장음표시 사용
421쪽
396 C. PLINI I LIB. IX. Ipse igitur exhibes negotium tibi, qui elicis & inui
tas, ut quamplurima Communicare tecturi velim.
a Faciam; per partes tamen, & quasi digesta, ne istimipssam memoriam, cui gratias ago, assiduitate dc Copia turbem, oneratamque, 9 quas oppressam, Cogam pluribus singula, posterioribus priora dimittere.
Vergiurum ruetur, quod factum suum sepulexo infre ibi tu ferit; Frontinum laudat, qui monimentamsibi
Significas, legisse te in quadam epistola mea, iusilisse Verginium Rufiim inscribi sepulcro suo:
HIC SITUS EST RVFVS, PULSO IVINDICE v O N D A ΜIMPERIVΜ AD SERVIT NON sIRI, SED PATRIAE.
Reprehendis, quod iusserit; addis etiam, melius rectiusque Frontinum, quod vetuerit omnino monimentum sibi fieri : meque ad extremum, chiid de' a utroque sentiam, consulis. Vtrumque dilexi; mi-
Tatus manos hermaphroditus, quod genus mari mergi expiandi prodigii caussa volucre. Liu. 27, ai&37 it. 3l, II Sc. δ, a plur/bus - dimittere Posterius lecta urgent quasi &Premunt memoriam,coguntque, ut posteriora teneat, priora dimittere. Imaginatur memoriam ut manum. Vt vas, quae ultra Ce tum finem oblata vel infusa cavere,ac tenere capta non possiant.
Sed sunt scilicet Briarei quidam ' centiniani, sunt Scaeuolae: Lint
dolia pertusa sunt oceani. In verbo dimittere Praeceptorem imitatus esse videri potest Sic enimFabius I , I, 9 Inuenio apud Plato- . Nem, obstare memoriae Utim literarum: videlicet quod illa, quae scriptis reposuimus, velut e ro- ndire desinimus , s ipsa secinitate fiadimittimur.
Est 6. io ad quam etiam de ipso Verginii facto, quod hie celebratur, dictum est. a -que
422쪽
ratus sun magis, quem tu reprehendis, atque ita miratus , ut non putarem satis unqua in laudari poste, cuius nunc mihi subeunda desensio est. Omnes sego, qui magnum aliquod memorandumque secertant, non modo Venia, verum etiam laude dienissimos iudico, si immortalitatem, quam meruere sectantur , victurique nominis famam supremis etiam titulis prorogare nituntur. Nec facile quemqilam 4 nisi Vergin m inuenio, cuius tanta in praedicando verecundia ; quanta gloria ex facto. Ipse sum te. snis, familiariter ab eo dilectus probatusque, semel omnino, me audiente, prouectum, ut de rebus suis hoc unum referret, ita secum aliquando Cluuium
loquutum, Scis, Vergini, quae historiae fides debeatur : proinde si quid in hisoriis meis legis aliter ac velles, rogo luseas. Ad hoc sic illum, Tune, Gum, ignoras, ideo me fecisse, quod feci, ut esset id rum vobis sicribere, quae libuisset. Ageduin, hunc O ipsiun Frontinum in hoc ipso, in quo tibi parcior videtur, & pressior, comparemus. Vetuit exstrui Inonimentuin : sed quibus verbis y Impensa monimenti seseruacua es; memoria nosri durabit, si
2 aeque ita miratus Florentina lectio. Al. e libro
Ciceronem suum hic etiam se- qititur Secundus, qui tum alias, tum luculenter in Archiana Or tione hunc locum tractat, opti mam quemqκe Iaudis studio trahi. Plura hac de re in praefatione, ubi ostendi in g, id ipsum Secun-
do harum epistolarum vel scribenda ruin vel edendarum consilium fuisse.
eiον 1uae laudis, & pressioν i. e. moderatior , non efferens se. Pressum enim luxurianti, superfluo, opponi, vel nostri Secundi vias. ex iudice noIus, satis doceta
423쪽
C. Ρ L I N I et LI s. IX. vita meruimus. An restrictius arbitraris per orbem terrarum legendam dare duraturam memoriam sui. . quam uno in loco duobus versiculis signare, quod T ieceris 3. Quamquam non habeo propositum illum reprehendendi, sed hunc tuendi: cuius quae potest apud te iustior esse defensio, quam ex collatione eius, is quem praetulisti Τ Meo quidem iudicio neuter culpandus, quorum uterque ad gloriam pari cupiditate, diuerso itinere, contendit: alter, dum expetit debitos titulos; alter, dum mavult videri contemsisse.
Laetatur epistola , qua libros suos laudatos vidit; γ δε
Tua vero epistola tanto inihi iucundior fuit, quanto longior erat, praesertim cum de libellis me is tota loqueretur; quos tibi voluptati esse non mi- a ror, cum omnia nostra, perinde ac nos ames. Ipse, cum maxime, vindemias, graciles quidem, uberiores ltamen quam exspectaueram,ccolligo; si colligere est, non nunquam decerpere mam, torculum inuisere, gustare de lacu mustum, obrepere urbanis, quimine rusticis praesunt, meque notariis & lectoribus reliquerunt. Vale. . d. x . I XXI.
per orbem terrar. Iline intelligimus verba Frontini modo adscripta, non in testamenti modo tabulis aut scripto priua,to posita; sed in librum in vulgus editum relata esse. Opponit enim Plinius haec duo, per orbem terrarum Iegendum dare. de, uno in loco, nempe in monimento sepuleri, duobas vesca. Iis signore.
mauult Dideri euent Fecit enim simile quiddam iis Philosophis, qui in libris suis de
contemnenda gloria nomen suisum adscribunt; aut, si inelemen tius agere lubeat, Diogeni. platonis sinum fastu alio calcanti.
424쪽
Libertum in gratiam Cum patrono reducere tentat.
Adde epist. XXIV huius libri. Libertus tuus, cui succentere te dixeras, venit ad me, aduolutusque pedibus meis, tanquam tuis, haesit. Fleuit multum, multumqtie rogauit; multum etiam tacuit: in summa, secit mihi fidem poenitentiae. Vere credo emendatum, quia desiquisse ale sentit. Iralceris, scio: ct irasceris merito, id quoque scio : sed TvNC praecipua mansuetudinis laus, quum irae cauua iustissima est. Amasti ho- 3minem, α spero, amabis: interim suiscit, ut exorari te sinas. Licebit rursus irasci, si meruerit: quod
exoratus excusatius facies. Remitte aliquid adolescentiae ipsius, remitte lacrimis, remitte indulgentiae tuae: ne torseris illum, ne torseris etiam te. Torqueris enim, quum tam lenis irasceris. Vereor ne quidear non rogare, ted cogere, si precibus eius meas iunxero. Iungam tamen tanto plenius & effusus, quanto ipsum acrius leueriusque corripui, destricte minatus, nunquam me postea rogaturum. Hoc il
li , quem terreri oportebat, tibi non idem. Nam fortasse
M, I torqueris enim, cum cogere. Indicat enim & amiel Quo quis natura lenior dit 'Inansuetior, tanto ei ira grauior& nocentior ipsi solet esse. Hinc trit uni illud, patientia laesi se furor. Admirabilirer hic tractat
Ze versat quasi amicum statim Plinius: eamque in eo virtutem laudat, qua cum maXime Opus est. Huc pertinet, quod ait, vereor, ne videar non rogare, sedonicium, arque in se voluntarem S luam in rogando modestiam, qui ob id ipsum rogare dubitet, quod sciat sibi nihil ne
omnino & serri, Re commoda explicari, tibi non idem, nempe
425쪽
fortasse iterum rogabo, iterum impetrabo: sit modo tale, Ut rogare me, ut praestare te deceat. Vale.
XXII. C. PLINIUS SEVERO SUO S.
Pasieni aegritudine dolet, eiusque genus, mores N MI
Magna me solicitudine adfecit Passieni Paulli va- : I letudo, & quidem plurimis iussissimisque de . .
caussis. Vir est optimus, honesiisiimus, nostri a-inantiminus; praeterea in literis veteres aemulatur. exprimit, reddit: Propertium in primis, a quo genus ducit, vera soboles, eoque simillima illi, in quo a ille praecipuus. Si elegos eius in manum sumseris, leges opus tersum, molle, iucundum, dc plane in Propertii domo scriptum. Nuper ad lyrica deflexit, in quibus ita Horatium, ut in illis illum alterum, essingit. Putes, si quid in studiis cognatio valet, α huius propinquum. Magna varietas, magna mobilitas. Amat, ut qui verissiliae; dolet, ut qui impatientissime ; laudat, ut qui benignissime; ludit, ut qui iacetissime: omnia denique tanquam suagula ab-3 soluit. Pro hoc ego amico, pro hoc ingenio, non minus aeger animo, quam corpore ille, tandem ibium
dubitaturum recipere, si in libro inueniam, illud, quod in Sehessero improbat Cortius, tibi
In eo genere simillimus est Propertio Seuerus, in quo ille est praecipuus, nempe in elegia.
i actionem , quam a Bo chornio Thomasioque aceepit Cellarius, praefero ipsi Mediceae. esui puter: β quid in studiis cognatis valet,.bηius propinquar. Nam malo illud esurit absolute 8e simpliciter dici, putes autem ad- , iungi ad illum lusum de propim
quos quam contra verbum putes adiici ad id, quod simpliciter Verum est. excusationem nullam ad figuratum de propiΜηο sermonem aPPOni. I, s
426쪽
inna, tandem me recepi. Gratulare mihi; gratulare etiam literis ipsis, quae ex periculo eius tantum discrimen adierunt, quantum ex salute gloriae con- . sequentiir. Vale. G se H
XXIII. C. PLINIUS MAXIMO SUO S.
Laetatur, doctorum nomine se in prirnis N Tacitum intelligi.
Frequenter aSenti mihi euenit, ut centumuiri, quum diu se intra iudicum auctoritatem grauitatemque senuissent , omnes repente quasi victi coactique consargerent laudarentque. Frequenter e a
senatu famam, qualem maXime optaueram, retuli: nunquam tamen maiorem cepi Voluptatem, quam
nuper ex ferinone Cornelii Taciti. Narrabat, sedisse secum Circensibus proximis equitem Romanum. huncis , a faeisse secum equ.
Ro. Potuit hoc fieri, ut Senatori Tacito adsideret eques. Nam licet in circo etiam sua Senatui, sua equitibus, loca adsignata essent Neronis instituto; potuit tamen Senator, priuata veste usus, sedere etiam ubi vel- Iet : quod ex Dionis lib. 6o ad Tac. M. I ,32 docet, nec hunc ipsum locum omittit, Lipsius, Nimirum seruanda nobis videtur recepta lectio, & probata Buchnero Cellarioque inter
pretario Lipsit. Quod dedit eκMediceo Cortius , sedisse se cum
quodam Circemgibus proxiinis roume post Sc. non reprehendo equidem. Re potuisse ita dare Secundum. concesserim. Sed manet eadem difficultas, ad
quam Lipsit obseruatione opus est: nisi putamus Senatorem hie describi, qui sederit cum
Tacito ; eique alium Senatorem, collegam Prope suum, viarum fama celeberrimum, facie suisse ignotum. Nec video caussam, cur non potuerit se interrogare eques Romanus, Urbanus etiam cie politus, doctusque homo Tacitum spemculorum dies non admodum obdi
qualis & quanta tum erat RO-ma. Si pleuetum facimus hune affetarein, tanto magis opus est Lipsiana animaduersione. Equitem minimum suadet eruditio, & locus cum Tacito: Se natorem negat ignorantia. Ab-
427쪽
C. PLINII LIB. IX. hunc post varios eruditosque sermones requisisse, Italicus es, an prouincialis ' se respondille, Myti me, 3 er quidem ex udiis. ΛΔlioc illum, Tacitus es, an Plinius 8 Exprimere non possinia, quam sit iucundum mihi, quod nomina nostra, quasi literarum propria , non hominum, literis redduntur ; quod uterque nostrum his etiam ex studiis notus, quibus aliter 4 ignotus est. Accidit aliud ante pauculos dies simile. Recumbebat mecum vir egregius, Fabius Rufinus, super euin municeps ipsius, qui illo die primum in urbem venerat: cui Rufinus, demonstrans me, I DA, hunc Z Multa deinde de studiis nostris. Et ille,s Plinius es, inquit. Verum fatebor, capio magnum laboris inei fructum. An si Demosthenes iure laetatus est, quod illum anus Attica ita noscitauit, οἶτόesurdi profecto nihil habet recepta vel lectio vel interpre-
I nomina-literis et edduntur 3 Reddere alicui nomen sumn apud avunculum nostri fre- uentissime significat, nominelum suo compellare. Non utar exemplis in re obuia. Reuedit ergo literis nomen Taciti Plinii, qui ita colligit, Literatus est, ergo vel Tacitus vel Plinius. Ita poesi redditur nomen Homeri, vel Virgilii. Sic praeceptor nostri Fabius Io, I p. 9l6Vt, inquit, Cicero iam non hominis sed eloquentiae nomen habeatur, hoc est, Ciceronis nomen reddatur eloquentiae.
eorum, qui dubiam adhuc novitiam confirmare student, Ee
certo cupiunt cognoscere. Hoc Plautinis praesertim exemplis Cistell. 4, a. 14 Epid. 4, I, ISMil. 2 6, 4I & Trin. 4, 2, 2I demonstramus in thesauro, quinOS cum maxime exercitos habet, Linguae Latinae. Igitur hie interrogationis notam appono & vocem arbitror, certe Plinium intellexisse puro, interrogantis mulierculae, Hiccine in ille Deinosthenes y Contigit huic eth n narratiunculae, quod multis aliis, ut varie pro cuiusque ingenio & referretur. Riudiearetur. Hie satis fuerit indicare loca Cic. Tusc. s, 36. Aelia. V. H. 9,i7. Sc L Persad I, 28. Nempe illud, Dirito monstrari .dirier HIC EST 'ab hae narradione ortum volunt et Quod etiain Horatio placuit Od. 4, 3, aa.
428쪽
ἔπι Δημιθμης; ego celebritate nominis mei gaudere non debeo λ Ego vero & gaudeo, & gaudere me dico. Neque enim vereor, tae iactantior videar, si quum de me aliorum iudicium . non memn, prosero: praesertim apud te, qui nee ullius inuides laudi. bilis, & faues nostris. Vale.
Gratias agit, quod precibus pro liberto suis locum dederit,
Bene fecisti, quod libertum, aliquando tibi carum.
reducentibus epistolis meis in domum, in animum recepisti. Iuvabit hoc te: me certe iuuat ;primum, quod te talem video . ut in ira.regi possis: deinde quod tantum mihi tribuis, ut vel auctoritati meae pareas, vel precibus indulgeas. Igitur & lau- .do dc gratias ago. Simul in posterum moneo, ut te erroribus tuorum , etsi non se ili qui deprecetur, placabilem praestes. Vale.
U. C. PLINIUS MAMILIANO 's VO S,
eastris solistratui de eamminibus, inpurum esse finio
Quereris de turba castrensium negotiorum, &, tanquam summo otio perfruare, lusus ct ii, eptias nostras legis, amas, flagitas, meque ad similia C c a condenda
aψ te talem video Ele. minis eri η, apparetque adoogans est & Plinianum, quod ex ratio, qui in libros bonos ve- Mediceo dedit Cortius, te tam nerit: non item contra, qua retractabilem video. Sed dubitaui ductus aliquis tam tractabilem recipere, quia Ionsior haec expunxerit, substitueritquo taphrasis interpretatio Videtur nis. Dae. I, 3
429쪽
4o C. PLINII LI B.cis. . 2 condenda non mediocriter incitas. Incipio enim ex hoc genere studiorum non seiuna oblectationena, verunt etiam gloriam petere, post iudicium tuum, viri grauissimi, eruditillimi, ac super ista verissimi. 3 Nunc me rerum actus modice, sed tamen distringit: quo finito aliquid earundein Camaenarum in istum benignissimum snum mittam. Tu passerculis dicolumbulis nostris inter aquilas vestras dabis pennas,
si tamen & sibi & tibi placebunt: si tantum sibi, con
tinendos cauea nidove curabis. Vale.
XXVI. C. PLINIUS LUPERCO SUO S.
Veterum exemplo probat, orato: em sublimia insertatim tasere. praecipitia Mem e.
Dixi de quodam oratore saeculi nostri, recto quidem & smo, sed parum grandi & ornato , Ut
opinor, apte, NI HI L PECCAT, NISI QUOD NI 2ΗIL PECCAT. Debet enim orator erigi, attolli, interdum etiam effervescere, efferri, ac si epe accedere ad praeceps. Nam plerumque altis & excellis adiacent abrupta : tutius per plana, sed humilius &depressius iter : frequentior currentibus, quam reptantibus, lapsus: sed his non labentibus nulla, illis 3 non nulla laus, etiamsi labantur. Nam ut quasdam artes, ita eloquentiam nihil magis, quam ancipilia
In castris versariir Mamilianus, inter aqvilas ergo S signa militaria. Plinius mittit inter carmina alia etiam ludicra quaedam, S pniferi Catulliano, noto, quod hodieque legitur, carmini, atque columbae Stellae, aequalissere Plinio poetae, Ne qua Martiat. I, 8 & 7, 13. Statiusque Silu. ,2,IO2ὶ suntlia. Alioauin etiam lasciui passeres, columbae Ueneri sacrae &Venereae. Vid. Burin. ad Petri . c. 8s P Potest quoque fieri, ut hos ipsos titulos quibusdam Iibellis. vel partibus eorum, dederit Plinius. a , ε
430쪽
Εpis T. XXVI. 4es commendant. Vides, qui per funem in summa ni
tuntur, quantos soleant excitare clamores, quum iam iamque casuri videntur. Sunt enim maxime mira- 4bilia, quae maxime insperata, maxime periculosa, Vtque Graeci magis exprimunt παράβολοι. Ideo nequaquam par gubernatoris est virtus, quum placido& quum turbato mari vehitur: tunc admirante nullo illaudatus, inglorius subit portum; at quum stri- .dunt funes, curuatur arbor, gubernacula gemunt, tunc ille clarus & diis maris proximus. Cur haec 3 SQuia visus es milii in scriptis meis adnotasse quae-'dam ut tumida, quae ego sublimia ; ut improba, quae ego audentia; Vt nimia, quae ego plena arbitrabar. Plurimum autem reseri, reprehendenda adnotes, an insignia. Omnis enim aduertit quod emi- 6net exstat; led acri intentione diiudicandum est, immodicum sit an grande, altum an enorme. Atque ut Homerum potissimum attingam, quem tandem alterutram in partem potest fugere, t. Cc 3 βραχε aue maxime periculosa
Multa de his Rhetores. Graeci non παραβολα modo vocant. ut hic etiam monet Secundus, sed παρακεκιναευμένοι , τολμηρώ, ἐπισφαλῆ, ωκροσφαλῆ κ. π. λ. Multa Latini, praeserrim Fabius, ad cuius 2, II, 3Longini pluscula dedimus. Add.
rabolas, proiectae audaciae gladiatores, hestiarum in amphitheatro confectores, illustrauit
die ex Cassiodoro & aliunde Cessarius. DIt man is ) Praeter N ptunum, Aeolumque, in primis Castori & Polluci , qui σωτῆρες ideo dicti, in inscriptione Phari Aegyptiae ; tum
6 omnis enim) Si retinere Iubet scriptionem hanc librorum sorte omnium: certe illud tenendum, quod iam Grono-uius hic monuit, esse accusatiuum pluralem. Constructio similis & significatio verbi aduerto est i , IO, s. Certius reposuit