장음표시 사용
81쪽
M C. PLiNII LIB. II. valetudine veritus, ne serie inter quinqueviros crearetur, qui minuendis publicis sumtibus iudicio len tus constituebantur, quum illi tot amici lenes conlularesque superessent, me liuius aetatis, per quem CX cusaretur, elegit, his quidem verbis, etiamsi filium I O haberem, tibi mandarem.ἀQuibus ex causiis necesse est, tanquam immaturam mortem eius in sinu tuo defleam: si tamen fas est aut flere, aut omnino mortem Vocare, qua tanti viri mortalitas magis finita quam vita est. Vivit enim vivetque semper, atque etiam latius in memoria hominum & sermone versa-Ia bitur, postquam ab oculis recessit. Volui tibi multa alia scribere, sed totus animus in hac una contemplatione defixtas est. Verginium cogito, Verginiumlain vanis imaginibus, recentibus tamen, audio, adloquor, teneo: cui fortasse ciues aliquos virtutibus pares & habemus & habebimus 3 gloria neminem.
Accusat Paullinum negligentiae fiterinum.
Irascor: nec liquet milii an debeam ; sed irascor.
Scis, quam sit amor iniquus interdum, impotens saepe, μιικρωτιος semper. Haec tamen causa magna est, nelcio an iusta: sed ego tanquam non minus iusta quam magna sit, grauiter irascor, quod a te
st per quem excusaretur excusari, apud ICtos praesertim.
Quem quasi vicarium suae ope- ς Ri'Rx . . arae atque muneris daret, ut hodie qui deprecamur militiam: a, δ μικρουπιος Qui par- & olim in Romana rep. senes uis rebus & caussis ad accusa grandaevi, qui magistratum iussi dum de expostulandum mouecipere nollent: hoc enim asse tur.
82쪽
tamdiu literae nullae . Exorare me potes uno ino- asto, si nunc saltem plurimas & longissimas miseris. Haec mihi sola excusatio vera, caeterae ita ae videbuntur. Non sum auditurus, non eram Romae, vel ccupatior eram. Illud enim nec dii linant, ut, Di-s mior. Ipie ad villam partim studiis, partim desidia fruor: quorum utrumque eX otio nascitur. Vale.
aeum rhetorem lavdur , V Nepotem, ut auiae illam,
agna Isaeum iama praecesibat: maior inuentus - esh Summa est iacultas, copia, ubertas: dicit semper ex tempore , sed tanquam diu scripserit. sermo Graecus, immo Atticus. praefationes tersae, graciles, dulces; graues interdum dc erechie. Poscit a controuersias plures, electionem auditoribus permit-
I, t dicet emper ex rem'. que Luciani. Sic potit etiam
Quomodo conciliabimus Plinio Philosti atum, qui de vitis S Phist. I, ,2 negat eκ tem re Isaeum hune dixisse. Haec emim sententia Gla sue cum
rior mihi Iedito videbatur, &Praeterea Piarabam legendum,
tate viri forte fumis factus est Secundo a g Ioriosulo homine.
tionum Usebantur δ in quo genere mestat πρε- . una altera.
granes ta erectae in Adargumentum pyrtinent ista n loris momenti de rep. praesertim, ingenuamque quo tractatur libertarem. Sic noster de auunculo suo 3,s quum omnestviliorum genκs paullo liberius serectius pericvldam sonitar fecisset. a Poscis controuersias si ponit legas, quod vult, poli alios, Gisb. Cuperus Obs. 3, 2Oiniri postit ratio conciliandi cum Philostrato Plinium. Qui enim
toto antemeridiano commentatus est, ille optionem dare au
83쪽
C. PLINII Li B. II. Otit, Lepe etiam partes: surgit, amicitur, incipiti natim omnia ac paene pariter, ad manum: sens HS Te- conditi occursant, verba; sed qualia 3 quaesita re exculta. multa lectio in subitis ; multa scriptio elucet. 3 Prooemiatur apte, narrat aperte , pugnat acriter, Colligit sortiter, ornat excelle: postremo docet, delectat, adficit; quid murinae 3 dubites. crebra vργημα
' τα syllosismi circumscripti & ellecti: quod stilo quoque
quas posuit controuersiis, quibus nimirum omnibus se parauerit, unam eligendi. Porro quae sint controuersae omnium optime patet ex Senecae, quas habemus, controuersiiS, h. e. caussis fictis, quas deinde in Hiramque partem agere tractareque, & illis quasi velitationi-hus forensi militiae praeparare iuuenes, solebant.
ea intelligenda est, quam dispositionuem vocamus hodie: vel hoc, uti dicant auditores, in quam partem velint tractari controuersiam, accusarine an defen
inepta est haec lectio, ut permutanda sit contra alteram, iam igitur sin qua errandi occasionem librario Mediceo dedit csolenniter in g mutatum.) PO-tius seruanda lectio optimorum librorum, quae conueniat cuia decoro illo oratorio , de quo Quinctil. ii, 3, IS6 Leniter con fmgmviIum, tum in componenda
toga, vel si necesse si ex in te. O iniicienda, duntaxat in tuis
- diciis capud principem enim si mViseratur ac tri a lial non siis
eebiu pauliam est commorandum. utinamictus si decentior, Npnullum spatii ad cogitandum. Nosterq, Ii, 3 Po nam se com poseit, circumspexitque habiti Iham. Confirmatur hoc viroque loco obseruatio viror indoctorum, Ferrarii Anal. de re vesti c. 26 & Brouckli. ad Tib. I, 9, I3. de amictiι vestem ext riorem, quale est pallium, toga, significante.
Abstio dicendi genere occupat obiectionem. Non mirum est, dixerit aliquis, verba Ox 'enrsarer Φλυαeta ad hoe suffieitct impudentia. Itaque subiicit, sed qualia Z respondet, quaesita h. e. adeo elegantia, ut non sponte venisse, sed studio eκ-quisita esse dicas. Haec Optime conueniunt cum his, quae t ex Philostrato obseruata sunt.
λιδε ις βραχύ. Εκ hoc sonte sunt νοημαται sententiae ipsi orationi ita intextae, ut nihil exstent vel emineant, sed ad ipsainfelnarrationem vel argumentati
84쪽
Epis T. III. quoque adle i magnum est. Incredibilis memi 4ria: repetit estius quae dixit ex tempore, ne verbo quidem Iabutar. ad tantam εν studio & exercitatio-xe peruenit. nam diebus ιχ noctibus nillil aliud agit, tilia aridit, nihil loquitur. Annum sexagesimum Sexcessit, & adhue scholasticus tantum est. quo genere hominum nihil aut sincerius, aut melius nos enim qui in sero verisque litibus terimur, multum malitiae, quamuis nolimus, addiicimus. Schola & 6 ciuilitorium, ut ficta caussa, ita res inermis, innoxiaes nec minus felix, lenibus praesertim. Nam quid in sene Bite felicius, quam quod dulci stimimi est in
iuuenta Quare ego Isaeum non disertistii in tan- et imo, verum etiam beatillimum iudico, quem tu nisi cognoscere concupiicis, saxeus ferreusque es. Pro- 8 inde si non ob alia, nosque ipsos, at certe ut hunc audias, veni. Nunquantiae legisti, Gaditanum quendam Titi Livii nomine gloriaque commotum ad visendum eum ab ultimo terrarum' orbe venisse, statimque, ut viderat abiisse λ αφιλοκαλον, illiteratum, iners, ac paene etiam turpe est, non putare tanti co-
nem pertinere videantur. Huc vertinent etram inciam vocem agnoscunt etiam quidam libri J quos auctor nO- Hur vocat Diogi nor circumscri. Os h. e. in breuitatem contractos. & tamen e sector h. e. elahoratos, ct argumentationem plenam claramque exhibentes. Hanc utriusque verbi apud nostrum vini esse, Index declarat.
srhetor, qui in sel Ia es umbra
tantum Mersetur, forum nunquam attigerit, ut ille quon dam Socrates.
Repetit Hieron. praefat. Biblim . ad Paulinum pr. sed numero plurium, de ultimis Hispaniae Galliarumque ibas quosdam vertisse nobiles legimus &e. Hane epistolam prae manibtis Hieronymo fu i sse, apparet etiam inde, quod ea, quae de vitia voce, itemque de Aeschine moκ habet Secundus, ipse sanctus Pater inde repetiit. ro τα
85쪽
sa C. P L I N II L i B. II. gnitionem, qua nulla est iucundior, nulla pulchrior, 9 nulla denique humanior. Dices, Habeo hic quos legam, non minus disertos. Etiam : sed legendi seinper occasio est, audiendi non semper. praeterea multo Μ A G I s, ut vulgo dicitur, visa vox ad cit. Nam licet acriora sint quae legas, altius tamen in animo sedent quae pronuntiatio, vultus, habitus gestusio etiam dicentis adfigit. Nisi vero falsum putamus illud Λesellinis: qui, quum legisset Ritodiis orationem Demosthenis, admirantibus cuiustis, adiecisse sertur,
τος) ακηκρειτε, & erat Aeschines, si Demostheni credimus, μεγαλοφωνοτατος. fatebatur tamen longe melius eadem illa pronuntiasse ipsum qui pepere- rat. Quae omnia huc tendunt, ut audias Isaeuan: vel ideo tantum, ut audieris. Vale.
Non ausim damnare liaec Verba, cum Hieronymus, qui no- , strum ante oculos habuit diserte. Quid se audissetis bestiam sua
verba resonantem y Caeterum mirum est . quam vix ullus scriptorum, qui huius rei mentionem fecere , cum alio plane conueniat. Compara, qui discere fidem narrationum vulgatarum volueris, Cic. de orat. 3, 6. Plutarchum in vitis XS phistarum p. isq4 sq. Η. Steph. Val. Max. 8, IO. Plin. maior. 7,
sin, praesertim in Oratione, Guam contra ipsum pro eorona tibi decreta a Timocrata habuit vocem illius variis epithetis commendat. ' Difficile est ad arbitrandum, an potius προφωνοτατον scripserit Plinius, adeo corrupta solent esse Graeca: utrumque in hoste suo laudarat Demosthenes, & munia tndinem vocis, ct Dicitdnem.
86쪽
us rariar, ne dubitet heriaitatem n e: se enim soluisse
Si plures pater linis, vel unicuilibet alii, quam mihi, deboisset, suis sit sortasse dubitandum, an adires
hexeditatem etiam viro grauem: quum vero ego ad- aduehus adfinitatis ossicio, dimissis omnibus, qui, non dico molestiores, sed diligentiores erant, creditor Ius cxstiterim: quumque vivente eo nubenti tibi iii dotem centum millia contulerim, praeter eam fiun-mani, quam pater tuus quasi de meo dixit serat enim
soluenda de ineo magnum habes facilitatis meae pignus: cuius fiducia aebes sumam destincti pudoremque fulcipere; ad quod ne te verbis magis quam rebus horter, quidquid milii pater tuus debuit, acceptum tibi serri iubeo. Nec est, quod verearis, ne sit 3 inihi illa onerosa donatio. Sunt quidem omnino nobis modicae facultates, dignitas sumtu'sa, reditus propter conditionem agellorum, nescio minor an inceritor: sed quod cestat ex reditu, frugalitate lup -
Nedum seminae, eui negotiari, rem facere. nomina expedire' dissicilius.
nimirum pecunia. Sic abseluere ponitur Terent. Adelph. 2,
acceptum ris terri iubeo Heri habent libri optimi apud
Cortium, qui etiam aliunde probat iIIam formulam. Sed deque ferre acceptum ab huius aetatis consuetudine abho Tere, docuit Cellarius. sententia ea. dem est: procurator Plinii expunget in rationibus nomen Caluini non minus quam si so- Ilitum esset: vel summam illam pecuniae quasi acceptam a al- Uino, expensam feret iun Plinio. Caeterum iubeo praetulimuS alteri iubebo, aequis sorte librorum praesidiis nixo: quod illud significantius & expressus videretur, si non futurum quiddam promitteret, sed hoc ipsum quasi chirographon & init rumentum suae voluntatis mitte
87쪽
pletur: ex qua velut e sente, liberalitas nostra decur- 4 rit. quae tamen ita temperanda cst, ne uimia prosu- sone inarescat: sed temperanda in aliis, in te vero facile ratio constabit, etiamsi modum excesserit. Vale.
tartim orationis, qua bibliothecam paratae aec mittit.
Actionem & a te frequenter effagitatam, &
saepe promissam exhibui tibi, non tamen to --t adhuc enim pars eius perpolitur. Interim quae alta solutiora mihi videbantur, non suit alienum iudicio tuo tradi. His tu, rogo, intentionem scribentis a commodes. Nihil enim adhuc inter manus habui. 3 cui maiorem solicitudinem praestare deberem. Nam in caeteris actionibus existimationi hominum diligentia tantum & fides nostra ; in hac etiam pietas lubiicietur Inde dc liber creuit, dum ornare patriam & amplificare gaudemus, pariterque dc defensioni eius 4 1eruimus & gloriae. Tu tamen haec ipsa, quantum ratio exegerit, reseca. Quoties enim ad fastidium legentium deliciasque respicio, intelligo nobis com-inendationem ex ipsa mediocritate libri petendam. Idem tamen, qui a te hanc auctoritatem exigo, eo-
gor id quod diuersum est, postulare, ut in plerisque
frontem remittas. Sunt enim quaedam adolescentium auribus danda, praesertim si materia non rest Retur. nam descriptiones locorum, quae in hoc libro frequentiore: erunt, non Iustorice tantum, sed
' huctoritate librorum, quos mus
88쪽
s QPe poetice Prosequi fas est. Quod tamen si quis 6 exstiterit, qui putet nos lautius secille, quam oratio-riis leueritas exigat: tutius ut ita dixerim) tristitiain
reliquae Partes actionis exorare debebunt. Adnixi certe sumus, ut, quamlibet diuersa genera lectorum, per fures dicendi species teneremus. Ac sicut ve- Tremur, ne quibusdam pars aliqua secundum suam Coim ue naturam non probetur: ita videmur poste Confidere, ut uniuersitatem omnibus varietas ipsa commendet. nain & in ratione conuiuiorum, filiam- 8Mis a plerisque cibis singuli temperemus, totam tamen coenain laudare omnes solemus: nec ea, quae sto-Haachus noster recusat, adimunt gratiam illis, a qui-btas capitur. Atque haec ego sic accipi volo, non 'tanquam adsequutturi me esse credam, sed tanquam adsequi laborauerim. fortasse non frustra, si inodotra Cuman tuam ada noueris, interim istis, mox iis
6 Lilitim feriis Eictis quaedam splendidiorque consuetu-
Corti as verbum quod omnes loquendi. Ad aedificiorum, credo editi adhue seruarunt, te δε etiam totiuSquei adeo vitae Posuitque laetius, cui in hae te splendorem referri, notius est.' locum esse, idque ad sentena quam ut commemorari pluri,a eiam Plinii Uptime conuenire, Dus debeat. facile illi fuit probare. Sed i- 7 considere vi) Rarissimum l=sum tamen Latias ita nobis loquendi genus, ct inhona ae autum atque facetum videba- tate plane, puto, inauditum: tur, Ut illud expungere non quod libenter hic etiam tribue- Possemiis. Succurrebat Te- rem semibarbaro librario, quirentianus parasitus, qui Eun. 3, verbum fore vel futurnm omise I, 77 de acute dicto. Facete, in- rit, nisi plura essent, in quibus suit, lepide, Mure. Et ipse Tul- Plinii aetas paullatim a superiotius de Orat. I, 36 In oratoris ris saeculi cura recelIir. Et vi- inforanento tam Muram si ella- detur constructio verbi vereor.
Mum 6oquitur de philosophia, quae praecessit, traxisse sinat- historia, antiquitate ctc. non lem , ad corrotundandam pe- videram. Et quirini Iauta sit riodum. oratio, cum sit apud RVΠdφ'-ρ interim istis iquae cum Ciceronem Eruto C. a 'iqr,literis mitto. vid. s. a riv
89쪽
C. PLINII LIB. II. io quae seqinintur. Dices, te non posse satis diligenter id ficere, nisi prius totam amonem cognoueriS. Fateor : in praesetitia tamen &ista tibi familiariora fient,& quaedam ex his talia erunt, ut per partes emendari. II possint. Etenim si auulsum statuae caput aut membrum aliquod inspiceres, non tu quidem ex illo poLses congruentiam aequalitatemque deprela eridere, posses tamen iudicare, an id ipsum sitis elegans esset. a Nec alia ex caussa principia librorum circumfertantur, quam quia existimatui pars aliqua etiam sine caeteris 3 3 esse persecta. Longius me prouexit dulcedo qriaedam tecuin loquendi: sed iam finem ficiam, ne ira dum, quem etiam orationi adhibendum puto, in
epistola excedam. . Vale. AE 'VI. C. ΡLINIUS AVITO SVO S.
Exemplo Pridi simul D' sumtuos hominis Auitum monet, ut sordium V luxuriae societatem fugiat. Longum est altius repetere, nec refert, qUCmad modum acciderit, ut homo minime familiaris
coenarein apud quendam, ut sibi videbatur, lautum& diligentem ; ut mihi, sordidum simul & sumtuo- a sum. nam sibi & paucis optima quaedam; caeteris, vilia & minuta ponebat. vinum etiam paruulis la- gunculis in tria genera descripserat, non ut potestas eligendi, scd ne ius esset recusandi: & aliud sibi dc nobis, aliud minoribus amicis nam gradatim amicos habet,) aliud suis nostrisque libertis. Animaduertit, quira principia librorum ) quod fabellarum suarum 4, 6 Tale est illud, quod incipit ora Phaedrus intexuit, iam Sches-
bem Romanum apud Ρetronium. Iero nie laudatum.
Tale est principium carminis, i ligentem Fruga.
90쪽
ini mihi proximus recumbebat, &, An probarem Pinterrogauit. Negatri. Tu ergo, inquit, quam consuetudinem sequeris 8 Eadem omnibus pono. Admenam enim , non ad notam, imito e cunctisque rebus exaequo, quos vrcvs N toro aequaui, Et- qiamne libertos Z Diam. Conuictores enim tunc, nou libertos, puto. Et ille, Magno tibi constat.
Minime. Ouisieri potes 8 Potcs. quia scilicet liberti mei non idem, quod ego, bibunt, sed idem ego, quod liberti. Et hercule, si gulae temperes, non sese onerosum, quo utaris ipse, communicare cuin pluribus. illa ergo reprimenda, illa quasi in ordinem redigenda ell, si sumtibus parcas, quibus aliquanto rectius tua continentia, quam aliena contumelia , confulas. Quorsum haec λ Ne tibi optimae 6 indolis timent Dorividam in menta luxuria specie frugalitatis imponat. Conuenit autem amori in te ineo, quoties tale aliquid inciderit, sub exemplo praemonere, quid debeas fugere. Igitur memento, ni- Thil magis esse vitandum, quam iliam luxuriae dc lordium nouam societatem: quae cum fuit turpissima discreta ac sepanata, turpius iunguntur. Vale.
- VILVC. PLINIUS MACRINO SUO S.
Na viat, trivmphalem statuam Spurrvnae ob res bene ge- r: etiam sitio eius uncto aliam sol tiι cuusa
positam esse. Heri a senatu Vestricio Spurinnae, principe auctore, triumphalis statua decreta est: non ita, ut D ue multis,
lent, quem hodie oeconomam I Ad coenam Bene Cel-Vocant. Saepe ita optimi qui- larius alludi ait ad ἐτυιιο, . est e-que. Vid. Cic. in Uere. Α, es. rum coena quasi κοινη communis