P. Rami, ... Ciceronianus, ..

241쪽

Ita mihi cepe occurrit: Vultus eius est quere iis fortasse,vel hoc meas partes in his libris c piosius defensas esse,quam suas. Quod mehercule intelliges non esse , si quando in Eptirum veneris: Nam nunc Alexionis epistolis cedimus: Sed tamen ego non despero prob tum iri Varroni: id , quoniam impensam fecimus in macrocolla , facile patior te,neri. Sed etiam atque etiam dico, tuo periculo fiet. Quare si addubitas, ad Brutum transe mus: est enim is quoquc Antiochius. O Academiam volatica,& sui similemimodo huc, m do illuc. sed quς .epistola mea ad Varronem,

valdene tibi placuitὶ Male mihi sit, si unquam quicquam tam enitar. At ego ne Tyroni quidedictaui, qui totas persequi solet, sed Spinthero syllabatim. Hactenus Tullius. Quare dubium Academicae quaestionis & v rium consilium videmus: Quid deindeὶ nunquid vita cessatio intercessitὶ Equidem credibile non est, quantum scriberet die, quinetiam noctibus: nihil enim erat lonani. Secutae tamdem simi quaestiones Tusculanae: funebris lauadatio Porciae, quae Catonis soror fuit: quod tiam argumentum & Varro &Lolius tracta uere. Saepe ρομ-λτοιον illud ad Caesare voluit. Verum quam inuiteliber animus ad istam si sentationem adducituri Epistolam,ut ad Caesarem, nobis verb semper rectissime placuit, Vt isti

242쪽

CICERONIANvs. 11' et ut isti ante legerent: Aliter enim sitissemus de in hos inocticiosi, & in nosmetipsos,si diu OR seniliti sui mus,pcne periculosin Isti autem ingenu P: mihique gratum, uod quid sentirent, noreticucrunt: Illud vero vel optime, quod ita multa mutari volui, ut mihi deintegro scribe-di caussa non sit. Quanquam de Parthico bel- ' .lo quid spectare debui, nisi quod illum velle

arbitrabar3 Quod enim aliud argumentum epistol et nostrae,nisi κολακει fuitὶ An si ea,quae optima putaram, suadere voluissem, oratio mihi defuisset 3 Totis igitur literis nihil opus est ubi enim tames in magnum nullu fieri possit, --τμμα vel non magnum , molestum futurum sit. Quid opus est ' ρ νδαυρὰν praesertim cum illud occurrat, illum, cum antea nihil scripserim, existimaturum me, nisi toto bello confecto, nihil scripturum fuisse Z Atque etiam v reor,ne putet me hoc quasi Catonis is eias voluisse. Quid quaerisὶ valde me poenitebat, nec in hac quidem re quicquam magis ut vellem, accidere potuit, quam quod con nostra non est probata. Ergo συμβουλό κον iam scriptum,deictum est: & rursus tamen ilia quapia forma resectum. De epistola ad Caesare,iurato mihi crede: no possiam, nec me turpitudo deterret , etsi maxime debebat: quam enim tu pis est assentatio , cum vivere ipsum, turpe sit nobisSed ut coepi,non me hoc turpe deterret: ac vellem quidem: essem enim, qui esse debebam:

243쪽

PETRI RAMIbam: sed in mentem nihil venit: Namquς sunt

ad Alexandrum, hominum eloquentium Adoctorum suasiones,vides quibus in rebus ve senturὶ Adolescetem incensum cupiditate verissimae gloriae, cupientem sibi aliquid consilii

dari,quod ad laudem sempiternam valeret, cohortantur ad decus. No deest oratio: Ego quid possumὶtamen nescio quid e quercu exculpsera,quod videretur simile simulacrian eo quod non multa erant pauid meliora, quam ea quae fiunt,& facta sunt,reprehenduntur:Quod meminime poenitet: Si enim peruenissent istae literae,mihi crede,nos poeniteret: Quidὶtu non vides ipsiim illum Aristotelis discipulum summo ingenio, summa modestia, posteaqua rex appellatus sit, superbum, crudelem, immoderatem fuisser Quid) tu hunc de pompa Quirini contubernalem, his nostris moderatis epistolis laetaturum putasὶille vero potius non sicripta desiderat,quam scripta non probet: postremo,ut volet. Abiit illud, quod tum me stimulabat,quod tibi dabam, id mehercule magis nunc opt5 casum illum, quam tum timebam,vel quemlibet. ' ' Hle ancipite vides animii, & in eo, quod minimEprobabat,opere anxie occupatum: Scripsit tamen tandem aliquando ad Caesarem συμμουλ

πικον illud nescio quid,sed cuius ipsum scriptorem stippuderet: unde illa quaedam est excusatio: Ad Caesarem quam misi epistolam, eius exemplum

244쪽

CICERONIANV s. 23' exemplum fugit me tum tibi mittere: nec id fuit,quod suspicaris,ut me puderet tui,ne ridicule Micilius: nec mehercule scripsi aliter,ac si σκος ἴσον ο, ιρrique scriberem:bene enim existimo de illis libris, ut tibi coram. Itaque scripsi& ωωλοωιπωρο & tamen sic, ut nihil eum existime lecturu libentius. Atq; superiores illae comentationes ta multar,vivo Caesare filerunt co lationes,& priuataru & publicaru molestiarum,exempla Ciceroniano nostro cosimilium in priuatis & publicis molestiis consolationu. Quid deinceps ὶ Casaris interitus multa conturbauit: ingenium tamen oratoris nequaqua conturbauit:rediit enim ad Remp. & Thrasybuli Atheniensis exemplo pacem & conco diam suasit: Sed mox statu rerum offensus, ad . pristinum otium se retulit,dc letationem tib

ram in Graecia primo filh gratia squem quam

optimum & omni genere doctrinae ornatiΩsimum esse cupiebat accepit. Α Cicerone mihi literae, ait,sane & bene longae: caetera autem vel fingi possimnsen, literarum significat doctiorem: Nunc magnoperE a te peto,de quo sum nuper tecum locutus,ut videas, ne quid ei desit: Id cum ad ossicium nostrum pertinet, tum ad existimationem & dignitate: quod idem intellexi tibi videri omnino. Si ergo est,uolo mense Quintili in Graeciam: Sunt omnia faciliora: sed cum sint ea tempora, Vt

certi nihil esse possit,quod honestum mihi sit,

quid

245쪽

a o PETRI RAMiquid liceat, quid expediat, quaesis da operant, ut illum quam honestissime copiosissimeque tueamur. Quod subinde locis aliquot iteratur . Elegantia vero & forma scribendi, quae tum fuerit in Marco filio, perspici potest ex his literis,quae adhuc extant, ab eo ad Tyrone scriptae:Primb igitur legat) iiij tantum caus. sa a Caesare postulata erat: sed ladem post in te

ritum Caesaris,caedis etiam vitandae caussa. Suscipe,ait,nunc meam deliberationem, qua Κν- licitor: Ita multa veniunt in mentem in utra que partem. Proficiscor,ut constitueram, leg

tus in Graeciam: Caedis impendentis pericula nonnihil vitare videor: sed casserus in aliquam vituperationem, quod Reipub. defuerim tam

graui tempore: Sin autem mansero, equidem

video in discrimine: sed accidere posse suspiacor, ut prodeste possim Reipublicae. Iam illicosilia priuata sunt, quod sentio valdὰ esse uti

Ie ad confirmationem Ciceronis, me illuc venire: nec alia caussa profectionis mihi ulla fuit,

cum consilium cepi legari ab Caesare. Tota igitur hac de re, ut soles, si quid ad me pertinere

putas,cogitabis. De moribus autem filii sub ueretur interdum pater, quod a praeceptorib'fiigide laudaretur. Cupio, cu Bruto nostro a Dfatim satisfecerim,excurrere in Grςcia: magni interest Ciceronis,vel mea poti vel mehercule utriusq;,me interuenire discenti: Na episto-i la Leonidae, quam ad me misisti, quid habet,

quae ,

246쪽

CICERONIANV s. 2 quaeso,in quo magnopere laetemurὶ Nunquam ille mihi satis laudari videbitur,ctim ita laud bitur, Quomodo nunc est. Non est fidentis hoc testimonium, sed potius timetis. Herodi autem mandaram,ut mihi κα--μί ν scriberet: a quo adhuc nulla litera est, vereor ne nihil habuerit, quod mihi cum cognossem, iucundum putaret fore. Studium patris de erudiendo filio videmus:liberalitate etiam epistola sequens indicat. Cicero noster quo modestior est,eb me magis commouet ad

me enim de hac re nihil scripsit,ad quem nimirum potissim lini debuit: Scripsit autem ad Tyronem,sibi post Cal. Apriles sic enim annuit tempus confici nihil datum esse: tibi pro tua

natura semper placuisse : teque existimasse id etiam ad dignitatem meam pertinere, eum non modo liberaliter a nobis, sed etiam orn te cumulatoq; tractari. quare Velim cures, nec tibi essem molestus,si per alium hoc agere poΩsem,ut permutetur Athenas,quod sit in annuusumptum: Et scilicet Eros numerabit: Eius rei caussa Tyrone misi. Curabis igitur. & ad me, si quid tibi de eo videbitur,scribes. Hic patris liberalitate agnoscim', agnoscamus etia solicitudinem, ut antea: sed tamen amoris paterni quandam credulitatem. Tandem a Cicerone tabellarius:& mehercule literae metri μυωρ scritae, quod ipsum aliquam significaret. , R Caeteri

247쪽

CICERONIANV s. 3 2 armauit. Haud amo ait uci hos designatos,qui

etiam declamare me coegerunt, Vt ne apud aquas quidem acquiescere liceret. Sed hoc me nimiae facilitatis: Nam id erat quondam quasi necesse: Nunc quoquo modo se res habeat, noest item quod dudum. Istud etiam nimirum cst,quod in prooemio de Fato significatur, Hirtium a Cicerone cloquentiς studii, incensum esse. Tum verb quartus de extremus calamitatis velut actus impendebat a Caesarianis: quen-cunque enim haec pars laetatum morte Caesarisi utaret laetitiam autem apertissime Cicero tu- erat) huc in hostium numero videbatur habitura. Itaque Ciceroni restabat,ut ad Sextum in Hispaniam, aut ad Brutum in Grςciam se conserret. Res ait cum Attico suo odiosa,& aliena nostris aetatibus , & incerto exitu belli: dc

nescio quo pacto tibi ego possum, mihi tu dicere, i

Vir iste, Α v D. lacertis & viribus corporis, eres idinodiim non fuit, nec his telia sententia tineri valde potuit: ingenio certe & studio fortati mimus fuit & inuictissimus:vitae nullum qui dom videtur unquam diem, nisi ducta linea, praeterijsse: Et quanuis animum nonnunquam' a biiceret, studium amen nunquam abiecit: 'Historiam igitur quemadmodum amplexus' esset Cicero,antea iam saepe dictum est: eadcm'

248쪽

modδ pra entium temporum meditatu hortatorc Attico. Hortaris me ait ut historias co- scribam, ut colligam tanta eorum scelera,ὶ quibus etiam nunc obsidemur. Et rursum postea: Ardeo studio historie Incredibiliter cnim

me commouet tua cohortatio : quaequide nec

institui,nec effici potest sine tua ope.Coram Lgitur hoc quidem conseremus. Saepe nescio quid ανοι)- n tyrrannidem interlaeti Caes ris,Attici monitu cogitauit: de quo etiam Trebonius ad Ciceronem. Nanque illud no dubito , quin si tu aliquid de Cesaris interitu scribas, non patiaris me minimam partem &rei& amoris tui ferre . At Tullius deterritus est periculo. Librum meum salij IIum nondum ut volui, perpolivi: Ista vero, quae tu contexi vis, aliud quoddam separatu volumen expectant. Ego autem credas mihi,velim minore periculo existimo cotra illas nefarias partes vitio tyranno dici potuisse, quam mortuo: ille enim nescio quo pacto ferebat me quidem

mirabiliter: Nunc quacunque nos commouimus, ad Caesaris non modo acta,Verum etiam cogitata reuocamur. Hortatus est etiam postea Atticus ad idem argumentum nomime Bruti edendum. Brutum omni re,qua possvnsa, cupio iuuare, ait Tullius: cuius de oratiuncu 'a. idem te,quod me sentire video: sed parum in telligo,quid me velis scribere quas a Bruto habita oratione , clim ille ediderit: qui tandem

249쪽

CICERONI AN V s. et 1

conuenit an sicut in tyrannum iure optimo caesum multa dicentur,multa scribentur a nobis 3 sed alio modo dc tempore. Et rursum. De Oratione Bruti prorsus contendis, mecumque iterum tam multis verbis agis. Egone ut eam caussam,quam is scripstὶ ego scribam non rogatus ab cor nulla-ροχψ i s fieri potest contumeliosior. At sinquis) ἡρακλειδον aliquod.Norecuso id quidem: sed & componendum a gumentum est, & scribendi expctandum tempus maturius. Et paulo pdst: Ita gratiosi eramus apud illum squem Dij mortuum perdant ut nostrae aetati, quoniam interfecto domino liberi non sumus,non fuerit dominus itile fugiendus. Rubeo, mihi crede sed iam scripseram, delere nolui. Tandem vero satyricuhoc misit ad Atticum, sed αν mora es se voluit. Orationem tibi misi,ait: eius custodiendae M proferendae arbitrium tuum: Sed quando illum diem, cum tu edendam putes Inductas,quas scribis,non intelligo fieri posset

melior est ανο φω σια , qua me usurum arbitror. Et nescio quid simile praeterea. Excuda,

ait, aliquid quod lateat in thesauris

tuis.Non edendi igitur libri caussa,metus fuit: arbor enim erat excisa, sed non evulsa: Itaque frutificabatur: sublatoque tyranno, multiplex

tamen tyrannis remanebat. Hoc etiam tempore videntur conscripti Cato maior & Laelius : Catonis certe mentio fit in epistolisb

R iij rum

250쪽

PETRI RAMIrum temporum. Legendus mihi saepius est ait Tullius) Cato maior ad te mimis: amariorem enim me senectus facit, stomachor omnia: sed mihi quidem viderint iuuenes. Item:Quod vero scribis,te magis delectari, O Tate,si auid ego:

si quid agis,addis mihi scribendi alacritatem. Id autem est operis illius initium Et Cicero respondens cadem synecdoche, O Tite, tibi prodesse laetor. Consecuti libri de Ossiciis. Nos hic, est, ς α' quid enini aliud3

pater filior Deinde alia: Quid quaerisξ ex tabitopcra peregrinationis huius. Item: ταeη ντος , quatenus Panaetius, absolui duobus:

illius tres sunt : sed cum initio diuisisset ita,

tria genera cxquirendi ossicii esse: unum, cum deliberamus,honestum an turpe sit: alterum, utile an inutile: tertium,cum haec inter se pugnare videantur : quomodo iudicandum sit, qualis caussa Reguli, redire honestum , manere utile: De duobus primis praeclare disse ruit: de tertio pollicetur se deinceps scripturu: sed nihil scripsit: cum locum Posidonius persecutus: Ego aute & eius librii accersivi, & ad

AthenodoruCaluti scripsi,ut ad me τα κεφαλαα mitteret, que expecto: que velim cohortere, &roges, ut quaprimum in eo est τοῦ κοσα --- σιν χώρη γ π;. Quod de insipi tione quaeris,non dubitos