장음표시 사용
21쪽
ADMOMTIO. Marcomannis et Q aadis gesto citasset anno Christi Tl. infert his Quod autem ad Lucianum pertinet, qui laec scripsit, licet omnes affirmant clamisse temporiim Traiani imperatoris tamen ex iisdem scriptis liquid constat,
eum ad haec usque tempora pervenisse, ac etiam aderii supergressum esse. α Recte quidem BaroDI; at milius
placet, quod habes ad annum 145. nis Porro horum id est, Ophitarum originem adeo antiquam fuisse, ut Valentino haud posteriores fuerint, ex eo cognosci facile potest, quod Celsus, qui vixit temporibus Adriani, ut idem
Origenes testatur, haud dubium et Antonini, eo mi dogmata callens, contumeliae causa, quasi liristianis omnibus essent contraria, eadem Catholicis Obiicere solitus erat. εια tenim minime credibile est aut Celsum, aut Lucianum temporibus Adriani floruisse quoniam hic belli cum Marcomannis suscepticineminit, et praedictum librum Celso dicavit. Inter quae tempora, videlicet Adriani imperium, et bellum Marcomannicum, annorum circiter quinquaginta spatium interiectum puto Caute igitur Origenes apposuit: καὶ καTωTλω. Dices vero Uude Constat tibi cum hoc Celso familiaritatem istam contra tam esse pRespondeo Primo, mecum consentiunt clarissimi viri, Caesar Baronius in Annal. Eccl. ad annuin liristi l 32. et Gerardus ossius libro de sectis Philosophorum. Se Cundo, patet ex Origene et Luciano, quendam sic appellatum contra Magiam scripsisse. Tertio, apud utrumque Epicureus audit. Quarto, tempore conveniunt. Atqu'hactenus de aetate. is Scripta quod attinet, cum ex aequo impietatena et erudition 1m redolere videantur, si vitupera laudeque digna judicarem, quis, modo Lucianum illi amicissinium excipias, aegre seret Atque huius rei testimonium prae manibus habemus ἀληθη λόγον librum in duos omos
22쪽
seu proprias vires experiri aut rigenem strenue refutantem tuis laudibus cohonestare velis. Praeter iunc, quem
iam commemoravi, Celsi librum, cui titulus est ληγος λόγος, allii eruditissimum contra decantatas Magorum artes conscripsit de quo audi Lucianum in Pseudomante: Est δε κει αλλα πολλὰ Προς Totiro πιι εν Ohμενα, νοὐκ ἀναγκαῖον μεμνοσίγαι πάντων, ώς με ἀπει9όκα- λορ ἐναι δοκοιημεν, κω μάλιστώ σου ἐν iς ciria dia γων συνθρα l/ας, καλλίs Tot I ἴμα και τελιμωr Τοις συγγραμμασι και δυναμμοις Gωψρονίζειν ους ἐντυγχάνονrας, ἱκανὰ παραγεμένου καὶ πολλῶ τούτων πλείονα. Dis Alia praeter ea multa ad id illi sunt excogitata,
quoruni omnium ictui inisse non Decesse est, ne ineptus
videar maxime cum in iis, quos de Magorii in artibus conscripsisti, Conamentariis tum uicti errimis, tram utilissimis, quique modestos reddere queant lectores, abunde multa retuleris, et his auito copiosiora. Huic concinit Origenes noster, qui lib. 1. contra Celsum raum. 6S. suis plurimurn conssus coniecturis librum quendam contra Magiam scriptum ei adiudicare Don veretur: si ςώ διὰ τούτων οἱον, παραδεχε rat μαγείαν ἐναι οὐκ οἶδα, εἰ O DIO ων τω γράψ/ανr κατα μαγείας βιβλία πλείονα. Libro . num 36. dubitat, an is quoque duOrum librorum auctor fuerit, quos in Christianos conscriptos dicit: U ὁ κρίνειν μῆλλον mi r ωνος δυνάμενος ὁ 'Επικούρειος ἔλσος, εἴγε Ουτός sit και ὀ κατὰ πρι si ιανῶν ἄλλα δύω βιβλία συντάξας, τάχα μιν τι -
λονεικῶν, ους μη ἐφρόνει ἐνθε Ους ἔνθλυς νόμασεν. Praeter iam dictos pollicitus est alium de bene vivendi
praeceptis dare quem an ipse consecerit, an confectus perierit, plane nescio. Ad hujus operis sitiem habes attestantem Origenem lib. S. Duria. 76. Iοθι μέντοι Παγγελλόμενον τον Κέλσον ἀλλο συνταγμα μετὰ Οὐro ποι σειν, ἔν- διδάξειν ἐπηγγείλατο πη βιωτέον ους βουλομένους αὐrω καὶ δυναμένους πείθεσθαι. s
23쪽
ADMONITIO. 3,Cii vero sectae adhaesit, certius et plenius ex Origene et Luciano intelligimus 'litoriana ille passIm e obiicit Epicui dogniata et eriores, lib. I. Dum S. 10 21., lib. II. Duna. 60. lib. II. num. 34. S. 79. lib. V. maria. 54. 75. lib. V. Dum . . . ucianus vero Pseudomnntem ideo se scripsisse profitetur, ut suam erga Celsum gratitudinem testatam relinqueret, et Epicurum illi carissimuni
vindicaret: ταῖrα, ὁ φιλότης, λίγα ἐκ πολλῶν δείγμα-ro ἔνεκα γρά ψαι ἐβίωσα, καὶ σοὶ μὲν χαριζομενος, ἀνδ9ὶ rαίρω καὶ φίλω, καὶ ἐγὼ πάντων μαλιστα θαυμήσας ἔχω ἐπί τε σο νία, καὶ ω προς ἀλῆθειανερωτι, καὶ τρόπου πραόrqrt, καὶ ἐπιεικεία, καὶ γαλην9 βίου, καὶ δεξιότητι προς ους συνόνrας το πλέον δὲ, οπερ καὶ G0ὶ διον, Ἐπικουρω τιμωρῶν, ανδρὶ λαληδῶς ε νω, δε θεGΠεσίo Thν υσι a/. Etenim Alexander Epicuro, et ejus sectatoribus adeo infensus erat, ut scisCI- tanti cuipiam, quid Epicurus apud inferos ageret, OλU-βδίνας ς ιη, χων ωας εν βορβόDo λ Inrcit. Eius libros in sor combussit monuit etiam Ponticos, Christianos et Epicureos λίθοις λαύνειν, et Amastriano nunquam oraculum reddidit, quod plurimi picurei in istac civitate habitabant. μι γαρ αλλω, inquit ibidem Lucianus, δικαιόzερον Ino Ιεπολεμε γόης ανθρωπος, κGὶ τερατεία φίλος, ἀλω λεία γε χθ Groς Ἐπεκούρω, Πν
πάντα αὐr ἐν γέλωτι καὶ παιδι et θεμενος. Denique Celsum nostrum vocat Epicuretini Eusebius Hist. Eccles. lib. VI cap. 36. Haec omnia ea de causa citavi, ut Hor-nium, qui posthabita historiarum fide, Celsum inter Stoicos recensuit, e profundissimo, quo tenetur, somno ex Citaiena Nam ita ille lib. V. cap. 4. His L Philos Pisis Orige-
24쪽
D ADMONITIO. ne Vero, ilia Contia faciunt illud caput Celsum Stoicii ria .cripsit, Ouines sectas accurate litiatus, doctissimus Plii losophus fuit. seu i
uaria quani vero Origenes Celsiani auctore in αλη, γοῆς
λυγου interdum illum ipsum esse facile existimat, qui Plurima contra Magiam scripta edidit, qui duos item alios
Contra christianam religionem libros ,, a Ver a serri DNEWvdi Versos composuit, ac Epicureae sectae addictissimus fuit, interdum tamen veretur asserere unum eundemque omnino esse, quod nempe auctor ληθους λόγου nonnunquRm Platonem sequi et Magiam admittere videatur. Vide lib. . contra Celsum Dum. S., et lib. V. num. 6.Vem1mtamen lib. I. Dum S. existimat, Celsum non ignarum Se non posse Epicureum confiteri, quin fidem iis detraheret, quae dicturus erat, ideo quae Epicuri sunt dogmata, obtegere, et Platonem interdum sequi se simulare, ut calumniae, quas Christianis instruit, plo usibiliores videantur. Ut ut est Celsus, quem confutat Origenes, suum ἀληθη λόγοι scribere non potuit ante Marci Aurelii imperium, quandoquidem teste rigene lib. V. Dum 62.
non solum in eo opere meminerat Marcionitarum, qui tantum circa annum Christi 142. orti sunt, sed et arcellianorum, qui nomen trahebant a Marcellina quadam ex Carpocratianorum secta muliere, quae teste Irenaeo lib. I. cap. 24. Romam venit sub Anicet post annum
Christi 157. Verisimile autem admodum est, illum hoc opus composuisse ardente Marci Aurelii adversus Chri- Silanos Persecutione, si quidem teste rigene lib. Ill.
nuria. 69. Christianos asserit ubique latere, ut mortis, ad quam quaerebantur, periculum evaderent. Is est procul
25쪽
οὐ γὰο δ τοῖς με αὐτοῖς συνχε ῖσιν ἀντέλεγον. Augustinus lib. de Haeresibus Tom. VIII pag. 3. Om-
Dieruora Celsiora quendana qui opiniones omnium philosophorum usque ad sua tempora, sex non arvis volumInibus absolverat. t ullo argumento adstrui potest illum ipsum esse, quem noster consula Origenes.
2. Ad octo Origenis libros contra Celsum quod adtinet, liquet ex lib. III. num. 14. illos sc iptos esse eo
tempore, quo ecclesia a multis annis profunda Pace frumbatur, licet tunc maxima in imperio rem esset Pertur
Opti rite Otitisse contingere arbitratur, ut tam insigne, a. boriosum, multarumque lucubrationum opus oeptum
Gordia D tenipore ad Philippi in perium productum suerit. Verum cum Gordiani imperium praecesserit Mariumini persecutio, quae maximas praesertim in Oriente strages edidit, qui potuisset Origenes sub Gordiano scribere ecclesiam an a multis annis tranquilla pace frui 'melius ergo librorum contra Celsum scriptio ad imperii Alexandri sinem referretur, Di obstaret Eusebii auctoritas, qui Hist. Ecel. lib. VI cap. 36. sub Gordiani successore Philippo illos scriptos esse diserte tradit Ἐν et οὐ ror καὶ cirri; ὀ ro ἐπιγεγDres μένον κα γ' ἡμῶν Knoot ro Ἐπικουρείου i. Θ λόγον, κτῶ ον ἀο/θμον συγγράμμα α ni Miserrει. Revera anno Christi 249. qui ruit ultimus imp . Philippi, iam a duodecim annis persecutio Maximini
26쪽
9 DI IOΝlΤΙΟ.cessaverat, et Dioxima illa imperii perturbatione, quam commemorat Origenes, ridetur designari Decii rebellio, quam teste Zosimo libro primo, praecesserat altera Jota-piani in Syria, et altera Iarini in Pannonia. 3. Eusebius libro adversus Hieroclem, qui alterum composuerat hoc titulo inscriptum: φιλαλήθης λόγος, ubi ex Philostrati historia Apollonium Tyaneum Jesu Christo
Comparaverat, asserit eiusmodi opus iam per anticipationem confutatuni esse ab Origene octo libris contra Cel
παραθεσιν ἐπισκε i=ώμεθα. Tanti item fecerunt opus contra Celsum Basilius et Giegorius a ZianZetius, ut fragmentis inde adductis totam fere confecerint Plii localiam. Hieronymus epist. 3. alias 4. MD Scripserunt, inquit, contra nos Celsus atque Porphyrius prior Origenes alter Methodius, Eusebius, et Apollinaris fortissime responderunt. ii omni Origenes octo scripsit libros Methodius usque ad decem millia Procedit versuum Eusebius et Apollinaris viginti quinque et triginta volumina condiderunt Lege eos, et invenies nos comparatione oriam imperitissimos, et post tanti temporis otium vix quasi per somnium, quod pueri didicimus, recordari. Recentio
rum de libris contra Celsunt iudiciunt Proferre nimis longum fuerit. Observare sufficiat Clariss Hueti uti lib. III.
Origenianorum Section: Secunda murti asserere, mon
27쪽
ubertaterra, tanta argumentorum UDd Cra ex Prorriere; tentemidii Dupini ex oninibus Cliristianae religionis Apo i iis, quae prioribus ecclesiae saeculis editae sunt, nullam videri, quae mi Origenianae omnium absolutissimae coni parari queat. Denique ad hujus peris commendationem non ab re erit hic exscribere, quae Geor
eius Bollus in defensione fidei Nicaenae pag. 16S. di
et t. his Si omnia Origenis Cii Pta, eaque Pura et incor-rtipta, hodie exstarent haud Omnia tam e verae ac genuinae ejus sententiae eclarandae Pariter inservirent. Scilicet variorum auctoris ΠολυγPα του Perum diversa foret ratio. an alia ad amicos secreto scripsit, quae lucem nunquam Visura sperarit in quibus libere ac penesceptice disseruit, ac Plerumque non Am suam certani ac definitarii sententiam, quaru et aliorum ratiocinationes, vel suos quosdam scruPulos, ac dubitatiunculas, ad la
riorem veritatis elucidationem Proposuit. Alia ipse in Dublicunt emisit, sive contra insideles, Sive adversus hae reticos, seu denique ad instruendam plebeii Cliristianam in quibus via trita ac ut in Cedens, receptam in ecclesia Catholica doctrinam studiosi iis tradidit. Deinde alia properanter dictitavit, alia diligentiori cura elucubravit. Denique alia, ut Huetii verbis utar, senex Adanaantius, ingenio per aetatum magis subacto, elimarit alia esse rente sese in iuventutis aestu Oecunditate pro sudit. De quibus praeclai dixit Hieron mus in prologo ad Com mcntarios in Lucam, ii genem in 'iibusdani tractatibus is quasi iteruiti talis ludere alia esse virilia eius et se nectutis seria. egari autem non Potest, ilii ita rigenis suffragium de catholica doctrina peti debeat ex iis praesertini scriptis, quae Publicis usibus ipso destinavit;
iluae cogitate et attente exaravit; quae denique iatii senex, et longo eruria su et xPeriuntia edoctus compo
28쪽
10 ADMOΝΙΤΙΩ. tra Celsiarii Epicureunt. Qilippe in his commui ei Christianorum doctrinarii adversus instructissimum religionis nostrae hostem propugnat hi sun imo auctoris studio, niaxima eruditione, atque ab ipso jam sexagenario maiori elucubrati fuere. MN
29쪽
σεος ψευδομαρτυρούμενος μἐν, σιώπα κατηγορούμε- νος ι, Οὐδεν ἀπεκρίνατο ' πειθόμενος πάνr τον βίον αυτοῖ καὶ τα ἐν γουδαίοις πράξεις, κρείrro υς γεγονεναι φωνης ἔλεγχούσης την ψευδομαρτυρίαν, καὶ λέξεων ἀπολογουμένων προς τὰς in ηγορίας Mis φιλόθεε Ἀμβρόσιε, - ου οἶδ' πως προς τὰς κελσου κατὰ πριστιανῶν ἐν συγγράμμασι ψευδομαρτυρίας, καὶ et ς πίστεως ων ἐκκλησιῶν ἐν βιβλίν κατηγορίας, βουλήθης ημα ἀπολογήσασθαι ' ως υ οντος ἐναργοῖς ἐλέγχου ἐν τοῖς πράγμασι, καὶ πάντων γραμμάτων '
R. in notis: Octo Origenis libri contra Celsunt collati sunt cum octo Mss. Regio, Basileensi, Joliano, qui nunc est ecclesiae cathedralis Parisiensis, duobus a ticanis, et tribiis Anglicanis. In Cod. Regio titulus est: 'sit, γε νους οὐ Go IMIατου κατὰ κέλσου roi, sed tot ἄ- του In aliis 'st ριγέι Ους καr Kε λ GOt . o - fr. Opporig. d. uae Tom. I. pag. 315 seqq. Cod. Regius ἀπεκ9ίνετο. R. sis. useb Hist eccles lib. VI cap. 22.' Sic omnes libri editi e. c. edd. Spenceri et se,. Guietus malebat: πραγμάτω ι'. R.