De Galeni libro qui Synopsis peri sphygmōn inscribitur : dissertatio inauguralis philologica...

발행: 1907년

분량: 42페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

quattuor illis coniunctionibus ad febrium praedictionesi Praeterea ,redires quomodo possumus, quibus nihildum explicatum sit 3 Et ad praedictiones redeundum nobis sit, ut diagnosin dicamus 2 Quis has tricas solvere potest 2 Capite tricesimo rursus improvisis atque

inopinatis rebus opprimimur: Tovτων δε διωρισμενων, ε νεξης σκε πτεον, τί εκαστος σφυγμος προς Την κρίσιν σημαίνει. Neque Vero omne S pulSUS enumerantur: breviter quae undosus altus durus vehemens significent explicatur; tum accurata de externa internaque motione quaestio cum Secuta Sit, de inaequali pulsu agitur. Capite tricesimo primo, quod monstrosa quadam sententia incipit, quam ubi de oratione agam explicabo v. p. 1 l), de singularum corporis partium affectibus et quos quisque habeat pulsus scriptor loquitur; sed omnium potissimum cor omittit vel potius ad alterum libri locum quem ceterum toto Scripto fru Stra quaere S, lectorem relegat. Capite tricesimo secundo ad externas causas velut balnea gymnasia potiones tranSgreditur quomodo haec pulsus commutent, sed eodem uno capite plane improviso de insidiosis pudicisque hominibus et rursus de magni pulsus diagnosi legere posSumus lCaput tricesimum tertium hisce verbis incipit: 'Eπεὶ δε λελεκται

transitio num Galeno digna est 3 Quis est, quin neget 2 Porro uno fere tenore de duplici pulsuum quiete 12 διττή δε εστὶν η των σφυγμων et ρεμία) et de eorundem periculo tractatur: g 35 καλως δε

et των. ImprimiS reSpieiuntur et caprigans pulSus et dicrotus, quorum subinde duae mentiones tibi occurrunt: φ 51 . γε δορκαδίζων

σφυγμὸς εκ του γενους μεν εστιν των εν ησυχία διαλαμβανομιενων, επιγίνεται δε ενιοτε τοῖς τοιουεοις πάθεσι της καρδίας Sed quales sint hi affectus antea non dictum est), ωσπερ γε καὶ ὁ δίκροτο c, εκ του γενους μεν εστί Tων εἴσω ανθελκομενων, συνεδρευει δε καὶ αυ- τος εστὶ οτε ταῖς ανομαλους sicl) τῆς καρδίας δυσκρασίαις et moX 56 καθ' εκαστον δε μερος εν μεν τω διακεκωφθαι si) σαφως, εξ ιυνεστὶ καὶ ὁ δορκαδίζων- ωσαυτως δε καὶ εν GH παλινδρομεῖν, εξ ωνεστὶ καὶ ὁ δίκροτος. καὶ ὁ μεν δορκαδίζων εσHν εκ των κατα μίαν διαστοληῖν ci νωμαλων. Sed optimum nune nobis Servatur ad eX- tremum caput adeuntibus: Tα μεν προτεθενια παντα δη τελος εχει

12쪽

καὶ γαρ ἐν εκασεω μορίω διαθεσεις υπασας υπελθοντες ἐδηλωσαμεν, υποῖον τινα εκαστη τροπη ἐργαζεται σφυγμον' νυν δε εἰς ολίγα κεφαλαια την συνοψιν αυεων αγαγεῖν πειραθῶμεν. Sed singula perpendamus i ἐν εκαστω μοριω δια σεις απασας et πελθοντες ἐd 7λω- σαμεν minime reete est dietum; haudquaquam enim Seriptor omnes omnium corporis partium affectus tractaVit. ννν δε εἰς oλίγα κε φαχλαια την συνοφιν αυτων αγαγεῖν πειραθωμεν. Qui fieri potest,

ut nunc demum, ubi paene ad extremum Synop Seo S finem perVenimuS, Synop Sis nobis promittatur 3 Nequeo videlicet totum caput hoc loco describere; quod qui perlegerit. multa inveniet, quae Synopsi usque ad hunc locum perlecta ei ignota fuerunt. At si uniVerSum speetaveris, hoe ultimum caput non e tam Variis dissipatisque sarturis contextum tibi videbitur quam alia, de quibus modo egimus. Quid igitur sibi vult totus finis 2 Sed anto do

sermone nonnulla exponere VolumUS.

Galenum pulsuum synopsin Scripsisse eamque nobis traditam esse nemo adhue negavit. Κtthn praeter illa Verba, quae in appendice p. 36 citavi, priusquam textum Graecum reperit, in praef. vol. I ad no. 41 dieit haec: In ip8o libro non occurrunt, quae ei ciant, ut dubitemus, quin δit genuinu8 G Quae regia sunt neque demonstratione egent. At extrema quoque parS, quam Κύhn nondum noverat, num eum Galeni loquendi ratione congruat, iam in-

viginti septem capitibus sunt, quae aurem subtiliorem offendant. Sod logis XXIX 9') τουν εξει αχωρμπον της αρχης του παροξυσμον σηριειον, 24 τα μεν ουν αλλα παντ αυτων γνωρίσματα ἐν τη περὶ τῆς των πυρετων διαφορας πραγματεια PQ πραγματείας) ἐσκοπου- μεθα, XXXI 4 ἐους ἐκείνη ἐστὶ τα αναπνευστικα μορια, 30 ἐπὶ δετρο διαφραγματι δυσκραγουντι ανευ πυρετον, σκληρος μεν γινεται, 70 ἐπὶ δε του σπληνος σκίρρω Ιδομεν sicl), 71 ο σφυγμος ενι αμ νο- ρων διαθεσεων σηπιεῖα, 77 καὶ ταντα μεν ως ἐπὶ το πολυ απο τωνενδον αἰτίων ἐργαζεται, XXXII 25 περὶ δε του μικροτερου ο αυτος λογος, XXXI 35 καλως δε εχει ἐπισκεφασθαι, 52 των εἴσω ανθελ-

λ) Latinis tantum cognitis dicit haec. ) Dieis, Jonaer Litoraturetoiiung 1875,s; Marquardi, Galeni scripta minora I praef. p. XLVII sqq.; Petersen, de Galeni de placitis Hipp. et Plat. libr. quaestiones criticae p. 37 sqq.; Κalbfleis ch, Galeni institutio logica, praef. p. VII sq.; de victu attenuante praef. p. XXI sq. δ) addo XXIX T προσεχειν δε νουν δεῖ ακριβως εντανθα.

13쪽

κομενων, 53 εἰ αἰθαλωδη περιττώματα. Sed de his postea aeeuratius dicetur. XXXI 13 περὶ αλλοιούσεως χριίας ἐκλυθεισης, ην εμπροσθεν ἐδείξαμεν, Sermo est; neque Vero inveniri potest hic locus tota synopSi. Porro quae monstrositas sententiarum i XXXI 1 ἐπεὶ δ' ηουσία τῆς δυναμεως ἐκαστου τοὐν μορίων ἐν τη καθ' εκασrον αυτωνευκρασια τετακται, seto τε γαρ ἐπιτελει το ιλον εργον ευρωστως, ομνευκρατοτατον i, καὶ μεντοι καὶ κακῶς ἐργαζεται δυσκρατον γενομενον, καὶ εἰς τοσουτον γε κακῶς, εἰς ὁσον δυσκρατον), δια τουτο προ- κειται η μιν λεγειν εξῆς, οποιος τις σφυγμὴς εκαστη των αλλων του σωματος επεται δ ιαθε σε quia laeuitatis substantia in bona

consistit temperatura, ideo dicere vult, qualis pulsus Singulas aliorum γ) corporis affectiones sequatur 2 Haecine est disserendi elegantia 3 Quae sunt halia' 3 Sunt excepto corde corporiS partes lSed quis potest hoc divinare, si illam legit sententiam 3

XXXII 25 περὶ δε εου μικροτερου ο αυτος λογος, μικροτερος γαρ εαντου γίνεται ητοι τῆς δυναμεως ασθενεστερας αποτελεσθείσης, ii των οργανων σκληροτερων, et, etῆς χρείας ἐκλυθείσης. αλλ' oυν ηδνναμις ασθενεστερα γεγονε νυν, ῆ παντως ἀμυδροτης συνῆν τησκληροτητι, ουτε - σῶμα της αρτ ρίας σκληροτερον, ουτω γαρ μιημονον μικροτερος, αλλα καὶ σκληρυτερον l)ῆν ὁ σφυγμος ' λοιπον ουντην χρείαν μονον αλλοιῶσθαι sicl). Patet scriptorem subito decerta quadam causa loqui; Sed de quali agatur, omnino nisi vates eS gelaris lXXXIV 33 η φυσικη scit. δυναμις) δε το χε οἰκεῖον εἰς την θρεφιν ελκειν καὶ το μη τοιουrον αποκρίνειν. Quid poSt nominativum η φυσικαν infinitivi ελκειν et αποκρίνειν significant 2 Primo obtutu nihil nisi cuiusvis librarii neglegentiam putaveris; et recte quidem, nisi haec mirum in modum aliter dissolverentur: Vide pag. 22,25. Porro haec monenda sunt: XXXII 40 ταυτα δε διορι σθαι

χρη αναλογον τοῖς εἰρχνιενοις ἐπὶ των θερμαινον ον α ίων. αυτημεν γαρ ουσία των μεγαλων τε καὶ ροκρων σφυγμων κατα τὰν κυκλοντος αρτηρίας συνίσταται. Non habet αυτη in priore disputatione quo referatur. Gadaldinus vero, quod Vertit ipδα quidem e88entia, αυτη legisse Videatur; quod eum fieri non poSSit, ut postea OSten dam, e falsa coniectura interpretatus videtur esse. Sed de his postea l

14쪽

autem, etSi εν et ηι εἰσαγωγ ῆι non abhorret a bono Graeci sermonis genere, tamen Semper hunc librum περὶ σφυγμων τοῖς εἰσαγομμενοις nominat: cf. IX 105,8 καὶ et αβιν γε την αυτην επιθεῖναι Tωι λογολι, ηνπερ καν τωι Τοῖς εισαγομενοις γεγραρι μενωι πεποιημεγα, 156,T δια του τοῖς εισαγομενοις γεγραμμιενου περὶ σφυγμων ε pyασα μεν εἰρηκεναι, 157, 12 εκ του τοῖς εισαγοριενοις γεγραριι ιενου βιβλίον,463,6 εριαθες δε περὶ τουτων εν τωι γεγραμιριεν- βιβλίωι τοῖς εἰσαγο- ριενοις Περὶ σφυγμιων, Ser. min. II 84,4 καὶ το περὶ των σφυγμων, οδη καὶ civis παραπλησίως επιγεγραπται - περὶ σφυγμιων τοῖς εἰσαγο- ριενοις', 94,9 τοῖς δ' εἰσαγοριενοις υπηγορευθ' το περὶ των Oστων καὶ

το περὶ των σφυγμιων, 110,10 καὶ χωρὶς ciυτων το περὶ χρείας σφυγμιων καὶ το περὶ σφυγμιων addidit Ilberg, Rh. Mus. 44,221ὶ τοῖς εἰσαγομιενοις γελ ραμμενον. φ)Gravissimum vero adhuc distuli: XXXI 3 ειπομεν δε περὶ των καρδίας εν τω περὶ Tων πυρετων λόγω. Quae antecedunt vide

p. 11,6; quod autem cor Strictim attingit, quae dixi p. 9, 15 περὶ

των καρδίας scilieet Opinor διαθεσεων, Sed εν τω περὶ Tων πυρε-

των λόγω 3 At haec afferendi ratio plane a Galeno aliena. Non enim, qui illa Verba composuit, libros Galeni de febribus scriptos intellegi vult περὶ διαφορας πυρετων βιβλία δυο), Sed locum quendam tertii do praedictione libri IX 332 sqq., quo accuratius de

sobribus agitur. Tam indiligenter Galenum numquam sua ipsius Verba laudare tu quidem, cum eius Scripta perlegeriS, non ignorabis; sed Vide quaeso locos qui p. 23, 12 sqq. a me comportati Sunt. Sed cum in universum bonae et Galeni propriae doctrinae nobis legentibus oecurrant huiusque partis Sermo Saepe congruat cum oratione Galenea, quaerimus, unde haee omnia petita Sint . Iure enim cogitatio nobis subit hominem quendam sive Galenum ipsum sive alium) finem libri ab aliis Galeni scriptis mutuatum eSSe, quae cogitatio probabilitate augetur strenue nobis eius libros

γεγοαμμένα Vide quae dicam p. 29. Sed in libro de causis pulsuum quarto interdum, ut explicationibus varietatem det, post ἐκ praepositionem Vocabulum εἰσι γωγη adhibet. Sunt loci hice tres ΙX 170,5 αυτη μἐν ἐκ τῆς εἰσαγωγος ἡ ροσις, 192,et η μἐν ρησις ἡ ἐκ της εισαγωγης αυzv, 199,5 h μεν ἐκ τῆς Mσαγω μῆς ρησις αυτο.

15쪽

perserutantibus. Sie omnia exceptiS paueis Verbis quae ad transeundum inserta sunt, apud eum reperiemus suide tabulam infra compositam). Sed Galenum, quem Romanae aetatiS Summum ΠΟ- Vimus et medicum et Seriptorem, tam ieiune et insulse se ipsum excerpsisse putesne liceat 3 Minime, quod quamquam multis exemplis demonstrari potest, uno comprobare satiS esto. In prineipio et Synopseos et isagogae et primi de differentia pulsuum libri itidom de pulsuum Varia quantitate diastoles loquitur; tres igitur hos locos iuxta positos qui comparaverit plane inter Se diSpares esse quin iudicaturus sit erit nemo:

σιολης διαφοραὶ σφυγ- ριων, αἱ ριεν κατα μίαν

ιμεν το μῆκος της αρτηθρίας οστις συριμετρος εν

βαλλων μακρυς, ὁ δε

ελλείπων βραχυς. καταδε το πλαTος ο - συμμετρος εν μυτιδι καὶ οἱ ἄμετροι δυο, πλατυς μεν ὁ νπερ τυ συμμετρον, ο

τρεῖς δ' εἰσὶ διασrασεις πανTος ἔου σώμιατος, εἰς μηκος βαθος καὶ πλα ἔος.

τους του κατα φυσιν

νεται, τρεῖς ποιησει τας απλας τε καὶ πρώτας διαφορας. μίαν μεν κα-το in κος, ετεραν δε κατατο πλατος, καὶ τρίτην

εκατερως γὰρ ονομα - ται). εαν μεν ουν του κατα φυσιν ὁ νυν φαι- νομιενος σφυγριὰς εἰς υφος ανίηι Πλεῖον, υφηλος κληθήσεται' καθά περ γε κυν εἰς πλατος ἐκτείνηται μῶλλον του

ὁ λοι δε καὶ οἱ εναντίοι τουτοις ὁ ταπεινος καὶ

16쪽

ονομάζειν ανα λογον στενον καὶ βραχυν καὶ

ταπεινον. Tων δε ενπασαις ταῖς διαστασεσιν οριοίως εἰς το παρα φυσιν τρεποριενων δ ριεν παντημειωθεὶς μακρος ὁ δεπαντη αυξηθεὶς μεγας

διαστολῆς εν σφυγμῶι διαφοραί. Vides, quam variis Verbis Galenus utatur ad unum argu

mentum.

Porro Galenus, ubi sua ipsius verba affert, Semper librum ex quo hauSta Sunt significat, semper aliquid novi aliquid accuratius addit, Velut imprimis tertio et quarto de causis pulsuum libro περὶ ἰτίων των σφυγμῶν ro); huius quoque rei eXemplum Supponam: repetit scriptor IX 131,1 isagogae VIII 466,10 Verba haec: -'Eν δε

Cf. appendie. p. 34-35. Contra extremam Synopseos partem nihil esse nisi locorum ex aliis Galeni scriptis consutorum centonem eum duobus exemplistum tabula integra evineatur: στενος καὶ βραχυς. ο οε

καθ' εκάστην των τριῶν διασωσεων καTα φυσιν εχροων σφυγμος συμ μετρος δνοριασθήσεται κατ' εκείνην την θιάσωσιν.

17쪽

σφυγμων, εν τοδιδε ρητεον. οἱ μεν ἐφήμιεροι παντες εἰς μεγεθος καὶ

τῶν εἰς τας αυτας διαφορας αλλοι- ουσι τους G υγριους υσον γ' ἐφ' εαυχοις καὶ πλεον γ' ἐπὶ et oi εοις ἐξαλλάττεται το ταχος. οἱ δε επὶ σηνφει χυμων εν ριεν ταις αγρι&ις αρινοτερας εχουσι τας κυνήσεις ταχείας, την τε τῆς διασι ολ ς καὶ τὴν της συστολης' ωσαυεως δε καὶ

πυρετων εἰσιν ἴδιοι σφυγμοὶ καταχον εαυεων λογον' οἱ δ' αλλοι παντες οἱ τοῖς πυρεσσουσι συμπίπτονTες

σήφει χυμων' εν μεν ταῖς ἀκμαῖς ἀm οτερας εχουσι τας κινήσεις ταχείας τήν τε της διαστολῆς καὶ τὴν τῆς συστολῆς. ω vetως δε καὶ

αναβασεσι, καὶ τουτο μεν, καὶ τηνεκεος ησυχιαν δ' εΠὶ πλεῖστον συνερ

δε ταῖς αλλαις διαθε σιν μαλλον επονται. δυο δ' εμὶ γενη των et οιουτων διαθεσεων, - τοιτης δυναμεως, ῆ των οργάνων ζκακωσις' εἰς γαρ τρία ταυτα χρη βλεποντας ευρισκειντας τους σφυγμους ελαττουσας αἰτίας, in cf. p. 24.

18쪽

10ν, οργανον τε καὶ χρείαν καὶ δν- οργαν0ν τε καὶ χρείαν καὶ δυ-

σθήσεται δε ακριβως εἰ βραχυ δια

&ήθεις τ' εἰσὶ καὶ φοβεροὶ προς τας

γεις τε καὶ χωρὶς φαρμακων ψῆν

δρα καὶ βραχεια, ριεγάλη δε επὶ

συνοψις cap. XXXII φ 13

α θεις εἰθί, καὶ φοβεροὶ πρ0ς τας

των φαρριακων Ποσεις, ενιοι δε συνήθεις.

ὁμοιως καὶ περὶ

19쪽

ε εἰσὶ καὶ καταβληεικοὶ των πελας, ἐξελεγχειν απανιας ως μηδεν βεβαιον ἐπισταμενους εργον πεποιη- μενοι ' τινες δε &πλοῖ τε κροὶ χρησιοι καὶ πάντα φανερως διαπραττομενοι καὶ μηδεν ἡ στελλόμιενοι μηδεκρυπτοντες. ἐπὶ μεν δη Tot εων ουδενυπονοεῖν χρ γ πεπραχθια λαθραίως,

Soquitur in libro de praed. I historia hominis cuiusdam, qui semper medicamenta biberit. Quae excerpendi ratio a Galeni propria, quam Supra demonstravimus, eo differt, quod eadem iisdem verbis dicuntur Sine ullo additamento, quo ea, quae iam in alio quodam libro

Scripta Sunt, aeeuratiuS uberiuSque explanentur. Sed longum est omnia exscribere: interpolatorem fuisse qui Synop Se OS confecerit extremam partem inde a cap. XXVII g 44 neminem puto etiam negaturum. CODSpe tum nune appo nam Singulorum locorum, qui ab eo eXScripti sunt:

XXVII 44-εσ1αι transitio interpolatoris 44 47

20쪽

18 10 ii λ

61 - σκληροτηυ

61 6263 7475 762IXXXII 1 9 10 11 12

transitio interpolatoris

ineptiae interpolatorisIX 392, 13-16

interpolator fontem indicat VIII 477,6-478,1IX 401,16-402,2

ineptiae interpolatorisIX 412,18-413,5

416,16 417,1 conelusio interpolatorisIX 214,4-215,14

pro maiore sententia

IX 216,18-217, 1417 - 218,5

pro maiore Sententia

SEARCH

MENU NAVIGATION