobus sacculi unte era omnem vitam eas aspernari potuisset acerrimus domesticorum morum patronus, Porcius Cato. sed ea erat summa Horatii virtus, quod cum ad tractandas et diligendas eas omni animo ferretur, eleganti, qui egregi rum proprius est poetarum, sensu quaequae petiverata Graecis tractavit ita ut verteret ea in domestica Romanorumque moribus et proprio popularium sensui commoda saceret simillimum est quod in transferendis Graecis sabulis, Graecis numinibus optime exsecit, cuius ingenium in earum, in quibus posita est poetica virtus, rerum permultis longe praestat oratio, Goethius Romanum Oetam in metricis rebus optime hoc
egisse ignorat nemo, quippe qui Romanam in Alcaei, Sapphus, Asclepiadis numeros introduxerit gra-
14쪽
vitatem et severitatem missa secit ea quae minus apta essent Romanis, ampliora Pindari, Simonidis, Bacchylidis, dithyramborum metra quia non libere, non ita, ut propriam servaret naturam, in iis versabatur Latinus sermo sua via idem adeptum erat divianum Catulli ingenium, neque tamen in omnibus, quae scriberet et leviores, licet dulcissimi sunt, in quibus
eximius erat Veronensis poeta, carminum lusus quam in metris, eandem in sententiis, eandem in religionibus transferendis viam secutus est Horatius qui, lius cognitos haud dubie habebat Graecorum deos, quam Romanorum, quia illi magis quam hi carminibus u ctati neque ipse, ut vidius, ut Propertius, ad c scrutanda sacra Romanorum instituta studium contulit. inhaerent tamen in ipso pariter atque in illis domestica Romanorum opiniones nonnullae, quibus neglectis male intelliguntur eius de his rebus sententiae.
mEpicureorum et Academicorum disciplina Allienis adolescens imbutus viliores, ut sit, habebat traditas a maioribus de diis opiniones, lusus existimabat, quas de iisdem rebus apud Graecos inveniebat poetas, et sibi suaeque aetatis hominibus gratulabatur pariter ac Lucretius, quod amplius humana ante oculos foede non vita iacerct in terris oppressa gravi sub religione mox ab insanienti, quam sibi exprobrat, sapientia ad agnoscenda qua liborum do rebus humanis impcrium exercerent
15쪽
nuiuina reversus est scilicet reperiebat, dum accuratius
Graecorum Romanoramque de diis opiniones consideraret, sancitas in his esse suis moribus, propriis sui animi laudibus suae arti mirum in modum commodas leges. et iisdem laudibus, eadem arte, quamvis non ad poesi sed ad civiles res adhibita superatum nune videbat terrarum orbem ab uno homine. id enim, gare non poterit vel acerbissimus Octaviani insectator, excelluisse perfidum hunc iuvenem elegantiae arte, qua quidquid tractaret commode componeret cum liber ab Oetaviani vitiis esset candidus Horati animu&, eam, qua eximius erat in poesi, claudem non in Apollinari impetu, non in servore, quo insignis est Catullus, sed in iacundia et elegantia positam fuisse patet. quae virtutes sunt Mercuriales eum in Apollinem aliosque deos plura composuerit Horatius carmina, nullum o tam s liciter successit, quam ea, quibus Mercurium colebravit. Mercurialem se ipsum oratius appellat virum, cum eximiam deorum in discrimine tutelam sibi debitam vindicat quippe quae sorte fortuna accidunt, a Mercurio repetuntuae cui avet Mercurius eum infelici casu violari nefas. inde ea, qua lapsam abominatur arborem, Oetae, quae multis iustum migrare modum visa est, indignatio inde fiducia, qua cum puerum in silva dormientem fronde tectum a viperis et ursis tutum reddiderint palumbus, cum Philippis se Mercurius, a lapsa
16쪽
arbore Faunus, a naufragio marina numina servaverint, Camenarum favore sanctum se summa ultimarum terrarum pericula incolumem aditurum, neque oblivioni nomen concessurum esse pollicetur Mercuriale, non Apollinare, non Martium, etiam in Octaviano Caesare inest numen Mercurius mutata iuvenem figura in terris imitatur patiens vocari Caesaris ultor, cui expiandi domestici Romanorum sceleris partes dederit Iupiter sortunati enim nomine praedicandus nemo inter homines
meliore iure erat quam Augustus, qui Veliternus ex ignobili genere oriundus legitimus Iuliae gentis, quae a prim Albae Longae rege Originem duceret, heros sectus est, qui neque probus, neque sortis, neque sapiens, neque iustus homo versatili, quod Mercurio acceptum reserendum erat, ingenio id adeptus est, ut a se suaque auctoritate non amplius divelli posset, cui postquam subiectum erat quidquid adhuc magnum inter homines exstiterat, melius Prospicere frustra conatus erat magnus vir Iulius Caesar, fortuna Romana. Haec tempora, has vicissitudines expertus, qui Brutum dilexerat, qui in libera omnem collocaverat caritatem re publica, qui postea etiam atrocem Catonis animum, nobile Catonis letum praedicare non verebatur, Horatius infelicissimam suam ex ipsa Augusti selicitate cognovit aetatem, vitiosiore vitiosiorem progenic progenie imperiiquo ruinam praesagiebat ita eam concepit
17쪽
mcntem, qua magni nihil a mortalibus exspectari, qua nihil amplius eo quod satis esset csiderari iussit, qua
donique nihil, nisi ut cohiberentur, componerentur, aulumque corrigerentur, qui emendari non poterant, mores,
publice agendum et propterea Augusti, qui Oc ageret, laudes extollendas esse censuit singulis vero nihil altius expetendum, quam ut liceret in diem dixisse visi Nec vero obliviscendum, ut intelligantur quas de composita per Augustum re publica severit oratius
sententias, moratum fuisse poetam ita ut in iis, quibus severiora Romanorum instituta servabantur, saeculis sibi magis commodam degere non potuisset vitam Italum omnino potius quam Romanum se serebat admiratus
est urbem, non dilexit. originem etiam familiae ab Italis repetendam, in Italico bello libertate privatum esse poetae patrem probabilis est Niebutiri coniectura: certe accrba patri manserat eius belli memoria sorocitatem Romae, quam sensit uinis Italia, Horatio di- sortius nemo exhibuit qui in primo, quod sub P rusini belli exordium scripsit, lyrico carmine, sexto in Epodo libro, tristissimam profitetur de Italiae saluto
desperationem, quia, quam nemo vertere potuerit hostis, ipsa sc suamque terram, quam relinquere abominari
exsecrari iubet pios pii vatis comites, per scelestas Omesticas pugnas perditura sit Roma, condita, quod monet carmine sub Actiaci belli initium scripto, non sine sta-
18쪽
ternae nccis scelere sed quam atrocem ait esso Italiae dominam, candem, cum eius simillimos omnium Italorum mores, cum impigrum Appulum, violentam Lucaniam, acrem Marsum praedieat, iure suo sociis praeesse aeternam agnoscit urbem. Italo robore imperium sibi paravit Roma, cuius porrecta maiestas ad ortum
solis ab Hesperio cubili. Hesperia enim, quam dixerant Graeci, divino salo, quod post eversam Troiam
elocuta esset Iuno, potentiam, qua omnem mundi te minum armis tangeret, addictam sibi persuaserat Horatius et, cum arctissimam inter Graecorum et Romanorum moros et artes familiaritatem statueret et magis magisque ipse utrasque iungeret, Asiaticos mores summo abominatus est odio Parthos, quos, ut de clarissimis Graecorum bellis moneret eorumque partes ad suos transferret popularcs, Medos dicere solet, ut sempiternos Romanorum hostes aspernatus propterea ex quo
a barbara Aegypti regina disiunctum iri Antonium non
amplius sperari poterat, Omnem in sol Octaviano spem posuit, do Cleopatrae nece Alcaei celeberrima exsuli tione triumphavit, divino dignum honore extulit Augustum, postquam Parthos hic debellaverat ultus illatam Crassi clade Romanis ignominiam. In concedendo hoc, quo Augustum celebravit, divino honore qui turpem reperiat adulationem, eum et veram rei publicae in coocmpore conditionem et vete-
19쪽
rum in agnoscenda divina auctoritate morem et ipsum quod nunquam exuit oratius libertatis studium pro sus ignorare satis demonstraverunt eximii inter nos viri. Iove inferiorem collocari Augustum nemo non videt, sed
consentibus Iovis, quippe quos ad sabulas relegavissct
poeta, eum si non antepositum tamen cum iis aequatum esse sunt qui censuerinti nullum huius temeritatis testimonium: im egregie cum domesticis Romanorum pianionibus in hac re concinit Horatius. tuentur, si fides huic doctrinae, humanas res contra superbum superOxum impcrium medioxuma numina Semones quorum
orant qui priscis temporibus ipsi inter homines cr-
sat essent, Vertumnus, Sancus, Quirinus. qui novam in sese divinam vim inesse probaverat, iure suo ad hos reserebaturi serocitatis numine potentem urbem secerat Bomulus, calliditatis et elegantiae artibus terrarum dominae pacem restituerat Augustus, qui perfecerat id, quod a Somonibus prccabantur arvales fratres, ut componeretur domestici Martis uxor, ut clauderetur Ianus Quirinus. uterquo inter publicos Romae Lares eximius: Laribus talos resertioratius miscere Augusti numen, uti Graecia Castoris ci magni memor fuerit Ucrculis. Herculos heros pariter ac cus. qui in terris Romulus, in divis erat Quirinus. cum Romulo vivus Augustus. divus cum Quirino orat aequandus ille Romanorum ferocitatem ttic leganici, quam a Graecis hi accepe-
20쪽
rant, calliditatem addidit deornm ordinibus restituta
pace cum expiavisset princeps raterna necis se his,
quod antiquioribus saeculis seditionum inter patricios et plebeios exortarum calamitates, recentioribus ivilium bellorum flagitia, si fides poetis, procreaverat, inre suo post mortem in Saliari carmine inter Semones celebrabatur, iure suo vivus Laribus additus maturo colebatur honore, quo Romani, Horatio iudice in hae re sapientes et iusti, iurandas ier Angusti nomen posuerunt aras, nil riturum alias nil ortum tale fatentes hominum propriae sunt Semonum virtutes, sed a diis tamen repetitae. a Marte serocitas Quirini, Augusti calliditas a Mercurio. versatilis quidem elegans aeque. ac principis ingenium Sem Vertumnus, sed non versatili magis quam callido, qui perfido animo omnes supera . bat Octavianus, nequc ullum inter Graeca et Romana exstabat numen, quod mercurio aptius responderet eius moribus. a Graecis magis quam a Romanis talis colebatur Mercurius. optime igitur usus Horatius iis, quas
cum Romanis communicaverant Graecorum carmina,
Graecis opinionibus, et ita quidem, ut neque everterent neque perturbarent domesticas, sed legitimum iis adderent supplementum novum eumque dici curialem inter homines versari percepit oratius Larem nunc, mox Scmonem, qui sicuti eas, quibus coercerentur mortales, divinas leges vi superavisset Sem Sanctis sicuti