장음표시 사용
211쪽
D i. Ecal AMpII non minor occurrebat dissicultaῖ, quod a c. 81υ alvo quidem, cum Oreosesilio, quod esset rarium munianum nigram confunderetur, hinc Apium OALEcu AMPIs de Oreo esinit m pro una eademque planta C. BAU-niuo luberetur, sed & hic aeque certum est, C. BAUINUM titubante omnino sententia has duas plantas coniunxisse, I. RAURINUM huic non
subscripsisse, & utrire que plantae descriptionem omnino diver in esse: sed in tanta obscuritate quis definire aliquid valeret 3 cum ipse I. BAURIN Us
Apium montanism vigrum cum L anotiti montana confundat. Most Isosus ico nem montani DALECHAMPII, quam I. s. habet, magno errore inscribat
Sect. 9. T. II. F. 6, nomine Dauciis montanus Apii folio maior c. a. s saxifraga Venetorum Lot. quae inscriptio, quoniam sit Cervaria botanicorum, cuius iconem aliam novo errore det Sec'. 9. T. 6. F. 3. patet S MORIs
Nura, quid voluerit, ignorasse. Caetcru in dicam solum nostrae plantae& Ortosesim non paucas differentias, tum etiam eas. quae sint inter hoc Seli,nim nostru in argenteum, & Selinuin nostrum Tissesinum. Et primo quidem argeuteum ab Oreosissim disseri petiolis crectis magis, ct strictis, ct albis striis percursis, qui Oresselim proiecti, saepe contorti, ut exaclec Lusius pinxit, nunquam albis striis percursi sint. Costae in Oreos lino fractae magis, minus in Argenteo. Folia quidem utrimque Apii etiam albo dente utrimque notata, licet haec nota in argenteo evidelitior, sed in ore elius ad singulam insertionem refracta, divaricata, quod non in Argenteo est. Est adhuc alia in soliis plurima differentia, ex habitu potius, quam descriptione cognoscenda. Catilis argenteis striis viridibus ulcis in Argenteo percursus, in Oreolclino glaber Q sine angulis subtil- ter tantum lineatus, viridis, aut purpureus. Ultima & evidentissima in semine differentia est, oleo elisu semen rotundum, orbiculatum, utrimque emarginavim, margine alas exiguas habet, aliud semen oblongum.
amplum illud, albidis, latis, sol iaccis Angelicae sylvestris maioribus,
alis. Nec minus manifesta est aut evidens ea, quae inter hoc nostru ni PD-
puteum Selinum & sesse uin intercedit differentia; ct ut de radice ta eram. Caulis in 'silino striatus quidem, sed in sulcis hispidus est, ca- .us hie, seu fistulosus, radiis alba hirsutie Ornatis. Umbella retii sa est. Semen margine quidum alatum, sed alis, ut in inesse no, rigidis, si1bronindum, quorum nihil argenteo insit, ct soli a distinctissima simi, Salia, quae ex singulari descriptione petit possiuit, ut demum de his certo defini,
212쪽
obfe,onfla II. Discissi Radix non sublacte stebat, petioli interne fibras albas habebant, nec sublactescebant discini, pressus ne lactis miniinuin stippeditabat duriori medulla sardius non fistulosiis caulis. Radix admini im aromatica est cum amarore; saporis fere Angelidae, nisi quod minus amara sit. . Obserratio III. Radii florales superna parte striati scabri, inferna minus &-b id glabri. Vidi hoc anno 176 . flores plenos, scilicet antherarum loco, soliolum unum cuneisorme trifidum, idque potissimum in umbella caulina, minus in brachialibus obibrvavi
Selinum soliis ovato- Iane latis, semine oblongo plano. Angeliea sylvestiis maior c. n. Nonis. III Seet. P. T. 3. F. 2. non semen. Angeliea sylvestris IL TABERN. Icon com7 da.
Ad aquas Maurbat usu, in λ - Nensas, & alibi non ius equens,
etiam in Au-Garto. . Causis rotundus, cavus, liumanae staturae riltitudinem lape superans, brachiatus. εἰ agivae amplae, ventricosiae, membranacea . i.
Iu lucrum uiti sile mill uiri; pa; ti lare tenuissimis factum filamentis suinper. Umbella uniuersa is conserta picruinque, globosa; particularis con similis. - leviter rosea primo, dein alba. Slamiua in hac longissima, capillatas quasi umbellulas eniciunt. Semina statim herbacon alis membranaceis albidis, deiu colorantur, singulum elongatum, marginalibus alis membranaceis, latis, saepe cris pis, undulatis, dorsi, collis tribus percursiim est sol taceis, non gibbum adeo, nec angulosum, ut ad Imperatoriam videatur propius spectare, magis adhuc ad Seliatum nostrum argenteum, minime ad Augesicas. Obseruatis. a Aius in Historia Plantarum huic involucrum ianiver. sale recte denegavit, quod tamen ONNAEO ubique Obvium fuit in Fh,ra A a Drym
213쪽
ari s TIRPIUM AUSTRI Ac Astu MLymica, ct a GMELIMo videri non potuit in Solatea, aut a me in Λι striaca, quae ergo sit involucrorum constantia aut certitudo viderint LIM
. ANGELICA. Semen Tab. I. Nm. s. CHARACTER. Semen alis marginalibus duris, dorsat,
bus in gibbositate nuclei quasi abscissis, & solum
a. Angeliea Areliangeliea Enumer. Angeliea soliorum impari Iobato. L. exacta conveniens defuitio. Angeliea sativa. C. n. Fin. rss.
In hortis Rhietotamorum x AMEgus, ego in sylvis subalpinis ad Schwarra flumen. Cognoscitur Charactere & definitione. Observatio. Ab omni tempore botanici de genuina planta dubium movere, quaestiones duas iam olim proposuit de colore floris r. BAOHI-Mos, duas itidem, S unam de colore, alteram de magnitudine eiu dem RAIus, omnes retivit L INNAEus. Tota vero re lutionis vis in eo vertitur, ut Angelicae Archangelicae flos e viridi luteus, Angelicae Itylo stri niveus ab illo adscribatur, nequidem disterentiae specificae utriusque plantae secta mentione, huiusfiliorum Iobato, alterius foliis aqualiabus ovato-lanceolatissereatis; dicam ego, quid sententiam; S primo quidem dubito an color hic constans sit, S an signum decretorium dare possit, nostra, quae estfiliorum impari lobato, albida est. lI. Semina, quae in ossicinis habentur, sunt semina simillima nostra, flore albido praeditet, nam ct ea semina subquadrangula, latas margine alas habent, medium eminentem gibbosum nucleum, in capsulam bivalvem, in qua 1 men proprie chelum admodum aromaticum gravis Odoris contineatur, clivisibilem, qua vero gibbus est locis depressioribus, alatum, dum in ipsa gibbositate costatus deprehenditur, rine ut semina Angelicae lucruda pinguntur a RIVINO T. I 6. III. Semina
214쪽
aequalibus ovato - lanceolatis habeo, inveni senaper a praecedentis plantae seminibus diversi istina, sunt compreta plana, nec eminentem nucleum, ut priora habentia, nec semialata, dorlb alis abscissis, sed 1blum, ut in Imperatoria&Silinis, aliis striata, quae etiam ratio fuit, quare Angelicis exiii ierem & Selinis inscriberem, maiorem cum his, quam aliis assi nitatem habentem dc aromatis omnino carent vehementia, quare miram illam, quam apud botanicos plurimos circa hanc plantam csse, moneriret in I Iora Dpmnica confusionem, adeo non sustulit, quin auxerit L INNAEUs, maxime, dum etiam harum plantarum disterentias haud rei se proponeret, ct in sylvestri L. Angelica, soliorum impar lobatum multos viderem decipere. rio ex semine semper distinguo.
CHARACTER. Semen interna facie conca Vum, externa rotae molendinaris undique alatum.
si itis. Tab. l. F. h. folium. Laserpitium Clitronium. L. certo, non vero Diionima, nee nota. Asia Duom. ina ob Ibmmam incertitu rem addere non pos am; nosram pisatam nemo
Non infrequens in caedua montis Hamburgensis sylva, inveni etiam in asperis lapidosis montis bassensis locis. capillato capite crassa. nigra, longa. strictus, glaber, argute lineatus, glauco rore abstergendo o ductus, 5, pedes altus ex medio brachiatus. Vagium radicales amplae caulem late amplexantes, striatae glabrae . . dant priores petiolos angulosos, anguli acie lateribus compressis sursum spectante, striatos, hirsutos scabros; his secundarii illosi anteriori facie implantantur similiter facti S hirstiti. Folia, quae simplicia sunt, oblique cordata visuntur, nulla Pastina in convenientia, sed lati solii Lix N eo dicti Laserpitii suntllima, nisi quod facie Izaturate viridia sint & glabra, dorm glauca nervis venisque hirsuti e donatis aspera; quae minus simplicia sunt, biloba etiam tritoba
215쪽
uisiuitur, laurinis omnibus 9 inciso - serratis, serris spinula cxasperati S.
I vlair catilinae radicalibiis sere ampliores & vacuae, connexae, P stica emargutatione petiolos dant tres non adeo hiri litos, amplius etiam aliis soliolis vellitos, ultimo plerumque trifido, aliis raro, licet tamen aliquando uno alterove dente sectis; adhaec sunt haec soliola omnia coim Lexa quasi carinata & a priorum fi irma recedentia, ut icone expressum est. Involucrum universuis amplis lactum soliolis margine undulatis, col ratis, acuminatis, S rcflexis S ita quidem se habent in loco natali; λ titulare miserinibus non adeo reflexis, 1,pe abortientibus, ut etiam nullum deprehenderim. bella universalis ampla hemisphaerica conserta facta radiis plurimis, qui ex incrassata placenta egrediantur: hi magni sunt superna parte manifestius striati, ut ob id etiam asperi deprehendantur i in serna glabri toti; particularis etiam convexa ct conserta sed centro sirpe abortie
Res albus, patens, non magnus, a RIvINO bene pie his staminibus exsertis; pistilla declinata perstant S rubent, ut 1 sype fructus, qui alis latis eminentibus plus minusve crispis ex purpura coloratis percursuS, calyce exiguo quinque dentato coronatur. Obser tio L. Mira & insolita ratione huius plantae apud omnes ostritatio non Qtum in iconibus, sed etiam in descriptionibus, quas a se invicem mutuantur spectabilis, me eo impulit, ut plantam alio insignirem cognomine, cum revera persuaderi non possim, hanc nostram Panaces peregrinum, quod hodie Laserpitium Chironium appellavit ONNAEus, esse. Non inquiram an Panaces peregrinum Dono NLi sit Chironiummo SCORIDIS, an a ONNAEo huic plantae hoc cognomen recte inditum λsed id solum contendam, meam plantam nec Chironium Diosco RIDIs esse, nec illud ONNAEi ex synonimis, licet definitionem Chironii posterioris huius botanici scilicet soliolis oblique cordatis petiolis hirIutis ad amussim sustineat. De Chironio Dioscollinis res plana est, ut probatione non egeat. De illo LINNAEI has contrarias habeo rationes; & primo quidem nullum Laserpitii Chironii synonimum meae componi plantae
potest. Panax Heracleum MORIS. III. p. 3I5. S. 9. T. 17. F. I. nec in icone
iii ea plantae simile, nec in descriptione: in leone quidem quam a DODO
216쪽
quae in nostra maxime obtusa, semina compressa planiora omnino mala nostris non senilia; recedit pariter descriptio, quod pedunculos canalibculatos dicat, qui in loco canaliculi, suit in nolira in aciem verit, Caulem policaris S pene brachialis crassitudinis cum umbellis aurcis semini. bus subrotundis & compressis, quae omnia in nostra planta desiderantur. Aliud c. a. synon imum Panaae 1 villisaco filio nostram plantam minime indigitat; nec tertium nouo Nri nomine candum designaticone ac MORI s. cadem, destriptione etiam inagiis, quam Monis XII manca, cum floribus aureis. Superest unica in si eciebus a MNNAgo adiecta nota in haec verba risolia integra lobo superic re breviore crenata seobtusa. Petioli valde hirsuti. Involucrum parvum tam universale, sequam particulare; hinc diversa a Pastinaca costina. ,, In nostra verosolia non semper integra, quin nonnulla horum frequentius biloba tril bave viii intur, obtusa quidem, & lobo superiore, si recte quid velit, capio, breviore, non crenata tamen, sed manifestitis serrata; nec iuvolucrum aut univcrsale aut particulare adeo parvum video. Ubservatio II. Non alia planta niaiorem habet cum Laserpitio mox sequente, aut latifolio LiNNAEi limilitudinem, ut etiam pro varietatibus
haberi possint. Obserratio III, Vidi umbellas axillares saepe abortientes, ct caul
nae umbellulas centrales. x Laser stium glabrum.
Laserpitium soliolis cordatis, inc-- serratis, glabris. Seseli etellii opicum. HATTHIOLI, cΑΜ. Εριt. mala leones. Don. CL s. ii deni matet. Radice non evitiata, 'am tamen priores habent. Laserpitium I. species. HALL. μιν. eum omnibus fere isnominis. Laserpitium. mvIN. Ra . certo. Creterum omnes varieta essequentes autho res rvelius expresserclLaserpitium iobis latioribus semine crispo, di verutoso. ΜΟRIs. III. S. s. T. 9. F. I. &Laserpicium iobis istioribus semine plano. Seu Sest li Milii Opicum. DOD. . . ibidem T. 6, Folia ta habιlus omnino bene, qme praeedentium via:us habet. Libanotis alpina latifolia semine crispo. nocc. mus di Piant. p. 24. T. 3. ticet rudis, tamen vera Dom
217쪽
aciem versae, ex purpura coloratae.
Pitiosi minores solios anteriori Licte implantantur, etiam compressi in aciem verti, in loco coniunctionis confluentes, Ut quassi sicquens geniculus deprelsior sit S ex postica prioris parte ortius videatur. Folia circumscriptione satis ampla; paria pinnarum primariim sere quatuor litui, ultimo impari soliolo; s.cundarum duo aut unum cum impari, reliqua cardinali petiolo irarent. Catterum solia oblique cordata sunt. ut Mostis o Nus recte expressit, laurina superia a facie prosunde viridia, inferna quodammodo cinoraceo colore glauca, glabra utraque ibrris spi, nulosis ex purpura leviter tinctis circumserrata, sapius qVidem integra. aliquando tamen semi-biloba, quod etiam in soliis caulinis invenias.
Caidis rotundus glaber variae altitudinis. Inuolatraim divi bale multis consectu in soliolis inaequalibus, lanceolatis, membrana alba auctis; particulare exiguum fila montis albidis quasi crisipatis fili forme. Undella unice sucis ampla, nutuerosis facta radiis longis, striatisi particularis sere similis. FIos ante muturitatem ex viridi albus, dein purpura tingitur, apertus ex albo roseus est, petatis inaequaliter cordi rinibus, unco oblique recurvo colorato, perianthio proprio sustultis. . Stamina petatis maiora exscrta alba, antheris ex albo in navescentibus.
33 Laserpitium selinoides. Enumeratio. Laserpiti lini soliolis pinnati fidis connatis: Iaelatis suboppositis, nervis pe- . tialisque itispidis. Laserpiti uin primis caulis geniculis pedaneulisque hispidis; Seminum alis
dortalibus caepe pygmaeis. Lasentiti uim lierbaceo- asperum, seminum alis dorsalibus nonnunquam semilatis. Ita ex solo habitu duriori, o pero, arido ab omni Lasemitio, quos ego cognosco, facile disinguo.
Iba serpitium prutonicum. HALL. hori. Gottingens certo. . l.aserpitium daucoides pruleni cum ἰ viscoso semine. D REYN. cent. 367. Τ. . plurima bene. . I a serpitium minus. Riv. T. 23. ut Pu Ielle. An Laserpitium pruienicum. LINNAEI divinare non potui.
218쪽
In montibus Messit re us X RAML Rus, ego in exitu lineti Bre arido 1ble tamen aliquantulum lustrato loco inveni plantam asperam ct pauci 1iicci, quae a B REYNii S xivi Ni iconibus multum diversa sit. Radix in iunioribus unica sussormis, Carotae iuvenis similitudine, tenuis, albida: in adultiotibus exigua, ramulis hinc inde horigonti vix non parallelis facta, nigrior, vix capillata. I visa radicales duae tresve striatae, sblvuntur in petiolos leniter canaliculatos, tenues, longos, hispidos, sparibs; catilium similes. Catilis diversae altitudinis duorum, trium pedum S ultra, tenuis, virgatus, rigidulus, angulosius; inseriae coloratus, villo stitis rigidulo e stante hispidus: superne aliquantulum minus hispidus, non villotus , plerumque viridis, ibi ramosus, licet quandoque tota longitudine talis do. prehentatur, ramis virgatis satis loligis rigidulis. Folia exacte, ut incisa sitiat. saepe purpiira tine a tota aut saltem maculata ; superne nullo villo, luseriae iuxta nervum & oras hilpido cilio cincta; soliorum particulares alae saepe soliolum retrorsum decussant. Caeterum pinnati fida sunt, pinnis non semper exae e ex opposito ortis, ovatis, dente rigidulo exstante notatis, alia in figura videri possunt. Involucrum utrumque polyphyllum, membrana alba ampla saepe crispa alii 'una, reflexum, intei ne exalbidum. Radii una bellarum rigiduli, longi, canaliculati, externi maiores, interni minores; Omnes rigiduli, quandoque colorati, st in per liis idi, radii umbellularum prioribus proportionales, Saequales. Hores candidos, quos Blum emarcidos vidi, non desicribam. Semina capitulo coronata purpureo in meis speciminibus, & ρο-rianthio, S tubis reflexis purpureis. Seminum caro ex atro- pur rua alas marginales habet amplas albidas, quasi cereas, non pubescentes,
dorssi gibbero costas exstantes aliquantulum magis, quam in Setino nostro sylvestri, sed quae alatae dici non possint, ut molendinaceum exacte semen non sit, quod tamen ire, ut tale evaderet, sperasses. Obsti ratio I. Diu hastavi an laserpitii pruienici nomine mea planta
salutanda foret, cum LINNAEI definitionem huic accommodare iacuit
quam possem, quomodo enim de illa dici potest, Laserpitium filiosis μι-
cretalis integerrimis extimis coalisisy erant igitur alia lustranda synonima, illud go YENI parum explicabat, B REYNII cum viscosb semine non adc-
219쪽
rat, ut debuieri Ira ad icones confugere. Icon breyniana hab tum nostrae habet S plurimam aliam limilitudinein; tamen est in soliis differentis D marginalia soliorum c ilia nec va Er Ni Us, nec RIVINUS Dotarunt, Onai sere etiam potissimum dentem illum rigidulum, nec radios secerunt sub aligulos bs nec hispidos; neque tamen inde hos viros culpare velim, cum id, saepe solius Calcographi se istinantis peccato fiat, haec tamen, ni fallor, defcr pti bilem ingredi debent, ne semper male deIcriptae relinquantur plantae.
Semina BREYMUs persecte inolendinacea pingit, . quae nec RIVINUS, nee ego vidi; villosa post ii ALLTRUM MNNAEUs dixit, quae nec Riv Nus, nee B REYNIUS, nec ego ObsbrvavL Caeterum vehementer latabar, me etiamnum de noluiue platitae meae dubium lxaerentem paucis ab H
Lxsto Priptis verbis in citis lean cognitionem certius stiisse deductum,.quam aenigmatica MNNA FI des nitione, cuni in Horto Gottingensi scripsisset MALLEχus issemine tribus alis costis brevibus percursa, praeter siquas duae magnae plicatae albae siceae alae marginales scilicet) adsunt; issed etiam parvae alae costae nonnunqtuun grandiores fiunt; & num , rus adeo alarum a et ad 8 sorte etiam io) in uno fructu varius est. In stuppio hanc secit animadversionem sessilia caulina angusta Silai., Obstreatio II. Cum Setinorum habitum planta habeat, seminaque saepe dorIb alata non sint, ct Ob hanc circumstantiani Selinis propius ac- . cedant, cognomen illi selinoides dedi, quod maiori possideat, quam illud prutonicum. Et nunc merito quari porest, an non pro Sulino imo Carvi solio L. proponi possct 7 de habitu, ii tritisque plantae convenientia iam consensit LiNNAL Us; de variabili alam in in semine natura testis ii ii LER Us cst, RIVINUS ci zgo plus quam in Io seni inibus vidi, cum pi stillis fructus refle vis. Adhaec obsicrvo in uno exemplari caulem nitidum, solia etiam non hiis ut a. ut Laterpiti tum prLitonicum hisce datis Selinum facile statuatur idque Carvi soliuin MNNALI. An non sic natum, quod . Vocat Selinum Monnieri MNNALL S 3 ex descriptione MNNAri persuaderi . possem, ni ex MoNNILRD evidens esset, semina parva esse, iton Selini planta, sed sulcata gibba Acthulix, plantamque ad Aethusa in reduceret quam LiNNΑΕus dein contra Characterem genericum Selibis inferret quasilicile esset, semen sulcatum angulosium gibberum Aethusae, cum senii plus minusve plano margine ibi una sol iaceo cincta Setinorum combinare 3 utique conveniunt ius discentibusque facilius foret, ex seminibus citaracte- rem generi uia non des iubere, quam hunc & leistores constanter ludere.
220쪽
6. SILER. Semen Τλ. I. MO. 7. CHARACTER Flos regularis. Semen iamlongum 4, 3,
Siler montavum osse. Siler soliis integris glabris longo ellipticis fine aculeatis. Siler montanum. eLUs. Hi . ll. is . Leon radicis absque e istitio mala, mala pariter LOuκLM, & AL OaυΜ, sola MORI SONI III. S. s. T. 3. F. a. bona. I. I igus leum X. Matthioll. Comm nt. in Dioscoriae curante c. u. Rou mala, nimis ramosa, b radice non ovillata. Ligasti eum quod se soli ossicia arum. C. u. T URN. Seseli BLAcK. T. 426.
Non rara in montosis, iis Badensebiu spequens, etiam in subalpinis Garis, O Mugν uml-Schineberi Radix cralsa longa, setacea corona cinista, susca. Causis virgatus totus medullosiis, tercs, glaber, lineis albis & virudibus tota longitudine variegatus, sape etiam ex rubrO- coloratiis, 3, 6, pedum altitudinis, brachiatus. Petiosi radicales eκ longa non lata, sed admodum cartilaginea oriauntur, laterivus compressi, trifurcati, geniculis constititur albentibus osset S. Fota, sub auca, laurinae crassitiei, glabra, venis transparentibus admodum venosa ; ipsa ramis pinnatis pinnis tripartitis petiolatis longe elliptica ordiuntur, fine spinula colorata inermi praedita. Involucrum tiniversis multi solium, patens, saepe etiam reflexum; particulare tenuioribus factum soliolis non reflexis. iuersalis amplissiuia, conserta radiis longis talia; laris similis saepe abortiens. B b V os