Musei Sanclementiani

발행: 1809년

분량: 359페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

perne mons Garizim cum templo, et ad latus aIteemonticulus cum aIia aedicula. ZEr. T. Nulla in hoc mentio Coloniae, quamvis iam haec Vrbs Samaritidis a Philippo patre deducta suisset, a quo etiam sibi nomen Iuliae indiderat, ut in ipsius nummo diximus . Cur autem postea quoque graeca epigraphe nummos ediderit consule Eckhel. de hac quaestione disserentem D. N. U. T. III PRg. 437

laureatum.

P M S COL VIM AN XII Mulier demissa utraque m

nu stat inter taumm , et leonem. Er. 2.

Alius, sed cum epigraphe IMP C GALLVS P FELIXAVG , et AN XIII. IEr. I.

AVTox Κ r Aq,IN TAΛ ΟαNΔ OvΟΛ VCCIANOC CcB IN caes. C. A nitis Gallus Vendumnianus Volusianus Aug. Caput Volusiani radiatum cum paludamento. ΔΗMAyx LTO IAC SC Aquila stans rostro coronam gestat, intra pedes. D. Arg. 1. Tab. XXXIV. N. 373. In inscript. Rondaniana legitur UELDUMNIANo. Ob elementum adjectum ad pedes aquilae caeteris Rnnumerandus , quos recenset Echhel. D. N. T. III. p. 292. Interseretatio nominum, quae tam in hoc nummo, quam in aliis Volusiani compendio scripta continentur in Parte asVersa , Certo constat ex pluribus inscriptionibus apud Muratorium N. Thes. p. CCCLIII, quemadmodum Cl. Barthes lemyus iam demonstravit Mem. T. XXXIII p. 6o6. Quanto Veteres Iapides adiumento sint ad lit. solitarias , quae in nummis ob spatii angustiam insculptae reperiuntur, nos etiam Probavimus in lib. n. de Vulg. AErae Emend. , ubi ex integro Muratoriano lapide nummulos Caligulae suPplevimus ,

122쪽

ROMANORVM iis

in quibus praeter ipsius Imp. titulos, in medio areae extant Initiales literae RUC, quae in marmore sic esseruntur 1U I.

CENSITAE CONSERVATOIlΙ. Mirari autem subiit Cl. Echhel. post tam Praeclarum monumentum adhuc subdu-hitare potuisse D. N. V. T. VI p. aag. Quis enim conjectu rarum finis, si tam eximii testes respuantur 2 Sed videat quaeso Vir Praeclariss . quae ex duabus potior habenda sitssntentia . Tiberius A. U. C. DCCXXCIV loco Ducentesimae r Mensionem centesimam institiaerat. Ita Tacitus Ania. II. Caligula principatus sui anno primo, vel ineunte secundo Dempe DCCXCI, eo vectigali populum levavit: tribratiam centesimarum sustulit. Sic Dio Lib. Hist. LIX . Igitur in num mis, de quibus quaeritur de Remissis Cente4imis, non HeR CC mentio habenda fuisset. Sed suspicatur Eclihel. substitutam tum fuisse ducentesimam, quam Postea quoque sustulerit. Id quidem factum narrat Tacitus Ann. I a Ti- herio An. V. C. DCCLXX. expresse scribens Archelai regno in provinciae formam redacto, fructibus ritis levari posse centesimae vectigal professus est, ac iliacentesimam in pinsterum statiate. Sed ut videmus A. U. DCCXXCIU Centesimam iterum pecuniae attentior Princeps constituit. Nihil autem de ducentesima a Caligula substituta memoratur a Dione, quo silentio nec ita factum jure in serre licet. Secus autem asserere, Suspicari. coniicere, non est probare.

Ex nummo, de quo est quaestio nulla probatio Peti potesta unde ex aliis fontibus petenda; nulla autem aptior, quam

ex marmore Muratoriano. Tantum autem abest, ut deinceps Caligula. ex hypothesi Minelii, ducentesimam quoque remiserit, ut absumpta omni pecunia, quam Tiberius IErario intulerat, in extruendo ponte apud Puteolos, quo nulla res in eorum temporum historia celebrior, exhau-σtus , aegrae egens factus , ad rapinas converterit animum eae quisitissimo auctionum, ac vectigalium genere, ut fuse na

rat Sueton. cap. 28, et seqq. Id autem accidit labente iam

123쪽

i 16 SERIES IMPERATORUM

tertio eius imperii anno , sive Tribunic. Pot. III, et partim etiam IV, ad quam reseruntur tam nummi cum initiat. RG

C. quom inscriptio Muratoriana. Inter caetera autem Uectigalia nova, et inaudita tum imposita narrat idem Auctor cap. go : pro Utiliis, quae tota Vrbe venirent tribuistum certum, Statumque exactum. Exceptum suerat antea Itoc vectigal ab eo caeterarum rerum Venalium, ne acer hum populo nimis evaderet. Modo ut vidimus invectum, exactumque. Quis porro sibi suadeat eodem tempore, e

demque tribunicia potest. labente Ducentesimas a Calliata remissas, et in ejus benificii memoriam editos tum numinmos Tribunic. potest. III, et IV reserentes Τ Mitto caetera, quae narrantur ibidem inusitata vectigalia imposita pro litibus , pro gerulorum quaestibus, pro meretricio tune Primum , ac lenonicio, et aIia id genus plura, qriae omne plane de sublevando tum populo, ac remittendis Ducent simis figmentum excludunt. Nostra autem e contra inscriptio verbis integris explicat singulas notas, Syllabasque, quae in laudatis Caligulae nummis continentur, nec cum trib. Potest. IV repugnat, sit vero falsa . vel ad minus incerta interpretatio de Ducentesimis. Ad dignitatem vero Imperii Romani , et ad honorem Imperatorum maxime pertinebat On-serVatio roriam, quae sub Census nomine continebantur, et a Censorum ministerio pendebant: quo sane magistratu

tamquam peculiari quodam morum, disciplinaeque Principatu nihil erat in Rep. Romana speciosius. AUT OV ΑΦ r ΑΛ ovo Λ CL I . C. Wh. Assinius GaIIus Volusianιιs Aug. Caput Volusiani laureatum globo

impositum .

ATTAΛcON . Fortuna stans, d. navis gubernaculum, s. cornucopiae . ZEr. a. Tab. XXXIV. n. 374. Cum binae fuerint Attaliae, una Lydiae, altera Pamphyliae , dissicile est definire, qui nummi uni, quiUe alteri tribuendi sint . Cl. Eckhel. D. N. T. III p. 9 quaedam Ponit

124쪽

eriteria ad utrosque facilius secernendos. Ex iis vero nihil mihi proficere licet, ut de hoc nondum edito, quod sciam, quidquam certi statuere ausim. Rem igitur in medio reis linquam . N V M M. A E G Y P T. A X T A I, rΑΛ B BoΛΟvCIANOC cv C Caput Volusiani Iaureatum cUm lorica ad pectus. Imp. Caes. C. AUnius Gallus Vibius Volusianus Pius Aug.L T An. III Caput 2Esculapii Iaureatum, et ante Meu- Ius, cui involutus serpens. IEr. a. Tab. XXXlU. n. 37s. De anno imp. Γ vide in cit. Lib. 2Er. Vulg. De capitis epigraphe dictum est supra. Addendum ex hoc nomen Vibii per lit. B expressum. Postremas tres It t. simul jungit Cl. Zoega, sed ego dividendas puto, Iegendumque Pius Aug. In Iaudatis Muratorii inscriptionibus uterque tituIus eidem tribuitur.

NVMMI COLONIARUM

Volusiani radiatum pectore paludato . IN. Caes. C. n. Gallus etc.. Ut supra Pag. IrΑ. ΑNTIOx ΩN MΗTΡΟ ΚΟΛΩN Templum tetrastylum Ornatissimum , in cuius medio figura muliebris turrita, atque habitu patrio induta sinistram scopulo im Positam tenet. et ad eius pedes Orontis cernitur si vii natantis effigies , superne vero aries . In area Δ εSC. Ita. r. b. XXXIV. n. 376. Nummus Pulcherrimus, et eκ omni parte integer co-Ion. Antiochiae Syriae Metropol.

diatum cum paludamento.

125쪽

H3 SERIES IMPERATORUM

ANTIOCHIOC L A In imo S R. Genius Vrbis genusmxus ante Romam galeatam sedentem, quae victoriolam in d. , hastam gerit sinistra. IEr. fere 2.

tum cum Paludamento.

ANTIOCHIOC L A Vexillum . in quo inscriptum S R,

et aquila superne tuter duos lauri ramos erectos, totidemque signa militaria. In imo iterum S R. IEr. 2.

diatum V. d. ANΤIOCHIOC LA Vexit Ium cum aquila superne inter duo signa militaria . In imo S R . Dupl. 2Er. 2. Singuli IV hi nummi Antiochiae Pisidiae integerrimi exhibent testimonium de epigraphe utriusque Partis, qua disserunt ab editis tam a Pellerinio . quam a Sestinio semel, iterumque in suis Epist. T. I. . et IV. Novus Vero, et singularis typus Genii Vrbis genuflexi ante Romam sedentem in primo. In secundo pariter clare legitur in labaro. sive vexillo S R. De erroribus , quibus scatent horum nummorum inscriptiones, atque de interpretatione lit. S R. Pr e

S C In imo aquila stans , omnia intra lauream. IEr. 3. h. XXXIV. n. 377 Cum hactenus editi huius generis in Elagabalum desinant, deinceps ad a ilianum usqne proferendi, Alterum

iam dedimus scio loco Philippi ian. Disiligod by Corale

126쪽

ROMANORUM

CORNELIA SUPER AC CORN SUPERA AUG Caput C. Corneliae Superae mi

tella ornatum .

C G I H P Idest Col. Gemella Iul. Hadriana Paria Capri.

cornus supra Zodiacum cum Cornucopiae transver-SO , et cum globulis intra pedes . IEr. 3. Tab. XXXIV. num. 378. Merito Corneliae Superae nummi praesertim aerei, et in Coloniis signati singulari raritate insignes habentur. Alium hujus Coloniae primus edidit Pellexin. P. I. pag. aor , sed in

eo typus capricorni in oppositam partem conversus , et sine Zodiaco. In imagine etiam Cor. Superae tu hoc nostro mitelIa adjecta cernitur ad capitis ornatum, ut in altero I Iiensium apud IJaym. T. II p. 389. Duo sunt, quae hic M. notare praestat. Primum SnPerae Aug. praenomen esse Carae, non Cneae, ut falso sibi suaserant Tristanus , UaitIanlius, Bandurius , aliique. Hinc apud ritu , et Sestin. ubi legitur TN substituendum est rΛI. Nummi omnes tam grae et , quam romani commatis, quorum epigraphe integra manet, hujus nostri, tum alterius Pellerinii lectionem confirmant . Ut autem in nummo Cn. Pompeji adnotavimus,

simplex C latinum, vel P graecum. ad Cain m , non ad Cn iam exprimendum adhibebatur. Sed nummi praeterea quidam Graeci ipsius Corn. Superae habent TAI, ut iam Haymio, Pellerinio, Belleio, animadversum. Alterum est et initiales literas aversae partis non de Colonia Hipponensi Pia, ut Willantio videbatur, aut Hadrum etc., ut Harduino , et aliis ἔ.sed de Colonia Hadriana Paria, vel Pariana interpretandas esse . Id iam probatum a Cl. Belirio Acad. Inseripi. T. XXV, et Sestin. Epist. Nuinism. T. I. pag. Io . , suadentque nummi qui sequuntur, locis cit., et apud Pelleri n. videndi.

127쪽

Isto

s ERIES IMPERATORUM

Primus Coloniam Hipponensem ex eludit, reliqui duo nomen ipsum Pariae Coloniae expressum exhibent. In nummis insuper ante Hadrianum, quorum septem recenset Seristinius, abest lit. H. quod argumento est Pariam Coloniam ah Hadriano beneficiis assectam tum primum illius Principis sibi nomen inditum monetae suae inscribere coepisse. Cujus Imperatoris uxor fuerit Corn. Supera adhuc in incerto versatur, quamvis Ichellius , consentiente Sodali suo Cl. E. e khelio, sibi suaserit demonstrasse ex nummis ipsius Superae, eum notis SuC sequi eandem uni remisiano adseri-hendam t probabilis quidem sententia, sed nondum extra omnem dubitationis aleam Posita. Vide quae de hac re a me asseruntur in lib. de numm. Imp. cum notis chronoI. ad numm. Inaeensium ipsius Corn. Superae .

P. LICIN. VALERI A Nus AUG

AvT K OVA ALPIA NOC Caput Valeriani sen. laureatum eum paludamento

ANAZAPBoY cT BOC In area T M Mercurius nudus Stans , d. crumenam, s. caduceum . IEr. 3. Iab. XXXIV. n. 379 De epocha vide in Issi. n. saepe cit. ΛV ΚΑΙ Π v Λ IRIN OvAAepIANON C B Caput Valeriani sten.

laureatum.

128쪽

ROMANORUM in

Notae r Iineola superior parumper vitiata, vestigia i men supersunt, nec annum X designate Potest, quo tem pore Valerianus jam in Parthorum captivitatem inciderat. A Κ ΠΟ ΛΙΚIN OVAΛΗPIANOC Caput Valeriani laureati ΦεCIDN r NeΩΚΟΡΩN . Amagonis, vel Dianae figura supra triremem utraque manu velum explicatum Sustinet . IEr. m. Tah. XXXIV. n. 38 I. AH Κ ΠΟ ΛΙΚ ΟvΑΛ cpIAN ... Caput Valeriani sen. laur. TYxΗ εΦεCInN Mulier eum modio in capite, d. Pateram, s. cornucopiae et ante Pedes avis junonia. AEr. 3. Vbi in meo ad pedem d. mulieris stat avis, Cl. Taninius amic. m. aram exhibet. ΑvT Κ Π ΛIx ovΑΛEPIANOC Caput Valeriani Iaureatum. εω Π ... Δ ΔΗMΗT PIANOΥ Inia. In imo KOTIA ECN,superne inter utramque figuram A P IEsculapius, et Hygia stantes eum attributis. X IEr. a.

Teatum cum paludamento ad pectus. CN . . . CRCTPAΤΟΥ ΚΥΖΙΚΗΝΩN NeoKOP cste Binae taedae accensae, quibus involuti serpentes, ara in termedia. IEr. 2.Vaillantius in simili habet CnΚPATΟYC, qui vel diver-fius , Uel ex nostro emendandus t Praetore Sostrato . Ad Propontidem sita erat maxime a Strabone ob pulchritudinem, magnitudinemque commendata.

laureatum .

MOlIiccoN εTOYC I NC An. CCLVIII. Bacchus stans, d. cantharum, s. thyrsum . ad pedes panthera. Er. a. Nunc Mus.Vitaai. Descripsi apud praeclariss. A. Caronni.

129쪽

raa SERIES IMPERATORUM

Unicus hactenus Iste nummus, et quod Imperatorius Thessaliae, et quod notas chronologicas adjectaa oflarat. De eo vide in lib. de Epoch. Ao ΚΑΙ OVA Λ RNOL TAΛΛΙHNOC OvΑAEPI Capita Valeriani senioris, et Gallieni se ΑNOC respicientia, intermedio tertio Vale-KAIL xiani Caesaris : et illa quidem radiata, In imo LEBB hujus vero laureatum. TΩN APICΤΩN NIΚΑ ΕΩN Tres Vrnae, et in singulis Palmae ramus . AEr. 2. Tah. XXXIV. num. 382. Apud VaIlIant. , et Catal. Theupol. in similibus Iegitue LEBBB. In nostro distinguitur Valerianus Caesar proprio titulo XAIE, et duplex tantum adiicitur B in voce LEBB ad Valerianum, et Gallienum Augustos designandos, quod et Veritati magis consentaneum. In aversa supple MerICTΩNAPICTΩN, et de hujusmodi vocibus consule Echhel. D. N. V. T. II pag. 428. AvPTK sic ΠΟ ΛΙΚΙ ovΑΛεpIANOC Caput Valeriani Ia

reatum eum paludamento. CAMIDN Mulier tutulata stans, dem Icunculam Iunonis pronubae gestat, sin . cornucopiae. IEr. 2.

CAMIΩN Iuno pronuba cum attributis in templa tetra stylo . ZET. 2. Notandum sphaIma in epigraphe capitis ΑUPT Κ, quod in his nummis integerrimis clarissime legitur. Signa haec sunt senescentis imperii, et proximi honarum artium interitus.

NUMMI AEGYPTII

reatum pectore loricato.

130쪽

L A Spei typus . IEr. 3. Tab. XXXIV. n. 333.

Testis est nummus iam ab anno primo scribi coepisse cucvC, quae voces deinceps in singulis sere Valeriani nummis Aegyptiis habentur. In Catal. Theu p. contra fidem nummorum habes εU CfB . Baudur. , et Taniri. interpretantur Pius

Pius, haud recte. Explica Piυs Felix Auitiatus, ut in AEgyptiis pariter a iliani, ubi evC f VT C B, idest fgCfgHC UTYxHC C BACTOC. In titulo edicti ait Synodum U Justinianus imperator appellatur E-εβns ευ τυχῆι ε obs Pius f iliae in IVtus. Huiusmodi cognomina sic compendio seri PlaCs sv CE sv TY, vel f ν svC Cfg in moneta Commodi pariter Alexandrina primum conspiciuntur, tum in Philippo

Sen. , et R miliano pag. 3oa , desinunt autem in Gallienum, ut videre est ita Catalogo Zoegae pag. 2 2 n. 3 . et Pag. 288 n. r. 6. etc. Cl. Eckhel. D. N. T. IU p. 9 i. titulos compendio scriptos, ut supra εv fm sie interi relatur e Tυκης εΥCεβ ns Felix Plus, sed aIlata superius exempla suadent V

reatum, pectore loricat .. ae

I. B An. II Aquila stans rostro inflexo, coronam gerit.

Caput, et epigrapho Valeriani sen. , ut. in auperiorihus. L Z An. Ull Aquila stans rostro coronam. DuDIex aer. a. A X n ΛI OvΑA Pi AN V εU C Uaput laureat. L Z An. VI1 Pallas galeata stans, d. caput Serapidis, 1. hastam . IEM Q. Postremus iste in . AEnyr linea moneta annus, qui certo perspectus. Tam P Ruci sui it cum L Z, ut merito suspicari queat de L H apud Baiulurium . . .

SEARCH

MENU NAVIGATION