C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem ; eiusdem gratiarum actio siue Panegyricus : cum adnotationibus perpetuis Io. Matthiae Gesneri qui etiam vitam Plinii et indices auctiores emendatioresque dedit

91쪽

si C. PLINII LIB. II.

multis, qui nunquam in acie steterunt, nunquam eastra viderunt, nunquam denique tubarum senum, nisi in spectaculis, audierunt: vertim ut illis, qui decus istud sudore & fmguine & sactis adsequebantur. 2 Nam Spurinna Bructerum regem vi & armis induxit in regnum: ostentatoque bello, serocissimam gen-tem quod est pulcherrimum victoriae genus) terrore 3 perdomuit. Et hoc quidem virtutis praemium ; illud solatium doloris accepit, quod filio eius Cottio,

quem amisit absens, habitus est honor statuae. Rarum id in iuuene: sed pater hoc quoque merebatur, cuius grauissimo vulneri magno aliquo semento me- dendum suit. Praeterea Cottius ipse tam clarum specimen indolis dederat, ut vita eius breuis & an-. gusta debuerit hac veluti immortalitate proferri. nam tanta ei sanctitas, grauitas, auctoritas etiam, ut posset senes illos prouocare virtute, quibus nunc honores adaequatus est. Quo quidem honore, quantum ego interpretor, non modo defuncti memoriae. χ dolori patris, Verum etiam exemplo prospectum est. acuent ad bonas artes iuuentutem adolescentibus quoque digni sint modo) tanta praemia constituta: acuent principes viros ad liberos suscipiendos & gaudia ex super-6 stitibus, ct ex amissis tam gloriosi solatia. His ex caussis statua Cottii publice laetor, nec priuatim minus. Amavi consummatissimum iuuenem tam ardenter, quam nunc impatienter requiro. Erit ergo

Iergratum mihi hanc efiigiem eius subinde intueri, ubinde respicere, sub hac consistere, praeter hanc

munit cibus, quem fere eum mota autem est, qua distinguun- hospitibus capiunt lautiores: tur inter se alioquin similia. φ, ν auc

92쪽

commeare. Etenim si defunctomun imagines domi r Posi e dolorem nostrum leuant, quanto magis eae, quibus in celeberrimo loco non modo species & vul- mi illorum , ita honor ctiam & gloria resert 3VA.

VIII. C. PLINIUS CANINIO SUO S.

in Larimu lucum rusticari optae.

Studes 3 an piscaris 3 an venaris 3 an simul omnia possunt enim omnia suntal seri ad Larium n striam. nam lacus piscem, serta sitiae quibus lacus cingitur, mi dia altissimus iste fecessis, assatim suggerunt. Sed suae omnia simul, siue aliquid facias, non a possum dicere, Inutileo : angor tumen non & milii licere, liae sic concupisco, ut aegri vinum, balinea, sontes. Nuntiamne hos arctissimos laqueos, si soluere negatur, abrumpam 3 Nunquam, puto. nam 3 veteribus negotiis noua accrescunt, nec tamen priora peraguntur: tot nexibus, tot quasi catenis inatus in dies occupationum agmen exteirditur. Vale.

IX. C. PLINIUS APOLLINARI SVO S.

Ducium cauta fatum Apollinari commendat.

Aimium me inquietum habet petitio Sexti Erucii mei. adficior cura, & quam pro me solicitudinem non adii, quasi pro me altero patior: αalioquin ineus pudor, mea existimatio, mea dignitas

δ, 1 a caritam nostrum pro me altero) Nora ariComum patria Plinii nostri La- mici παροφρασιή, quam illustratrio lacui adiacet. Cottius ad h. l. & ad Cic. Din. si /. v i Sie Cortius a, is, s Vnum lassiciat Cic. fam. ex MSS. alii E, iei ris ad Caesarem, Vule, quaru v a mini

93쪽

foC. PLINII LIB. II. a in diserimen adducitur. Ego Sexto latum clauum a Caesare nostro, ego quaesturam impetraui : ineo suffragio peruenit ad ius tribunatus petendi, quem nisi obtinet in senatu, vereor, ne decepisse Caesarem 3 videar. Proinde adnitendum est mihi, ut talem eum iudicent omnes, qualem elle princeps mihi credidit uuae causia si studiuin meum non incitaret, adiutum tamen cuperem iuuenem probissianum, grauissimum, cruditissimum, omni denique laude dignis limum, αδ quidem cum tota domo. Nam pater eius Erucius Clarus, vir sanctus, antiquus, disertus, atque in agendis causis exercitatus, quas simina fide, pari constantia, nec verecundia minore defendit. Habet avunculum C. Septicium, quo nihil verius, nihil S siinplicius, nihil candidius, nihil fidelius notii. Omnes me certatim, & tamen aequaliter amant: omnibus nunc ego in uno reserre gratiam positim. Itaque prenso amicos, supplico, ambio domos, stationesque circumeo: quantumque vel auctoritate vel gratia va-6 leam, precibus experior. Te quoque Obsecro, ut aliquam oneris mei partem suscipere tanti putes. Reddam vicem, si reposces: reddam S si non reposces. Diligeris, coleris, frequentaris: ostende modo velle te, nec deerunt, qui, quod tu Velis, cu

piant. Vale.

mihi persuaserim, te esse me a mendando homine, quem Se- tDv n. natus indignum honoribus iu-

94쪽

x C. PLINIUS OCTAVIO SUO S.

Ad carinisum eaerionem, sialtem ad recitationem, ad

Hominem te patientem, vel potius durum ac pae- . cie crudelemi qui tam insignes libros tamdiu teneas i Quousque & tibi ct nobis inuidebis: tibi, a maxima laude ; nobis, voluptate 3 Sine per ora hominum ferantur, iisdemque, quibus lingua Romana, spatiis pervagentur. magna etialia longaque exspeet setio esti quam frustrari adhuc & differre non debes. Enotuerunt quidaria tui versus, ct inuito te claustra alcia fregerunt: hos tali retrahis in corpus, quandO-qUe, ut errones, aliquem, cuiuῆ dicantur, inuenient. Habe ante oculos mortalitatem: a qua adserere te 4 hoc uno monimento potes. nam cetera, fragilia occaduca, non minus quam ipsi homines, occidunt desinuntque. Dices, ut soles, Amici mei viderint. Opto equidem amicos tibi tam fideles, tam eruditos, s tam laboriosos, ut tantum curae intentionisque sitsci

pere di possint & velint: sed dispice, ne sit parum

prouiduin, sperare ex aliis, quod tibi ipse non praestes. Et de editione quidem interim, ut voles: re- 6 cita saltem quo magis libeat emittere: utque tandem Percipias gaudium, quod ego olim pro te non temere praesumo. Imaginor enim, qui concursus, Tquae

fet Zindoque ut errones) Colinned. a, η, s, certatim Cum semel exierint suis inocnn- deinde restitutam explicatam Diri serius ocius, inuenient, te que videas. Interim nes a quidem tacente, qui se aucto- ri non potest, qMandoque eo m- rem serat. Potest enim hic re- tellectit, vi significet aliquando, tinere vim antiquam & pro- oli1n, positum etiam tum ab s- priam hoc adverbium, quam. liis, tum a nostro, si minus hic &aeonente primum Victorio ad 4 l3, 6 certe Paneg. I , si aη s

95쪽

6a C. PLIN i I LIB. II. quae admiratio te, qui clainor, quod etiam silentiuinmaneat. quo ego, quum dico vel recito, non ininusquam clamore delector; sit modo silentium acre α8 intentum & cupidum ulteriora audiendi. Hoc fructu tanto, tam parato, desine studia tua infinita ista cunctatione 1raudare: quae quum modum excedit, verendum est, ne inertiae & desidiae, vel etiam tibmiditatis nomen accipiat. Vale.

XI. C. PLINIUS ARRIANO SUO S. C

rium, repetundarum reum, a senatu damnatum esse.

Solet esse gaudio tibi, si quid actum est in senatu

dignum ordine illo. Quamuis enim quietis amore secesseris, in silet tamen animo tuo maiestatis publicae cura. Accipe ergo quod per hos dies actum est, personae claritate famosum, severitate exempli a salubre, rei magnitudine aeternum. Marius Priscus, accusantibus Atris, quibus proconsul praefuit, omissa defensione, iudices petiit. Ego & Cornelius Tacitus adesse prouincialibus iussi, existimaui-inus fidei nostrae conuenire, notum senatui facere, taeessisse Priscum immanitate & saeuitia crimina, quibus dari iudices polient: quum ob innocentes

condemnandos, intersciendos etiam, pecunias ac-3 cepisset. Respondit Fronto Catius, deprecatusque est. ne quid ultra repetundarum legem quaereretur, Omniaque actionis suae vela vir mouendarum lacrymarum peritissimus, quodam velut vento miserationis ri, a iudices petiit Potius quam in Senatu caussam dicere

spud iudices a Praetore datos, maluit.

96쪽

Εpis T. XI. tim impleuit. Magna contentio, magni utrinque 4 clamores: aliis cognitionem senatus lege conclusam, aliis liberam lolutamque dicentibus e quantumque admisitat reus, tantum vindicandum. Nouissime sesnses designatus Iulius Ferox, vir rectus & sanctus, Mario quidem iudires interiin censeti dandos: euocaridos autem, quibus diceretur innocentium po nas vendidisse. Quae sententia non praeualuit mo- 6 do, sed Ginnino pol l tantas dissentiones fuit sola nequens: adnotatuinque experimentis, quod fauor α misericordia acres vehementes primos impetus habent, paullatim consilio re ratione, quasi restincta , considunt. Vnde euenit, ut quod multi Iclamore permixto tuentur, nemo tacentibus ceteris dicere velit. patescit enim, quum separaris a turba, CGntemplatio rerum, quae turba teguntur. Vene- 8runt qui adesse erant iussi, Vitellius Honoratus, &Flauius Musianus, ex quibus Honoratus trecentis insilibus exsilium equitis Romani, septemque amicorum eius ultimam poenam; Martiaim, viaius equitis Romani se ingentis millibus plura supplicia arguebatur emisse. erat enim sustibus caelus, damnatus in metallum, strangulatus in carcere. Sed Honoratum 9 cognitioni senatus mors opportuna subtraxit: Martianus inductus est absente Prisco. itaque Tuccius

derint Iole expectabam hoc a Cortio. Sed firmistra. Catanaeus ad Repetundarum legem ait re-snici, qua multa nescim iam censuerit Senatus; vel ad eam le-τem, qua cautum esset, ne sis de eadem re ageretur. Neu.mun vero probat. 6 adnotatumque - quod Recentioris aetatis de ab aurea declinantis indicium, τῆν qnod poni, ubi superiores infinitum cum quarto casu adhibebant: qua de re extat dissertatio nostra in thesauro Fabriano.

rietate huius nominis a Corcio

97쪽

C. PLINII L i B. II.

Cerealis consularis iure senatorio postillauit, ut Ρα- scus certior fieret: siue quia miserabiliorem , siue quia inuidiosiorem fore arbitrabatur, si praesens fuisset: siue quod maxime credo ) quia aequissimum erat commune crimen ub utroque defendi: α si di- Io lui non potuisset, in utroque puniri. Dilata res est

in proximum senatum, cuius iple conspectus augi stissimus fuit. Princeps praesidebat, erat enim consul: ad hoc Ianuarius mensiS cum caetera, tum praecipue senatorum frequentia celeberrimus: praeterea causae amplitudo, auctaque dilatione exspe statio &fama, insitumque mortalibus studium magna & in-II usitata noscendi, omnes undique exciverat. Imaginare quae solicitudo nobis, qui metus, quibus 1uper tanta re in illo coetu, praesente Caesare dicendum erat. Equidem in senatu non semel egi: quinimmo nusquam audiri benignius soleo: tunc me ta-Ia men, Vt noua Oinnia nouo metu permovebant. Obversabatur praeter ilia, quae supra dixi caussae diLificultas: stabat modo Consularis, modo Septemviri 13 Epulonum, iam neutriun. Erat igitur perquamst onero t.

Proposita tritius, Tutius, D,ι- ra Septemvir epulonuini in lictius. Titius) illud videbatur Cie. de Orat. 3, I9 fi . Pontifices

Praeferendum. veteres propter sacrificiorum mn . . A ri titudinem tres viros epulones esse

erat ante sententiam dicere et ma. in etiam illud ludorum πη i' in cilla lIc vellet, ct Lill IR iura Derisuiuiu facerent, institv diu vellet. Iam laudarunt luς ri Ita a Numa. Auctus deii Ueli, 4,ΙO. de numerus in in duumviris. m Lumanus - celebor. mox Irin aeuirir, porro De-Noui hie magistratus, quorum cemuiris, ac quindecimuiris de ita actionibus magis etiam probare nique sacroruin. Septemviri e- diligentiam student, ut magi- pulanitin etiam in vett. inscri astratus, ita caeteri. ptionibus Occurrunt.

98쪽

Urierosum, accusare damnatum: quem ut premebat atrocitas criminis , ita quasi peractae damnationis

infleratio tuebatur. I tcunque tamen animum co- Igitationemque collegi. coepi dicere non minore au- .censium adsensu, quam solicitudine mea: dixi horis Paene quinque. nam X clepsydris, quas spatiosissimas acceperam, sitat additae quatuor. adeo illa ipse quae durat aduersa dicturo videbantur, secumcla dacenti fuerunt. Caesar quidem mihi tantum istudium, tantam etiam curaan nimium est enim Hicere solicitudinem ) praestitit, ut libertum meum post me stantem, Lepius admoneret, voci lateriaque consulerem: quum me vehementius putaret interidi, quam gracilitas mea perpeti posset. Respondit mihi pro Marsiano Claudius Marcellinus. ML Iscis deinde lenatus, dc reuocatus in posterum. ne- . enim iam inchoari poterat actio, nisi ut noctis irateruentu conderetur. Postero die dixit pro Ma- ISaluius Liberalis, vir stibulis, dispositus, acer, disertus : in illa vero causa omnes artes sitas protulit Respondit Comelius Tacitus eloquentissime, dc, quod eximium orationi eius inest. σεμνως. Dixit Ipro Mario rursus Fronto Catius insigniter: utque iam locus ille poscebat, plus in precibus temporis, quam in detensionei consumsit. Huiua actionem vespera ' erim cle 'aeris. tres horae rei clepsydrae. Ilint variatur in numeras. Catana lud quidem ex ipsa varietate sinus gar qUibtis IV additae paret, notis, non integris vo-emci unt XXIV: qUibus cum ho- cibus numerum, quicunque fuerae pene quinque respondeant, rit, in libris antiquis expressumcon1equeris est, ut V clepsydrae fuisse. Quantum temporis da- ram emetiantur. sed si XII tum sit actoribus, quantum renus eIt, tribuendam erunx reis, intelligas ex 4 9, 9.

99쪽

C PL1Ni I LIB. II. vespera incliisit: non tamen sic, ut abrumperet. itaque in tertium diem probationes exierunt. Iam hoc ipsiim pulchrum & antiquum, senatum noctei 9 dimitti, triduo vocari, triduo contineri. Cornutus Tertullus Cos. designatus, vir egregius, ct pro veritate firmillimus, censibit septingenta millia, quae acceperat Marius, aerario inferenda: Mario urbe Italiaque interdicendum; Martiano hoc amplius,

Africa. In fine sententiae adiecit, quod ego sTacitus iniuncta aduocatione diligenter fortiterque functi essemus, arbitrari senatum, ita nos fe-ao cisse, ut dignum mandatis partibus fuerit. Adsenserunt contules designati, omnes etiam consulares usque ad Pompeium Collegam: ille & septingenta millia, quae acceperat Marius, aerario inferenda , & Martianum in quinquennium relegandum e Marium repetundarum poenae, quam iamat passus esset, censuit relinquendum. Erant in utraque lententia multi, sertaile etiam plures in hac vel solutiore vel molliore. nam quidam ex illis quoque, qui Cornuto videbantur adsensi, hunc qui post ipsos 22 censuerat, sequebantur. Sed quum fieret dilcessio, qui sellis consulum adstiterant, in Cornuti sententiam ire coeperunt. tum illi, qui se Collegae adnumerari patiebantur, in diuersum transierunt: Collega cum paucis relictus. multum postea de impulsoribus tuis,

praeciis ιρ aduocatione) Ne quis

cuin Catanaeo simpliciter adus-eationein dici pro accusatione existimet, respiciendum ad s. arao U Cornelius Tacitur adesse prouincialibus iussi r adκoeatio igitur resertur non ad eum, con tra quem venimus, sed ad euin, quem defendimus.

Dubitat, verbumne durius vehementiusque adhibendum sit. an lenius solatus enim nimis est mollis.

100쪽

tipue de RQ Io , questus est, qui se in sententia, quam ipse &ctauerat , deseruisset. Est alioqui Re

gulo uiri in de ingenium, ut plurimum audeat, plaim vi timeat. Hic finis cognitionis amplissimae, si perin tamen Mim ργιον non leue, Hostili usFirminus, legatus Marii Prisci, qui permistus caussie, grauiter vellementerque vexatus est. Nam & rationibus Muciani, dclermone, quem ille habuerat in ordine Leptitanorum, operam tuam Prisco ad turpissinum ministerium coinmodasse, stipulatiisque de Martiano quinquaginta millia denarium probabatur: ipse prae- te a accepisse sestertium decem millia, foedissimo, qUidem titulo, nomine unguentarii, qui titulus a vita hominis comti 1emper & pumicati non abhorrebat.

E a Placuit,

-ra significatione vocem acci-vio curri charienissimo quodam, em etiam additum non leue inclicat.

Hic nimirum s. 8 septingentis ristibus emerat a Mario Priscorμra sentisia istas eruitis e interces r & proxeneta nu .s ne- coriis Hostilius Firminia s,ltipviatusque est Mario, de Maristiano h. e. ex arca illius soluen- ea quisquaginta millia demetriis . Caeterum stipulari de ali- eao insisIentius dictum videri potest. Ita tamen etiam Africanus l. 37 π. de usust. & quem

admodum. Si, cum m annos

unguenta impendendae, laedus titulus in prouinciali praesertim & milite, quos allium obo

lere quam ungueritum , non tan

tum barbati illi & capillati Quirites , sed Vespasianus etiam malebat apud Sueto. c. 8: quo eo dem loco etiam calcearii mentio, quod unguentarii formam habet. Clauarium, camelarinin, vasarium, vestiariam, hordea rium, cerarium. lintuarium quo linguae temeritas redimitur Muret. V. L. Ist, .) uxorium, to carium, ipsumque adeo congiarium, honorarium, salarium, eOdem modo dici, a viris doctis ostensum est. premis id pumiee enim Vtebantur ad laevigandas non membranas modo, quibus inscriberent, sed ad pellem etiam suam molle.. LauEanit hic poll