장음표시 사용
11쪽
sito generali, et sanctae B. E. Cardinali, qui Tridenti , quo Concilio pracsuit, anno l563 decimosexto Kalendas Aprilis
ciem supremum clausit l . IS quidem morum sanctitate cori- Spicnus , et Summa cum eruditione parem hopulans plegantiam , et sacras literas cum Studiis humanitatis rations , et exercitatione coniungens,'amplam cuiusque generis codicum et librorum copiam sibi parandam curaverat 2). Verum quod ad augendam atque locupletandam hanc bibliothecam maximo contulit , antequam Monachis cederet, Antonii Seri pandi hu-xeditas fuit. Siquidem is Hieronymi frater, bovis et ipse litoris egregie imbutus , praeterquam quod studiose sibi propriam adornaverat bibliothecam , longe ditiorem atque pretiosiorem nactus fuerat a Iano Parrhasio qui ei ni, adoles entia maxima familiaritate et consuetudine coniunctus, gagam manu- Scriptorum utriusque linguae , graecae nempe et latinae Taxiorum editionum , et lucubrationum suarum in Vetere 3 seri-Ptores , quos per viginti annos publice interpretave at, C piam praestantissimum testamento legavit s3). Quum utraquodiu'smi desperaret Antonius fatali morbo correptus un tequam fato suo fungeretur quod attigit pridie Nonas Decembris I 53l suis Parrhasianisque codicibus et libris quo pro dignitate consuleret, herodem omnium fratrem HieronJmum nuncupavit, 4 . Carbonaria igitur bibliotheca non ex copiis dumtaxat Cardinalis. sed ex illis Autonii et Parrhasiuquoque coaluerat. Verum res quamvis ita Se habuerit , adeo Purmasiuria SH Pellex et numero et pretio Seripandi unis nialeeellebat , iii tib lj V. Tirab. Storia della Lειι erat. Ital. T. VI l. P. I. pag. 260.e segg. - Giustin. Memor. Stor. Crit. deIla R. Bibl. Bora. . Pag.
2ὶ V. Eosd. modo cit. ibid. - Andrea. op. cit. pag. XXX. - Hortens. Landi, Bial. Cieero releg. et Cis. revocat.ypag. 2. 5. 22. etc. edit. Mediol. 153. . - Pallav. Storia deι Cone di De η- ος Lib. VI. cap. VI. IX. Lib. VII. cap. V. IX. XlX. Lib. t X. cap. VIII. Aliosque. 'in v. Andres, op. cit. pag. XXX. ' Giustin. Op. et t. pag. 6. - Monisauc. Diar, Ital. pag. 308. aliosque.
12쪽
oriidii sim Isaaeo Wossio s) , Nicolao Minficio 23, Bernam do Monifaueonio 3 , aliisque quamplurimis eiusdem notae viris , μν Marii bibliotheca , veluti ub auctore , tartionaria
salutaretur et Clarissimus Ioannes Androsius , qui negotium probe noverat , eam ex Juni libris tam impressis , quam manu exaratis sere instructym dicere non amhegerit sq). Quae sane omnia haud profecto magnam in lectorum aDimis excitarent admirationem , si doctorum hominum testimonia , qui Parrhasinnam viserunt et colobrarunt prosa et versa oratione bibliotheonin , singula in medium proserrem. Equid vi Hio ronymus Cprbo , apud quom hete. Neapoli , Acudemia , seu socioin 'que am dociorum hominum cogehatur . cui Anto niu Serippndus interorat, lucuhrationes dani nostri tu vete-Υes Arripi re8, qu um numerum valde fuerat demiratus, co-celeher inan quadam elegia , 'adhuc inedita , ita salutavit emoto quo Parrhasii scripta, et memora a Per aevum. Pr eclarn quoque Sunt, quae Nicolaus Salernus do is sit co-
eiusdem I ini cium et auditores, nec non .et altor cives eius Sortorius Quattrimoniis tradiderunt 8). Verum Ianus Anysius, qui Parrhasio et Antonio Seripando familiariter utebatur, ceterorum elogia longo superasse intervallo visus est. Is enim ad Decium Aprianum sorti ens qui Antonium Scrip mlum Parrhasii hereditatem sibi vindicatustum Consentiam Scquuturi fuerat, nedum de lucubration thus eius, sed dis codicum otium , et librorum gaga pretiosisSima diSserenS, omnia, quam si in V. Burmann. Syllog. Episti. a viris illusιr. seripi. T. III. pag. 561. et 566. edit. Leidac. 1727.
13쪽
im molies, Philadelpbicas bibliothmas sequantibus eompa-
visisti, Deci, beatas Parrhasii quoque
Ilias minores non Psuladelphicis i) Tradit autem Andrestus , se scriptum invenisse in gehedulia Paschalis Bassi , viri de Regia bibliotheca BOrboniis heuem riti, hunc ipsum legisse in quodam Catalogo bibliotocae Ca Bonarias , quem Tridenti consectum putabat quum Hier nymus Seripandus ibi animam efflavit, duo milia scilices, M
forum comam tum ibi penea tardinalem eaetitissa s . Mitto autem plura , ne operam hac una super re penitus abutar ex quibus citra da itutionis aleam plane inferri posset Ca bonaeriam hi bliotheeam . Antonii Seripstudi, si Iaui Parrhasii potissimum gazis accedentillus, adeo S iecuIO, quod diximus, XVI. et copia et pretio ceteris praestitisse , ut non a Priv tis viris , sed a prinnipe aliquo ditissimo adornatum fuissa
Haec autem doctissimorum hominum testimonia , atque et gia praeclarissima , quum non Italiam modo , sed ceteras quoque o cupassent florentes humanitate nationes ψ cui quaeso mirum quod Carbonariae bibliothecae adeo nobilem gloriam compara erint apud eruditos, ut eorum quamplurimi , sivo nostrates sive exteri , anxie ad cam Visendum utque Versa dam hanc in urbem concesserint 2 Enimvero , ut de praeStRntioribus loquar , Isaacus Wossius Omnium primus anno fortasse 1640 visit eam , ut ex eius epistola ad NicoIaum Reinsium , data Romae anno 1642 , deprehenditur M. Η insius autem ad eam admissus suit anno 1647 , quemadm dum in epistola ad Gronovium sub die Iv. Maii eiusdem anni PIane ipse testatur 4 . Neapolim quum petiisset an-
14쪽
Bo fh85 Ioannes Mabillonius , non modo visit sed eam perquam diligenter versaVit , et in unoquoque codicis m,nuscripto eam manu brobria exscriptionis eorum notavit a
talem , quae sibi probabilior videbatur s). Idem fere pra tastitit paucis post annis , clarissimus Bernardus Monisauconius qui anno 1698 singillatim eiusdem bibliothecae codices e pendit , et . quos ceteri8 I raestantiores invenit, quam soler- ter ', prout consueverat , descripsit 2 . Quid autem de B Martio dicam . qui procul duhio post annum 1685 eamdem
de Blaer laehi Suedo doctissimo . qui anno 177l per duo dies univer oes Carhmariae codices contrectavit , ne aeque ais De illi hactenus rei dii, praeclaris elogiis exornavit 5 3 Have autem bibliothecam exteris nostiatiliusque eruditis adeo tria hus Saeculis celebratam, variis tandem de causis, anno ιγ 99 decurrento in Boihonicam , quae tum potissimum parabatur , gloriosae recordationis Bex Ferdinandus Borbo Dius, tum huiusce nominis IV., apposito odiolo inferri iussit 6). S. II. Ex iis , quae hactenus sati sumus , laciis sibi qui que in animum posset inducero; integram ipsius hibliothecae Carbonariae supellectilem nunc in Boctonica ad ruari, ideo que huiusce gazam manuscri piorum, accessione illius quam diatissimam evasisse. Sed res sorte longo oliter , atque videtur, se habet. Qui e , praeterquam quod sint , qui haud obsu de coniiciant eam I ridenti iam inde a Cardinalis Serivandi funere, non paucis codicibus suisse mulctatam, nonnullosque Orum tum quoque intercidisse , quum Τridento Neapolim transferrentur T): irrefragabilibus constat argumentis , eam non semel atque iterum , sed multoties , neque una Solum modo manu , acerba vulnera accepisse. Qui eoim eos nacti fuerant Augustiniani , quamvis in aula , quam Πieronymus ij V. Beri Ria. pag. 110. odii. Lutet. Paris. 1687.
15쪽
ariis Carbonariam ad Mum hibliothecae anho 1550 excitaveret, eodices et.libros omnos coegi8Sent , et per centum et amplius nos adeo religiose servassent, ut nonnisi commendatitiis c Arissimorum virorum epistolis accedentibus aditus ad eam, e
teris potissimum , pateret si) : attamen ipsi sensim , ut A
Megius et Justinianus asseverant , ad incuriam et maritiam declinati corrupti ab exteris vi auri , cuius erant potius, quam librorum cupidi , bibliothecam miserrime Vastaruat, et existis emtoribus sublatos inde codices vindiderunt . illud ero ceteris aperbius Carbonariae vulnus suit, quod a Batavo Joanne de Witi accepisse memoriae proditum est 3). Is enim Saeculo XVII. ineunte , quum petiisset Neapolim , trecenis is D teis monacho quodam Augustiniano corrupto, quadru-ginta rarioris notae codi es ex Carbonaria Surripuit. et Bata iam traduxit 4). Noquo abistis, aliis deinceps eiusdem naturae expilationibus pepercerunt Monachi quin etiam, suderescente in animis eorum avaritia , et eae in dies evagerunt cre
Sed alteram accessit rotatis aqque gro Bibliotheeae Carbonistae detrimentum, scilicet Saeculo XVIII. a Carolo VI. Ιm, Peratore Λu'triaco , cui tum gens Neapolitana parebat , in iuncta vastutio. Namque is Augustam bibliotheeam suam Viu-dobonensom pro dignitate exornare et locupletare quum i stituisset I sermotus consilio et suasu Alexandri Bi ardi ci-
1ὶ V.' Giustin. op. cu. pag. in .ec. - Doctissimus vir Nio laus Heliasius in epist. cit. ad Gronovium testatur , se nonnisi inmendatione Cl. IIolstenti ad Carbonariam bibliothecam adipis
3ὶ isto procul dubio idem ipso est, qui urbi Dordracena a Tabulario . hinos Tibulli optima a notas eodiees MSS. tradidit Jano Broukugio , eum poetam perpotuis commentariis instruenti, ut ea pracsatione ab eodem Brouissio praeposita odit. Tibulli Am stelod. 1707 , planissimis patet. V. Montiaueon. Diar. Bal. pag. 307. - Winhelman n. Lell. XI. - Mati. Egiz. pres. al Giro dol λiondo disi Gemelli Andres . Anecd. Graec. et Lat. pag. XXXIIc - Giuslin. ολ cit. pag. 55 M
16쪽
vis Neapolitani, et eiusdem bibliotheeae Augustae Praelauti,
rariores codices ex illis Sacrarum aedium Neapolitanarum .auserri , et Vindobonam cito citius mitti iussit si). G tus iststatim mos; atque ex una Carbonaria quadraginta fere prum clarioris notae codices in Vindohonensem concessorum. Pra stabant tamen inter eos complusculi, quos helc. scriptos producere operae pretium videtur. Quippe ii erant : I. C dtix Dioscoridis membranaceus unatalibus characteribus Saeculo V. , sine accentibus et eleganter exaratus, variisque insuper exornatus a perita manu depictis floribus et figuris et quem clarissimus MODtlauconius quum visisset et contrectasset, non modo altero eiusdem Auctoris aeque fere vetusto codice B
giae Bibliothecae Parisiensis praetulit; sed nullum, ait quoque,
putare se maiori vetustate et elegantia eiusdem auctoria με-plar extare 2 . II. Codex membranaceus Saeculi sere XI. . Optimae notae, quo inerant Diodori Siculi opera. IIL Duo Titi Livii exemplaria membranacea in folio ; quorum alterum Saeculi XI. duas dumtaxat decliadas hahebat; alterum vero longe plures . et quamvis Saeculo XIII. exaratum , plurimi tamen illud Parrhasius noster faciebatis 3 . IV. Codex Virgilii membranaceus Saeculi X. quam elegantissimus, brevibus scholiis instructus ad margintim . . V. Duo Prisciani Codices membranacei in folio ; alter Saeculi X. et niter XI. uterque vero praeclare descriptus. VI. Valerii Prodii grammati ea. Latin Graeca etiam Saeculo XI in mombrana descripta. VIDServii in Virgilium Commentaria. Codex iste membranaceus, ut ad calcem eius notabatur, exaratus fuit anno 100 P. VIII. Euripides in sol. Saeculi XIV. cum scholiis etiam graecis adoram paginarum. IX Erat p aeterea inter Biblicos Codex Evangelii in me rana purpurea aureis characteribus quadris Saeculo VII. descriptus, ex quo numquam pro dignitate laum datus Montlauconius graecum alphahe tum produxit in Graeca Palaeographia sa). X. Codex etiam membrauaceus Saeculi L.
17쪽
hahens quoque Evangelium , et quidem praeclarae notas ia- teger , graece descriptus. Quid autem memorem optimae etiam notae Psalteria Saeculi XI. Libros chorales, et id genus alia multa , omnia graece di scripta , quae nunc Vindobonensem exornant bibliothecam 2 Vel quid reseram alias a furibus d mesticis patratas usque ad anuum 1791 direptiones, vi quarum citra dubitalionis aleam , non codices modo plurimi , sed
aliquae editiones etiam Veterum scriptorum rariores ex Car-honaria in alias bibliothecas Neapolitanas concesserunt 7 Equidem non alio pacto Virgilii editio Mediolanensis anni 14 6 ab Aninnio garoto Parmensi curata , cum notulis et emendationibus a Parrhasii manu ; et Romana anni 1490 , Epistolarum Ciceronis ad Brutum , Q. Fratrem , Octavium , et Atticum cum vita Attici scripta a Nepote et Mediolanensis Historiarum Livii consecta anno 1505 ab Alexandro Minutiano , utraque notulis manuscriptis ab eodem Parrhasio exornata , in bibliotheca clarissimi viri Iosephi Vallellae cum
nonnullis eodici hus Parrhasianis Se curiosis aspiciendas pra
hebant lj. Quibus direptionibus aliquis quo tandem modus imponeretur , Rex Ferdinandos, apposito edicto sub die 29 Augusti anni l792 , superstitibus Carbonariae eopiis Bibliothecas Regiae titulum eoncessit η , et annu denique i 799,
ut dictum est , Bor uicis suis adgregandas iussit. S. III. Verum quamvis plane ex relatis liqueat testimoniis eam adeo expilatam atque dilapidatam , nihilo tamen socius ire nemo nihi potest inlicias , quamplurimos quidem , et non
visis notae codices manuscriptos , cum Graecos , tum Latinos, ex Carbonaria in Borboni eam confluxisse. Equidem quum sedulo omnium utriusque linguae manuscriptorum eiusdem hiahliothecae catalogos versassem ; graecorum nempe a Salvat
re Cyrillo, viro quippe de graecis literis henemerito , accurato et docte elucubratum : Iatinorum autem Patrui mei cu-xa studioquct descriptum i peramplam in utrumque offendi eodicum collectionem ad Carbonariam speetantium ; et inter 1ὶ V. Fabri. BiH. Lat. Τ. I. pag. 123. 249. 195. - Αuetor. Elogii cI. Ioseph. Vtillettas , in opero cui titulus : Giornali d'Da- . T. XX lv. I2ὶ . Giustin. Mem. Stor. ee. della Reaι BiM. Borb. pag. 57.
18쪽
eoa , Gramorum nonnullos , Parrhasii nomen P aescripturuserentes t et Latinorum sex supra centum , Parrhas nos omnes , et plerumque bonae notae. Inter Graecos insupee o
eurrunt nonnulli vel toti a Parrhasio descripti , ut bonae Motae codex ebartaceus Saecuti XV. iuel inautis , qui habet Hepheritonia Enchiridion de metris , a Monifauconio quoque inter praestantes habitus si vel ab eo notulis , indicibus et emendationibus exornati , additis interdum rerum argumentis ad oram paginarum. Tales profecto sunt : I. Codex chartaeeus , in 8.' Saeculi XIV. desinentis , vel XV. ineuntis , habens integram Manuelis Moscho uli Schedographiam cum non paucis Vocibus latinis gramiου respondentibus , ac indicis gerentibus vicem , a Parrhasii manu 2). II. Codex ehartaceus in solio fleviviai Tragoeuias exhibens, qui multa habes ad oras paginarum excerpta ex textu latine reddita a Pamrhasio, et adnotata 3 . III. Codex etiam chartaceus et in fol. Saeculo XV. ad finem vertente eleganter descriptus , quo inest Amsaniae descriptio Graeciae, cum notis MM. Jani Parrhasii 4). o. Codices chartacei quatuor , quorum primus in 8.', Saeculi XVI. ineuntis , habet Herodoti motorim s5 alter Mee. XV. Eustathii Commentarium in Diovstam Perlegetem sis): tertius in solio parvo, Saeculo XV. descriptus in charta pulcherrima , non ineleganti et perluculento charactere , Poly aeni stragemcorum Istros VIII. complectitur 7 quartus tandem etiam in folio , sed Saeculi XV. ineuntis, quo a uul
eliani De Historia animalium libri XVII. 8) : qui porro
eodices notulas habent et emendationes ad margines ab ipso Iano elucubratas. 13 v. crrili. Caul. NM. Graeci T. II. pag. 39. Cod. XCVII. Monisatio Bibl. Bibliothec. T. l. pag. 232. , ν at V. Cyrili. Op. T. eit. pag. 60. cod. CXV. - Monuaue.
19쪽
i, Quid autem dicam de latinis , luter quos satae pri licuis omnium habendus est codex membranaceus Meeuli VII. vel VIII. qui grammaticos hv t iustitutiones Flavii SosipatrLCharisii si ex ,quo doum es Pierius Cyminius, Iani civis et auditor , uas Q ium primus iu studiosorum utilitatem au-
- i532 protulit in lucem 2 uuid de ceteris laudum ,
quorum plerique ab saepe saepius momorain Mouti iustonio describuntur , et etiam nunc in Bor nica seruauiu. PQuod vero Cuput est , eorum nonnulli , triginta et eo an Plius Lumero, a Iani nostri manu et ad margines , vel interlineares bubent emendatioues et scholia plerumque iudices , interduini urgumenta 4ὶ. Adsunt quoque et alii ita ter eosdem toti a Iani manu deseripti. Mitto autem lucubrationuiusuarum , post tot etiam pasSus VaStationes , copiosam adbuc supellectilem , quue quindecim codicibus coalescit; quos omnes Patruus idem noster tu altera huiuSue Commentarii pax te.desci ibit b). Istis profecto quaedam insuut , quae doctorum homiuum haud incassum etiam nunc. animos detinerent et veteri potissimum Geographiae lucem Supersunderent spleu didiorem 6J. Quamobrem magnopere dolendum est fatum ceterarum , quae Vel omnino interciderunt , vel apud e teros delitescunt ; vel, quod fortasso probabilius , in studiosorum manibus versantur , duetoris nomine posthabito , et
proprio ab imposioribus adposito s7 . S. 1 V. Constitutae atque iam biennio in publicum usum patefactae Begiae hibliothecae , apposito edicto sub die 2G
l Tales sunt profecto eodices qui sequentibus numoris distinguuntur, scilicet: MI. IX. XII. XV. XVII. XVIII. XXXVII. LXVII. LXXIII. XC. XLIX. CIX. CXXXVI. CCXXXVII. CCXXXIX. CCLXXXIII. aliosque.
6ὶ V. P. I. pag. 97. P. II. ubi supra. . . - τὶ V. Barr. De Situ et antiq. Cinabr. Lib. II. cap. VII. Fabrie. Bibl. Lot. Τ. 1. . Lib. I. Cap. VIII. pag. 177 edit.
20쪽
Aprilis anni i806 i) , Clurissimus Joannes Andrestus , vir
profecto de universa liueratura valde meritus , praeficiebatur. Qui sibi quum demandatam provinciam Susciperet , inprimis partium suarum , ut isSe latetur 2 arbitratus ostruian eriptos codices graecos et latinos quamprimum seri straro quae tu eis delitescebunt adhuc inedita , vel etiam prorsus iuncomperta , notare , ut per idoneos literatos viros Imrarentur ad editioncm tum illorum denique , cum istorum Catulogos parandos curare. Quippe noverat, et probis quidem , 1ir eruditus, haud inanem gloriam sibi, et fidei suae commiSsae bibliothecae Superventuram , si illud et ipse utcumque moveret opus , quod tantam laudem atque existiamationem Ioanni Ιri arto Hispano Civi suo , et Christian I priderico Matutaeio apud eruditos omnes conciliaverat. Illo enim manuscriptorum Graecorum Bihliothecae Matri tensis c ialogo in vulgus edito cum duobus Procli hymnis , nonnulli quo aliis antea ineditis iste, absoluto atque in lucis uin-rum emisSO manuscriptorum etiam graecorum catalogo bibli thecae Moscuensis , aliisque penitus anecdotis in eo productis ; tantam sibi uterque et bibliothecis abs se descriptis comparaverant existimationem , ut eruditionis ergo eae in ore Annium ferrentur , et faustissimis acclamationibus quoque ab eruditis salutarentur. Quae sane omnia Andresium , iam olim huiuscemodi gloriam exoptantem 3) , vehementius ab Iiciebant , et ad navandam operam excitabant. Quamobrem, rebus ad voluntatem eius,fluentibus , alacriter , ut ipse inquit , operi manum admovit , et codices per Mutandos Suscepit q). In quod negotium quum incumberet , Protinus,
et nullo fero labore non modo plurimos vidit graecos et 1 tinos codicus , quos Aulus ParrhaSius noster Per plures regionus quaesiverat, et magno profecto impendio sibi coemendos curaverat sed eos quoque , qui lucubrationum ipsius Parrhasii reliquias , et praelectiones plures in varios auet si in V. Giustin. Memor. ec. della R. Bibl. Borb. pag. 133. 2J V. Anecd. Graec. et Lat. Prodr. pag. XII. 3ὶ Mantuae vitam quum degeret Andrestus , catalogum bibliothecae M S. praeclarao familiae Capilupi anno 1797 o praelo dimisit. V. Scotti, Etta. desι' Abute Gi anni Andres. Giuslin.