장음표시 사용
141쪽
minuda, ad humeros veste in chlamydis formam defluente, d. demissa ramum, s. bipennem gerit. Ita. min. Tab. XXXV. fig. 399. OvA ΛcpIANOC Κ Caput Valeriani Caes. nudum. DcprAMΗM N Cista mistyca Bacchi; ex qua erumpit
serpens. AEr. min. Gh. XXXV. n. goo. Utrum nummi isti, caeterique omnes, qui Valeriano iun. adscribi communiter solent a Numismaticis, ad eundem revera spectare dicendi sint, an vero ab eo ab udicandi. et uni Salonino fratri, qui certo Caesar extitit, restituendi su- se , eruditeque inquirit Ecinet. sub Salonino pag. 427 Tom. VII cit. quem consule, si lubet Erudite Lector. Ego equidem veterem in eius nummis describendis methodum reti.
dri AEmiliani Aug. diademate ornatum, ac dependente ad humerum sinistrum clypeo. LA Aquila statis insimo xostro, atque alis expansis. AEr. 3. Τab. XXXV. n. 4OL. Similis extat apud Pellerinium; sed in epigraphe capitis secunda liti apud illum est I. Non dubium autem, quod injuria temporum vitiata fuerit. In nostro enim clarissime est K. Perperam Eckhelius, et Zoega hosce nummos in suspicionem Vocant, quos si oculis suis subiicere potuissent aequum magis de ipsis judicium pronuntiassent. Non vibiIdisserunt a caeteris, qui sunt fabricae AEgyptiacae, sed indu-hiae vetustatis. Gallieni tempore extitisse hunc Tyrannum, nec brevissimo tempDre in AEgypto rebus piaofuisse ex Pollione constat, qui eidem Alexandri, vel Alexandrini praenomen tribuit: Quid autem refert si in tanta eorum temporum varietate, rerumque vicissitudine, aliquis Moneta-
142쪽
xlus a communi AEgyptiorum sorma aliquanto reeesserit in eo nummo edendo, et Promiscue , quadratis, lunatisque Iit. C, et E usus fuerit , et caput AEmiliani diademate ornaverit Huius rei exemplum mox videbis in Vabalathor de promiscuis vero literarum formis iam inde a primis imperii romani temporibus.
Av K M AvP ΚΛ AvΔΙΟC ... Caput Claudii Gothici Iaureatum cum paludamento ad Pectus. CATAΛΑCCεΩN Deus mensis cum pileo phrygio, et luna
crescente ad humeros in equo. Er. 1.
Sagalassus inter nobiliores Pisidiae Urbes recensenda.
Vertice , nudo pectore, et pallio ad hum. sim , ante faciem caduceus in palmae ramum desinens. Er. 3. Ao x ΚΛΑvΔIOC Caput Claudii laureati L Κ sic pro B Victoria gradiens , d. corollam is aer. 3. Alius, sed AEquitas sedens pariter cum nota vitiata B , et in medium scissa . aEr. 3. Tab. XXXV. n. 4Ο3. In hisce duobus nummis nota B ita vitiata est , ut minus attendenti lacum facere possit, quasi sit nota Δ , quod tamen falsum. Atque hoc idem evenisse puto duohus nummis a Mega citatis cum suprascripta nota Δ ς neque enim Claudio annus IV imperii convenire potest etiam eX Com Putatione AEgyptiaca , multo vero minus an. V. Le. quem
ibidem in alio subjungit Iaud. Mega. Vide quae de exitu Claudit, ejusque imperii initio a me prohata sunt in lib. Π de Vulg. aErae Emenia pag. 287 , et Feq-
143쪽
Alios omitto cum uotis A, et B , r iam editos, praeter quas notas nullae aliae mihi compertae in Claudii nummis.
IAC OvABAΛΛΑΘOC ΑΘΗ NOU AUT CPco Caput iuvenile δε- hallathi diademate, et laurea ornatum cum Paludamento . In area L Δ .
AvT Κ Λ Δ ΑvPΗΛΙΑNOC CcB. In area L A. Caput Aiare Iiani laur. eum Paludamento. Quinque AEr. 3. Tab. XXXV. n. AOq IAC OvABAΛΛΑΘOC ASHNYACP Caput Vaballathi laureatum, diadematum, ut supra. In area L Δ . A Κ Λ ΔΟM AvPΗΛIANOC CcB In area L, in extrema vero ambitus ora A . Triplex 2Er. 3. Tab. XXXV. N.AEOS.
matum. laureatum, ut in superioribus. Ita area L . A X Λ ΔOM AMPHAIA NOC Cf. In area L, in extrema vero marginis ora B Caput Aureliani laureatum, ut in superioribus. Τriplex Er. 3. Tab. XXXV. n. 4Ο7. Omnes hactenus editi Vahallathi nummi cum Aureliano ad hosce quatuor a me descriptos revocandi. Nam ex magno eorum numero , quos non Semel mihi comparaUi, at que inter se contuli, ex quibus etiam hosce magis integros Selegi, inscriptionem a suprascriptis diversam invenire non
Potui. Singuli exhibent annum IV, vel V Uaballathi, primum , vel II Aureliani. Gm qui primi sunt temPOris, quam qui Posterioris duplici tantum . eaque diversa epigra-Phe Constant, longiori una. breviori altera, sed eadem semper ratione, iisque literis inscripti, ut supra videre est.
144쪽
De epigraphe , quae capiti Uaballathi adiicitur post v
Has , dissidentesque doctorum virorum sententias adhuc in Obscuro versamur, quae revera interpretatio ipsi aptanda sit; idque ortum esse video , quod de ordine, quo singulae I iterae in suprascriptis nummis dispositae sint nemo hactenus animadverterit. Quem quidem si attendamus , eo constituto , iusto tunc fundamento de sensu, qui singulis iis literis subesse possit, aliquid non ineptum expromere fas erit.
ordo igitur, et dispositio Uscriptionis in singulis huiusmodi
nummis ea est . quam supra dedimus. Nec aliam esse debere , aut fingi posse clarissime suadent bini ii nummi ex quatuor supsascriptis, in quibus ad caput Vaballathi epigrapheutroque in extremo initialibus tantum lite iis scripta est. In illis enim protome Vaballathi inscriptionis initium ab eius fine ita divisum exhibet, ut inter utrumque extremum non parvum supersit spatium literis plane vacuum; in reliquis vero duobus, quorum uberior inscriptio, idem spatium replent eae literae , quae redundant; ita tamen, ut quae in tium inscriptionis constituunt in duobus prioribus nummis, in his quoque eundem locum servent, nec ab eo vel minimum dimoveantur. Quibus rite perpensis illud corollarii loco sequitur, in singulis quatuor hujusmodi numinis inscripti nis initium constituendum esse in Ilieris I AC, finem vero In lit. ACP, vel AUT CP O. Hisce positis, atque admisso, de quo sane dubitari nequit , quod ad idem significandum inserviant literae hreviori compendio scriptae ASP NUACP quod in caeteris duobus Nummis latius seriptum continetur hoc pacto ΑΘΗNou AvT CPco, certa quaedam via, atque aditus patet ad tentandain probabilem aliquam earundem literarum interpretationem . Literas tres IAC singulas initiales, et pro solitariis accipiem das facile quisque milii concesserit. Hinc iure infero iis tria Praenomina Uahallathi designari, atque hoc pacto interpretandas existimor IULIUS AVREL SEPTIMIVS VABALLA.
145쪽
THUS. Hanc non contemnendam, ut arbitror, Praenominum explicationem suadere milia videntur nummi eiusdem
generis , qui ad eadem tempora, et Vaballathi familiam spectant , tum Palmyreni lapides apud Muratorium p. DCCVIII,
DCCXLIV, et DCCXLU, in quibus de eadem Vaballathi s
milia, aliisque illustribus viris Palmyrenis mentio habetur. In his enim sic legor IovΛIOC AVPΗΛΙOC ΣΑΛMHCRA IANOY i IovΛION AVPHAION ZfB IΔAN MΟΚIMOY . Insuper C nTIMION ovo OΔΗN : CCIITIMION AIPANHNOΔAINAΘΟY: CenTIMIOC ΟΔ AINASOC ΛΑMII POTA CCINΚΛΗTIROC O AIPANOY OVABΑΛΑΘΟΥ ΥΟΥ. Quibus deonique addendi Zenobiae nummi cum praenomine C ΠΤ. Palmyrenis itaque ex illustri familia ortis , ut erat Salines, qui inseribitur IIIII εΥC P MAISN , ut Zebidas, qui vocatur Diax exercitus ad Emporium Vologesium, in usu erant praenomina Iulii Aurelii , iis vero, qui amnitate aliqua, veIetiam sanguine coniuncti erant cum Vaballatho nostro aIterum insuper Septimii. Praeeuntibus ergo hujusmodi exemplis non inepta plane videri poterit interpretatio proposita de tribus solitariis literis I AC. Neque mirari suheat, quod haec tria simul praenomina in nummis Uahallathi praemittantur, atque ob loci angustiam literis tantum initialibus. Bina habes praenomina Aureliani eodem modo scripta in aversa parte numismR tum, de quibus agimus t ΑvT ΚΛΔ. Tria in Quintillo ejusdem temporis Principe AxMAx Λ. Totidem in GaIlieno AK- ΠΑΙΟΥ, vel AΚΠΛIlrN, totidem in Decio hoc pactor AX-TΜΚ. Atque ut de aliis sileam, plura latius scripta in num. mo Q. Herennii nostro , quem vide suo Ioco, quique ita ita
Explicatis iam solitariis tribus literis, quae inscripti . nis initium constituunt, de iis modo inquirere praestat, quae ad finem ejusdem pertinent; sunt autem hujusmodi ΑΘΗNΟΥ AVT Creo, vel ABHNYMP. Eas autem sic dividen-
146쪽
das eenseo AΘΗNO Y AUT. C. Wo. vel AΘΗN. Y. A. C. P. Quoad primas binas voces ΑΘΗΝΟ. Υ : cum videam editos nummos ejusdem generis Aureliani , et Athenodori imaginem referentes, et annum A Aureliani, Δ vero Athenodori; insuper vero existant similes nunmai Aureliani, et Sept. M. nobiae, quae se in iis C B Aug. appellat: Vopiscus deni que nos doceat genobiam habuisse filium natu minimum, quem ilIe BALBATVM appellat. subdens sub ejus nomine Zenobiam regnum tenuisse; non dubito, quin eae voces cum CI. Pellerinio, et Froelichio sic interpretandae sint
balinthi a Athenodori filius, idque familiari Orientalium
more, ut innumera hrius generis moniamenta graeca Palam faciunt, et Palmyreni lapides suprascripti confirmant. Neque ego hoc loco inquiram, qua ratione Vaballathus Athenodori filius vocandus sit. Dicam illum si non natura , ad
ptione id consequa potuisse, vel fuisse ipsius privignum, ut putat Froelichius ς dicam silentibus historiis in eorum 4o-
Cum vetera monumenta, lapides, nummos Succedere . eorumque Ineorrupta fide veteres ipsos historicos plerumque suppleri, et emendari. Quae sequuntur voces AVT. C , ves A. C, facem praeferentibus ipsius Vahallathi nummis graecis, in quibus cunt L. e Inseribitur AUT K OvΑΒΑΛΛΑεOC A SANO CcB, sunt autem sine Aureliani imagine cum ubertatis, vel Solis figura , proculdubio explicandae videntur Imperator Augu-εtus , nisi mavis interpretari CYMMΑxOC, idest Imperator socius, Dei confoederatus, ut in Mopsuestiae ei igraphe apud Grut., quae se inseribit ΦΙΛΗC XAI CYMMAXOC PΩMAION . SuPerest postremo loco vox Pso. vel P, quae non aliter Profecto interpretanda, quam PGIMAI ON . Inusitatum id quidem , et novum videri potest. Sed video iam eam vocem P MAUON adhibitam in meis utriusque Gordiani Asr. nummis, quos vide suo loeo, in Palmm enis item lapidibus; video Vahauathum Iaurea simul, et diademate Ornatum CBPUt
147쪽
eκhibere. Id ergo externo Principi. atque orientali condonandum , si se Romanorum Imperatorem appellet, vel Im- Peratorem conoesseratiam, et socium Romanorum , quod aliquam imperii Romsni partem in suam potestatem redegisset . Licuit orientalibus sequioris aetatis Imperatoribus se ΒΑΣΙΛΕΑΣ PωMAI ON appellare. Idem ergo etiam antea Uaballatho aeque orientali, et Palmyreno Dynastae Placuisse concedendum erit. De tot autem Cl. viris, qui in huius. modi nummis explicandis iere in alia omnia unum illud iam statuendum quisque videt: quod illi ad ordinem , et divisionem in epigraphe retinendam minime animum adverterint, ut Pellerinius, Ut Zoem, ut Eckhelius, ut caeteri omnes. Pellerinius tamen , qui eandem in iconismo Vabal lathi cum L Δ recte exhibuerat, si huic uni totus insistere cogitasset, rem bene inchoatam, atque ex Parte etiam opti me illustratam persecisset.
paludamento. L Δ Figura stolata stans,d. hilancem,S. cornucopiae. AELI. Cum caeteris eorum temporum, qui numero plurimi 2Pud me servantur comparatus iste, moIe sua excellit.
Α Κ Λ ΔΟM AvPHAIANOC Ccn Caput laureatum Aureliani. LToΥC ς Aquila stans rostro coronam, ad Iatus Fin. palmae ramus . IEr. 3.εTOYC. ς , sive annus sextus fuit Aureliano postremus, de quo satis dici uiri est in lib. n. de Vulg. IErae Emend. P. 256, et seqq. , ubi eius imperii fines cireumscribendos demonstravimUs a media aestate anni V. C. Varr. MXXIII, ad
labentem Ianuarium A. V. C. Varr. MXXVIII, quibus annus VI AEgyptiaeus incoeptus comprehenditur.
148쪽
. . II CfvΗPINA CfB Caput Vlpiae Severinae diademate odinatum , et cum Stola ad Pectus. ToYC An. VI Spes gradiens , d. norem, s. vestem . elevat. AEr. 3. Tab. XXXV. n. 4o8. Addendus iste Zoegae Catalogo. Praeter hunc annum L in nummis Severinae editis, iisque non paucis signatur etiam An. VII. LZ , qui profecto conciliari nequit cum annis imperii Aureliani. Variae propterea a viris doctis asseruntur interpretationes, sed in iis exponendis hic diutius immorari minime necesse est. Quamcumque enim seIegeris, illud pro certo habendum Aurelianum diuturniori imperio dignissimum per fraudem interemptum fuisse Iabente sexto eius imperii anno AEgyptiaco, de quo vide cit. loco lib. n. Paulo ante sub eodem Aureliano.
ΑΕΚΛ TAXI TOC CεB Caput Taciti laureatum eum Paludamento , et promissa barba.fΤΟYC A AEquitas stans. IEr. 3. Alius , sed Victoria gradiens. d. corollam, sin. palmae ramum. IEr. 3. Tab. XXXV. n. Αο9.
149쪽
L H Aquila stans rostro coronam gerit. Ita. 3. Tab. MXXV. n. 4IO. M. Aurelium Probum Tacito, deinde Floriano sublatis imperium obtinuisse ex a. d. V. Non Ial. A. U. C. Uarn in XXIX jam demonstravimus in lib. n. de Vulg. ZZrae Emend. P. 233 , et 26o. Ex notis autem chronol. huius nummi I. H, sive anno VIII iure inlarre potuimus eundem interfectum fuisse post diem XXIX augusti ejus anni, quo Consul Uprocesserat, vel certe si ante eum diem ἔ eo tempore, quo nondum AEgyptiis. revertente eorum anno civili, ejus ca des patrata apud Sirmium innotescere Potuisset. Consula tus auteH U Prohi index est in Fastis rite digestis anni V. C. Varr. NXXXV, optime vero calculum annorum VIII ab Uno ad alterum extremum procedere cuique attendenti patet. Ex his autem quae modo, quaeque supra non uno in Ioeo adnotavimus perspicue Ii et quanto adjumento sint nummi AEgyptii eum notis adjectis ad historiam imperii R mani sequioris Praesertim aetatis recto ordine chronologico disponendam. Atque hoe Ioeo addere Iubet ad superiora eonfirmanda an dolum nummulum arg. Purioris notae a me olim descriptum apud ornatissimum Am. n. Advocatum Io. Bapt. Bon-dacca , qui sic se habet:
P M TR P VI COS V P P Ipse Imperator Bians inter
duo signa militaria. Iungitur in hoc praeclaro nummo tribun. potest. VI cum consulatu Probi V, qui index est A. U. C. Varr. MXXXV. Eadem trib. potestas VI in lapide apud Norisium iungitur quoque cum ipsius Probi consuIatu IU, qui signat A. V. C. MXXXlV. Ex his ergo patet reete procedere annum I tribunic. Potest. simulque imperii Probi ex a. d. X Kal. Maii A. V. C. MXXIX , quo e vivis abeunte Tacito ab Orientis exedi
150쪽
eitu in Augustum electus fuerat; vel ex a. LV. Non Iulii, quo Floriano raciti fratre sublato, idem Probus solus imperii habenas moderari coepit. Patet insuper annum I tribunic. potest. , simulque imperii ejusdem Probi partim spectare ad A. V. C. MXXIX , partim vero ad insequentem M-XXX , quo ipse Probus Consul processsit collega Paullino,
ut recte jam a Norisio demonstratum contra Panvinium, et Baronium , qui hunc consulatum e Fastis expungendum Pintaverant ἱ deinceps vero annos tam imperii, quam tribunic. potestatis in insequentes annos eodem ordine disponendos esse. Denique de anno VII imperii inchoato romano more, VlII vero ex AEgyptiaca methodo ab eodem Probo, cuius interitus contigit in suo consulatu V, ut paulo ante iam diximus , de quibus etiam vide , quae fusius allara sunt citatis in locis lib. D. IErae Uulo Obiter hie demum animadverto ex allatis monumentis sequi tribunie. potestatem a Probo non a Kalendis Ianuariis, sed ex eo die, quo illam cum imperio Primum acceperat . iteratam suisse, quemadmodum ab Augusto Primum, tum a subsequentibus Caesaribus ad Antoninum usque laetum fuisse constat. De reliquis vide quae habet Ec elius de tribunicia potestate disserens Tom. VIII. D. N. V. pag. 398, et seqq.