장음표시 사용
11쪽
Juum quae in nova hacce Origenis contra Celsuna
librorum editione accuratius pertractari debeant, longe plura sint, SiVe copiam eorum respicias, Sive graVitatem quam quae Tomi hujus cancelli capessere possint, suo Singula tempore pro viribus sed ut pertra laturi, sola nunc Ruae verba praefigere sussiciat, in
Praelatione Tomo I. Origen. Operum obviam facta. Habet autem haecce: Aureorum Τ horumce librorum prima editio latine tantum in lucem prodiit Romae anno 14Si. Sixto IV. summo Pontifici dicata ab interprete Christophoro Persona Romano, sanctae Balbinae priore, uti patet ex his, quae ad calcem editionis eguntiir, Verbis: Origenis contra Celsum nis quem Christophorus Persona Romanus, prior sanctae Balbinae priore de urbe latine graeceque peritissimus, cum fido graeco traduxit et emendavit. Magister vero Georgius Herolt de Bamberga Romae impressit, anno incarnationis Domini millesimo quadringentesimo octogesimo primo, regnante Sixto IV. Pontis e Maximo. Cis. Agon Opp. ed. Ruaei m d. Praefat.
12쪽
v1 PRO LEGOMENA anno ejus decimo. In fronte autem eximia ex Stat
Theodori agini, - is est vulgo dictus Theodorus Gaga , Constantinopolitani ad Personam epistola, quae cum propter maXimam hujus editionis raritatenatamquam pro inedita haberi queat non injucunda forte lector erit, si hic reprae Sentetur: Τheodorus aginus Constantinopolitanus Christophoro Personae
S. P. D. Cum diebus hisce superioribus animo, ut oleo saepe latinos viros Versarem, qui graece scire aliquid viderentur, et graeco insuper auctores, qui in latinum verti non mediocri cum laude possent, ipse in primis oblatu es, quem nun novi ab ineunte adolescentia sic graecas literas imbibisse, et, quod plurimum juvit, in Graecia ipsa, et graeci e prae e-ptoribus, ut, ni Si te civem Romanum scirena, et propinquos tuo primario urbi viro Sat nossem, dicturus lacile sina, e Graecia te rit Indum; iam et ipsa tua graeca pronuntiati graecum te praefert. Quorsum haec Vidi Chrysostomi Sermone non pauco S, quos e graecis latinos fecisti, et ivani meletas nonnullas, Velut majoribus rebus sutura praeludia. Vidi paulo post apud te Athanasium tuum, cujus traductio
ita me oblectavit, ut in spem bonam eo e tempore venerim, poSSe te et Origenem adversus Celsum traducere quem librum, quia elegantissimus est, et in fidei Christianae de sensionem coli scriptuS, Nicolaus Pontifex, etsi de se orat OV Ortini pertina, O graecorum praecipite cupientissimus, me hortatu Constantinopolin misit, qui ad se coemtuin deserret de-
13쪽
latumque mox mihi dedit, dixitque velle se ei quidvis praemii polliceri, qui latinum hunc faceret. Et
Sane ipSe id pus aggressus essem ac lubens, nisi me tunc alia gravis traductio praeoccupasset. Restat igitur liber ille in Pontificis bibliotheca intactus, et, ut
arbitror, tibi seriatus, ut ea cum dignitate, quam graece Onat, vel Saltem pro Xima latinum facias, et Spero ore pro tua utriusque linguae singulari peritia, ut non minus laudis in hoc convertendo promereariS, quam auctor ipse in edendo promeritus sit. At dices non es Se illa nunc eXposita praemia, quae Nicolaum Pontilicem narras proposuisse, nec tale mine Princi-Pes, qui Hii Vestigia consectentur. Cur ergo tantum
laboris insumam Nec ipse quidem infitias eo. Quidni qui experientia doctus id ausim confirmare, nec
Principes tales nunc esse, quale antehae XStitere, ne ea laborum virtutumque praemia. Sed qui adeo
sive illiberalis, sive ingratissimus Princeps, qui, ubi librum hunc illi traductum dono detuleris, non te muneribus Principe dignis, et magnis honoribus prosequatur Aggredere ergo id opus, et pro riu ut
dignitate absolvas, continenter incumbe. Age Romanum Virum, et animo ingenti dissicultates omnes per- Vade. Si quidem hoc, fateor, interpretatu dissicile. Sed eo plus laudis consequeris, quo rem non facilem aggressus videbere. salol His itaque incitamentis adductus est Christophο-ru Persona, ut libros HI adversus Celsum latinos saceret, et Si Xt IV. unimo Pontifici dedicaret epi- Stola, quae utique, ni esset longior, locum hic ut haberet mereretiir. Hoc habet initium: Sixto IV. Ontifici Maxinio Christophorus Persona, prior Sanciae
14쪽
Balbinae. Animadverti sappo, eatissime Pater, riScos illos, et praestanti ingenio viros, istin At vero seu quod optatis ejus non respondisset Sixti IV. muniscentia, set alia quaminque de causa, alae et Callide e supra dicta editione sua sustulit hanc epistolam eique ali eram substituit Ioannis Mocenici Venetiarum rincipis nomine inscriptam, quae sic incipit: Joanni Mo enico illustrissimo Venetorum Principi,
universoque Senatui inclyto consultissimoque Christophortis Persona Romanus. Etsi plerique Omne Praeclara facinora aggredi idcirco videmur, te. Ut ad ipsam interpretationem revertar non male existimatio iii suae ad aliquantum temporis consuluiSSU videtur Persona, cum graeca rigenis typis committere pro illorum temporum more neglexit. Postquam
enim publio juris acta sunt, incredibile dictu St. quantam eruditi in hoc interprete, quem tanti faciebat Theodorus Gaginus, linguae graecae ignorationem, quam Xiguam in investigandis sent sentiis diligentiam,
quam obtusum acumen, quam levem et sublestam fidem deprehenderint. Verui tamen qualiscunque erat haec interpretatio eam avide arripuit Merlinus, et editioni suae operum Origenis ann. 1512. integram inserendam esse duxit. Tandem anno 160b Augustae
Vindelicorum o bibliothecis lectoris Palatini, Boica et Augustana libri diΙ. contra Celsum graece a latine prodierunt interprete igismundo Geleni cum notis Davidis Ioes chelii. Eosdem denuo graece adjututa ejusdem Gelenii interpretatione latina Canta-
15쪽
PRO LEGOMEN IXbrigiae anno 1658. in lucem edidit Gulielmus Spen Perus collegii sanctissimae rinitatis Cantabrigiensis socius, qui etiam ad calcem peris adjecit annotationes doctissimas. Haec editio typis recusa est Cantabrigiae anno 1677. Optandum Vero foret, ut quantuin curae fuit Spencero doctissimis notis illustrare loca Propemodum innumera, ita vel ad historiam, vel ad peculiaria Origenis dogmata, vel ad priorum saeculorum disciplinam aut ad veterem philosophiam pertinent, tantum diligentiae adhibuisset, cum ad rationis graecae emendationem, tum ad corrigendas frequentes interpretis eleni hallucinationes Graeca, prout Davidis Hoeschelii editio ferebat, integra Secutus St, Si modo pauca X cipiantur loca, ubi Variante quasdam
lectiones, quas ad Oram ejeceratio es Chelius, in Seriem graecam utpote meliore inveXit. Innumera alia, quae medica manu egebant, reliquit intacta, ne minima quidem proposita conjectura, qua Saltem adcommodiorem Sensum revocarentur Monet in praelatione nihil eorum, quae aliis consueVerunt esse ad-jumento licet maXimae sibi curae suisset de iis acquirendis, Se potuisse comparare. Erant, inquit,
Hoes chelio duo Mss. Odices, quos e bibliothecis Electoris Palatini Boica et AuguStana, deprom Serat. Ego his solis impressis usus sum. Sed quid obstabat, quo minus Xoniensem bibliothecam vel ipse, vel per amicos adiret Ibi certe tres alios Codd. Vss.
broruin editione in summa omniuin alumentorum et Codd. egestate. Ut ut sit, tantam ipse Ss Codd. penuriam Xpertus non sum, quippe citi non Olum variae lectiones ex Octo Mss. depromtae magno sue-
16쪽
X PRO LEGO MENArunt adjumento, sed et notae a conjecturae tum eru diti Francisci ui et esuitae, quas pene Se manuscriptas habet R. . Ludovicus de Tot nemine, tum aliae numero longe plures, quas erudito orbi Proposuit Elias Boherellus ad calcem eximiae suae Galli- eae interpretationis libroruin contra Celsum anno 1700 Anistulo dam in lucem editae. Archetypo graeco tot talibusque auxiliis ad meliorem statum revocato, diu deliberatum est, an Sigismundi elenii interpretatio latina servaretur, an
Procuderetur nova. SerVaudam esse elenianam Suadebant laudes, quibus laboriosus ille interpres a docti SSimis Viris XOrnatur. Ita septem, inquit Caelius Secundus Curio praelat ad Appianum leXandriniun, eosque nobilissimos scriptores nobis de Graeci converSos reliquit, atque ita conversos, ut qui majore cum laude in hac arena versatus Sit, aut nullium, aut paucissimo Si reperturus V Magnum istud prosectoen Omium, sed quo indignum illui non judicat Henricus Valesius prae sat ad Ammianum Marcellinum, ubi de Mariangulo Accursio, et Sigis naundo Geleniosi loquitur: Erat in utroque horum virorum magina doctrina, ut Scripta utriusque testantur. Sed in Guleiii major quaedam ingenii vis, et judicium acrius fuit. Quod cum muli praeclari labores illius viri testantur, tum maXime linterpretationes latinae Dionysii Halicarnassensis, Appiani Philonis item a Josephi,
Origenis et aliorum. Ex quibu apparet, euin Acellenti iii genio et singulari doctrina praeditum sitisse. Ad rem propius accedit illustrissimus uetius libro de clatis interpletibus pag. 22o. In ii quoque, inquit Ilumeratur igi Sinundus Guleuius I Ohenius, quo
17쪽
vi quisquam pluribus aia artem monumentis ditavit. Disertus in primis habitus est et elegans audax constringendis hiribus in mim periodis, vel di mi-gendis, Sensus sibi non semper intellectos ad libitum recoquit. ' Speraveram igitur tanti viri nomine sie-tIIS, nonnullis, quorum sensum minus belle assecutus est, immutatis et emendatis locis, ejus interpretationem retineri posse. Sed ubi ad horumce locorum emendationem ventum est, et compertum, ViX Ullam eSSe paginam, ubi semel et saepius a vero Origenis Sensu non recedat, statim intellexi novam facilius interpretationem parari posse, quam Veterem emendari. Huc adde, quod alior in interpretationem corrigere, ut molestum per se ac difficile, ita etiam odiosum videbatur. Sua enim cuique laus, suus honor debetur a nobis, quorum laborem illi suo levare et minuere conati sunt. Proinde Opus uniuscujusque interpretis laudandum potius est a nobis, quam interpolandum, praesertim si frequentiores suturae sint interpolationes. Haec melium animo reputabam, eum, ecce Veteri mecum amicitia cori eius dominus Vincentius Thuillior, quicum mea sermonis graeci emendationes
immuniemeram, OVam, quam tum Virium Suarunt
oxperiendarum, tum mihi gratificandi cauς susceperat, interpretationem latinam repente obiti lit. Conti iiii avide legi, mature Singula ad Graecorum dem expendi eumque tria potissimum in interpretationurequirantur, ut fidelis sit, ut eleganS, neu er Spicua, non sine magna animi mei voluptate deprehendi nullam ex his dotibus in jus scriptione desiderari. Non verbis serviliter adhaeret, sed sensum deliter Xprimit, atque ita reddit, ut quamvis interdum alio Ordine, nun-
18쪽
xii PRO LEGOMNE Aquam taInen, aut Saltem perraro plura aut pauciora
quam rigenes dicat. Ubi longior est in Graeco periodus pam in plures secat, nisi aliunde id seri prohibeat orationis con noxiis quod saepe accidit. Oecundum enim Origenis ingenium sententias passim On- gerit ut verbis in speciem redundantibus maxima rerum ubertas contineatur. Qito sane insuperabilem
interpreti Thullterio praebuisset difficultatem, si non
omnia vicisset praeclara illa, qua praeditus est, ingenii sagacitas, summa utriusque linguae graecae ac latinae peritia, et illud, quo ardebat, veteri amico laboris minuendi desiderium. Interpretationem sequuntur Otae, quarum aliae variantes exhibent Codd. ss. lectiones, aliae Veterem philosophiam dogmata interdum, a priscam e clesiae disciplinam elucidant. Harum paIs major debetur Gulielmo Spencero . Denique totius operis Donti praesXa est admoniti O, qua docetur, quo tempore ViXerit, quae scripserit, cui etiam philosophorum sectae
se adjunxerit Celsus, qui cum Origeni res est quo tempore adversu illum scripti sint Octo Origenis libri quantis laudibus eximia illa Christianae religionis pologia et a Veteribus, et a recentioribus X Or
Atque haec quidem uaeus. Tu autem, lector benevole, vale favequel
Dedimus uigigii prope olden bergam die XIX. mens Julii a MDCCCXLV. Eduaridus omniat ZScla.
19쪽
1. suo tempore floruerit, quae scripserit, cui etiani philosophorum sectae se adjunxerit Celsus, qui cum Origeni res est, docet Spen cerus his verbis : Plures ejusdem nominis Traiano et Adriano imperatoribus, vixisse neminem latet, historiae vel mediocriter studiosum Celsi Juras periti, quemque inter alios imperator assessorem habuit, Spartianus meminit in Adriano. MDCum judicaret, inquit, in Concilio habuit non amicos suos, aut comites solum sed iurisconsultos, et Praecipue ullum Celsum.
Alium Celsum consularem virum, tun temporis vixissi nobis retulit praedictus auctor. Di, In adoptioni sponsionem venit Palma et Celso, inimicis semper suis. deni
ibidem. Et alibi: his Quare Palma Terracinae, Celsus Baiis, Nigrinus Faventiae, Lusius in itinere, senatu iubente, invito Adriano, ut ipse in vita sua dicit, occisi sunt.εια Tertii quartique memoriam ab Origene accepimus, qui in primo contra Celsum num . . nobis aliqualem utriusque notitiam suppeditavit Λύο δε παρειληφαμεν Λέλσους γεγονέναι 'Eπικουοείους IOV i ri ρὐrε ο κ a M-ρωνα To Dro di ci Adt ιανον, και καIω ru)ω. Huic Lucianum Epicureae sectae, si quis alius , addictissimum, ORIGE Ni OPERA. Tora. XVIII. l
20쪽
2 ADMONITIO. Alexandruna suum, Ive selidornantem dicasse, o lenim ejus hortatu scripsit , illustrissimus Barcinius opinatur. Qua de re nemo dubitabit, qui libellum istum aut caute perlegetit, oculisVe inspeXerit non conturbatis cum Deo AlexaDdri bono lichitae notissimi impostoris vitam, scelera deliramenta, et Praestigias Lucianus breviter complexus sit. Quo quidem sermone Celsum maxime dele clatum credo cum Omnes Epicurei istiusmodi nebulonum fraudes et imposturas risu sibilisque depellere soleant i idissipare. Objicies sorsan, qui fieri liae possunt Cotia Celsus Marcellinae meminerit lib. b. num. 2.), quae
Gnosticorum sectatrix, acta TaVissina a Persecutionis occasionem sub Aniceto, id est, ni fallor, paulo ante tempora Antonini philosophi, ad Romaro se contulit, et multos orthodoxos exterminavit, teste Irenae lib. 1. cap. 24.,
item Epiphanio haeres. 27. At Lucianus Traiano impe eante floruit: θε ἔαι di γενέσθαι ἔπι οὐ &ωαρος
Παῖα νου. καὶ ἐπεκει Vce. Suntque hac in sententia plurimi auctores minime contemnendi. Bespondet clarissimos ossius lib. 2. cap. 15 demist Graec uis Mihi se eus videtur; neque id levi de causa quippe meminit Lucianus Marci Caesaris, ac belli Marcomannici ab eo gesti. Loeus est in Alexandro, seu Pseudomante. ει α ια Πω- πεται χοησμον του ἐν Γεοι GVία πολέμου ἀκμάζον roς, υτε μεις ἄρκος ὁ τοῖς ναρκομάνυες καὶ Κουίδοις
συνεπλέκε ro. MVides, ut non tantum belli meminerit eum Marcomannis et Quadis gesti sed Marcum vocet νεόν, hoc est, Divum : quod arguit naturae cessisse, ac iam locatum fuisse coelo. Quare extra conti oversiam poni debet, Lucianum tum Marci Antonini philosophi aetate vixisse, cuIn reserat sermones, quos liabuit ipse cum Alexandro Pseudomante, tum sub Conimodo Antonini philosophi filio, quandoquidem Marcum appellat Divum. μα De Celsi aetate deiti statuendum iudico illustrissimus etiam Baronius, eum hune ipsum Luciani locum de bello ei im