장음표시 사용
251쪽
CICERON IANV s. 2 7 dubito,quin γψρῆ -,ossiciu sit: nisi quid tu liud: sed inscriptio plenior,de ossici autem Ciceroni filio: visum cst no ανοικειρν. Sed ut aliud ex alio, mihi non est dubium, quin quod Graeci nos ossicium. Id aute quid
dubitas, quin etiam in Rempub. praeclare caderet λ nonne dicimus Consulum ossiciu , Senatus ossicium Z Praeclarὸ conuenit: aut da melius. Hic locus indicat reprehensione quandam Attici, de operis huius titulo fuisse: sed non satis exprimit. Et certe ossicij nomen ,co-'mune est in bonis & malis: vi vix etiam,quomodo a Cicerone definitum est moralis philo-isphiae satis proprium nonae esse videatur. Sed
tum Cicero ossiciorum opus,ὰ philosophicis
operibus longὰ pulcherrimum, in tanta rerum perturbatione, mente tranquilissima compo- Lait:& quo morti propior,tanto Vegetior, bonarumque cogitationisi ac meditationum plenior & ab unaantior fuit. Ideoq; imitandi Ciceronis haec aetas praecipue eruditis ingeniis exposita est, cum turbulenti motus animorum relederint, consiliique & iudicii, cogitationis ac doctrinae fruetus maturi sint. Quid tum ve- roitot labores δc sudores,gloriae caussa exhausti. id enim bonum, videtur animo laudis auidissimo summum fuisse: Ergo in extremo vitae
spatio,de loria libri duo exarati sunt. Librum ait in tibi celeriter mittam de gloria. Et paulo post: De gloria misi tibi: custodies igitur ut so
252쪽
1 3 PETRI RAMIles: sed notetur eclogarii, quos saluius bonos auditores nactus, in conuiuio duntaxat lcgat: mihi valde placent: malle tibi. Haec ille: Saluius autem,an agnostes fuit, qui hos libros recitaret. Ide rursus ferὸ scribitur Attico. Quod
Erotem non sine munusculo expectasse dicis, gaudeo non fefellisse eam rem opinionem tua, sed tame ide ι,- nis misi ad te retractatius: dc quidem αρχετυπον ipsum crebris. locis inculc tum dc refectum. Hunc tu tralatum in macr colum , lege in arcano conuiuis tuis,sed si me amas,hilaris de bene acceptis,ne in me stoma chum erumpant,cum sint tibi irati. Atque de
huius libri prooemio id permiru est,quoa Tullius Attico scribit. De gloria sinquit librum ad te misi, & in eo prooemium id est, quod in
Academico tertio: Id euenit ob ea rem, quod habeo volume prooemiorum: ex eo eligere soleo,cum aliquoa institui.Itaq; iam in Tusculano, qui non meminissem me abusum isto prooemio, conieci in cum librum,quem ibbi misi. Cum autem in naui legere Academiacos, agnoui erratum meum. Itaque statim nouum prooemium cxaraui,& tibi mis. Tu illud desecabis,& hoc agglutinabis. De hoc iterum illud ibide : Nostrum opus tibi probari laetor, dc quo antὰ ipse posuisti, quae mihi florentiora
sunt visa tuo iudicio: Cerulas enim tuas illas miniatulas extimescebam. Hoc anno videtur epistolarum uio Glin quandam per Tyro
253쪽
CICERONI AN Vs a snem fecisse,ut ederentur. Vcliae autem,in Grae-cς legationis itinere, Topica scripta sut,ut nu-cupatio libri ad Trebatium significat. Exarsere interca contentiones Octaui, & Antonii Itaque ali Octauit propinquis, Philippo & Marcello , solicitatus est, ut se puero coniungeret aduersus Antonium. Plutarchus somnio quodam impulsem Ciceronem narrat, sud hac de re prudentem Ciceronis & spectatam deliberationem in epistolis, non insem nij speciem comperio. Cum igitur ab Octauit partibus vehemeter expeteretur, Octauiano, ut perspexi ait satis ingenii, fatis animi ritidebaturq; erga
nostros sρωας ita fore,ut nos vellemus, anim
tus: Sed quid aetati credendu sit,quid nomini, quid hqreditati,quid i xi irit,magni cosiiij est.
sido aetati,ignoro quo animo. Deinde eadem dubitatio. Octauiam, quanuis manu magna Veniat,tame puerum esse: ac si multlim poster,multd firmius acta tyranni comprobatum iri, quam in Telluris: atque id contra Brutum fore sn autem vinceretur, intolerabilem Ant nium. Et paulo post de cocione Octauit: Redeo ad Rempub. cum multa meherculo a te scpe sis πολ i genere prudenter. Sed de his lite
ris,nihil prudentius. Quanqua enim posset in pr sentia belle iste puer retudere Antoniti, ta- me exitu expectare debem'. At quς coctoi naest missa mihi: Iurat, ita sibi paretis honores cosequi liceat:& simul dextra intedit ad statua.
254쪽
PETRI RAMI Ergo futura prospexit,& tum Remp. tanquam desperatam, mistam omnino fecit, quia desperatis etiam Hippocrates vetaret adhibere medicinam. Attamen patriae, quam iterum sei uaturus videbatur, charitas pervicit, ut ἐυξανιασίαν
in Tusculanis tam bene laudatam, exemplo quoque suo laudaret,ea pretesertim state,quam abesse longe a sepulcro negant oportere: Itam missa legatione Graeciae, thesin illam, authori quidem suo capitalem & pestiferam, sed certe nobilem , & cuiusuis mortis periculo longo
praeponendam, pro patriae libertae contra tyrannum,tanquam cygnea voce quatuordecim Philippic perorauit: in eamque omnia illa in Caesaris tyranide meditata mirabiliter effudit. Prima ition in Graeciam& reditionis απολογσμον, quem Atticus requi rebat,habuit: hinc irritatus Antonius,cum magna & multorum dierit decIamatione in Tullium inuectus esset,senex orator,aetatis nempoanno quarto & sexagesimo, velut Entellus 1 nectute grauis contra Daretem , sic aduersus Antonium Philippica secuda lacertos mouet, praeteritorumque annorum animis reuocatis, Acrior ad pugnam redit, vim si citat ira: Tum pudor incendit ires, cr conficia virtus. Hac veris oratione non modo superiores or tores,sed seipsum longissime superauit: ut minime mirum sit,declamationum thematis agi-
tatum,mori Tullium maluisse,quam Philippiacam
255쪽
CICERONIANV s. 2IIcam hanc incedere,ut apud Senecam & Quintilianum est honestamque ingenii laudem,turpi corporis salute chariorem habuisse: Vnde etiam illud Satyrici poetae: naen lupoemata malo, Quam te conspicuae diuina Philippica famae, volueris a prima quae proxima.- Reliquae deinde in Antonium conciones, tanquam γυ--χὼμ quaedam & umbratiles pugnae fuerunt: his enim Antonium urbe expulit, dc ad eum persequendum,Cosis.Hirtium & Pansam , tu Octauium puerit magnis exercitibus armavit: qui Cosis. caesis fugaroque Antonio, ad Octauium rediere. Nec vero Interea militari virtute M. filius minus in Bruti castris enituit, quam pater ciuili ista pugna: Equitatui Gnim praefectus, legionem, quam L. Piso Leg tus Antonii ducebat, in suam potestatem redegit , & C. Antonium fratrem M. Antonii copii,& alia pleraq; egregia facinora edidit .maioraq; ut ex indole apparuit editurus, si liberii Virtutis exercendae campum nactus esset. Inhu autem dimicatione,reprehensus est M.p
ter ab Attico & Bruto, quod nimius esset in decernedis honoribus de supplicijs. De laudiabus Dolabellae deruam cumulum, ait ad A ticum. Hunc enim nimium secunda Philippica laudauerat. Brutus vero in epistolis queritur, immodicis opibus Octauium augeri, de tanquam dominum,humilius & demissius rogari.
256쪽
PETRI RAMI gari. Et quidom hac animi humilitate & dea
missione,qua rebus aduersis antea saepe uccubuerat, & Rep. & seipsum puero Octauio,duei exercitum,imperium, ovatione, costulatum
denique procurat, miserὸ credidit: hinc enim ruina Reip . secuta est. hinc etiam Ciceronis caedes: ab Octauio enim proditus, cum iam in altum inuectus, ad Brutum aut Sextum possetessu gcrc, fugae vitaeque pertaesus , Moriar sinquit in patria ius a mς seruata. Itaque amicta per Triumuiros Republica, ab H crennio ingrata auaritia occςcato hunc en in ipsum parricidii reum, Tullius periculo capitis libe-- rauerat) Antonii iussit trucidatur, trucidatiq; caput inter duas man' pro rostris ponitur, acuetiam in linguam, qua Philippicas pronutiaia sit, a Fuluia si uitum: Sic omnes corporis paseres,quae acerrimum illum patriae libertatis vindicem ac propugnatorem animu adiuuerant,
feram & immanem tyranni crudelitate subiere vel potitis in pulcherrimo Romanae libere ris loco, ubi vita praecipuὸ omni laude enituerat , sempiternum gloriosae mortis troyharum posuere, ut nec Antonio ignominia foedior, nec Ciceroni gloria praestantior tali morte a cidere potuerit. Quanquam M. patris caedem M. filius citde captiui Antonij expiauit,& postea cum Octauio factus Cos. Antonii statuas affixit, caeteraq; ornameta aboleuit, edictbq; vetui ne quis in posterum ex Antonioru ge
257쪽
CICERONIANV s. αἴ te,Marcus appellaretur. Sic igitur vir eloquetissimus extinctus est, paulatimq; deinceps eloquentia ipsa extingui coepit, ut ipse paulo ante
mortem vela auguratus cst. Atque oratorum
quidem latis,ait Tusculana secunda , ita ducta
ab humili,venit ad summum,ut iam,quod natura fert in omnibus fere rebus, canescat, breuique tempore ad nihilum Ventura videatur. Quamobrem ,Α V D. qui Ciceronis eloque tiam vobis ad imitandum proponitis, tantae virtutis, tam varias tamque graues caussas ex hoc uniuerse vitae cursu,ante oculos sper Deuimmortalem reuocate, quae doctrinς,quae studia infantis,pueri, adolelcentis, viri, senis denique Ciceronis fuerint: nullam uniuersς vitae partem laboribus eloquentiae, vigiliisque u cuam reperietis. Natus est in crudita familia, infantiae incunabula, rudimenta futuri oratoris fuere. Puer primum Graecis,deinde Latinis Grammaticis traditus, pueros omnes bene loquendi beneque scribendi diligetia superauit:
Adolescens omnes omnis generis omnisque loci Rhetores,oratores,philosephos, iureconsillios auscultauit & ob laruauit: non ut aequalibus suis eloquetiae laude par esset,sed ut benedicendi fama gloriaque cum summis ac principibus contenderet. Quid virilis ille forensiuactionum, publicorumque honorum cursus, Qvssturq, AEdilitatis, Praeturae,C5sulatus spatio definitus, quas animi ingeniique contentiones
258쪽
11 PETRI RAMItiones,quos sudores, quae pericula, qua victo riam tandem palmamque no habuitὶ quid deo cursus ςtatis & flexus, quam pr clara, quamq;
multa boni illius eloquetisque viri monimcta, quam admirabili mentis acie,quamque incredibili ingenii vigore composuitὶNatura Ciceroni ad summum eloquentie principatum initia rudia contulit, ars in crementa dedit , sed improbissimus ille perpetuae commentationis& exercstationis labor,infinita quadam accessione,& naturae initia,& artis incremeta superauit. Quare qui reuera ac veritate Ciceronia nus esse, non specie tantum ac nomine haberi
cupiet, optabit ille qui de Ciceronis δc natura& doctrinam, vel utraque etiam paulo meliorem,sed maximὰ omniu squod per se ipse praestare potest industriam illam,uniuersaevit sociam & comitem perpetuam adhibebit.
259쪽
GRAECORVM QVORUNDAM IN HOC LIBRO
distersorum Latina conuersio. Notarum prior paginam, posterior lineam tibi significabit.