Casparis Heinrici Hornii, jcti Juris publici RomanoGermanici ejusque prudentiae, liber unus secundum ll. fundamentales et formam Imperii praesentem conscriptus ... accesserunt Instrumentum pacis Osnabrugensis et dicta Capitulatio Caesarea. Cum indice

발행: 1725년

분량: 1123페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

34 CAP. Π. DE IMPERIO ROMANO

perii Romano-Germanici, quale nunc est, initium sit ducendum. Con- - g. XXXII. Scilicet eo tempore, quo jun it otio regno Germaniae praeerat, in Italia J- η Berenga v imperabat; sed tyrannide r Gezi . plabat Omnia, praesertimque Lothaνii R gis Italiae viduam assiigebat. Movit ergo Otto in Italiam cum exercitu, Reginam illam a Wrannide liberatam, in matrimonium Guxit, & cum ea urbem Papiam

v;ctu, obtinuit. Victus Berengarius cum tilio Berem deuerto, intonem in Germaniam secutus, guius, Augustae vindelicorum Italiae regnum j

re beneficii recepit, excepta Marchia Veronensi & Aquilegiensi, quae Henrico Fratri Regis servatae. Otto Fri gensis Reria

E. En- β. XXXIII. Sed cum de Berengarii U-garius. rannide, & Papa, & Episcopi ac Proceres Italiae denuo Anno CMI M. quererentur , Otto iterum Italiam ingressiis celeriter, & Berengarium & filium regno expulit, & Regni Italiae, quod antea jure Delli acquisiverat, dominium utile B rengario concessum suo direeto dominio coniunxit. Quod jure factum esse nemo dubitat, qui cogitat vasallum propter abusum rei in laudum concessae, Vel tyrannidem in subditos, laudo privari pose

LXXXIV.

62쪽

GERMANICO ΕΤ Mus ORIGINE. grg. XXXIV. Berengaraum titulUm Impera- An B toris Romani non gessisse monumenta te- tengm

stantur, licet ex antecessoribus, qui post V Iu in Arnulphum Italiae imperarunt, nonnulli Imperatores a Pontifice & Populo Rota mano dicti fuerint. Utrum vero ipse jus quoddam in Urbem Romam, & reluquias Imperii Romani habuerit, non ad-Co certum: parum tamen refert. Quodsi enim habuit jus hocce, pariter jure 'he illud Otto acquisivit, & pacto post ea cum Pontifice & Populo Romano, a

quibtis,ut Sigebertus loquitur: vranna a uinisti sunt, firmavit. Si nullum habuit Ee- Othonie evanus in larbem Romam, pacta Ostonid tu in

sussiciunt cum Pontifice & Populo Rota μή.mano inita tum An. C XII. tum anno MLXIV, quo ultimo Pontifex & Populus Romanus ita P Ottoni submiserunt, Ut quicunque Rex Germaniae siit, eo ipso quoque sine novo Romanorum consensu elaream dignitatem, & ejus summum

in urbem Romam, ac caeteras occitantalis Imperii partes habeat. Ρacti hujus

particula habetur in Jυon. Carn.:Pamomia L. VIII. ca . UL Ean. v. dist. 6. & integrum apud Theodorum de Mem de Praeem. π Jur. p. ap. Schard. pag. 789- Schili. T. IL I. I.

P. I. IL TX. cum notM. Num Vero cum

ordinibus Regni Italiae simile perpetuum pactum initum, ut illud regnum a Ger-C a manu

63쪽

maniae regno nunquam divelli possit monumenta haud explicant: valde tameni simile cst vero, atque ex superioris pacti

Thi, di- I. XXXV. Etsi vero ita tria haec regna vineta perpetuo foedere colverint, Iinserium RDistr sic. Romanum, Regnum Italiae & Germa- nite: nihilominus tamen distincta r napermanserunt, nec in unam Remp. cotiverunt. Conring. Diff. de Rom. Germ. Imperirit. S. D. Dissentit obrecht. de unit. reipubl. Rom.

Germa

Loth. I. XXXVI. Caeterum Otto Lotharingi-- 'stiψ am quoque Germaniae regno ita coniun-

eidem Germaniae Regnum Arelatense, L. Burgundisum, de cujus ortu, & progressu videatur Conring c. VIL cs πιι de finib. Mader. in praef. ad Gerv. Tuber. acquisiiVit,

quod quidem C rado laudi lege iterum

CAP. III.

DENOMINATIONE IMPERII

ROMANO - GERMANICI.

64쪽

Compages ista Rerumpublicarum, Im- Den is

perium abitute, Vel imperium Roma- min/tinum dici sblet, non quod Romano Imperio imp'reliquae respublicae subsint; sed propter honorem & venerationem Veteris Romani Imperti, cujus cum reliquiis reliquae si lar respublicae inedere perpetuo junctar. Ob eandem rationem Germaniae RCgnum, quod prae reliquis hac gaudet praerogatuva, ut illis omnibus Principcs praeficiad, perium Romanum, Vel Imperium Romanum TCutonicae nationis sibivisior mi 'inivis tr Nation, vel Imperium Romano- Germanicum Vocatur: quae ultima appellatio scriptoribus Iuris publici familiaris, uti praecedentes in legibus & tabulis publicis pallim reperiuntur. VocatUr C

iam Sacrum Romanum Imperium,

g. II. Imperii di Imperatoris nomina apud ilatine loquentes sua nativa significatio- nonietui ne, quid inferant, aliunde notum est. viri

Bechm. Not. dign. d. I. cap a s Dd. ad Proaem. Institui. voc. Impenuior. Hoc loco saltem id Observandum, Impenuioris nomen in Romana Rep. Monarchiae accommodatum fuisse, initio in aeses e facto, in A usto autem ficinato praenomine ; atque sic aem-

65쪽

3 CAP. III. DE DAN MINATI A per significasse Romanum Principem UC admodum etiam Vox Imperii de solo mano imperio accipi coepit, & adhuc hodi stylo curiali nullo alio sensu Venita Baei Ier. dsperi. de S. R. I. Poce: Imperium. Bechm. --rit. dignit. disert. I. cap. a. licet alioqui sensu

inligati cuilibet Regno & Reip. applicari possit. Postquam tamen consensu & sty lo Gentium nomen hocce Imperii Roma

no, & Germanorum Reipublicae propriatim factum, ac peculiarem Praeeminei tiam prae reliquis Regnis infert: haud con venit, nec licet, imo ineptum foret, aginjustum, si alia Resp. stylo curiali axi ma hoc sibi adrogare vellet. Qua de

re plenius egit Baehur. in dissert. de h. t. V ce Imperii, & Conring. de German. Imperio Rs- man. cap. II. QVorum uterque Mondessi a

gutias satis castigavit. in

t) Novissime quidem Magnus Dux Russorum I mtoris titulum ambit, inter alia Diploma quoddam de anno I r . allegans, in quo Maximili nus I. Iohannem Basilidem, Russorum Ducem, Imperatoris elogio honorasse dicitur. Cons Euct. J. Piati T. XII. p. Dr. sqq. γυ I. ad misiar. T. V r. ρ seqq. Nondum tamen ab aula Imperiali titulum istum obtinere potuit, prout omnibus

notum es.

Cursa. g. m. Epitheton Vero illud, quo Im-Krum perium Sise=um dicitur, Deili4 seculum XII. vix transcendit: in ullis enim monumentis superioris aevi illud reperiri, huc

66쪽

usque non est ostensium. Primus fuit, ut Bae term putat, qui elogio hoc usius fuit, Fridericus I. cujus diplomata, in quibus habetur, adducit d. f. Sed altius hoc re

petit Mabillon. de Re diplom. L. n. caP. XI. n. 13. Schiis. L. I . I. Quam vero ob rationem Imperium nostritim Sacrum dictum variae sunt conjecturae, quas congerit Baechleriu ibid. Cui ex sua hypothesi quam maxime simile vero Videtur, improbas Aulae Rom. & illius asseclarum profanationes auctoritatis Imperatoriar,& Impe rii occasionem praebuisse huic elogio, ut sanctitas Imperii, quae a sanctitatis omnis fonte, DEO ipso, non Pontifice deriv ta , Vindicaretur. Quam rem latius e

equitur id. Barci Driu d. l. f. IV. Solet interdum qUarta Monar- auartachia dici, ex Dan. II. Scd illa sententia si multa siupponit, quae non siunt sine dubi- narch. h. vid. Dispere. Bec m. de IV. Monarchia.

GERMANICI.

I. ORdo nunc postulat, ut de finibus Imperii nostri, praecipue Germaniae Regni, & eorum quoque, quae illi foedere accesserunt, solliciti stimus. Qua quia

67쪽

4s CAP IV. DE FINIRus IMPERII

dem parte instituto nostro satisfecisse arbitramur, si aevum Ottonis M. a duo, ut diximus Imperii nostri Romano-Germ nici, quale nunc est, initium ducendum , omissis remotioribus, cum praesciati rerum statu conferamus, qui in multis ab

antiquo illo recessit. - .

I. II. Et quidem I.) de Romano Impe rio occidentali proprie sic dicto, vel reliquiis potius ejusdem, in quod Ottom M Jμ' in & ω mois ut diximus, jus Imperii qua i' ' situm, est discipiendum. s.lk. f. III. Esse Vero id adhuc Divum no-Rat. eo striS ImperatoribuS, nulli dubitamus: Pontifi- quia nondum hactcntas ostensum est, cen sisse unquam Iure suo illo, vel alias isto excidiise. Nam etsi Romani Pontifices

varias donationes Constantini M. Pipini, &Caroti M. Ludovici Pii , OttonM II, itonis III.

ac aliorum allegent; atque ita se in istis

gesserint, quasi Domini supremi csent, quibus etiam Ins regna dandi, Imperatores constitit endi, vel deponcndi compe- 'tat ; Imperatores etiam coronam ab ., tDsis acceperint. , juramcntum frae 13 stiterint Pontis Abus, atque aslectae Aul e GO:D. supremum Dominium Papae passuli iactent: non tamen nostiis Germarucis Imperatoribus ideo jus ademptum dici pesest.

g. IV.

68쪽

I. IV. Nam istas donationes 1 partim Resp. mera figmenta esse, partim neutiquam ad Do fuisse Imperii summi translativas, sed stin xi nς factae sunt, Imperium & dominium quod-kwe' odam subalternum saltem transtulisse, multa etiam de facto ad se rapui ne Pomtifices, jamdudum a viris doctis est osten

ro :) secundo loco dictum est, non ad , p,o, jus, sed ad factum pertinet. Neque et- um iam ex suo facto, & possessione, quam surp. jactgnt, praescriptio allegari potest, cum varii actus extent, qui indicium praeben ,

GermanoS nunquam tacito consensu

trans*rxe illud j is in Papam, sed sibi salvum esse voluisse; quo tacito consensu deficiente praticriptio concipi non pot- cst. Quos Aditus recenset in compendio

men Romani Imperatoris, quod nec ipse Papa c aestiri denegat, constanter retem tum, & Coronatio Romana est, quae tria tis sui. stra fuissct suscepta, nisi jus essed impcra tori in Imperium Romanum. Et licet Ob Umporum rationem post Carolum V. Omista I Ucrit ; non tamen inde derelictio J uris in Imperium colligenda est, de cu-

69쪽

CAP. IU. DE FINIBUS IMPERII

in jus retentione aliunde constat, qua de re infra. Neque etiam ista coronatio vel ad q) praestatio sacramenti signum est cle-CQx0n, pendentiae Imperatoris a Papa: cum Coronatio non conferat Imperium, sed ostendat saltem illud collatum jam enis; Iusjurandum vero istud non subjectionis tuerit, sed promissio saltim defenfionisad s. Romanae Ecclesiae: quas ob causas s)neutiquam audiendi sunt, qui, ut placeant Romanae aulae, Imperatoribus Humo Ius infringere conantur; quod & inter ipsos Rom. Ecclesiae addictos sub tenebris Papatus, praesertim tempore Ludovici IV. quam plurimi docti viri strcnue tutati sunt, cons. Schur esch. de Dre Augusti in LGl. His positis, quicquid ex illis, quae justo etiam titulo possident, aliis Lege Feuo ali concessere Papae, summum illud Ius Imperii agnoscere debere, consi

quens est.

Iu, in I. V. Ad Italiae regnum seu Longoba regn. dictam quod attinet, illo in uniersum cx- Italiae. cidisse per Fridericum II. OmneSque Urbes Italiae potiores a Rudostho Imo, minico VII. & Carolo IV. plena libertate donatas fuisse, qui asserunt, egregie confutat

Conring. L. a. de Dib. cap. M. Plane in Dii catum Mediolanensiem clam Marchionatu Finaliensi. & Sen, Ius Imperatoris nostri osti indubium; atque cum lauda ista extincta

70쪽

ROM AN GERMANICI. 3Vortiarum familia aperta fierent, Carolsu V. Philippo Mio lege beneficiaria ea interim concessit. Surdan. Lib. Io. cap. 2I. Recess

p. de anno Is a. g. 3. cujUS posteri ad no- seram aetatem illa possedere Conring. Lib. a. cap. ay. quamVis Senas Iure sublaudi Ma

Eno Duci Hetruria iterum concesserint. Hodie a Gallis detineri istum Ducatum &Marchionatum notu maest. Sed speramus Josephi victricia arma mox Gallos e-3ecturos esse.

Ducatus Mediolanensis sub initium hujus seculia Gallis quidem occupatus; sed Imperatori do se-pho,vigoreCapitulatiaenis generalis d. ly Mart. i7oT. conclusae, una cum reliquis urbibus, quas Galli in superiore Italia hucusque usurpaverant, restitutus, & Pac. Rastadiens. art. 3 . nec non vac. Bais dens. art. 3 o. relictus fuit. Marchionatum vero Fnaliensem Carolus VI. Imp. Reip. Genuensi an. r ly. Vendidit, non sine contradictione Marchicinum de Carretio, utpote qui exhibito in Comitiis Memociali impedire sategerunt, quo minus imperium in praedictam alienationem consensium daret, quem Respubl. Genuensis expetebat. vid. Elect. yPubl. T. VI p. πρ.

g. VI. Hetruria DuX, Ut dictum, ratio-Hdh-ne Senarum Sub aselluS est Imperatoris, r Due. nec summum ejus Imperium detrectare potest; quod & idem ratione aliorum 13oviter acquisitorum dicendum absqste du-.bio, de quibus agit Coming. d. t. ca . 23. pax. 1D. Quoad Vetus Vero ejus patrimonium Florentinam Pisanumque , quicquid dicant

alti

SEARCH

MENU NAVIGATION