장음표시 사용
191쪽
Prospicimus quae a fronte ibiar,
. CON v I v IuM 'Maena pars ejus Jam praeteriit. Nam legendum arbitror, Imitem prospicimus. Prospicimus enim quae procul a sunt, cum mors magna ex parte praeterierit nobis. Le. Si sibi permittunt philosophi ut aliquando divertant in prata Musarum, fortasse non videbitur absurdum si nos aliquan- do vel animi gratia divertamus in illorum regionem. m. Quidni t Le. Chin nuper relegerem librum Aristotelis, quem inscripsit γ ἐλεγχαν, quorum argumentum est rhetoribus cum philosophis magna ex parte commune, com- 'peri insignes errores interpretum. Neque dubitandum est quin hic, qui Grace nesciunt, in multis locis egregie delir rim. Aristoteles enim proponit hujusmodi genus ambigui, quod nascitnr ex voce quae eadem declarat diversa, δn μαν
runt in hunc modum, studiniam Escunt scientes : nam' secvnahm os Grammatici discunt. Discere eηim aquivocum, ad laterigere eum qui utitur disciplina, o accipere disci- plinam Hi.Visus es mihi nunc Hebraice loqui, non Latine.' Le. Estne quisquam vestrum qui audivit hic ullam vocem aequivoca in t Hi. Nullam. Le. Quid igitur stultius quam
id velle vertere quod verti non poterati Neque enim quemadmodum Graecis μανθάνειν innat μαθῶν, & μα, Πυειr, ita Latinis discere, HIrinam accipere, aut tradere. Quamquam an hoc sit verum, nestra : magis abitror sic, Θα- esse anceps apud Graecos, quemadmodum cog nascere apud Latinos. Cognoscit enim qui novit, cog- nuescit judex qui discit causam. Sic, opitior, i GraeciSμ-κν3ἀνω dicitur praeceptor, qui eXigit praelecta pueris, pueri quibus praelegitur. Quam vero vcnuste reddidit, is vr ρε tam μυα μανειάν σ3ν οι γραμμαπκοἱ - nam seclin- dum es grammatici discunt' chm vertere debuerit, nam grammatici quae diciant, docent. Hic interpretis crat aliud egemplum supponcre, quod non cadem vorba, sed eandem rei speciem exhiberet. Quanquam lioc loco suspicor et lana in Graca scriptura nonnihil este mendae ; scribenduin autem, δυ --ν τι- τε ξυνιενο ac: τω λαμ gάνων. Paulo post subjicit aliud exemplum Amsigui, quod nascitur non cX vario vocis ejusdem significatu, sed cX divcrsa conneXione , τον μου του πολειχονς, Velle me recipere pugnantes.
Sic enim vertit, pro eo quod erat , velle me capere hostes.
Lt si legas βουλε ri, senno fit dilucidior, Viat. me capere hostes Θ
192쪽
80tes J Nam pronomen potest pracedere verbum care te, MPotest sequi. Si pracedat, hic erit sensus, Vultu At ego copiam hostes ; Si sequatur, erit hic, Vultu ut hostes ine capLant ' Subjicit ejusdem generis aliud eXcmplum, αρα om γενάσκει, δεου re id est, An quod quis novit, hoc κο- viri Ambiguitas est in No. Id si sumatur accusandi casu, isensus crit, Quicquid alicui cognitum est, id illi cognitum este. Sin nominandi casu, sensius hic crit, quam rem quis intelligit, ea intelligit: quasi cognosti non possit, nisi quod Jvicissim cognoscat. Rursus aliud subjicit, α ρ' ο Nς ορῆ, sορα et oρῆ δε in κώονα' set ἱρα ο κύων, An qηρ qars virit, is videt ' sed videt columna , columna igitur videt. Rursus in ' seto est ambiguitas quam prius indicavimus. Verdm hac utcunque reddi poterant Latinis auribus, quod sequitur nullo modo reddi poterat , δεμο σῖ-ρονα ι, συ eης
sic reddiderunt, Putas quod tu dicis 6 P, hoc tu dicis esse ; icis istem lapidem esse, tu ergo lapis ditis eos e. obsecro quis omnino sensus humanus ex his verbis percipi possit' Ambiguitas enim partim pendet ex idiomate Graeci sermonis, quae est in majore ac minore. Quanquam in majore ostia alia ambiguitas in duabus dictionibus o M is , quae scapiantur nominandi casu, sensus erit, cuicquid te dicise Ue, hoc tu es. Sin accusandi, sensus erit, uuamcunqlie rem fiu dicis esse, earn dicis esse. Et ad hunc sensum subsumit, λιθον φὰς εἴναι, sed ad priorem colligit, συ - - λid γεινου. Graeci sermonis proprietatem lemel ausus est imitari
Catullus, tPhaserus Ute, yxem viniis, hospites,
Ait fulse navium celerrimus. Sic enim serebatur hie versus in antiquioribus cditionibu . Hoc ignorato, necesse est multis modis delirare eos qui 'in haec loca scribunt commentarios. Ne id quidem qu cd inibi continenter sequitur Latino potest esse perspicuum, Καὶ ob in μναι , δίὸν. γάρ ob s το σνγεν- Π τε - λεων m. Mγe ν , - λε ίμενα. Id reddiderunt hunc in modum, Et puras, es taeentem dicere 'Dulex enim es, tacentem dicere, Ob hane dicere tacentem, cerqlla dicantur. An non hac Sibyllae soliis obscuriora ὶ m. Mihi nec Graeca satis liquent. Le. Exponam pro mea divinatione. -n possibile est tacentem dicere ' Haec interrogatio dupli cem habeι sensum, quorum alter est salsus D absurdus, alteresse potest verus. Nam fieri non potest ut qui loquitur N a no
193쪽
non dicat ea quae loquitur, hoc est, ut isqvressi raeeat ; sed . fieri potest ut is qui loquitur taceat eum qui loquitur. Quamquam hoc exemplum recidit in alteram formam,quam paulo post subjicit. Rursum illud admiror, quod mox in genere ambiguitatis, quae nascitur ex pluribus dictionibus conjunctis , mutarint Graxi vocem seculi in literis, α chm Latini codices habeant scire securum. Die enim duplex sensus nascitur, vel ut ipsum seculum sciat aliquid, vel ut aliquis sciat seculum. Verum hoc moulius est in Κῶν', si .e in σαον, quam in 'χύμια ατm. Nam literae dicuntur absurde scire quippiam : verum nihil ablur-di fit si quis dicat, aliqvid nostio seculo notum esse, and aliquem nosse suum seculum. Jam aliquanto pust, ubi pro-
Ponit eXemplum ambigui eX accentu, non veritus est imterpres pro verbis Homeri supponere Virgiliana, cum eadem fuerit necessitas in illo exemplo, sthicquid dicis esse. hoe 6Ι. M Homero resert Aristoteles, ου κα- πυθε Si ἡ aspiretur ac circumflectatur, sonat, cujus computrefieit pluυiu ; sin ου sit eXile M acutum, sonat, non computre scit pluυia. Atque hoc quidem sumptum est ex Iliad. 4. Alterum est 5 ὀι ἐυχ accentu collocato super penultimam sonat, concede illi di, sin super primam, gio ν sori at, dam M. At Poeta non sentit Jovem dicere. concedimus i Ili: sed Jupiter mandat ipsi somnio, ut illi ad quem mittitur concedat potiri volo. Dictum est enim δε i, pro διέόνα. Pro his duobus Homericis subjecerunc. haec ex nostris poetis, velut illad ex Odis Horatii,
Me ικο longas pereunte noctes, Iladia, dormis. Etenim si accentusΤit in me correpto, k tu sit grave, unicaduso est, metuo, id est, timeo. Quanquain haec ambiguitas pendet non solii in eX accentu,Vertim etiam ex compositione. Alter uiti supposuerunt eX Virgilio,Heκ f qaianam ranti cinxerunt aethera nimbi. Quanquam haec quoque eX compostione nascitur ambiguitas. Li. Sunt ista quidem arguta, dignaque cognitu. Leo narde , ted i ta teri m vereor, ne cui convivium hoc Sophisticum videatur magis quam Poeticum : alias, si videgitur,vetis totum diem venabimur Elenchos a) in Elenchis. Le. Hoc est, in luco ligna, in mari quaeremus aquam. Hi. Ubi est meus uLῖ Mus. Adest. m. Mone Narga retam ut tradat bellaria.dibus. Adeo. fili. Rursum ades vacuus t Mus. Negat se de be lariis cogitasse, & ait satis diu seissum esse. m. Vereor ne ird tutiuS a'
194쪽
PQ E T I,C u M. diutilis hic philosophemur, illa nobis mensam subvertat, quemadmodum X antippe Socrati : consultius est igitur ut bellaria sumamus in horto ue ibi smul ambulabimus, Sclibere nugabimur. Interea sibi quisque decerpat ex arbore quod Iubet. Gn. Placet conssilium. Er. Esi illic fonticul usquovis vino suavior. Ga. Qui fit ut hortus tuus magis nitcat quam aula t m. Quia hic versor frequentius. Si quid arridet hic, ne parcite nostris opibus hortensibus. Jam si satis videtur deambulatum, quid si considamus hic sub tilia,ia Musas ciamus in Pa. Age, fiat. Hi. Thema suppeditet ,ortus ipse. Pa. Si praecesseris, sequemur.m. Age, saciam. Praepsere facit cui variu deliciis niteat lintus, cum animum habeat nullis disciplinis, nullis virtyribus exellitum. Le. Credemus adesse blusas, si reddideris eandem sententiam carmine. Hi.Hoc mihi longe proclivius,prosam orarionem vertere carmine, quam argentum commutare auro. Le. Dic igitur. H. Cui renidet hortus andiquaque flosculis, Animκinque nullis expolitum ritibus
Squallare patitur, is facit praepostere. Habetis carmen Musis a ia Apolline nullo. rad elegas. 5 14 Est 3
fuerit, si singuli hanc sententiam diverso geneIe Carminis cer, sicut reddatis.Le. Qui Vicerit, quid praemii scini t Hi. Hunc ca- arridere di- Iathum onustum malis, aut prunis,aut cerasis, aut me spitis, Quir quod
aut pyris, aut si quid aliud magis b I ad blanditur.Le. Quis . erit arbiter certaminis Z m. Quis nisi Cratoὶ Et idcirco dΣu cu
solus non certabir, quo magi S austultet. Cr. Vereor ne ta- culus, penulialem sitis .habituri judicem, qualem olim habebant cI coc- lima Proam cyXL luscinia inter sese canendi gloria decertantes. b i. Sat N0tus cli,si placet Omnibus. Con. Placet arbiter Incipe Leonarde. Le. '' R
cui tot deliciis renidet hortus, eanendi Herstis, floribus, apbονκmquefoetv inter luyci Et musto Θ vario, nec excolandum ' . niam M suis Curat pedius Θ artibns probatis . . culum, aluo
Et virtutibus, is mihi videtur , uti iLλοjudicio parκmque recto. Γ ixi. costi Is, KLCMinus arrodit unguem; exspectamus aliquid ela- Pers. Nee' boratum. Ca. Nulla adest Musa. Ilui e m --cκ a cui e se sit niteat portus 'sculis ae Defibues. 4ua Nebigenti excolere pectus diDiplixis optimis,m labare, mihi ut vi Nar, ringitur praepsera. Idcm, cri Ni. Non frustra arrolus est unguis. Eu . Quoniam ordo me re iratu vocat, ne nihil adseram ; ππη
195쪽
Iudet ut variis niteat cuItissimus hortus in Deliciis, patiens ani m sqκallere, nec uIlis Artibus expoliens, huic est pr. postera cura. m. Non est cur eXstimulemus S ullum. Nam ille sic scatet versibus ut plerumque Vel imprudenS effundat. carmina. Sh. Cyi vernat hortus cultus o elegans, Me pectus vllis artibus excolit, Praepotera is cura laborat. o Sli ratio tibi prima meηtis. I Pa. stuisquis a. urat variis ut hortus Flor bus υernet, neque pectus idem Art bussanctis colit, hunc habet pra- , postera cura. Bi. Nunc ediperi amnr cui hortus suppeditet plures sententias. Le. Quidni laciat tam divest Vel hoc rosetum mihi suggeret quod dicam. Ut brevis es rosa nitor, ita jugax est juventus : properas carpere rosam priusquam msrcescam, mag s cia nitendum es, ne me fructκ tibi effluat iuventus. Hi. Thema satis aptum carmini. Ca. Ut iper arbον es favs cuique fatu , ita inter homines sua cuique dotes sunt. Eu. Ut terra, s excolatar, varias opes gignit in usus humanos 2, neglecta, spinis ac vepribus obducitur: ita hominis ingenium, II exeo latur Optimissu iis, plurimas edit virtutes sin negligas, va
animus semel excultus honestis studiis, perIetuo floret ac vernat. Pa. Ut amaenitas hortorum non aυocat animam ab honestis stu
sui non absunt a literis. Hi. Euge, video eXamen sententiarum. Nunc ad versus: Sed antequam id aggrediamur, mea sententia, fuerit eXercitatio nec nelegans, nec infrugifera,si primam sententiam toties reddam es Graecis versiculis quoties reddidimus Latinis. Hic auspicabitur Leonardus, Jam
olim familiaris Musis Graecanicis. Le. Incipiam, si jubes. . Jubeo atque impero. Le.
Cui hortus es foribus ridens pulchris, Animus vero maxime Dyalens bonis disciplinis Non es ornatus, hic non recte sapit, ruris aesimans deteriora quam mcliora.
196쪽
a9 Ego praesulem egi, succedat qui volet. m. Carinus. ca. a Allust ad Ιmo Hilarius. Le. Sed video Narga retam in tet venire: ad- :-ly V:ςςr , seri nescio quid deliciarum. Hi. Si id fecerit, Ine seiciterit. ii,, ni fialbe Mea furia, quid adfers e Ma. Sinapi quo condiati S Vestra qui salta. bellaria. An non pudet hic garrire in multam noctem Egom. - postea vos poetae multa blateratis in loquacitatem foemi P narum. Cr. Haud male monet Margareta : jam tempus est ut suum quisque nidum adeat. Alias in hoc pulcherrimo mus. Est ini certaminis genere vel solidum diem consumetuns. Hi. Sed quibusdam cui addicis praemium Z Cr. In praesentia quidem mihi ipsi ad--m , dich. Nullus enim vicit praeter unum me. Bi. qui vicisti, 'di . ''qui non certaveris 3 Cr. ,Vos certastis, at non decertastis. sat aliorumheo, quod nemo vestrsim potuit, vici Margarctam. Ca. Hi - unde qui s. 'lari, aequum postulat , auserat calathum. - quis aliisv cunctantibus
Inquisitio de Fide Summam eonninet di BnopsLi Catholicin pro sonis. am. Iraucit Lmheranum, ut se orthodoxa ejus si de xtramque Iariem ir.r- b In libello hae in concordiam. De Exe.mmunicationi , di brutis duis nibus. cui titulus Etiam cum impiis re haeretieir consuescendum, si Dis sat M la corν ueri s aio . nam G. Dmbolum verbum ect mi'itare. Paraphrass alvjutumna in ιι υti pueristisim in Smbolum 'solicum. Praelinitur. e Sunt Ioves
AULUS, BARBAT IUS. . sinistrinAκ. IJ Uerorum est cantilena, Saluta libeηter. Verdm ' T. 1 haud scio an mihi fas sit tibi dicere salutem. Ba. ii numeri Equidem malim qui det salutem quam qui dicat. Sed quam laevum, ve- ob rem is huc ais, Aule t . a. amobrem Z Quia,si scire vis, 3 /
Oles aut sulphur, aut fulmen Jovis. Ba. Sunt c) Vςj0 M, si, sunt bruta fulmina, multum etiam origine dissidentia a uti , pia
a fatidicis. Nam, ut suspicor, tu de anathemate sentis. R. sine ratione Rem conjectas. Ba. Audivi quidem horrenda tonitrua, sul- venium, nec minis ictum non sensi. Au qui sic t Ba. Quia nihilo pejus. ConCOquo, neque irrequietius dormio. in M. Sed hoc periculo- nid; ζ' 'ssus solet esse malum, quia non sentitur. Verum haec bruta pra i unt fulmina. quae tu vocas, ce) seriunt montes maria. Ba. aliquid. feriunt, sed irritis ictibus. Εl ) ia fulgur e vitro, seu Retfert VasC aereo. o. Certe territat ia hoc. La. Verum , ledros. Solus Deus habet fulmen quo seriat animum. AM. Quid citato. si Deus est in suo vicario ὶ Bu. Utinam. Z v. lmo multi I Vi te proς. dc mirantur te jamdudum non este quovis θ) carbone atri- g. videtor 'corem. Ba. Finge me talem. Atqui tanto magὶ, erat optanda salus perdito, si placet Evangelica doctrina. Au. Cp ommunio
197쪽
tanda quidem, at non dicenda. Ba. Cur ita ' Au. Quo pu- deIcat ictus fulmine, ac resipiscat. Ba. Sisc nobiscum egi Dset Deus, perieramus cmnes. Au. Quampbrem Z Ba. Quia cum estemus inimici Dei, cultores idolorum,' militantes in castris Satanae ,hoc est,modis omnibus eXcommunicatissimi, tum ille ma Fime nobiscum confabulatus est per Filium suum, suoque colloquio nos restituit in vitam chm essemus
mortui . . , M. Ista quidem Vere narra S. Ba. Imo male ageretur cum omnibus aegrotis, si medicus fugeret alloquium quoties ingens morbuS gravat miserum ', imo tum maxime conveniebat adelle medicum. Au. At ego metuo ne tu mihi citius amas aliquid tui mali, quam fiat ut tuo morbo mea Id e Im dear. Nonnunquam usu venit ut pro medico sat palaruator, nimi- strites qui visit agrotum. Ba. Ita quidem usu venit in ς;-rum cum porum morbis: verum in animi malis est tibi parata anti- . .lidum. via dotus ad Versub Omne Contagium. Au. Quaenam i Ba. Ada
oe Laoithas mantinum propositum non divelli a sententia semel infixa. Luciani. Deinde, cur pala iram metuis, ubi res verbis agitur Z Au.
Est aliquid quod dicis, si modo spes sit prosectus. Ba. Pro-i . Verbio dicitur, Donec virat homo, sperandum esse. Et juxta Paulum, Charitas nescit desperare, quia sperar omnia. Au. Non pessime mones e, atque hac spe puto milii fas esse tecum miscere sermonem aliquantisper ac, si pateris, medicum a- gam. Sa. Licet. Au. Vulgo sunt invisi percontatores. Et ra- men th inedicis probantur qui percontantur de singulis. Ea.b Plautinum Percontare b) a coelo usque ad terram,s libet. An. LXperiar, Provcrbium, fidem des te responsurum e X animo. Ba. DO, modo v Aue ad peia sciam qua re Velis percontari. aqv. De symbolo Apostolo oe,. rum. Ba. Audio o militare Verbum,nec recuso haberi proe Qui bapti. hoste Christi si quid bic sesellero. Aui Credis in Deum Patrem
zmtur dδVt Omnipotentem, qui condiderit eaelum s terram 8 Ba. Et qui bd alti qla d coelo terraque Continetur, atque etiam mentes angelio christo,cu. Cas. Au. Cum Deum dicis, quid senti ὶ Ba. Sentio mentem ius sacra- esse quandam aeternam, quae nec initium habuerat, nec mentis au- finem sit habitura ; qua nihil esse potest nec majus, nec sa- ct r/ΠΠ plantius,nec melius. Av Ista quidem satis pie. Ba. Quae nutum idiua' tu Omnipotenti condidit quicquid est rerum visibilium milit Aila. aut invisibilium , quae sapientia mirabili moderatur ac gu-num est quo hernat universa, sua bonitate pascit ac servat omnia, atque ii)ter ipso hominum genus collapsu in gratuito restituit. Au. Sunt qui- 'VQmyx d- sta tria praecipua in Deo. Sed quid fructus capis eX
tale si, sive litorum cognitione Ba. Cum omnipotentem cosito, meto-
αα um tum illi submitto, ad cujus imajcstatem nihil est hominum
198쪽
ut Angriorum sublimitas. Deinde plena fiducia credo Uod ab illo factum tradunt Sacrae literae,simulque futurum uicquid ille promist. quando nutu quicquid vult potest, uant innuis homini videatur impostibile. Ita fit ut meis vi-ibus diffisus totus ab illo pendeam qui potest omnia. tibi yapientiam illius intueor, nihil tribuo meae sapientiae, vertim redo omnia rectissime justiti imeque ab eo fieri, etiamsi
u&ta sensum humanum videantur absurda aut iniqua. Cum sonitatem considero, video nihil esse in me quod illius gratuitae beneficentiae non debeam i, nullum arbitror esse tantum crimen quod ille nolit ignorire resipiscenti, neque quicquam esse. quod ille non si largiturus cum fiducia pe-henti M. Num satis esse pusas quod credis illum esse talem l Ba. Ncquaquam ; sed sincero a fluctu totam fiduciam ac spem tu illum unum transsero, detestans Satanam, omnemque idololatriam, D quicquid est artium magicarum. Illum solum adoro, nihil illi nec praeserens nec aquans, non
angclum, non parentes, non liberOS, non uXCrem, non principem, non opes non honores, nos' voluptates , paratus Scvitam illius causa perdere, si iusserit, certus en .m non posse
perire qui se totum illi tradiderit. Au. Nihil igitur colis, nihil times, nihil amas, ni si unum Deum Z Ea. Si quid veneror . si quid metuo, si quid amo praeter eum, ejus causa amo, metuo, colo, omnia ad illius gloriam re rens, semper illi gratias agens, sive lata contingunt sue tristia, live mori datur sve vivere. Au. Sana quidem est hiatenus tua oratio. De secunda persona quid sentis ' Ba. Sciscitare. Au. Credis Jesum fuisse Deum S hominem Z Ba. Maxime. Av. Qui fieri potuit ut idem sit Deus immortalis, & homo mortalist La.
Istud illi facile fuit efficere qui quicquid vult potest. Et ob
divinam naturam, quam eandem habet Cum Patre, quicquid magnitudinis, sapientiae bonitatis attribuo Patri, idem tribuo Filio ; quicquid debeo Patri, debeo D Filio:
nisi quod ita visum est Patri, ut per Filium conderct ac donaret nobis omnia. Au. Cur igitur Sacrae litorae Filium frequentius appellant Dominum quam Deum Z Ba. Quia Deus authoritatis,hoc est, i rincipatus, est nomen, quae Patri praecipue convcnit, qui simpliciter principium est omnium, atque ipsius etiam Deitatis sons. Dominin redemptoris & asesertoris vocabulum est Ri tanquam ia Pater redimit per Filium; si Filius Deus est, sed eX Leo Patre. Solus autem Pa ter a nullo est, ia in personis Livinis principem locum obtinet. Au .Erio S in Jesu collocas tuam fiduciam Z Ba. Quid
199쪽
IMetu Is ITIO ni Z κ:ι. Sed propheta maledictum dixit qui fidis in homine Ba. Sed huic uni homini Lata es omnis potestas ta caela o in
terra, ut in nomine ejus lectatur omne genu eaelestium, terre-
ique Reae fleram, ut aiunt, ancoram figerem, ni Deus . t. Au. Cur eum silium appellas Z Ba. Ne quis somniet esse creaturam. Au. Cur micam Ba. Ut discernam naturae filium i filiis adoptionis . cujus cognominis honorem nobis etiam impertit, ut neminem Praeter hunc alium exspectemus. AM. Cur eum qui deuS eiis hominem fieri voluiti Ba. Ut ho- .mines homo recos ciliaret Deo. Au. Crc dis conceptum citra virilem operam, opificio Spirii sis sancti ac natum eX incorrupta Virgine Maria, de illius substantia sumptist mortali corpore Z Ba. Μ a Mime. AM. Cur sic nasci voluit tBa. quia sic decebat nasci Deum , sic decebat nasci,qui nostrae conceptionis ac nativitatis sordes purificaret. Hominis filius nasci voluit Deus;ut nos in illum renascentes emcerc-mur filii Dei . Au. Credis illum velatum in terris ea egissem Iracula, ea docuit te, quae prodita sunt literis Evangelicis ' Ba. Certiusquam te credo esse hominem.AM. Non sum inversus Aptile ius, ut suspiceris asinum latere sub hominis specie. Sed cred s hunc eundem esse Messam illum quem delinearam figura: Ι.egis, quem promiserant Oracula Pr Phetarum, quem tot seculis exspcrearunt Judai Z Ba. Nihil habeo persuasius. Au. Credis hujus doctrinam ac vitam laicere ad persectam pietatem Z da. Admodum. AM. Credis eundem vere comprehensum a Judaeis, vinctum, cola. phis alapis caesum, consputum, irrisum,lla liatum sub Pontio Pilato, ac denique lassiXum in cru mi atque inibi mortuum ῖ Ba. NaXime. Au. Credis illum ab omni lege peccati cujuscunque fuisse immunem Z ha. Quidni l Agnum absque macula. AM. CrediSillum sua sponte haec omnia perpessum ' Ba. Imo libenter,atque etiam sitienter, sed eX voluntate Patris. Au.Cur pater Filium suum unicum, innocentem, sibique cliarissimum haec tam atrocia pati voluit ' Ba. tithac victima nos nocentes sibi rcconciliarer, in illius nomen collocantes fiduciam ac spem nostram. Xu. Cur Leus passus est sc collabi totum humanum genus t Et, si passus est, non patuit alia via sarciendi ruinam nostram Z Ba. Hoc mihi persuasit non humana ratio, sed ri lcs, nulla ratione potuisse fieri inclius, neque ad salutem nostram utilius. Av. Cur hcc
mortis genus illi potithmtim placuit Z Ba. Quia juxta mundum erat probrosii timuin : quia diri lentique cruciatus:
200쪽
quia conveniebat illi,qui porrectis in omnem inundi plagam
membris omnes orbis nationes invitaret ad salutem, Ι - mines terrenis curis affiXos evocaret ad coelestia : denique, ut referret nobis serpentum aeneum, quem Moses suspenderat in Ripite, ut quicunque defigerent in illum Oculos sanarentur a vulnere serpentum 3 fidemque Prophetae liberaret, qui praediXerat, Dicite in nationibus, Regmetiat a ligns Dens. Au. Cur ia sepeliri voluit, idque tam accurate, oblituS myrrha M tinguentis, inclusus novo monumento e solido ab is An saxi vivoque saXoeNciso, obsignato ostio, adhibitis etiam cu- nascantur&stodibus publicis i Ba. Quo magis constaret esse vere moria augustant tuum. Au. Cur non statim revixit Z Ba. Hac ipsa de causa. Et enim si mors su iIIet ambigua ,suisset S ambigua resurrcctio, s is dicum sed hanc voluit esse certii limam. Aκ. Credis hujus animam rur, quae descendisse ad inlarost Ba. Hanc particulam non fuisse nondum suo quondam additam nec in Symbolo Romano, nec in Symbo o Dixi intlo Orientalium Ecclesiarum, rest g est Cyprianus: nec re- censetur apud Tcrtuitianum vetustissimum scriptorem .Ego tamen ia hoc firmiter credo, vcl quia congruit cum prohetia Psalini, Non dereIinques aηimam meam in infern , Ω rursus, Domine, eduxim ab inferno animam meam i vclquia Petrus Apollotus in Epistolae prioris de cujus authore nunquam fuit dubitatum) ca te tertio scripsit hunc in modum, Mortificatus quidem c.ε, ne, viviscatas autem nititu, in quo cor his qui in carcere erant sphitu veniens praeditavit. Verum ut credo descendisse ad instros, ita non credo illic aliquid elle passum ' defccndit enim, non ut illic cruciaretur, sed ut nobis frangeret regnum Satana. Av. Nihil adhuc
impium audio. Sed mortuus est ut nos peccato ID IUUS . revocaret ad vitam : caeterlim cur reviNit 8 Ba. TribuS potissimum de causis Av. quibus t Ba. Primum ut nobis ccr- tam spem saceret resurrcctionis. Deinde, ut sciremus eum immortalcm esse, nec unquam moriturum, in quo praesulia salutis nostrae collocavimus. Tostremo, ut nOS quoquc pcrpaenitentiam mortui peccata, per bapti sinum una cum illo sepulti, per gratiam ejus revocemur ad vitae novitatem.
Am Credisne quod idem corpus quod mortuum fuit in cruce, quod revi Nit in sepulchro, quod visium M Conticctatum est discipulis, subvexerit in coctum' Ba. Narime. Ast. Cur voluit relinquere terras i Ba. Ut illum OmncS spiritu a - .lites a marcinus, neque quisquam in terris sibi Christum
in coelem, kientes illic csse caput Mostrum. ' Etenim ii milius.