장음표시 사용
151쪽
TOYC r Mulier stoIata stans, d. florem, sin. hastam transversam. IEr. 3. b. XXXVI. n. 4 Ist. M. . AVR. CARINVS A v GA x M A KAPINOC Cen Caput laureatum Carini pectore Ioricato .L B Aquila stans inter duo vexilla militaria rostro in. flexo corollam , et e regione in area astrum. IEr. 3. Tab. XXXVI. n. 4 3.
. . . . OVΑΛ ΔΙΟΚΛETIANOC CεB Caput Diocletiani laur. LA Fortuna stans, d. naVis gubernaculum, Sin. corn copiae . ZEr. 3. Tab. XXXVI. n. qiq. A x r OvΑΛ ΔΙΟΚΛΗTIANOC Ce Caput Diocletiani laureatum , ae promissa barba .LB An. II AEquitas stans, d. bilancem, s. cornucopiae. IEr. 3 ΔΙΟΚΛΗTIANOC CcB Caput Diocletiani laureatum. LIB An. XII Spes gradiens , sin. vestem elevat. In area palmae ramus. IEr. 3. Pellerinius Mel. I. P. 237 testatur se nummos posssidere ab anno eius imperii I. ad XV, quo anno, vel circa eundem Alexandrinis seriundae hujus generis monetae potestas erepta suisse videtur. Vide de hoc argumento Ecldiel. D. N.
A X M Α OvΑ MAzIMIA NOC CcB Caput Maximiani laureat. S c sic Juppiter nudus stans, d. pateram, Sin. hastam diante pedes aquila. 2Er. 3.
152쪽
Erratum in exprimendis notis et est enim L retrogradescriptum, quod complectitur notam anni primi A.
LB Aquila stat nullam rostro coronam gerens, Sed Palmae ramum ad latus Sin. Tr. 3. b. XXXVI. 11.4 6.
GA L. MAXIMIANUS. CAESrAA MATIMIANO C κ Caput Gal. Maximiani Caes. Iaur. LΔ Dimidia laurea corona, quam aquila explicatis alis claudit, sustinetque, i utra quam annus IV, ut supra inscriptris. IEr. 3. Tab. XXXVI. n. 417.
154쪽
AD NUMISMATA IN Pl AECEDENTIBUS LIBRIS DESCRIPTA
Cum in edendis hisce libris Museo nostro non panca. Praesertim ex Imperial thus numismata aecesserint, nonnulla etiam ab Amicis mihi communicata fuerint, quae suis locis inseri amplius non poterant, operae praetium duco ex iis selecta quaedam hic subjicere cum adnotationibus, quae ex instituto nostro iisdem illustrandis opportunae videbuntur. PSA R
155쪽
Delinea tum vide in Fronte Indicis Begum. Hactenus editi botrum exhibent loco navis, de quibus egimus in Ser. Regum T l p. 39. sub nomine Archelai, cui reri vera tribuendi hujusmodi numini. Hahet iste quoque , ut illi
parvum Oct , et lit. sinuatam L, e contra in nummis Herodis N. Regis sunt quadratae formae. ut ibidem animadvertimus . Porro si isti quoque ad Herodem Archelai patrem Pertin Tent, emissi suissent antequam ille Rex constitntus esset, ideoque sine dubio inscripti cum lit. n, et E quadratis. Sed potissima ratio, mea quidem sententia, ex eo ducenda, quod singuli honorum tituli, et dignitatum gradus in nummis, caeterisque Publicis monumentis, nonnisi qui nonainatim cujusque essent Proprii inscribebantur. Nam quihus quisque carebat, ii nec Perspreti esse, neque fingi, vel somniari poterant. Rex autem Herodes M. Tetrarcha quidem ab Historicis aprolicitur , se nec unquam extitit, nec vocatus Ethnarcha . Archelans vero expresse Herodes a Dio De appellatur, quemadmodum eis aio binos ejus fratres Philippum, et Antipam, Hercdes et ipsos eκ patris nomine dictos fuisse consint: insuper Agrippam , qui sic in rium inis inscribitur , hunc in Actis Apostolorum Herodem vocari omnium Primus Optime animadUertit Noris ius . Denique nemi-Nem latet Archelaum solum esse ex Herodis familia, quem
Augustus Iudaeae Ethnarcham constituerit in divisione regni paterni.
. . . IIJΠΑ. . Palma arbore intermedia, dependente hinc inde dactylo ...... AvTORPATOPA Cnput Titi Iaureat. v. d aer. min.
Vide illum delinea tum initio Indicis Regum.
156쪽
Tam in serie Regum p. q6, quam in ea Jmperiat. pis 347 Pgrippae H Judaeae Regis nUmmos cum notis chroiaricit. qui hactenus perspeeti erant. ntque: afl Vespasianum, eji liae filios Titum, et Domitianum spectabant recensu mus , et illustravimus. Dubia etiam, quae excitaverat Cl. Froelicti.ἰde nummis apud miliantium eum notis Z, et Θ, quasi minores istae cum imperio Vespasiani conciliari non possent . ideoque uno singiuae decennio essent supplendae, discussimus , atque illi si ravimus ἔ addito etiam altero anecd. ex Mus. n. Domitiani cιm nota pariter minori S, quin unquam in nummo e literit alia Praecedens nota, aut spari tum eius continendae. quo Uaillantii laetio ab omni suspicione, et querela vindicabatur. Accedit modo in confirmationem eorum, quae tune
probata suerant, eximius iste Titi Caes. cum notis Agrippae Is Reg. caeteris omnibus editis minoribus L e, An. U. Ex quoi patet primo iri nummis non modo Vespasiani, et Domitiant, sed etiam in iis Titi hujusmodi notas minores ab δgrippa Rege II signatas illisse; secundo mirifice confirma tur ea methodus in lupara cit. Ser. Regum P, 46, et seq. pro posuimus , et ratio ipsa requirit pro computandis singulis uilibusque raptis. siUe minoribus, sive majoribus ad Agrip. . II Regem speciam tb is, tam in Vespasiano Pntiae, quam in olus illis Tito, et Domitiano, de qua vide cit. loco. Hactenua Titi nummi huius generis incipi bant a not. chro. nes. L HI, sive Ria. XVIII, quem vide suo loco .
pnt Antiochi VIII Syriae Regis vulgo Grypi radiatum,
diademat. ANTIOXEON TCN ΕΠΙ ΚΑΛΛΙΡ. . . . Iuppiter nudus Stans sit. extensa aquilam, s. hastam, in area Σ. IEr. min.
In serie Regum pag. 98, ct seq. tres recensuimus huic
157쪽
similos . in quibus tamen in area nexus ex Σ et E conspieitur . In isto vero est simplex Σ quae si pro nota chron. aecipienda An. CC recte Antiocho VIII conveniret. Vide ibi. dem quae adnotata sunt de altisciocum notis C O .
Caput Apollinis Ianrento sine epigraphe . i. Α Λ EA AN Equus paseens : intra ipsius pedes Boreus. aer.3. Hoc primum signo ubcrtatis vini notatur Alex. Troas.
xΟΣ ΙΩ lavrm. Er. 3. Confirmat iste i temerimus qui nune primum in lucem prodit, lectio aem Musellii in altero eum est 4te Iovis Tati. 34D. 4. Pop. 2C omnia Plane solvit dubia , quae ovili excitata fuerant de Urbe Amneso. vel Ctimene, vel demum Amian Acarnaniae. In eo Musellii collism adiectum nomen Mag Stratus, in hoc nostro est Moschus, ex quin Patet in Dum m Hunteriano Tah. aa. sg. XVI, in mo legitur ΚTIM NOC ANI, NHCIOIC primam vocem non de Urbe quadam , sed de Mn. gistratu similiter, ni In nostro interpretandam esse, ut digregie jam factum ab Eckhelio, numinumque huic uini re in Stituen lum esse. Ita tribtis jam praeesaris testi s definita manet Vrbs Aninefinia ad Geographiam num smaticam Ru gendam. Hactenus Lydiae adscribitur ab Iaud. Eclihelio ex Ilieroclis descriptione . Qua de re tame Cei inra Optanda monumenta. In ineis tribus Apolloniae Illyrici idem legitur Magistratus MOΣΕΟΣ. In argenteo tamen erratum In editione nominis; legitur enim MOΣΚOC, Ioco MOΣXOC. Caput Palladis galeatum ad d. ANIANOΥ Scriptum retrograde. Magnus hotrus aream
158쪽
Singularis iste . qui in tanta copia nummorum livitas Urbis Primus Uuae, et vini feracitatem laetet, ut in aliis
Caput Iovis barbat. laureatum .
Caput Palladis galeatum v. d. Tria hordei grana , quorum .spatium intermedium ci cupant lit. ME, et apis. ZEr. min. Nummulus iste non immerito a ljudicandus videtur Me garae Siciliae, quae antea Hybla dicta, colli eiusdem nominis Proxima . qui thymo abundabat, unde ab spibus eo depastis optii num mel consciebatur. de quo Martialis. Cum GHeris Metilis mediae de collibus Hyblae, Cecropios dicaa ria licet esse Πυos . . Idem tamen Martialis . dum hic comparat HybIaeos cum Cecropiis favis, suspicionem ingerit de Megara Atticae,
quae juxta aliquos Geograptios i 'sius partem Constituebat. Videant porro Eruditi . De Metaponto non videtur cogitandum, cujus honor non in mellis, sed in Cereris, spicarum. que ubertate; hinc in aversa si tilli caduceum offert Ioco
apis . Vide Magnan. T. II l. Tab. 33. fig. XIV.
MΑΣ . . Cui ut juvenile galeatum. Δ P Caduceo intermedio . ZEr. min. Similem vide apud Hunter Tab. 63. ni tri. II inter incertos , sed in eo desideratur Massiliae Vrbis nomen , cui Propterea cum hop nostro adscrihendus. Non injuria. ad eandem Urbem reserendi, quos addit ibHem sub n. I , et II 1nnepigraphos , sed cum similibus typis . Ut etiam hic obitet animadVertere duco , quem idem Auctor ibidem sub num. VI describit cum duobus Dioscuris , et in aversa LEX XXXX intermedia spica, ut incertum, ad Urbem Paestum Luca. niae spectare, de quo vide in meis autonomis.
159쪽
Caput Hereulis 13 d. x . ': IIATpcωN MATyΟΔ OPO M N ΚΛcoc Pallas galeata stans cum clypeo, et hasta. In area iterum Patrensium
Apud Sestin. idem nomen Magistratus, sed typus Delphini. Datrae Vibs Achaiae. Caput Apollinis radiatum ad. d. P o Flos Bala ustii in quadrato Incuso. Er. min. - Vide Hunter Tah. XLV. sig. 35. Inter antiquiores Insulae Illiodi, ut argentei recen
Caput Iovis sine epigraphe. e IKΟΔPEINTN duabus lineis scriptum supra naVim. - AEr. 3. QScodra hodie Scultari. Iste inter paucissimos lia tenus editos . Omnes habent eundetri navis typum . Caput muliebre turritum a nepigraphum. Literae Phoeniciae quatuor lineis ori Aonialibtis inscriptae, navis gubernacu Io intermedio . IEr. 3.
Vide in fronte harum Additionum P. IAT. Eximium hoc Sidonis clarissimae quondam Urbis Phoenicos numisma, cum Hebraica Versione eidem subjecta, quamvis iam editum hic omittendum minime duxi, quoniam praestantissimi Viri, a quibus vulgatus, de ejus interpretatione inter se plane dissentiunt. Pellerinius enim . qui antea ab eo interpretando se abstinuerat. Suppl. IV. deinde Dag. 1o6 rein aggressus, hanc eidem explicationem aptari posse censuit Sidonii olim projecti pre, vel propter ex crabilem. Dol maledictam Civitatem Turum. Σ Ab eadem subinde recedens . hanc subdidit. Additioris p. 43 et Sidonio Nun antea projectorum in Lupanar Teyrum A Bayerius vero linguarum Peritia claris s. quem ego adolescens coliti, et ab eo me ad haec studia excitari se isi . De Alphab. Phoenic. P. 33 . eandem epigraphen ita Vertit. α Sidoniorum mugna col-
160쪽
Detio in aerarium Tyri et . O laus denique Tych onus aput llaud. Baver. Vindic. p. 36 hanc versione in Proposuerat x Si-Honiorum as stellatus ud qualitatem Tyri et . Utile Eclihel. T. III D. N. Uet. P. 4 5, et seq. I ii tanta igitur eruditorum hominum discrepantia non ingratum Lectori futurum puto, si alteram hic interpreta. tionem a praecedentibus diversam subjiciam , quam Cl. Alier. hiad Suecus orientalium linguarum peritissi inus, de quo etiam honorifica mentio a me facta est in alio Tyriorum numino Regum p. 73. in quo pariter literis Phoeniciis epigraphe, et ex peritorum quidem consensu de oro Sidonio
rum matre explicatur, nuper rogatus mihi communicavit, quamque ad verbum sic se habere existimat di Sidoniis attentiatis in stibversione Tori et . Addidit etiam brevem hanc no. tam : Haec moneta Sidoniarum Conflata est eo tempore
quo valde inlicti, et attentiati fuerant Milonii ob suhve sionem ori . Haec porro interpretatio nihil offert, quod sit
in verisimile , quodque abhorreat ab indole, moribusque Naritionum , in quibus cultus aliquis vigeat, in exponendis suis casibus publico etiam aliquo monumento. Neminem latet Tyri stibversio, quae eidem accidit Alexandri M. tempore, quo maxime floruisse non dubium. alios deinde adversos casus eandem Urbem subiisse narrant Historiae. Facile quisque intelligit in iis casibus, etiam Sidonios, In alta gravia Uetrimenta, calamitates , vexationes, afflictio itesque experiri debuisses, quod non longe abessent a Tyro , praesertim vero ob commercii, Deorumque Penatium communionem. Ab interpretatione Cl. Pellerinii, vel nures ipsae refugiunt ob contumeliae acerbitatem, quae vix, ac ne vix quidem crcdibile, quod pecuniae publicae consignari potuerit. De reliquis
duabus, ut nillil dicum, certe obscurum, et incertiam Son. sum in se continere milii videntur. Caeterum confiteri cogimur, cum in tam brevi epigraphe exponenda; perspectis