C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem ; eiusdem gratiarum actio siue Panegyricus : cum adnotationibus perpetuis Io. Matthiae Gesneri qui etiam vitam Plinii et indices auctiores emendatioresque dedit

발행: 1739년

분량: 765페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

si 1

PL1NII L I B. X. quod tunc, quum vincerent, non debebatur. Rogo ergo, ut dubitationem meam regere, id est, beneficia tua interpretari ipse digneris.

CXX. TRAIANVS PLINIO S. LHasticinii tunc primum mihi videtur incipere deinberi, Fum quis in ciuitatem suam ipse εἰσλασεν. Obsonia eorum certaminum, quae I pelasica

esse placuit mihi, fAJ ante I pelasica non fuerunt, cretro non debentnr. Nec proficere pro desideri' .athletarum potes, tum eorum, quae postea Ipeld ica lege constitui, quam, quum vincerent, esse desierunt.

Musata euim conditione certaminum, nihilominu1. quae ante percepcrant, non rc cantur.

porrima Videtur conditionalis particula, qua deleta vel cum quae permutata, facilis erit sententia. tam eorum, Haec esse corruptissima video, mede- Iam non video. sqntentia interim pellucet. Reiicit Imperator rationem Athletarum, Vel conuertit potius, & ostendit, esse αντι εφησαv. Illi diκerant, aequum esse, Vt acciperent praemia eorum certaminum, quibus post victoriam demum suain proposita essent Praemia; cum desinant dari quorundam certaminum, quae tum darentur, cum Vincerent. . At respondet Imperator, si retro valere velint legem, quae de- εcernat praemia noua; etiam retro valere debere eam, qua: auferat vetera. Si posterius non placeat, si reddere nolint praemia iam percepta

eorum

certaminum, pro quibus nihil amplius datur i, etiam non p shilare debere praemia, quaae iam cum vincerent nondum si erant constituta. Lacunam igitur hie esse sentio, quibus P prie verbis sit explenda, hari Iari nolo. Ial, I

532쪽

CXXI. C. PLINIUS TRAIANO

Excusat se , quod uxorem diplomate adiuuerit. Vsque in hoc tempus, Domine, neque cuiquam diplomata commodaui, neque in rem ullam, nisi tuam, misi. quam perpetuam seruationem meam quaedam necessitas rupit. Uxori enim ameV, audita morte aui, volenti ad amitam suam excurrere, usi in eorum negare durum putaui, quum talis ossicii gratia in celeritate consisteret; sciremque, te rationem itineriso probaturum, cuius

caussa erat pietas. Haec scripsi, quia mihi parum gratus tibi sore videbar, si dissimulassem inter alia beneficia hoc unum , quod me debere sciebam indulgentiae tuae, quod fiducia eius, quasi consulto te, non dubitaui facere; quem si consuluessim , sero secissem.

Fra ep. Iq. quoque Die debere indulgentiae ν F c F . ω - . tuae, quod fiducia eius Sc. Id

a . . s. 4 apst in elt beneficium Caelaris,ha n omittat prima editio, legit- . 'que Pro unum, uno: nullo sen- quod Plinius Mudet, fiducia il-

su idoneo. Sed erit sensus Pli- lius indulgentiae, inconsulto il-nio dignus, si ita legas, Si disi, Io uti ipsius beneficio.

si XXII.

533쪽

sis C. PLINII LIB. X. Eris T. CXXII. H CXXII. TRAIANUS PLINIO S.

erito habuisi , Secunde cari me, fiduciam animi viei. Nec dubitandum fuisset, si

exspectasses, anι: conseideres, Dir uxoris ιuae diplomatibus, quae uicio tuo dedi, adiuuandum esset y usum eorum intentioni non profuisse, apud amitam suam uxor tua deberet etiam celeritate gratiam aduentus sui PLI-

534쪽

IO. M AT THIAE GES NERI.

536쪽

C. PLINII SECUNDI

. . . . .

Bene ac sapienter, Patres Conscripti, maiores

instituerunt, ut rerum agendarum, ita dicendi initium a precationibus capere: quod NIHIL rite, nihilque prouidenter homines, sine deorum immortalium ope, consilio, honore, auspicarentur. Qui mos cui potius, quam consuli 3 aut aquando magis usurpandus colendusque est, quam quum imperio senatus, auctoritate reipublicae, ad agendas Optimo Principi gratias excitamur Z quon 3 enim praestabilius est, aut pulchrius munus deorum,

hoc nomen ipse actioni suae ac Iibro posuerit Plinius. Certe non colligas ex Ep. 3, ιδ quae epistola praelationis initar ad hunc librum est, & ante eum Iegenda. a imperio - ait Iorit Discedit a veteribus formulis, in quibus non temere imperare dicitur Senatas : sed placet Senatui, Senatus fit anctor Sc. Vid. BrisIo. de serm. tum alias . tum Praeserrim a , I p. a l COnr. Infra 78, I. Nimirum partim blanditur Senatui, partim, quod toto hoc libello agit, auctoritatem huius ordinis it amplificatum : ut mirari subeat interdum aequitatem animi in Traiano maiorem fere, quam temere a principe expectes, qui vel probauerit ilia, vel tulerit, vel contemserit.

hemus eius rei exemplum etiam Ep. a, , s. Iam obseruarum aliis, non huc trahendum esse Dionem L. 6o p. 67a, D. Vbi vetuit lege Claudius, τῶs αίρε- τουs ροχ τμs μηδε δειν οἱ χαριν ἐν πω συνεθίω Est enim ibi de prouincialibus magistratibus sermo.

537쪽

quam cassus & sanctus, & diis simillimus prinreps Ae si adlinc dubium fuisset, forte casuque rectores

terris, an aliquo numine darentur : Ι'rincipem tas men nostrum liqueret diuinitus confli tutum. Non enim occulta potestate fatorum , sed ab Ioue ipsi, coram ac palam repertus est, electus quippe inter aras & altaria, eodemque loci, quem Deus ille tam manifestus ac praesens, quam caeliun ac sidera inse-6 dit. Quo magis aptum piumque est, te, Iupiter

na consule, ratio: Vt

optime maxime, antea conditori

torem imperii nostri, precari, ut digna senatu, digna principe coi

Reperire ut inuenire non seinper Καπιτωλω, vi ad casum, sed interdum ad quae -

dit machen. ' Vulgo legitur, , repertus, electus est quippe, quod αυτa, Μαρκον Ουλπιον λε- inconcinnitatis aliquid habere, i. e aures sentiunt. I.iber Sclin/x -- adopto) Κέ μετ ffii eum est omittat, suspicandi , - 3 qoccasionem viro clarissimo dedit, ταλα δε τρον-- Και-- legendum, ut dedimus. PosIis ρα τε αυτον απεύειν Μ. τ. A. etiam propius ad codicis fidem Iegere, repertus est,tem ebus ruatorem in Iovis buin es prima sua litera lcri- I

nutus de Capitolio c. 2O P. 2 . Add. Reines. I, aso S a, 77. Hu- altaria res sunt apud Gruterum.

538쪽

PANEGYRICUS.

qtae omnibus, quae dicentur a me, libertas, fides, ve-Ti las consset: tantumque a specie adulationis absit gratiarum actio mea, quantum abest a necessitate.

II. Equidem non Consuli modo, sed om 'ibus ciuibus enitendum reor, ne quid de Principe nostro ita dicant, ut idem illud de alio dici potuisse videa

tur. Quare abeant ac recedant voces illae, quas ametus exprimebat: nihil, quale ante, dicamus; nihil enim, quale antea, patimur: nec eadem de prin- Cipe palam, quae prius, praedicemus; neque enim . eadem secreto loquimur, quae prius. Dilcernatur Sorationibus nostris diuersitas temporum, S ex ipso genere gratiarum agendarum intelligatur, cui, quando sint actae. Nusquam ut deo, nusquam ut numini blandiamur : non enim de tyranno, sed de citae; non de domino, sed de parente loquimur. V N V Μ 4 ille se ex nobis, & hoc magis excellit atque eminet, quod unum ex nobis putat ; nec minus hominem se, quam hominibus praeeste meminit. Intelliga- smus ergo bona nostra, dignosque nos illis usu probemus, atque identidem cogitemus, quam sit indignum , si maius principibus praestemus obsequium, qui seruitute ciuium, quam qui libertate laetantur.

Et populus quidem Romanus dilectum Principum si

seruat, si es) Intelligit, puto mitur,

qua Caesari & reip. obstrictus sit, quaeque libertati de veritati quali innexa est: nam de altera fide, quam sibi haberi optat, deinde dicit, cum speciem aduIatio

nis deprecatur.

, F aeunosque nos illis ' Si Dei Iem & nii similem hic

quoque Plinium esse volumus, nc, ut Lipsio suadente dedimns, legendum puto. Sive enim ita intelligas, probemus nos dignocvsu Traiani, duriusculum est ;siue, probemus nos dignos illivr, nempe Traiani, Graecismus est, Poetis dignior, de quo Drahenb. ad Sil. II, 38l & II, 8 .ue for)πο

539쪽

C. PLINi I SECUNDI seruat , quantoque paulo ante concentu formosum alitura, hunc sortissimum personat: quibusque aliquando clamoribus gestum alterius & vocem : huius sietatem, abstinentiain, mansuetudinem laudat.

et Quid nos ipsit 3 dipinitatem Principis nostri y an hu

manitatem, temperantiam, ficilitatem, ut amor Ecgaudium tulit, celebrare uniuersi solemus 3 Iaira quid tam ciuile, tam senatorium, quam illud additum a nobis OPTIMI cognomen λ quod peculiare huius & proprium arrogantia priorum princi-8 pum fecit. Enim Vero quam commune, quam ma equo , quod FELICES NOS, FELICEM 1 L L v Μ praedicamus 3 alternisque votis, HAEC FACIAT, HAEC AUDI ΑΥ, quas non dictit ri, nisi fecerit, comprecamur 3 Ad quas ille voces lacrymis etiam ac multo pudore suffunditur. agno

scit enim sentitqhic, sibi, non principi, dici. III. Igitur quod temperamentum omnes in ilIosubito pietatis calore seruaulinus, hoc singuli qum

que me ditatique teneamus; sciamusque, nullum esse neque sincerius, neque acceptius genus gratiariam, quam

6 formo uim Domitianum

pulchrumri decentem vocat, &plura ea de re commemorat,sraeso. c. I 8. Pulchritudinis

caussa etiam Apollinis nomen &insignia is se & Nero affectabant, qui formosus est: ad Neronem etiam pertinet gestus s vox laudata, cuius inlaniae plura 'e- ei mina dat Suetonius a cap. In

sevcenti nummi ct inscriptiones seruant. Vid. 88,6.8 commvue) Commune est. h e.principem communem imI S humanum indicat &c. Serv. at Aen. 8, 2 S Alii communem Deum c die ais volunt) hamanum, beneficum, φιλανθρωπον, de s communes homines di-

crinus.

haec faciati Haee opera,

digna optimo principe, semper faciat Traianus f haee nomina, hos titulos, has laudes, semper audiati , I me

Diuitiasti

540쪽

I A NEGYRICV s.

quam quod illas acclamationes aemuletur, quae singendi non habent tempus. Quantum ad me perti-2Det, laborabo, Vt orationem meam ad modestiam Principis moderationemque submittam, nec minus considerabo, quid aures eius pati possint, quam quid virtutibus debeatur. Magna ct inusitata Principis Igloria, cui gratias acturus, non tam Vereor, ne me in laudibus suis parcum, quam ne nimium putet. Haec me cura, haec difficultas sola circumstat: nam 4 MERENTI gratias agere, facile est, Patres Conscripti, non enim periculum est, ne quum loquar de humanitate, exprobrari sibi superbiain credat; quum de fiugalitate, luxuriam; quum de clementia, crudelitatem ; quum de liberalitate, auaritiam; qiliunde benignitate, livorem; quum de continentia, libidinem ; quum de labore, inertiam ; quum de fortitudine, timorem. Ac ne illud quidem vereor, ne sgratus ingratusue videar, prout satis, aut pariun di-Xero. animaduerto enim, etiam DBos ipsos, non tam accuratis adorantium precibus, quam innocentia

Ec sanctitate laetari: gratioremque existimari, qui delubris eorum puram casiainque mentem , quam qui meditatum carmen intulerit. IV. Sed parendum est Senatusconsulto, quo ex utilitate publica placuit, ut Consulis voce, SVB titulo gratiarum agendarum, boni principes quae facerent recognoscerent; mali, quae facere deberent. Id nunc eo magis solemne ac necessarium est, quod a

e meditatum earmen plurima Bris . de form. r. - . .. IO3 sqq. Huc pertinent Hymni ror mu Iam . verbis conceptis. Homerici, odae quaedam PIO 'Collegit in hoe etiam genere iii & Catulli.

SEARCH

MENU NAVIGATION