장음표시 사용
71쪽
44 CAP. IV. DE FINIRus IMPERII
alii,nunquam satis demonstratum est, illos omnimodam libertatem consecutos esse, ConNUA. l. Quin & a Carolo 9uces creati, & cum Pitu V. titulum Magni meis concesserit, non tamen sibi fatis consultum existimaverunt, si Caesaris confirmatio
Imo nostra aetate Leopoldin anno primo
hujus seculi ad hunc Ducem pariter, ac ad taeteros Italiae Vas allos, & subditos mandata misit dehortatoria a Gallorum
- Oeeisione foederis inter Imperatorem, RegellGallae & Angsiae anno i 718. initi , de Iure Imperii i ii ii niversum Ducatum Hetruriae denuo diice piari ecepit, quod tamen strenue assertum est a - m. Masicosio in Dissi de dure Imperii in Magnum me itum Hetruriae, hab. Lips. rrhi. Du. Hahnio in Tr. de Iure Imperii in Florentiam, qui Halae pyodiit anno i 32. S inprimis a I n. Gundtingio in Dissere. eruditissima de dure Auguistissimi Impe-- fatoris di Imperii in Magnum Etruriae Ducatum. liab. Hal. t 22
Mantuae VII. Mantuar Duces cum terris suisDμ - subjectionis, & Vasallagii Iure Imperatori obnoxios esse, nemo dub1tat, nec Duces diffitentur. vid. Cap. Leopos. , Iosibi S Ens xlithe lolachi und c est art. IV.Con g d L pag. Fao seqq. Quidham in causa Foloniae & Baiani adversus hunc Ducem, partes Gallicas hoc bello magno suo damno ampi colentem a Caesare, &in
72쪽
sit Comitiis actui legi potest in Spec.
Tandem, praevia cum Collegio Elinorali communicatione, Imperator dolephus Ferdinandum Carolum , Ducem Mantuae d. 3o. Jun. an. l763. in. bannum declaravit, oui tamen, antequam feralis . haec sententia ipii insimaretur, morte extinctu est. Quamvis vero Dux Guas allae Mantuanum Dueatum fibi , ceu prurimo agnato adjudicari tr dique' peteret: nihil tamen obtinuit. vid Dp . Aut.
ro , durante interregno, in hac causia coram Coia legio Electorali actum sit, prolixe exponit lauda tus Dra Auctor pag. 48o-13 i. add. Pae R ad. N , t Badens art. pr. Interim universus Ducatus, ab Austriacis adhuc possidetur, uti neminem fugere potes .
g. VIII. Mantuano Ducatu Monti emten-Montis.
ID Ducatus a Carolo V. junctus, qui eo-seratendem modo ac ille obsequii & beneficia si Duς.rio Jure Imperatori obnoxius est. Conrint . p Iasi. Fq. Quae eX hoc Ducatu tractatu Gerascensi iosi & pace Monasteriensi g. n. in Sabaudum transierunt , eodem Jure ab eo possidentur. Neque etiam L96. ita explicandus est , ut existimemus', omne dominium & Ius supremum Imperium dimisisse, sed ut potius hic sensus iit , lauda Rochoveranti Olmi es Caesolae cum appertinentiis, quae a Duce Sabaudiae tanquam lauda habebat Comes Verucae, no0
73쪽
esse lauda a Romano Imperio dependentia, sed jure Allodii a Duce Sabaudiae possideri. In quae loca hic superiorita tem habere potest, licet eo nomine Ιmperio sit subjectus, pari ratione ac GCrmani Principes superioritate territoriali gaudent in altodialibus bonis, falva tamen Imperii summa potestate. Comni
Ducatus Montisferratens, proscripto ultimo Duce Mantuano, Sabaudiae Duci cessit, qui d. 7. dul. ari. 17cis. Vaennae invcstitus de eo fuit.
PH N I. IX. Idem Sabaudus Comitatum AP x- Pς stensem, &Marchionatum Cςvae ab Im-dς v x. recognoscit, Liter. αι. g. U. NCC, Cachemnus Sabaudiae Praeses dissitetur Regionem Perimontanam, quae ad Regnum Longobardicum pertinuit Olim, Conrino
de J. A. in Ital. 9 0. laudum esse Imperii. Consi 27. num. 2I. Nec ctiam obsequii Jure exemptam esse Regionem istam, docet diploma apud Leibnim. C. I. G. num./a . quo docemur , Sabaudum Vicarium Imperii ibidem vile constitutum. Atque cum pace Monas. g. Secundo ra. Imper
tor & Imperium transtulerint superioriatatem, & jus directi dominii in Pignarolum quod pars est Pedemontii, in Regem
Galliae, patet inde jus in istauin regionem
74쪽
summum Imperio competere: cum alioquin nulla fuisset opus celsione, quoad illam partem. Ipsum Vero Pignarosin dirutis tamen munimentis, Duci Sabauia ' μ 'diae vi pacis Taurinensis anno 1696. restitutum, quae paX confirmata est in Ρace υιπιcensi art. I & Ρace ultrajecti 171 . inter
Regem Galliae & Ducem Sabaudiar inita art. I . ita tamen, ut Duci Sabaudiae omnia integra sint, quae P. M. tabulis, &Capitulationibus in ejus favorem inserta. Num vero Dominium supremum Pgnaroli iterum redierit ad Imperatorem &Ιmperium, vel ad Sabaudum transierit, vel manserit penes Gallum, altioris est disquisitionis. cons.Sctu flesch. de Iure Augu-
me quidem sunt lauda Pontificis hodie, lyῆς 'quae Farnesii Principes tenent, mediate ''Vero, ut omnia alia a Pontificis clienti
bus possessa, Romano Imperio subsunt,
11ve ad Mediolanensem Ducatum pertinu rint olim, sive non. Conting. d. l. cv. ao. D ter. de Duae IN cap. L tb. n. Quae inter Carolum V. hac de re & Paulum III. acta, Thuamu late exequitur. Iter. de Hud. IN. cap. 6. g. ai. σθ
75쪽
g. XI. Porro Mutina & Regii Principatus Imperatorem, ut summum Principem &Feudi Dominum agnoscere, non est ambigendum. Conring. d. t. pag. Fay. quod &de Monduia Principibus, atque aliis mi noribus, & urbibus dicendum. Dier. de ud Imp. cap. o. g. a .ao. ) Equidem Genua plenam libertatem, dc exemptionem assectat, sed ostendit Comet. medio ad huc seculo XVI. agnovisse illam Imperatoris Majestatem. cap. u. pag. s 3. 'θ
imperanor Iosephus, Mirandula Principem obfeloniam seudo privavit, eundeinque Pruacipa tum Mutinensi Duci addixit, qui clientelari nexu eum adhue tenet. Dn. Strus. Sunt. Jur. ΡbI. c. a. s. u. De Comitatu Comacies vid. Strop. e. l. 6. yoc ) Ad hanc Majestatem Imperil vindicandam, in nupero bello Italico de successione Hiipanica sucscepto dc gesto Augg. Impp. tropoldia , Ja6ephus, di in recentiori bello Turcico Carolin VI. Genu ensibin iubiidia pecuniaria imperarunt, qtrae, pendere eoacti sunt; plane uti celeti Italiae status, qui imperium recognostunt. Cons Diff. m, Praesid. Dni Boeomeri hab. de Subsia. pecuniar. a statibia Italiae Imp. Romano Germanico profanae L. I
g. XII. Est in Italia praeterea Regnum
ntriusque Sicilia trans Pίarum scilicet, &eu Pharum. Illud Sicilia Insula est ; hoc Vero Regnum Neapolitanum dici solet. In illud otioni M. nullum fuit jus ; imo nec
76쪽
Cre olim, particulas quasdam'continet Longobardici Regetat Ottoni quaesiti, & post-Ca ab eo avulsas, ut docet Comin . d. LcV. XI. cap. XXII. pag. 73. Schur eis h. G I. A. in mi. g. a . Utrumque hocce Regnum, quod auxiliantibus Pontificibus ortum coepit, ad Henricum VI. Germanicum Caesarem per matrimonium cum Constantia Ruerit filia perVenit, qui si magno Chronico Belgico, crCdimus quod Pistoriis edidit, ita Regna Romano Imperio univit, ea mente, ut unus esset Dominus earum
Lerrarum, & hereditario jure suae familiis omnia ista vindicarentur. Quod citiamum certe successu caruit, Saxoniae Primcipibus obnitentibus iartiter. Nec adeo tamen diuturnum fuit in utraque Sicilia Hohensau orum Imperium, quippe quod
in Conradino Henrica M. P. N. Fra derici IL PL.
defecit cum mascula eorum stirpe, quem moribundum heredem regnorum Arr gonium instituisse Perrum dicitur. Legendus hac de re Pand. Cossinatiω. Non dum tamen eo tempore defecix, nec hodie deficit illorum taminina stirps. Namque ex Margaretha, Friderici M. filia, quae sis. . Alberio minrici illustris F. nupsit Thurinoa Duediis Lan rassis, & Maνchioni Misenia, Potentissimve in Actu noster Rex re Elector cuin Serenissimo Saxonia
cibin, qui superIunt, sanSuinem ducunt, D quia
77쪽
iuibus adeo non desunt argumenta, juslud avitum, cujus sexus Remineus, Sex illo procreati quoque capaces fuere: nam per illum in familiam Hohenstauiasiorum pervenit,) repetendi. Graviter
id monet illustris Aur. Herota. Eurost. T. l.
pag. aD Interim post Varias vicissitudianes atque bella, quae inter Arra omos, &. Gallos intercelserunt, utrumque Regnum ab DJanis Regibus, plus, quam per duo secula possessum est; atque Napolitaniam quidem, tanquam laudum iecognitum a
Romano Pontifice. Nam quod ad Scitiam
attinet, His=ani non agnoVerunt nexum udalem, quem Popa praetendit, neque illius nomine extincto ultimo Rege Carolo Π D. Leopoldus petiit investituram: quod intuitu Regni Neapolitani alias fecit an. MDCCI. De caetero Ius supremum in Regnum Neapolimnum Imperatores Roman cos suum subinde asseruisse, ex mon
seisich. d. l. Hodie post obitum CanoM ILRegna ista a Philippo Anderavis occupata esse notum; quo successu P tempus d cebit. I.
. Regnum Neapolitauam vigore paeis R ad de Bais dens are. 3o. Imperatori cessit, qui etiam investituram de eodem ab Romano Pontifice non ita pridem impetravit. Regnum Siciliae in pace ulis trajecti inter Regem Galliae de Ducem Sahauδiae anno δyu. inita, artis. I. Duci Sahaudrae conces--i- Y sum a
78쪽
sum, postea vero ab hoc an Imperatorem tran latum est.
g. m. Quod ad urbem & Remp. πι-nemm attinet, illa nunquam O fori fuit q' quaesita, neque etiam in Francorum potestatem transiit, Coseisi L. I. - . a. re cap. a Sed tamen illa Resp. quam plurima possidet in continenti, quae ad Regnum Ianuae pertinent, quorum nomine Henrica Vra. anno IJII. tributum persolvit. Imo tempore Maximiliani I. eorum omnium e um Dominum legitimum, & verum Dia11 fiunt. Comet. El. 8a 10. Schur eisol deI. A. in Ital. g. ao. Etsii Vero post bella a 'Maximiliano L cum Venetis gesta, omnia quae tunc amiserant, pace facta recupe- rraVerunt: non tamen legitur Imperium
nostrum Ius suum supremum in illas pariates dimisisse. Et hanc ob causam Carar nunc jure postulare potest, ut regiones istae copias suas recipiant, Gallis vero, ut pedem ibidem figant neutiquam per
g. XIV. Quod sub Ottone L. Germaniae Regnis cellille, & Lege beneficiaria Conrado Re . Areu gi relictum fuisse diximus, Regnum Aγμῆς ς' a ense sub Conrado IL Imperatore, extincto Rudo ho m. Rege, Germaniae plenis simo jure unitum est, atque usque ad tempora Fraderici IL in eo natu absque dubio mansit. Coming. L. L. c. ra. π Is. Ut ad-D 2 CO
79쪽
eo falsum sit, quicquid de alienatione ab
Henrico V. facta, fodin. L. r. c'. st. de Republ.
narrat. Postea Regnum illud in Gissibitranslatum esse universum ab Albmo I. Henrico VII. Carolo m. nonnulli volunt, sed refutat id prolixe Conring. L. II cap. a . SMarolum IV. ab ista ignominia vindicat peculiari dissert. cui titulus, quod Carolus
IV. non di paperit patrimonium Imperii quoad Regnum Arelatense, Celebere. Schur ei ch. no. yer. Cons Vindem Hist. veteris Relani populique
Galla LXV. Interim Rex Galliae quam plu- quid φη rima ex hoc Regno possidet, pleraqueri P in sine titulo, ut Propinciam, & Delphna
possessionem, vel solus titulus Archi Gn-ιedariatus Regni ArelatLnsis perpetuo ii, terpellat. Conring. eas. as. Aliqua tamen cum titulo possidere coepit Gallia, cui Pace Noviomagens Comitatus Burgund e L na cum Urbe resontina, & Princieatus Cabilonensis, quem utrumque Germaniae Imperio tempore Caroli V. & sequent, bus, subjectos fuisse, probat Conring. cap. n pag. Dr. cessuS est; & pace Μωicem
si illa cessio firmata. Sed cessio ista facta est ab Hispanis, quae Imperii jure
fraudi esse non potuit. In APenionem, Comitatum Venusimum, nec non PrinCip tum A Uonensem, cui Galli hodie incum- hunt,
80쪽
bunt , jus Imperii vindicat Gring. cap. as quamvis post Regis Angliae obitum ab A- .s Siaatis Pariter ac Cognatis supremum Iusi in hunc Principatum, pariter, ut ab eos factum, asseratur. LXVI. Sab audia pars fuit quoque αν- Sisaud. . Iunici Regni quondam, quae suti Duc DRς ' tus axiomate, quod tempore Sigumundi
accepit, Germanici Regni portio adhuc' hodie est, quae jure sulffragii quoque in
Comitiis nostris gaudetia Conring caP. asa pinu sita. g. XVII. Pertinuit ad Regnum Arelaten- Aliasi se quoque olim magna pars Alfatiaria Ex hac Lai gramatus uterque una eum Praefectura provinciali in decem civitates Imperii, ac cum Misaeo & Sun*opia tabulis P. M. . Tertio Imperato sc. ex oecreto
Caesaris & Imperii in Galliam plenissimo
jure translata sunt; quae translatio P. μν.
denuo firmata. Sed quod Galliae ReκaGersus planissimum sensum dicti I. & I.
Teneatur. testationCsque secutas, omnia',
quae in Alsatia immediate Imperio subfu-srunt, sibi asserere non dubitavit, omnia bus notum est et eaque infelicitas Germ niae fuit, ut licet a. d. P. R. cautum, qua vis ab eodem tam durante bello & via facti, quam unionum, seu retinionum nomine occupata Ioca, & jura restituenda esse, tamen additum, id ad ea fallim