장음표시 사용
451쪽
Q PLiNII LI B. X. lassi iure trium liberorum. Quamuis enim Iulii Serviani, optimi viri, tuique amantissimai, precibus indulseris: tamen etiam ex rescripto intelligo, liberia tius hoc ei te praestitisse, quia pro a ne rogabat. Videor ergo suinmam voti inei consequutus, quum inter initia felicissimi principatus tui probaueris, me ad peculiarem indulgentiam tuam pertinere : eoque magis liberos concupisco; quos habere etiam illo trisiis imo saeculo volui, sicut potes duobus matrimoniis 3 meis credere. Sed dii melius, qui omnia integra
bonitati tuae reservarunt. Malui hoc potius tem
pore me patrem fieri , quo futurus essem & securus es sella. III.
cabant elientes libera etiam re s Dis - reservarunt) Dii publicat se Domini & Domiηος melius, quid inihi utile sit, vi-
nomen in amantium & comu' dent; ct a bonitate tua expe-gum adeo blanditus. Cogit' tare me voluerunt iura eorum. bam aliquando, eN prouinciis qui liberos habent, qtiae matri- modo I meeratorem tum Voca' moniis dii obus adlii: nai contum Dominum, nempe pro in ' secutus sum. Nimirum hinceiae, ut ipla Roma rerum Domi , non ininus, quarn ex ep. in ap taec cilitiae', & Plui ζ 'paret, conditionem impetrandi
epraesae non e P umci d tast suius iuris sitisse, ut is levidentur Maneat igitur, blan' rimo modo liberos quaesierit, cientis & amantis Plinii hanc sed frustia
esse vocem : qui idem nihilo M. γ sub b lites minus reprehender' P tuς ὲς lochiarim liberos habere,
ciues, impleuent. iuperioribus: quid si ter
a sicut putes Si haec vera rumpi in malui potuit, si ri perba ad ea, quae proXime praece- transuersam liturae a impostaindunt, referas, Plinius iam duas sisnauit librarius. Sic suntali uxores Domitiano imperanta' dicarit, spem prolis e Calpurnia, duxisse debet. Sed potest et- quam circa haec tempora duxit, iam ad paullo superiora respici, suscipiendae se habere. Vid. eoque magis liberos habere eoneκ- 8, io ubi abortum eius Fabato pisto. Certe de duabus eius narrat. Certe si cui illud au modo uxoribus constat. dacius videatur, quamquam ΠQR Est,
452쪽
Petit, ut Voconium in senatorium ordinem promoueat.
Indulgentia tua, imperator optime, quam plenisti
niam eXperior, hortatur me, ut audeam tibi etiam
pro amicis obligari; inter quos sibi vel praecipuum locum vindicat Voconius Romanus, ab ineunte ae-l tale condiscipulus & contubernalis meus. Quibus at ex causis & a diuo patre tuo petieram, ut illum in amplissimum ordinem promoueret: sed hoc votum meum bonitati tuae reseruatum est, quia mater Romani liberalitatem sestertii quadringenties, quod conferre se filio codicillis ad patrem tuum scriptis professa fuerat, nondum satis legitime peregerat. Quod postea secit, admonita a nobis. Nam & sendos e- 3 mancipauit, dc eaetera, quae in emancipatione implenda solent exigi, consummauit. Quum sit ergo q. finitum, quod spes nostras morabatur, non sine magna fiducia subsigno apud te fidem pro moribus Ro- inani mei, quos & liberalia studia exornant ; & eximias Suetonium sequamur, Augusto c. 4r, ab illo constitutus est Modecies h. e. triginta millium vncialium. Itaque ipsum quaterdecies iam nimium esse vide
tur. Quid si fuit C C C C II S.
h. e. quadriΠgentornm millium,
quae iunt I 3 3 3 3 4 imperiales
Solenni rit u e suo dominio dimisi& filio tradidit, ut iam ve-riis illorum dominus esset, neque retrahi aut reuocari munus possiet..st: legerim Maum, ut votum sit, quo illud concussico confir
manis summa, millio uncialium nummorum, s. imperiales 3333333T: Buchneri & Gio- nouit coniectitra moderatior ateredecies, quae essent quinque& triginta millia uncialium: medium, quadragies,tonnam Vn eialium e ficiat. Fuisse summam mediocrem, vel inde a paret, quod ad censum Senatorium explendum data est, qui, X pareris
453쪽
43i, C. PLINII LIB. X. imia pietas, quae hanc ipsam matris liberalitatem, &
mitin patris hereditatem, & adoptionem a vitricos meruit. Auget haec & natalium & paternarum 1acultatum splendor ; . quibus singulis multum commendationis accessurum etiam ex meis precibus, in-6 diligentiae tuae credo. Rogo ergo, Domine, Ut me exoptatilsimae mihi gratulationis compotem fa
cias, & honestis ,t spero) adfectibus meis praefles,
ut non in me tantum, verum & in amico gloriari
Medico suo riuitatem Romanam : Antoniae Hertis inis Ius uuiritium petit. Cons. ep. 22.
Piroximo anno, Domine, grauissiina valitudine usque ad periculum vitae vexatus iatnalipten adi sumn : cuius solicitudini & studio, tuae tantum indulgentiae beneficio referre gratiam possum. Qua- a re rogo, des ei ciuitatem Romanam. Est enim peregrinae conditionis, manumissus a peregrina. Vocatur ipse Harpocras : patronam habuit Thermuthin Theonis, quae iampridem defuncta est. Idem rogo, des ius Quiritium libertis Antoniae Maximillae, ornatistimae feminae, Heliae & Antoniae Harmeridi. Quod a te, petente patrona, peto.
Recte monet Cellarius, eas non omnes peruenisse ad hune filium . qui alioquin opus non habuisset liberalitate matris. Forte fratres habuit.
die, beneficio praesemm Ili. Spanhemii. oui ista in orbe Romano eκpeatuit feliciter, satis constar de gradibus riaitatis Ro-inariae, in iisque summum esse. ius ipsum Puiritium. Hab mus in compendium relatas tum aliorum tum Spanhenni o, seruationes in Ill. Heineccii ap-Pend. ad L. I. antiquiit. iur. RO.
454쪽
Aiaxandrinam etiam ciuitatem Harpocrati datam laetatur, cui literas ad praefectum Aerapti, sibi hceutram occursus longioris petit.
Exprimere, Domine, Verbis non possum, quanto me gaudio ad secerint epistolae tuae, ex quibus cognoui te Harpocrati, iatraliptae meo, etiam Alexandrinam ciuitatem tribuisse, quamuis secundum institutionem principum. non temere eam dare proposuisses. Este autem Harpocran νομῆ μεμφιτικgindico tibi. Rogo ergo, indulgentissime impera- ator, ut mihi ad Potnpeliun Plantam, praesectum Aegypti, amicum tuum, sic, ut promisisti, epistolain mittas. Obviam iturus, quo maturius, Domine, exoptatissimi aduentiis tui gaudio frui possim, rogo' permittas mihi, quam longissime occurrere tibi.
Medici propinquis ciuitatem, V aliis ius suiritium petit. Proxima infirmitas mea, Domine, obligauit me Postumio Marino medico: cui parem gratiam referre beneficio tuo possum, si precibus meis, ex consuetudine bonitatis tuae, indulseris. Rogo ergo, aut propinquis eius des ciuitatem, Chrysippo Mithridatis, uxorique Chrysippi Stratonicae Epigoni, item liberis
i M. s. I epistolae tuae Rε- Traianus, vel librarii, en. n. spondet praesertim epistolae a3 De ηοmis s. praefecturis Aesy- huius libri, quae eum eta ante ptiis inspicere praestat Marsna- hanc legi omnino debet. num in Can, Chron. p. 39I. R. - . ct ipsum Praesertim Gisgra-νομβὰ Latina voce utitur phum, Collarium.
455쪽
434 C. PLINII L I A. X. liberis eiusdem Chrysippi, Epigono & Mithridati,
ita ut sint in patris potestate, usque iis in libertos ser-lletur ius patronorum. Item rogo, indulgeas ius Quiritium L. Satrio Abascantio, & P. Caesio Pliosphoro, & Panchariae Soterit. Quod a te, volentibus, patronis, peto.
VII. XIII) C. PLINIUS TRAIANO.
Praeturam amico, Accio Surae, petit.
Scio, Domine, memoriae tuae, quae est benefici- endi tenacissuria, preces nostras inhaerere: quia tamen in hoc quoque saepe indulsisti, admoneo simul & impense rogo, ut Accium Suram praetura eX- ornare digneris, cum locus vacet. Ad quam spein alioqui quietillanum hortatur natalium splendor,& summa integritas in paupertate, & ante Omnia, selicitas temporum, quae bonam con scientiam ciui-uin tuorum ad usum indulgentiae tuae prouocat Rattollit.
um sciam, Domine, ad testianonium laudem.
que moriun meorum pertinere, tam boni prim
tiamus hic quoque anorem Graecorum, qui aut utriusque nomi- . nibus oppellarent suos liberos aquae res obis ritatelu non numquam ex hominum eiusdem v minis confusione parit.
Nam patria potestas est pars Romanae cimtriis , non minusquam ius patronorum. Vult ergo Plinius, ut ius ciuitatis retro etiam valeat ad patriam potestatem in eos quoque Iiberos, qui ante nati sunt, M.
456쪽
cipis iudicio exornari: rogo, dignitati, ad quam incProuexit indulgentia tua, vel auguratum, vel septemviratuin, quia vacant, adiicere digneris, ut iure cacerdotii precari deos pro te publice possim, quos nunc precor pietate priuata.
Victorianet Traiano gratulatur.
TIi storiae tuae, optime imperator, maximae, put v merrimae, antiquissunae, re tuo nomine dc reipublicae gnatulor, deosque immortales precor, Ut omnes cogitationes tuas tam laetus sequatur euentus; vi virtutibus tantis gloria imperii di nouetur α a Maturi
Servilius Pudens legatus, Domine, VI II calend. Decembr. Nicomediam venit: meque longae exspectationis solicitudine liberauit. '
Rosianum Geminum, Domine, arctissimo vinculo mecum tua in me beneficia iunxerunt. Habui enim illum quaestorem in consulatu, mei sumine obseruantissiunum expertus. Tantam mihi post consulatum reuerentiam praestat, ut publicae neces-
Pratum accepisse, tellatur in ' ς'put, Scr/pta ergo hasia, riptio antiqua, quam etiam nos epistola est ex Prouincia, vi ura vita Plinii damus. ior Parg reliquarum.
457쪽
C. ΡL I NII LI B. X. a studinis pignora priuatis cumulet ossiciis. Rogo ergo, ut ipse apud te, pro dignitate eius, precibus meis sataeas: cui &, si quid mihi credis, indulgentiam tuam dabis. Dabit ipse operam, ut in his, quae
ei mandaueris, maiora mereatur. Parciorem me
in laudando facit, quod spero, tibi & integritatem eius, ct probitatem, & industriam non soluin ex eius honoribus, quos in urbe sub oculis tuis gessit, ve-3 rum etiam ex commilitio, esse notissimam. Illud Vnum, quod propter caritatem eius nondum mihi videor satis plenς feciste, etiam atque etiam iacio ;teque, Domine, rogo, gaudere me exornata quaestoris mei dignitate, id est, per illum mea, quam maturissime velis.
Gatias agit, quod Coellam ex confugiam in Austriam
missurus sis. Dissicile est, Domine, exprimere Verbis, quantam perceperim laetitiam, quod & mihi & socrui meae praestitisti, ut ad finem consulatus Coelium
a Clementem in hanc prouinciain transferres. Ex illo enim inensitam beneficii tui penitus intelligo, quum tam plenam indulgentiam cum tota domo mea experiar : cui referre gratiam parem ne audeo quidem, quamuis maxime debeam. Itaque ad vota coniugio, deosque precor, ut iis, quae in me assidue confers, non indignus existimer.
it, a in his, quae In cula , quia in praepostio qui-
muneribus , quae ei manda- busdam praeter rem hic sulp uaris. ' Obseruanda res leui- cta est.
458쪽
Tabellarium regis Sauromatae ad Traiauum mittit.
Scripsit mihi, Domine, Lycormas, libertus tuus, ut, si qua legatio a Bosporo venisset, urbem petitura, usque in aduentum suum retineretur. Et legatio quidem duntaxat in eam ciuitatem, in qua ipse sum, nulla adhuc venit; sed venit tabellarius Sauromata, quem ego, Vsus Opportunitate, quam mihi casus Otatulerat, cum tabellario, qui Lycormam ex itinere praecessit, mittendum putaui, ut politis ex Lycormae ct ex regis epistolis pariter cognoscere, quae tortalso pariter scire deberes.
Diplomate se tabellarium Sauromatam iuvisse Amscar.
Rex Sauromates scripsit mihi, esse quaedam, qua deberes quam maturissime scire: qua ex caussa festinationem tabellarii, quem ad te cum epistolis misit, diplomate adiuui.
Excusat, quod legatum regis Sauromatiae non vetinuerit.
Legato Sauroinotae regis, quum sua sponte Niceae , ubi me inuenerat, biduo substitisset, lon-Εe 3 giorem
ius ea vis erat, ut publice praebitis equis & vehiculis cursus illius adiuuaretur. Sic enim Plut. in Galba p. i494 H. Steph. Τῶν υπατων ρικόταs δημοσιas προχαρισαμανων , τα δογματα κοαίονταs τῆ αυτοκρατορε ν
459쪽
giorem moram faciendam, Domine, non putaui: primum quod incertum adhuc erat, quando libertus tuus Lycormas venturus esset; deinde quod ipse proficiscebar in diuersam prouinciae partem, ita ossiciix necessitate exigente. Haec in notitiam tuam perserenda existimavi, quia proxime scripseram, petiisse Lycormaua, ut legationem, si qua venisset a Bosporo, vsque in aduentum sitima retinerem. Quod diutius faciendi nulla mihi probabilis ratio occurrit; praesertim quum epistolae Lycormae, quas detinere, ut ante praedixi, nolui, aliquot diebus hunc legatum ant celthrae viderentur.
XVI. LXXV) C. PLINIUS TRAIANO.
Callidromum, multorum viviante fortuna seruum, Traiam miti t.
Apuleius, Domine, miles, qui est in statione Ni
comedens, scripsit milii, quendam nomine Callidromum, quum detineretur a Maximo ct Dionysio Iustoribus, quibus operas suas locauerat, confugisse ad tuam statuam, perductumque ad magistratus indicasse, seruisse aliquando Laberio Maximo, caprumque a Susigo in Moesia, & a Decebalo muneri mis1uin Pacoro, Parthiae regi, pluribusque annis in ministerio eius fuisse: deinde fugisse, atque ita in Ni-2 comediam peruenisse. Quem ego perductuis ad me, quum eadem narrasset, mittendum ad te putaui. Quod proxime scripseram
δε, Ι - tuam statuam Tanquam ad asylum: de qua re copiose Lips. ad Τae. A. 3, 36 s.
2 mitten um ad to Qui forta reserre posset de rebus Parthicis, quae audire Traiani interesset.
460쪽
Quod paullo tardius seci, dum requiro gemmam, quam sibi, habentem imaginem Pacori, & quibus insignibus ornatus fuisset, subtraetim indicabat. Volui enim hanc quoque, si inueniri potuisset, simul mittere, sicut glebulam misi, quam se ex Parthico metallo attulisse dicebat. Signata est anulo Ineo, cuius aposphragisma, quadriga.
XVII. LXXXVI) PLINIUS TRAIANO.
Procnratorem Caesaris testimonio prosequ/tur.
Maximum, libertum & procuratorem tuum, Domine, per omne tempus, quo filiinus una, probum, ct indus hium, & diligentem, ac, sicut rei maeamantissimum, ita disciplinae tenacissimum expertus, libenter apud tu testimonio prosequor ea fide, quam tibi debeo.
Gubium Bassum laudat apud Traianum.
G Num Bassum, Domine, praeseebun orae Pon. tieae, integrum, probum, indusirium, atque inter ista reuerentissimum mei expertus, voto pariterct suffragio prosequor, ea fide quam tibi debeo :quem abunde conspexi instructum commilitio tuo, E e 4 cuius
7 apes rogi a) Euprem teras λη , quas Ne Anatas em mago : sic impedire vult, ne Amazoniae. quid subiiciatur aliud. Oppor' Maximum de quo et- tune comparauit Cellarius, quod . iam ep. a8.s it. 36 & 37. est apud Capitolinum in Albi- .no c. a eκ literis Commodi, Su- Gabrum Bosum Lau