장음표시 사용
101쪽
gans,suam partem non nxoris videtur legaνε. Is Majoratus ab altero ex conjugibus ex meraris eo ante matrimonio an institui possit, nec ne disseritur,ac n. I 8s. 486 improbato gndrea Angulo inficiatur. I 87 uerum a lege delatum ad haeredes, ransmittitar ne alia qua agnitione , O qu sit ratio. I 88 Dominium luerorum eonstante matrimoni adqui torum utriqua Ofugistatim communicari, O n. 3. A. I 8 Hares mariti in partis luerorum ad mulierem pertinemri possessionem ex diei divi driani non est mittemdus , nec tenetur mulier mediam luerorum partem dam nu haeredis accipere. 19 Alter conjunx onstante matrimonio actione in rem petiit bona eum fructibus,selut matrimonio ei cumfru-- ctibus restitui jubetur, filii Ohaeredes mortui eos u-giisibi fructuum portionem vindicare possint necne , quaerisur quam is cujus haeredes sunt , habiturus fui
contra . oram resolvitur On. 9 I .cum seq. I9 Mortu fructuari fructibus perceptis prius tamen quam debeantur, quid uris, On seq.393 Fructus eapitulo debiti , an eanonicis post eollectionem fructuum electis, recte solvantur, vel haeredibus priorum eanonicorum coliactionis tempore existentium. Is Fructus ommunicantur conjugibus , etiam rerum quae non dividuntsi , On. 97 dc I3s copula, O quando
in disiunctam raselvitur, ibidem Is Sententia nihil novi concedit, sed jus quod facis de
ra Fructus nomine quid veniat in hae deque iis eoastante matrimoni disceptatione. IV Ancilia partus in fructu non est, O quare. I98 Lucrorum qualiter sit ineunda raelo. I99 Si lucra non extent,quis praefertur haeres prἰoris uxoris, an serior, extantibus enim lucris suum unusquisque
2oo Fructus propriarum etiam rerum eo ante matrimonis collectos inter conjuges eammunicarti
102쪽
Acqn axu conjugalem vocamus. quem icon un sua operad industria acquirit,ut idem significet, quod quaestus ab acquirendo. Quaestus. πω Paul intelligitur qui exopera cujusque descensit . in . quaesus, . deprosocio, dicitur lucrum proprid. quia in hac re generale verbum lucrum ad quaestum referimus, sed saliciatur 13. eoae. Sed si adjiciatur, inquit Paeti ut 'uaestus 'ucri steti sint, verum est non ad alium lucrum quam Quod eχ quaestu venit, hanc quoque pertinere adjectionem: cnotavit H. x L . tit. o.part. s. Galli Vocant conjugalem acquaestum, qui fit a conjuge, nos etiam lucrum vocamus nostro nomine Hispano gam nancia inuod ad quaestum magis quam ad lucrum refertur, etiamsi utriusque in hac re eadem sit vis&si. gnificatio. Varia autem sunt horum acquaestum ducrorum genera, varia apud varias gentes consuetudines Refertur consuetudo Lusitana, qua bonaeX solis nup- tus fiunt communia haec vero consuetudo nihil po tinet ad bona lucrata constante matrimonio intervirum Minorem, de qua simi Hispana jura, I x tis delasganancias ib. 3 oro legoel 1. . S 3. tit. o. hue. s. ωπα recos e quibus in Hispania quaesita constante matrimonio nostra opera diligentia fiunt communia,non dos, non haereditas, non donario. Consuetudo autem Lusitana magis pertinet adsta a tuta Italiae, de quibus Bart. d. cunctospopulos, C. Aium Trinit. SAL Cath ubi de statuto Perusii, ut maritus lucretur ab uxore. χκor a viro, de consuetudine Bononiae Archidiaconus in e iEud D aes multa adducit his simillima Chassanaeus in consuet Burg. Rub. q. s. a. nu. 6. multa Pirrus in consuet. Aures an τις de societ ira vir S uxor. e. I. multa Boerius de 3 ' --
103쪽
consuetudinib. Bituricen . tu de con mat. g. . Consuetudo Cordubensis unicuique conjugi sua lucra concedit quidquid enim ibi alter e conjugibus acquirit, sibi acquirit de uva Simancas Insiit Cathotc. 9. n. 9 S O . diversum ait Ayora in praefatione ante . Ego credo Didac de Simancas Cordub. quamvis Angui Cordub aliud dicat In L 3.,. q. nu. 16 ipsi viderint quae sit sibi sua consuetudo. Εκ quibus patet duo esse gener acquaestuum inter maritum rixorem , alterum . quem alter conjun ab altero acquirit ex selo matrimonio inito subsistente vel pacto vel statuto,vel lege,vel consuetudine,&hoopertinet ad ea quae diκimus: alterum qui fit a viro re uxore eorum Opera, industriari diligentia, constante matrimonio, est communis ambobus 4 acquiritunutrique quoad dominium, quoad possessionem es hocpertinet a Z. l. a. a. t 3 timc . sib. s. recom
Unde patet vera&elegans declaratio ad IA T-ri, I 6 tit. 9ib. s. recop. ut maritus ακor possint soluto matrimonio disponere de his lucris pro sua D te tanquam de bonis suis propriis quia haec lucra quaesta constante matrimonio hunt mariti uxoris, α
quoad dominium, ' quoad possessionem in nihil de
his lucris tenentur reservare filiis ejus matrimonii, in
quo suerunt facta tenet cita intelligit d. L46 Seginea in L 3. s. f. . de lib. Spshum side bonis lucratis
constante matrimonio , Greg. In M. verbo, communiamente sit. .part. s. t in verbo, tramanera; sit. r. pars. . Didacus libr. 3. variarum c I9. n. .
Palat Rub in Pro Tauri. . 9 S in rub tae domat inter vir c uxor. g. 66 num. 8 Ant. Gom in L DT-ri. nu. 76 B esitae non meliorandus . . . Gulielmus Benedictus in c. Ronis verbo, is uxorem nomine AH- lasam, . 88. Cassane usan con et Burg rub. q. s. a. m. 6. Molin in consuet Paris . a s. n. 1 S a. Emanuel
104쪽
nuel costa in e Pater de testa Lib. 6.par 2 verbo δε-
Ravit, nu. s. tenent moderni interpretes Hispani ad L. 6. tit. 9. Bb. s. recop. &nos tenuimus de expensus melior. c. n. q. Est receptissima sententia&vera, quidquid teneat Angui. inI. 3. H q. n. s. ffiei In IIIo articulo secu- susTethum. Illud enim ejus, quod ille concedit uriori. nihil aliud est quam dominium revocabile Constante matrimonio ut diximus ae n. q. Constante autem matrimonio solus vir sine fraude de his lueris libere disponit, etiam in damnum uXO-ris. I. s. tit. 9. IIb. . recos circa quam legem nostri varid disputant, an vir occasione istius legis donet, de quo inferius n. s. Ant. Gome In l. o. Tauri n. 73. tenet contra Suaret. Palat. Rudi qui existimabant Virum donare hos acquaestus non posse molina de Primog. lib. 2. c. o. nu. 6. . temperat has opiniones, uem sequitur Gulier quaesi lar pract is nos latius iremus n. 6 s. ubi vide, S dixeramus tae expen. melior, . II. n. I9 c Molina, vide quae adducimus hos omnes de expen is melior. c. 3. n. 19. Ibique attigimus eam quaestionem quotidianam,an 6 saltem in ultima voluntate alienet legando praelegando,de cap. 13 24.ubi quod suum non ahenum
leget, nisi seienter id secerit quo casu ad regulas juris eundum est, de quibus ibi vide quae adducimus ae
Cujus occasione infra n 6s eam quoque quaestionem attingimus utrum vir ludendo, convivando.&scortando noceat mulieri in his lucris qua amque teneatur, quae omnia pertinent ad alienandi facultatem concessam sibi, ex E. I. s. tit. 9. lib. s. recop. Utrum autem mulier habeat praeter dominium by
105쪽
rox a Cora Iu GA 8 Alterum autem lucri genus est, quod alter conjuκ ab altero lucratur dum matrimonium initur, operante id lege, statuto,consuetudine, vel pacto, de quo lucri genere diximus supra n. . Quod enim maritas lucratur ab uxore sive tota dos sit sive ejusdem pars . quodque uκor a viro vel legis . vel statuti, vel pacti Conventi, vel consuetudinis vid potestate id transeundo ad secundas nuptias tenebatur reservare filiis prioris matrimonii prohibita & omnino sublata lacuutate alienandi, ita Bald in auth ex testamento, C. Hefecinae nupt quem probant ibidem Paul Rom. βο- Cin Corn. cons. 69. Lib. . Gramus. cons s. lib. x IN cet contrarium tenuerit idem Bald in Lin C. H. bon. mat Segur in tract de bonis lucratis cons matrim. n. 86. S87.
Ad hoc lucri genus respeκit L is Tauri quae e L
. tit. I. lib. s. re p. & ita intelligunt nostri interpretes Castellus, Arias,&Gomeet, postJoan. Lupum In I. 16. Tauri. Greg. in I. 16. it. 3 pari. s. Perea ad Segur ubisupra Didac in A. an. a. c. 3. n. 7 idem Ioan Lup in repet rub de donat int vir c uxor. g. so. n. 3s Pinet in I. iat. C. dehon mat. n. a. Itaque
nostro jure admissa est. . generaliter. desecun nupt. cs in auth de nupt. .s veri expectet, ad hanc reservationem, quando fieri debeat, vide ieres 1 par. q. q. d majoratu Emanuelem Costam in c. spater. 3 part verbo, censemdum. n. 16. de testam in sexto
1 Igitur duae leges Hispanae l. q. mrae est 6 tit. 9. lib. s. re p. St. s. Taur quin est l. q. tita. lib. s. re-cop. procedunt, habent locum in duplici genere lucri, quod inter virum Ἐκorem nostris legibus reperitur, urit ea quae nobis hic scripta sunt,4 scripsi
106쪽
In Hispania igitur olim consuetudine . hodie jure II
inductum est, ut societas constet inter virum Ἐκο- rem respectu bonorum, unde lucrata constante matrimonio observato secietatis jure inter virum rixorem dividuntur, Z LIq. Taur. . . I tit de Lasgananeias, i a foro . l. 1. 3. Sper totum tit. . . s. recop.
quamvis a principio consuetudinis vi di potestate istud inductum & receptum uerit, hodie tamen lege&jure probatum jam deviata jure consuetudinario. Ea enim lege in Hispania nostra jam inducta est quar. dam vitae societas , eaque individua, propter ipsiim
matrimonium de qua texi in c. cum societas 27. quaest x. Et est quoque inducta bonorum societas civilis&in legitima, quoad bonorum quaesitorum constante matrimonio acquisitionem, quae societas cum sit genera
lis, non forum induceret Communionem earum re
rum, quae secti in societatem contulerunt vertim earum etiam , quae quaesita sunt manente secietate. Quamvis enim jure civili in societate omnium bonorum, vel partis bonorum socii essicerentur domini &possesseres societatis rerum I. r. Σ.dpro socio, ubigi. mare id notat in rebus ramen adauctis post societatem initam non fiebat sectorum id quod accedebat judicio tamen societatis communicabatur, at nostro jure diversum est. UAor enim statim fit domina lucrorum pro sua parte , eaque vere possidet, quaa inducta est beletas individua e iuribus supra adductis, Sest ad hoc nobis egregial. 47.tit. 8 part 3 ibi sotros Hesmos, que tori saganantiaque qua quieraritam saga, que emenisorio HIAspasia a Diotros iambien eo-mosi cada uno rictos la viesse hecho ita Suar inae l. I. m. inae l. o. n. 69. Dan. v. ubi sup Segur. in L 3. . . . de Bb is posth. Didac in A. pari. 2. g. r. n. s. Si '. n. 7. S8. Pinet d. n. n. . . de bon. mat is Hismi caeteri in aeci S i inauri ci no-viores in ae 6 tu in ae γε tit a lib., recop.
107쪽
tiquissima, quam refert Dion usus. eum reserens Carro vis in I. L. de ore.juraeferet Plutarchus inpraeceptis connubiaisbus , hanc secietatem laudat c. ao. Nulier nupta, inquit Romulea lex viro conjuncta pecuniarum omnium, omniumque sacrorum socia est
1 Quod autem ait eκ Romulea, mulierem sacrorum omnium sociam esse debere, quia ad veterem juris prudentiam pertinet, paucis explicabo, ut verba Iurisconrultorum pateant olim antequam Pontificia jura ederentur, ante leges duodecim tabularum, non erat Romanis omnibus unus sacrorum modus jam enim a Romulo uti dissimus, lege lata sacrorum cietas inducta erat alia erant publica, alia vero privata sacra nec enim nefas erat quemque sibi sua sacra instituere, quae diis ipse faceret Plinius Inpr-fatione Bbri de naturali hisoria, inquit, nec cuium quam vitio fuit quomodo quo possit venerari deos. 13 Atque haec ipsa sacra,quae privata erant, aut gentis, unde gentilitia sacra dicebantur, aut persenae cujusvis. civisu erant: privata vero dicebantur, quoniam ab eis sacris alia erant, quae populus Romanus per suos Pontifices public faciebat indicant id aliquot antiquitatis praeclara monumenta,quae leges quoque antiquissimas explicant, inuibus noviores elucescunt.
Livius lib. s. Romanae soriae, ira ait: sacrificium erat statutum Fabiae genti in colle Quirinali ad id faciendum C. Fabius dorso suo Gabino cineti sacrii manibus gerens de capitolio descendens quilbcus elegans est pertinet ad sacra gentilitia, utri miliaria. Idem Livius lib. . Roman his oriae, cum de lege Canuleja agit,qua Canulejus tribunus plebis contendebat commiscere connubia patrum,&plebisco 16tra legem duodecim tabularum, quae erat de maritandis ordinibus, patrum cum patribus, plebei cum plebeio obsistentibus & repugnantibus patricii inique ferentibus superbe a tribuno abrogari duodecim tabularum
108쪽
c Lu u. 1 staeum legem in haec verba proruperunt , ea lege omnia humanavi divina misceri, nihil incontaminatum futurum promiscuis connubiis eos, qui nascerentur, ignoraturos cives sanguinis quorum sacrorum fierent : qui locus pertinet ad sacra gentilitia patrum . privata plebejorum Lege quoque duodecim tabu 1 Iarum ita de his sacris privatis, quae sibi quisque elegisset, sacrificium diis facturus, decisum erat sacra Privata perpetu manento. Refert legem hanc Cice-xo de legib. B., idque eo consilio, inquit Cicero, factum est, ne morte patris familias sacrorum memoriaeκgideret. Ideoque ad eos nquit, conservatio sacrorum pervenit ad quos patris familias morte pecunia pervenisset, idque Pontificum autoritate comprobatum, ait ut non immerito uκor lege illa Romulea sacrorum fieret socia postquam secuniarum quoque fiebat particeps.
Ac tunc quidem illis iaculis quibus lex duodecimi 8 tabulatum observabatur a philiis illis urisconsultis in dubio passim revocabatur, quinam essent hi, qui ad observationem horum secrorum , quae sibi paterfamilias instituisset obstringerentur; hanc quaestionem olim fuisse in soro Romano quotidianam; ait Cicero Bbr. 1. de legib. repletosque ait urisconsultorum veterum hac disputatione libros , sed tamen ita communi consensu dicebant filiorum haeredum
justissimam trimam esse causam . eosque justissime
esse in sacris parentis, eaque sacra debere apud eos I9Permanere, quoniam ut inquit Cicero, sic existima-hant veteres illi Jurisconsulti, nullam esse personam quae ad vicem ejus, qui o vita migraverit, propius accedat, quam filius narres deinde legem duodecim tabularum extendebant ad succetares eκ testamento, diende si haeres nullus esset, in sacris patrisfamilias ponebant bonorum possessbrem deinde creditorem, quae Omnia ex Scaevola vetere Iurisconsulto didicisse
se Ciceto ait, ae lib. 1. de legibus.
109쪽
xo D E CONIu GALI a minc apud antiquiores , eosque elegantiores passim de his sacris privatis mentio frequens apud Livium, Varronem, Ciceronem . Tacitum & alios, quos prudens omitto Inde dimanavit vetus illa paroemia haereditas sine secris, id est, fine onere, de absque ulla obligatione Plautus In Captivis, sine iacris haereditatem adeptus sum offertissimam Plinius Secundus in panegyrico non passiari erant homines abradi aliquid bonis quae sanguine, gentilitate, sacrorum deni-Que societate meruissent. Hinc Imperator in I a C. de coliat filiam in potessate in sacris esset ait Paul quoque Iureconsultus in Isacrilegii, I. a Q. L .pecu distinguit inter sacra publica&privata, cujus verba sine his quae adduximus, satis intelligi nona 1 possunt. Sacrilegi sunt inquit, qui sacra publica compilaverint, aut qui sacra privata, vel aediculas incustoditas tentaverint. Inde Modestinus in I x.st δε ritu Ut ait nuptias esse communicationem juris divinin humani, quia scilicet fieret societas pecuniarum, ierum, quod ad jus humanum pertinet, &sacrorum, quod adjure divina spectare dignoscitur. quia id jure antiquiore lege, ea jam a Romulo edita.
mulier socia efficeretur & pecuniarumis sacrorum. αα Nobis autem jam ista sacra privata abierunt qui veram religionem Christi colimus,estque uκor socia individua societate, & jure divino propter matrimoni um. jure nostro propter civilem societatem nobis conjuncta, ae c. cum cietas. 7. f. a. aeda. d. 1. sit Glasganan. lib. 3 foro seg S L 13 tit. 8. lib. s.
Εκ ea autem individua vitae societate secunia-rumo sacrorum, jam inde a Romulo, R postea lege duodecim tabularum constituta emanavit ritus ille nuptiarum observatus priscis Romanis, quibus selem-23nia nuptiarum verba haec erant, dicente viro dimitu
C a, ibi ego Ca s: referente foemina: Ubi tutius. ibi ego Cais Hetruscum verbum C us est, latine
110쪽
ae so . Ordominus. Multa de his reser Boerius ad Topica Ciceronis. Itaque en hac rerumo sacrorum societate uxores apud Romanos primum Caja di&e sunt, deinde latino verbo receptiore dominae dici coeperunt indeq; verbo recepto vulgato uxor domina dicta est,& nomine dominae uxorem intelligimus, i uxoremos in
princip. d. ae leg 3. ibi Peto a te domina uxor mea)tibi fuericus hoc ipsum notat S in Atia I fur με- co F de annuis segatis, ibi Scio te domina foctissima
de amicis meis curatura. Vi me continere possum,
quin irrideam iramin indignationem iraquelli mihi
viti doctissimi, qui Incq connub. H. a. n. II. Vocat hunc virum, de quo in aea qui Marco, virum effracti Rabjecti animi, eo quod uκorem suam vocarit dominam, dominam sanctissimam, nec meminit Romuleam, nec duodecim tabularum leges, nec hanc sacrorum, iecuniarum cietatem, nec Calae aedo. minae origihem, unde ciliores recepto nomine domi nae sunt vocatae quod Bald. quoque sensit in L. t. c. de indict viduit. Iurisconsultus in L medio . s. uxorist, auro S arg. Mat ibi Semproniae dominae meae hoc amphus argentum, ubi verbum dominae meae sonat id est, uxori meae, teri in auth quib. moae natur. F. legitimi g. iEuaequoque melius Lantiquo illo ri-- tu nuptiarum recepto Romanis antiquioribus, quo vir Cajam dicebat sceminam, foemina vero Hum virum e his quae adduximus eX Boetio , matrimonium quoque videbatur contractum illo iure e solo aDiam1 quo vir dominam suam Titiam dicebat, ipsa vero Titia dominum suum Sempronium appellabat ibi. Nam introeuntes testes fine periculo mentientesas uia via vocabat dominam cohaerentem, istum illa militer nominabat Ista enim nuptiarum probatio ad antiquum Romanorum ritum commodata matrimonium inducere videbatur ut videas quanta antiquitate leges noviores plenae sint. Angei nomine dominaesuNorem lintelligit,/bi, sed nec ipse ibi, nec Ti-raqueil.