장음표시 사용
431쪽
datur tanti honoris dignitas diligentibus vanitatem,qualis honor,& gloria tribuetur Sanctis contemplantibus vetitatem Inde Roma profectus per Sardiniam ad monasterium suum in Africam reuersus, haud ita multo post episcopus Ruspensis ecclesiae factus omni laude sanctitatis emicuit. Interim Theodoricus ex circo prosectus senatoribus triumphale epulu dedit, ac plebi Romanae frumentu donauit. urbe inde per insequetes dies perambulans,atq; oculis omnia antiqua opera,quibus adhuc Vrbs ad stuporem aspectantium enitebat, ius rauit, consessust, est, Traianis rum vel μι Usiduitate iidere, miraculum esse, Capitolia celsa conscendere, nibaaliud esse, quam humana ingenia superata vi se . in Formis autem Romanis duo notauit, Abricam mirabilem ,& aquarum salubriliatem . nonnulla vero aedificia, in primisq; ipsa urbis moenia diruta cernens, ingentem ad ea reficienda si immam pecuniae contulit . ex quo fiebat, ut ad praeterim fortunae fastigium nihil desiderari posse,exempta urbis direptae, atque incens, infamia, videretur. neque vero id Romae sol im,sed etiam in tota fieri Italia statuit. Itaque munitissimae posthac arces in finibus Italiae, tam agnificae regiae in celebrioribus urbibus iussu eius stant excitatae. quibus operibus ipse antiqua illa, ut dixit Cassiodorus, miracu la stuperauit. hinc
ad uniuersos Gotthos,ac Romanos scripsit: Praecipimus mobis,misi quis cuiuslibet generis saxa,in agris Fuis iacentia, muris habuerit profutura, libens animo sine adlua dilatione concedat. q e tunc verivi possidebit,cum haec ciuitatis suae tilitati indulserit. de ad Suram Comitem : Sine isu iacere non debet, quod potest ad decorem crescere ciuitatis . quia non es sapientia futura contemnere. Et ideo illustris magnificentia tua marmorum quadratos, qui pasim diruti negliguntur, quibus hoc opus videtur iniunctum, in fabricam murorum faciat deportari, ut redeat in decorem publicum publica coinructio ,2 ornent aliquid saxa iacentia
post ruinas. ita tamen ut metalia ipsa de locis publicer corruisse, apud te manifesta
ratione doceatur. quia sicut nolumus ornatum idis cuti quam praesumptione temeraria Golari, ita priuatis compendiis calumniam detestamur inferri. Quanquam autem Romam adeo magnifecit, ut diceret, piaculum committere,qui Roma diutius abesset, cum eam,collocatis laribus, incolere posset, tamen, rebus his constitutis, Rauennam se recepit. Eo urbe prosecto, satim seditio Laurentiana recruduit. nam Fellus, qui praesente The dorico quieuerat,deintegro movere,atque insanire instituit,ac Probi noexconsule socio ascito, Auleno, & Pompeio consulibus, Symmachum falsis illatis criminibus accusauit, eo consilio, ut postquam damnasset, tanquam indignum, pontificatu deiiceret, de Laurentium, quem Nu ria euocarat,ei sufficeret. ac tellas filsos instruxit, eosq; ad TheodoricuRauennam interrogandos misit. Itaque, priore redintegrata seditione,
432쪽
alii cum Symmacho,alii cum Laurentio versabantur, Festo, ic Probi nocertamina cum aliis senatoribus, in primisq; cum exconsula Fausto miscentibus, qui Symmacho enixe fauebat. ex quo tadus admodu ipsius urbis erat aspectus. nam,Symmacho possessione pontificatus,& praediorum pontificiorum exacto, des passim in urbe fiebant, di sanctimoniales sedibus sui seijciebantur, spoliabantur,ac misere caedebantur. & Hencis interdiu , noctu i insidiae tendebantur, ut per urbem incedere tuto non possent. multi etiam sacerdotes neci dati. ex quibus Gordianus, vir insignis,ad Uincula S. Petri occisi is est. Theodoricus aurem, ut his malis
occurreret, potet late abusus, visitatorem ecclesiae Romanae Petrum Altinatem episeopum dedit,&, cum per eum praesentem sedare tumultum non potuisset,inox ex omnibus prouinciis episcopos Romam conuenire ad rem cognoscendam praecepit. quorum utrumque contra leges, atque omnia vetustatis exempla eii factum. Itaque,cum Liguriae, Aemiliae,& Venetiae episcopi Laurentius Mediolanensis, Petrus Rauennas, Maximus Ticinensis, Aemilianus Vercellentis, Bassianus Mutinensis, Eustasius Cremonensis, Laurentius Bergomas, Tigredius Taurinas, Seruus dei Veroneniis, intento Romam itinere, Rauennam adillent, de The dorico quaesiuerunt, cur se homines ferine aetate, viribusq; confectOS Romam contendere vellet uibus ille respondit, multa ad se nefanda de Symmacho esse delata, quae censeret illorum esse prudentia iudicanda. cui sacerdotes responderunt, oportuisse ipsum, qui insimularetur, conuentum aduocare., quod ei sedi eximia Petri apollo li merita, de sancta superiorum Conciliorum auctoritas principatum dedisset. neque unquais episcopus minorum episcoporum iudicio subiectus fuisset. Tum rex,
Atqui,inquit, huic quoque Concilio Symmachus ipse assentin litterasq; eius intellimonium protulit. Quibus rebus auditis,Romam episeopido cesserunt,ac X Kal. Nouembris in basilica Iuli j coierunt. Tum Symmachus priuatus accedens, primum maximas regi, quod eos euocasset, gratias egit, ac rem ex voluntate sua consectam asseruit. deinde auctoritatem sacri ordinis corrigendi se eis dare adiunxit, sperans , fore', ut,
quod ipse postulabatin visitator, qui cotra omnia instituta Ecclesiae suerat introductus, ex episcoporum sententia abrogaretur; & quae ipse per insidias inimicorum amiserat, a conuentu recuperaret ,& sedem suam rite reciperet, atque inde ad extremum accusatorum criminibus responderet . quam pollulationem iustam esse episcopi iudicantes ad regem rettulerunt. sed legatorum, qui missi fiant, culpa aequi nihil obtinuerui. iussit rex, ut Symmachus, antequam patrimonium, & ecclesiam suam reciperet, cum accusatoribus iudicio decertaret . quod ille se facturum
433쪽
Fornon recusauit . quanquam leges sibi darent, ut sola se conscientiae suae contestatione purgaret. Itaque,cum alio die conuentus esset in basilica Hierusalem Palatij Sessoriani, accusatores crimina edere iussi sunt . in quo duo sunt animaduersa maxime veritati contraria ; unum, quod dicebantur ea crimina Theodorico esse perspecta,quae tamen ille,ut obscura, cognosci ab episcopis voluisset , alterum, quod se seruorum testim ni is eum posse conuincere contendebant,atque, ut ille seruos in quaeli nem daret, poscebant. quod sacris legibus omnino refragabatur. Interea Symmachus ad caussam dicendam occurrisiverum in via ab inimicis appetitus ita est, ut vix manus eorum euaseriti, presbyteri vero multi, qui in comitatu eius erant, vulnerati sunt , ac sine dubio necati suissent, nisi virili ultris, Comes Aligernus, & sublimes viri Gudita, & Gideulsus magistri
regiae domus interuenissent. His cognitis episcopi perturbati litteras ad Theodoricum miserunt,nunciantes,Symmachum ne ad caussam dicedam accederet,nefariis aduei sariorum insidiis esse prohibitum , eundem
regiae voluntati obsequi paratum esse, verum per sacras leges ad caussam dicendam compelli non polle. Quibus respondit Theodoricus, Viderent episcopi,ac praescriberent,quid sibi consili j in tanto negocio capiendum ellet. neque enim aliquid ad se de caussis Ecclesiallicis praeter reuerentiam pertinere. ipsi vero seu caussam audire, seu secus, vellent, ex fide sua statuerent,dummodo pacem urbi,atque omnibus Christianis praestarent . qua potestate accepta,episcopi conuocati, re cognita, decreuer ut, ut Symmachus ab omnibus,quorum arguebatur, criminibus liber,ac vacuus esset, quod ad hominum iudicium pertineret . atque ut idem Christianae plebi in omnibus ecclesijs ad ius sedis suae pertinentibus diuina mysteria traderet, & ut quidquid intra, aut extra iuris esset, reciperet. Huic sententiae archiepiscopi Laurentius Mediolanensis, Petrus Rauennas, &post eas septuaginta episcopi, sisbscripserunt. Haec ex Actis Concilij. Apud Anaitasium praeterea, & Nicephorum scriptum est, Petrum, &Laurentium, ut qui temere sedem apostolicam inuasissent, condemnatos fuisse. Ita Symmachus Jocum suum magna Omnium gratulatione recepit. Avieno inde iuniore, Proboq; consulibus, Theodoricus studus pacis, & cultui Italiae deditus aquam Rauennam perduxit, & Formam eius suis silmptibus instaurauit, quae multis ante annis fuerat deturbata. Symmachus autem ecclesiam Romanam in antiquam libertatem rei li- tuere cupiens, rursius episcopos VIII Idus Novembris Uatimna in basilica conuocauit. atque ad eos de lege regis Odoacris abroganda rettulit, qua, inconsulto rege,comitia perfici pontificia vetabatur. Dictis sentem iis, ex omnium auctoritate eius Dodi sublata constitutio est, ut quae
434쪽
aperte libertati Ecclesiasticae repugnaret, de clero nouam seruitutis conditionem imponeret, ut regiam in legendo pontifice voluntate respiceret. Non ignorandum tamen est, hanc Symmachi sanctionem obseluviam non esse. ac per multos post annos iniussa principis pro ratis ea comitia non fuisse , donec,quieta tandem, ac tuta a seditionibus ciuitate, hoc ius ab Imperatore Constantino ultro remissum est, Benedicto secundo Ecclesiam obtinente. Eodem in Concilio elὲ cautum, ne praedia rustica ecclesiarum in perpetuum alienari liceret. iidem,qui supra,episcopi subscripsere. Per eosdem dies memorabile illud in Graecia contigit, quod Bulgari , gens, ut dixi, noua ex Moesia in Illyricum, & Thraciam
transijt,atque Anastasio Imperatori nouos holles horrenti non mediocrem perturbationem animi attulit. Dexecrato inde, de Volusiano comsulibus, ijdem ex Thracia in Pannoniam penetrarunt. atque holliti tumultu omnia loca occurrentia repleuerunt, de praecipue firmium oppidum occuparunt. qua re cognata, Theodoricus rex, siue ut gratiam ab Anallatio bellum cum Cabade Persarum rege adminii rante iniret, siue ut tantum hostem longe a domo repelleret, siue ut Pannoniam, suam
quondam patriam, conseruaret, arnia aduersias eos parauit, & Petram Comitem eo cum idoneo copiarum numero destinauit. Interim bellum ciuile in Gallia a Burgundionibus renouatum est. Gundobadus rex, viribus ex superiore clade collectu, promisti Clodoveo tributa persoluere abnuens,exercitum aduersiis fratrem Godigis itum duxit,eumq; Viem inclusum obsedit. Godigis illis, ubi interesulis in urbem comeatibus famem imminere ingentem vidit, inopes, atque egenos omnes emisit. quo facto, simul etiam architectus quidam, cui aquς luctus cura mandata erat,egressus est. qui iratus, quod urbe expulsus esset,ad Gundobadum se contulit,rationeml,qua irrumpere in urbem posset, ostendit . atque, acceptis idoneis militibus, per sipiraculum aquaeductus ingressus, lapidem magnum, quo ille obsepiebatur, serreis vectibus minuit, atque ita, aditu patefacto,in Urbem milites introduxit. qui defensbribus ex moenibus deturbatis,signo dato,obsessores in urbem vocarunt,atque ita de populum interceptum strauerunt, dc Godigi silum incolumitatis caussa ad ecclesia Arrianam prosectum ibi cum episcopo consecerunt. Gundobadus Francos auxiliares in unam turrim congregatos seruauit, ac Tolosam ad rege
Alaricum in exilium misit, Burgundiones autem,qui Gondigi silo studuerant, neci dedit,ac totum Burgundiae regnum recepit. Post autem, cum
Arrianos in fide labi sensisset, ad Auitum episcopum Viennesein acceClit,& Chri istum filium Dei, ac Spiritum sanctum patri aequalem confessus,salutari se aqua tingi ritu Catholico in nomine patris,& fiiij,& Spiri
435쪽
tus sancti poposcit. Verum ad seditionem populi deuitandam id clam populo fieri petiit. cui Auitus respondit: Si vere credis,quod nos Dominus edocuit,exple. Idest coram hominibus ipsis in constere, ac vulgi voculas despice. tu enim es caput populi,non populus tui. quod ille ut faceret,in animum inducere non potuit. atque ita in errore suo perseuer Proximo anno, quo Cetheus sine collega consu latum administra, Petra dux Theodorici bellum in Pannonia magna selicitate confecit. si quidem collatis signis regem Gepidarum Transari cum deuicit,&Sirmium oppidum haud magno negocio cum prouincia uniuersa populo Bulgarorum ademit . quo in bello Viligis, qui post in Italia regnauit,
opera praeclara enituit. Hac re bene gesta, Peria inde auxilio M undi,qui in Illurico cum sitis in turri a Sabiniano militiae magistro obsidebatur, accessit,&,Sabiniani exercitu profligato, Mundum obsidione exemit,a que ad Theodorici secietatem,amicitiam traduxit. Pannonia Sirmienrecepta,Theodoricus Colosseum ei rectorem imposuit, his ad eum litteris datis: Prosteris initiatus aulicrs ad Sirnyensim Pannoniam quondam se, dein Gotthorum proficiscere illustiis cinguli dignitate praecinctus, commissami tibi ρ unciam armis protege, Hre compone ι antiquos defensores recipere laeta possit,quae sie nostris parentibus feliciter paruisse cognoscit. Scripsit etiam ad uniuersios barbaros, de Romanos Pannoniam in si imma discordia incolentes, se Colosseo, viro illustri, gubernationem eorum, defensionemq; mandasse, eosq; ad concordiam adhortatus est, illud praeter cetera inferens:
Res parua non vos ducat ad extrema crimina. quiescite iustitiae, qua mundus utatur. Cur ad monomachiam recurritis,qui menalem iudicem non haselis' auid us est homini lingua, si caussam manus agat aranata 3 Imitamini Gotthosn siros, qui foras prirba,intus norunt exercere modesham. Hinc in veteribus m numentis merito hisce titulis decoratus est: D. N. glorio ipsimus, atque inclytus rex Neodoricus, Oftor,ac triumphator, semper Augu ius, bono rej natus, cu stos libertatis, propu nator Minam nominis,domitor gentium. Sub hoc t
pus in Gallia Lictimannus Caesarii episcopi Arelatensis notarius Caesarium ad Alaricum regem, urbis dominum, detulit, id moliri, ut urbem Burgundionibus proderet . quod etsi a vero prorsus abhorruit, tamen Caesarius indicta caussa a rege damnatus Burdigalam est relegatus . ibi cunocte quadam ingens sorte conflatum incendium esset, praeclarum sanctitatis suae specimen dedit,quod precibus ciuium fatigatus, ignem tum, cum maxime seviebat, precatione ad Deum facta, restinxit. ex quo ingentibus ab omnibus cumulatus est laudibus . cum autem interim ciues admonere , ut potestati regis obedirent, perfidiam vero cauet ent, quod erat Arrianus, insisteret, Alaricus, sancti sacerdotis innocentia cognita,
436쪽
eum domum reuocauit dum ei ab vinu sa ciuitate, totoq; Apro tirin crucibus,dc cereis obuiam effuse concriiratus illud pin ea boui civibus attuli quod terram diutina liccitate 3rente excusius stub ingre Dium eius caelo imber largi iam ui irrigauit. Et hoc anno bellum ab Ap iliasio Augusto in Perside gelium. Sequentis, Sabiniano, de Theodosio consulibus patum clara eli fama,quod nulli rebus memorabilibus, quae proditae litteris sint,suerit illustratus. Messalla vero, & Areobinda coniis libus, Anail sim Imperator grauiorum bellorum cura defunctus,conuerso in Catholicos impetu, Macedonium Cunilanti η0polis episcopu, Concilio Cira laedonensi neglecto, in partes lxaducere Eutyςhianorum contendit . quo conatu lapsui episcopos xlios, ut decreta Chalcedonen ita impugnarent, induxit . quin etiam pictptam quendam Syropersam Manicheae sectae addictum Graico accersivit, eum m imagines ab Ecclesialticis diuersiisimas pingere imperauit . ex quo seditio grauis accensaeli. Eodem anno Alarici , qui in Gallia diu cum magna iustitiae laude Uisgotthos in pace rexit Theodosii Imperatoris Codicem, qui extat, in compendium relatum III Npnas Februarias edidit. quod octu eius Clodoueus rex Francorum, bello intern ς ino illato, perrupit. nam siue haeresim illius insectans, liuet regni libidine ardens, consulto litem nescio quam, quo illum ad arma attraheret, intentauit. Theodoricus autem, poliquam accensa certaminis cupiditate viniaque s udia sensit, animi anxius,quod cum ambobus vinculo affinitatis esktai frictus, legatos ad utrumque cum litteris de concilianda concordia milit . atque ad Alaricum quidem primum scripsit hoc modo: anuis sititudini vestrae consedentiam tribuat parentum vestrorum innumerabilis multitudo,ω Attilam potem tem rem sicamini Q Hotthorum oribus inclinatum,tamen quia populorum ferocia corda longa pace mollesiunt auete bubito in aleam mittere, quos constat tantis teporibus exercitia non habere. Susinete, donec ad Francorum regem legatos no stros mittamus, ira luem mestram amicorum iudicia amputent. Inter duos nobisa nitate coniunctos nolumus aliquid tale feri, inde unum minorem contingat forsitan inueniri. non mos parentum fusius sanguis inflammat. non grauiter urit oc pata prouincia. adhuc de verbis parua contentio s.facillime transigetis , si non per
arma vestros animos irritetis. deinde ad Lodoinum licenim Clodoueum appellat. ) hoc pacto: Miramuis, animos mestrassic causis mediocribus excitatos, ut cum filio noso Alarico rege duri fimum melitis subire confidium . Ut multι,qui vos metuunt, de vestra concertatione laetentur. ambo estis summarum stetium reges,ambo aetate forentes. non lauiter regna mestra quassatis ,si data parti rus Gertate configitis. Impatiens sensiui est,ad primam legationem protinus Orma moueres propituluis luod 3t ritur, eliciis iudicibus expetatur. abyciteferrum, i
437쪽
in meum vultis pugnare opprobrium. iure patris vobis interminor, tν amantis. ille nos,m amicos nostros patietur aduersos, vi talia monita crassiderit esse temnenda auamobrem ad excellentiam me iram legatos nostros mittimus, per quos etiaadfratrem vestrumflium nostrum regem Alaricum scripta nostra direximus, minullatenus inter vos sicandala seminet aliena malignitas, sed in pace perseuerantes controuersias mestras amicis arbitris finiatis. Vt autem Alaricus se in auctoritate illius futurum ostendit, sic Clodoueus omnino praecepta eius, litterasq; contempsit. Itaque Theodoricus legatos alios cum his litteris ad Gundobadum Burgundionum regem misit, adhortans eum, ut operam sibi siuam ad hanc dirimendam controuertiam commodaret, Legatos nostros, inquit,adfraternitatem tuam mittimus, ut si filio nostro Alarico jum fuerit, ad regem Francorum cum coniuratis nobis gentibus eant, i caussa, uae inter eos vertitur,amicis arbitris rescindatur. conuenit enim tantos reges non ιnter se lamemtabiles rixas querere,it desiuis nos postsint casibus sauciare. βuamobremfraterni
tas vestra adhibito mecum studio eorum nitatur reparare concordiam, quia nemo
potest credere lae nostra volutate illos ad haec proelia peruenise, nisi omnino pateat, nos potius, ne ad consscitum mentant,contendisi . IArn alios misit ad reges Herulorum, & Thuringorum, qui in Subalpinis regnabant: Legatos me os una cum meis, stu Iratris nostri Gudobad regis ad Francorum regem Lodoinumdemnate, ut avisi de Visiotthorum conflictu consili rata aequitate Austendat, in
leges gentium quaerat, aut omnium patiatur incursum,qui tantorum arbitrium iudicat esse temnentam. Recolite Eurici senioris assedium,quantis mos iuuit semper muneribus, quoties a vobis proximarum gentium imminentia bella sius endit . reddite silio eius gratiam, quam tantum agnoscitis vestris missitatibus attributum. nam si tanto regno aliquid praeualuerit, mos aggredi sine dubitatione praesumet. Legati missi apud Clodoueum nihil neque auctoritate, neque gratia valuere. il le enim causiis, quas diximus,sti mulatus,ac viribus suis, quae magnae erat, conlisius bellum facere Alarico intendit. &, cum episcopos Aurelianum couenire iussisset, litteris eos monuit, se exercitui siuo', antequam in agrii Gott horum ingrediatur,edixisse, ut sanctimonialibus , viduis Deo dicatis, dc clericis, atque ecclesiaru mancipiis parceret, neque ullum eis detrimentum inferret. si quem eorum quis cepisset, statim dimitteret. Inde, traiecto Ligeri aduersiis Alaricum, qui ad oppidum Pictauorum consederat, mouit. Ceterum,cum per agrum Turonensem transiret,Verecundia S. Martini perfusus militibus suis praecepit, ne quidquam ex eo, nisi panem,& aquam,allu merent. non leui defiuncturum poena, qui hoc imperium detrectas Iet . itaque cum miles quidam foenum pauperi extorsisset, pectiis ei gladio hausit,subijciens: Ecqua spes victoriae stiberit, si Samcti Martini numen offenditur 3 missos aliquot ad basilicam eius viros
438쪽
attendere iussit, num auspicium aliquod victoriae cernerent .ac, datis muneribus, quae osterrent, dixit: Si tibi Domine cordi est, ut ego hanc gentem impiam, & nomini tuo immicam ulciscar, fac, ut signum aliquod tuae eluceat voluntatis . nunci j vero, qui misisierant, basilicam ineuntes primicerium incinentem hanc antiphonam audierunt: Printinxisti me Domine virtute ad bellum, , supplanta b in reus in mese tus me, inimicorum meorum mihi dedisti dosum, odientes me distud, Asb. iduis persolutis donis, regi ipsi renunciarunt. Cum autem laetus
ille propterea,motis castris,ad Vigennam amnem peruenisset, ac flumini magno forte essu so imbre tumescenti exercitum obi jcere pertimesceret, per noctem supplex Deum orauit, ut vadum sibi ad traijciendum illud ostenderet . ac postridie mane ceruam transeuntem sequutus,exercitum incolumem transportauit. Castris inde ad Pictauorum oppidum
positis, pharum igneam sibi videre visus est ad se e basilica Sancti Hilari j venientem . ex qua intellexit, se lumine.Sancti Hilaris haereticorum
acies, quas ille verbo disiecerat, dissipaturum armis. quamobrem, ne quid inde a milite raperetur, edixit. Acies inde in campo Vocladenii decem ab urbe millibus passuum utrinque instructae strenue concurrerunt. & post dubiam aliquot horarum pugnam tandem Gotthis in sugam conuertis Franci superiores fuerunt. inter ceteros, quos proelij impetus perculit, ipse Alaricus rex cecidit, viginti duobus annis r gno potitus. Clodotreus tamen ad extremum periculum venit. 61quidem a duobus Gotthis infestis in latera eius incurrentibus appetitus
vixi e firmae loricae, dc opportuno pernicis equi subsidio texit. praecipue multi Arverni, in primi se senatores ipsi, qui cum Apollinare venerant, perierunt. Ex hoc proelio Amalaricus Alarici filius puer, rebus Galliae deploratis, in Hisipaniam se proripuit. Gortlii, Gisalarico, siue Gilaleuco Alarici notho sub lecto, ad regni defensionem se contulerunt. Theodoricus Clodouei filius iussu patris ad urbes Gotthicas expugnandas profectus, Tolosam regni caput subito in ditionem cum
omnibus regiis thesauris adduxit. inde exercitus ad alia oppida circvnductus,Gotthis,qui intus erant,non minore pertinacia eorum possetSionem tuentibus,quam Francis oppugnantibus. Clodoueus, Burdigala capta,ibi hiemavit, atque eo cunctos Alarici thesauros Tololii avehendos mandauit. Interim Episcopi,qui Aurelianum a Clodoueo fuerant couocati,persecto Concilio,ssic ad eu scripserunt: Omnusacerdotes quos ad concilium venire iussistis, de rebus necessarijs tractaturas ex praescripto mectro de titulis a vobis propositis,a nobis fiunt vise,decrevimus. Hi vero fuerunt de incolumitate eorii, qui ad Ecclesia confugissent, de ossicio, & iure episcoporum,
439쪽
clericor im, abbaIum, monachorum, de diebus scili lebrandis, de stipplicationibψs ante diem Ascensimus Dominicae peragendis, ictu Diotriduano praemissio, &seruis ab opςrum minuteno ruiλxandia. Subscripsere praeter ceteros clari per haec tempora Lufralius Aruernus, Licinius Turonentis,& Quinti 'us Ruthςnus. Anastasio inde Augusto III, V nantiolc0nsulibus,Cludoueus Burdigala profectus Engolismam accesiit, ac, muris sub aduentum eius spolitς sua labentibus, haud religione intactus urbem line ullo negocio occupauit. inde Turonos regressusimulta basilicx S. Martini muner .intulit. An alia ius autem Imperator, cognitis rebus a Clodoueo vilis, virtutem hominis admiratus, eximia ad eum dona,&codicillos de consulatu ex ipsa,vbi bellum gerebat, Mol0potamia mili p. quibus Rcceptis, Clod uus filium Theodoricum accersit, ac Solemne Franci indixit. qui cum frequentes conuentilent, in basilica Sancti M rtidi semet muneribus Auguilaliblii,tunica blattea, chlamyde, & corpηδ 3urea pretiosis gemmis distincta ornauit. inde, quo insesto, vibςm i peςiolo suorum agmine comitatus perambulauit. ac communis lKtitiae causta ilipein aureὸ in , argenteamq; in populum
sparsit, tanquam consul, vi Augustus passimi populo salutatus. quo die nullus pulchrior Francis poli sellum diem Christianae regenerati nis illuxit. Addidit inde huic gloriae insigne religionis decus. quippe
eximiam ill in coronam i quam misiam δb Imperdiurς gest/rat, parum stibi congruere arbitratus, Romam dono Sancto Petro milit . atque cacaput regali longo augustius exornauit . ea corona postea Regnum,
ut notavit Sigebertus, est appellata. Egressius inde Turonibus Parisici venit, atque eadem Apollo ii reuemula ductus ibi basilicam iis mini
Sa acti Petri conitruxit . ac regni domicilium collocauit. ex quo ab hominibus celebrari Parientis ciuitas coepta demum ad impaensam opsemimagni tuuinem est euecta. Interim Theodoricus re Italiae Amalarici orbitatem ex animo miseratus, ut c/lamitati eius, quo psset, sublidium ferret, in Hisipaniam Theudam arnaigerum suum, qui puero tutor es , sumnusit, ac Galliae ciuitates aut recuperare ami la4 , aut ς eruare obsessas constituat. nam circasso , Sc, Arelate praecipsse a Francis circuiniecto exercisu premebantur . itaque liti ras ad G0tthos suos , ut se ad hanc expeditionem accingerent, misit : magis fiunt Gotthis , inquit, citam suadenda certamina.
quia bellicos. Hirpi es gaudium comprobati. Pro communi millitate exemtum ad Gillias constituimus istinaret, Mi simul G vos prouecta o si nem lus er uii , ω voti quis prWiVimus, mentis combisi mideamur
ρtque ideo Per tutum Sasonem vosirum admonendum cur imus,mi ad expedi
440쪽
tionem in Dei nomine more solito armis, equis, rebus omnibus necessariis sus Henur instrueti VIII Kalen. Iulias primas modis omnibus, Deo fauente, an ueri s. Ubi vero dies praeitituta venit, quae fuit, teste Calliodoro, Venantio, Celeres consulibus, exercitum, praefecto Hibba Comite suo dato, in Galliam destinauit. Qui Alpes transgressus , Carcatanem, ut jnquit Procopius, periculo obsidionis eripuit. hanc enim Franci omnibus vicibus oppugnabant, quod in ea conditae opes erant, quas senior Alaricus capta Roma euexerat . in his Salomonis pretiosa suppellex, quam Romani Hierosolumis deportauerant. Inde ad Atesate uberandum contendit . in ea obsidione propinquus Caesarij episcopi urbi, &sibi timens, noctis silentio resti se de muris demisit, atque ad hostes transfugit. qua re cognita, populus,& Iudaei consilio id Caesarij factum tulimularunt, quod urbem hollibus prodere statuisset, atque exceptum
in cultodiam tradiderunt. inq; eius contumeliam Episcopium , immissa Arrianorum turba, Dedarunt. sequenti nocte Iudaeus quidam epistolaru saxo alligatam in castra hostiui iecit, monens, ut urbem ab ea parte inuaderent, in qua ipsi excubias agitarent; nam sine controuersia potituros. proinde Iudaeorum populo parcerent. mane vero,digressis forte a
muro hostibus, ciuis quidam egrestus epillidam deprehendit, eamq; in
urbem delatam in concione recitauit. ita, Iudaeo eius scriptore correpto, Caesarius, probata innocentia sua, e custodia mittitur. reuersi inde in v
bem Gotthi Francos, quos ceperant, in Episcopium coniecerunt. quibus inopia laborantibus Caesarius victum subministrauit, ornamentis etiam ecclesiae in id pietatis genus exhaustis ne illi Iudaeis, aut Arrianis se addicere cogerentur. ad extremu Fracis ab Arelatis obsidione cede tibiis, urbs longam perpessa famem, in Theodorici potet latem cocessit, de pro Visigottius Ostrogotthos accepit. inde etiam Araulicu, Tolosa, Massiliau,
receptae. Ceterum Theodoricus, cum Omnia recuperare non posse parte, quae ad Rhodanum pertinet, ut inquit Procopius,in eoru ditione reliquit. ac multa Francorum,& Gallor u millia capta Rauennam reuehenda mandauit. ac praesectis,& praesidiis, quae regionem tenerent, relictis, prouinciam sibi pro nepote Amalarico asciuit . & principibus trib tum ferre coactis, ex eo Ostrogotthis , & Uisgotthis annua munera dare instituit. ab eo inde tempore connubia inter utramque gentem communicata. demum Gallia, atque Hispania adsiuam ditionem adiuncta, praesectos, qui utramque aut ordinarent, aut regerent, eo cum
litteris misit, quarum alias ad uniuersos Galliarum prouinciales dedit:
Iniantiquam libertatem reuocati testimini moribus togatis , exuite barbarism , abircite mentium crudelitatem , quia sub aequitate no temporis non