장음표시 사용
451쪽
ratis oflacio superatae Interim legati poni is Copi ntinopolim peruenerui, atq;β I uilino Imperatore, & coissici simu AViciliano diu cio, Nab Illuiliabus viris, nam clus pC bolici ema urbe honoris usta egressis, atq ab ipso demu Idane urbis epis o benigne accepti sui.* te animaduersi, deseniores Acacij prae pudorqla in aedem S. Sophiae abdi dere. ac ensilio agitato iussinum misere , qui dicerunt nisi reddita rattio suusnt,qirare Acaci in Gnatus suisset , sonunquam cumsede Apostolica consensuros. Iustinus ibellum 3b Ormadaimissum accepit, de Seu rum,quem episcopi hoc etiaIn anno in ieris haereticis anathemate jugularunt, lingua multatum septembri iniense in exilium egit. cui Paulus eiu abstitutus. Ioannes vero visis episcopus libellum prodidit, in quo se quattuor Concilia,,& epistolas Leonis approbare, Ne torium vero, Dioscorum Eutychen Tit notheum Aelurum, Petrum Alexandrinu, oc Acacium Constantinopolitanum episcopos detestari, de in omnibus rebus detretis sedis Apostolicae dare asseruit . atque hanc Confessionein V Kal. Aprilis silescriptam Romam ad Ormisdam cum his litteris mihi: Rei
ditis mihi litteris vestrae sanctuam per Gratam Clarissimum Comitem, stu nunc per Germam, Daminem reuerendisiimmepiscopos,in Felicem,ac Dioscorusam ctissimas diaconos, fra Blandu presb rerum, betatus siumdestirituali caritatis Braefanssitate, quod militatem anct imarum Dei ecclesiarum secundum meteri
patrum traditionem re uris,m dilaceratores gregi AE tin amore, propulsarefestinas . certus igitur scito per omnia San lisenne, quia, prout mobis scripsi, tecum cum meritate sentiens, omnes te repudiatos hamicos renuo, m ego pacem diliens,
sanci simas DG excisas, ides seuperioris mestrae, sis novella istius Rome r amesι accipio,illam sedem Apostoli Petri, oe istius Augustae ciuitatis etiam se desenis. Inde qu approbet, reprobeti,adiungit, sic concludens: uapropter, sicut praediximus, sequentes in omnibus sedem Apostolicam in praedicamus omnia, qua ab ipsa decreta sunt, ira propterea spero, in una commvnrcatione nobiscum,qua Apostolica sedes praedica me utum,in qua est integra deuotio Christianae religionis, ρerferita sobatas promittens in poctem sequestratos a communione Ecclesiae C
tholscae eorum nomina inter sacra non esse inuanda m eris. Inde data opera est, ut reliqui episcopi Ioannis auctoritatem amplecterentur. Iumnus
Uitalianuini consulem declarauit, ut per speciem honoris in urbe illigatum facilius circu ueniret insidiis,quod stupectas nimias illius in rep.opes habebat. neq; ea,quaeaduerius Anastaliu gesserat, approbabat. itaque, cuille mox costi latum una cu Rustico iniuisset,septimo eius die,anno Christi quingentesimo vicesimo,in Palatio cum aliis satellitibus eius occide du curauit.Cum aute multas ecclesias Asiae,Ponti, & Orietis inducere nototuisset,ut Acacij,δc Petri nomina ex D tychis tollerent, VId Septelaris Chalcedone ad Orinilda pontificem litteras hoc significantes dedit,
452쪽
eums, ut epistola stram corrigeret,atque in mitiore partem mutaret,orauit. na Anaitastu pontifice quonda Anastasio Augusto scripsisse, satis
habitu tu, si nomen Acacij siseretur. Hoc etia tepore Boetius vir constularis opibus,atque auctoritate in urbe florens,duos filios pueros ad consulatu extraordinariu extulit,atq; inter eos medius & senatu appellauit, &populit congiario munerauit. qua de re sic ipse glorias scripsit: Poterit ne
illius memoria lucis quanta set ingruentia malorum male deleri, cu duos pariter tabulis liberos meos domo prouehisast quotia patia, si plebis alacritate vidi ; cue de in curia curules msidentibus regiae laudis orator ingenijgloria, infacundiae mι rui cu in circo duoru medius conseia circunfuse multitudinis expectatione triumphali largitionesatiavi. Inde Valerio, Iustiniano, qui postea Imperauit, consulibus,Ornais da Ilu Nonas Aprilis, cu ia Agapetus secundu, sed extraordinariu consulatum imitet, litteras ad Ioanne episcopu milit. quibus partes suas in caussa quae agebatur, commisit, his verbis: uia per inouatione d lectitonis tuae bimus est nobis Maepat a L pruritia,remuneramus solicitudine tua, ν seruaris priui,Tys metropolitanorsi mices nobis apostolicae sedis eatenus delegamus,ut in Jectis, iue tis,que ad canones pertinet, iue lys,quae a nobis nuper mandatale ruentur, me js.qtis de ecclesiasscis causiis true reuelationi contigerint nunciari, sebrua nobis insintiatione padantur. Qua potestate data, finis est tande discol diae
diuturnae impolitus per legatos potificis,cu ia Euphemius Ioani moi tuo esset sustectus. ut ipse Ormisda epiliola ad eu mina gratulatur,significas, se ab eo, Se legatis sitis certiore de re copolita factu. Eode anno, ut inquit cu Gregorio Iornandes,Theodoricus rex Francoru,veteribus simultati, bus animo repetitis, assumpto Clothatio fratre, & Theodeberto filio, exercitu in Thuringia aduersiis Herminfridum rege eduxit, ac superatis, quae in capis Thuringiae sibi paratae erant, inlidiis, proelio congressus eucii sitis omnibus in fuga dedit,atq; usque ad amne Onestrude insequutus, tanta ibi it ragem eoru edidit, ut alveus fluminis alta cadaveru congerie cumulatus sit. per quam, tanqua per pontem transgressi Franci in pol l late Thuringia redegerunt. Tu vero Clotharius Rodogunde Berthvij quonda regis filia captiua secit,sibiq; domu reuersus despondit. Theodoricus vero Herminfridu, fide incolumitatis data,ad se venire Tolbiacu iussit,eumq; de muris urbis secu ambulante deiecit. Du aute Theodoricus in Thuringia erat, rumor Aruernis increbuit, ipsum morte esse absumptu. quare Arcadius senator Aruernus Childebertu fratre eius ad urbe accipienda inuitauit, & progressum refracta porta recepit. quo facto,cuauditum esset, Theodoricum sospitem domum esse reuersum, Childebertus urbe euelligio cessit. Insequens annus consules habuit, ambos in Occidente,Symmachum,& Boetium iterum, ipsius Symmachi generit. Eo anno Clotharius,ac Childebertus in Burgundia castra movere,atqhi' P i Augustos a Isra
453쪽
Augustoduno obteiso,uniuersam odomat o rege fugaiosui iuris, ditionisci; fecere. Theodoricus vero cotra Arvernos profectus,ad urbe potuit castra, Arcadio senatore Bituricas,quae urbs erat Childeberit,elapio. atq;
ipsa si bulbana militi permisit diripi eda. ex quibus nonnulli basilica S. Iuliam,refractis ostiis, molare sunt auli. quoru principes a spuitibus immundis arrepti l atim in senis in semet dentibus irruerunt, clamantas, cur nos martyr sancte sic cruciast Quintianus aute cpiscopus interi in pernocte allendo muros obambulabat, Deu orans, ut urb succurreret. itaque Theodoricus cu de excinde iis moenibus cogitasset, tepente furore correptus eis. qua re animaduersa , amicus illu admonuit,vicosilio desisteret. na urbem illa cum multoru alioru Sanctoru, tum in primis ipsius Quintiani episcopi praesidio testa esse . cui ille ita paruit, ut statim edixerit, ne cui intra octo millia palluum iniuria fieret. Urbe inde potitus Sigiualdupropinquu suum ibi prς fecit,nihil relinquens,nisi terra vacua, qua este
re non potuit. ide etia QtIntianus, cum quoda tempore ciuitas siccitate nimia laboraret,siupplicationes ante Ascensione ad opportuna impetranda pluviam vetere ritu Ecclesiae celebrauit. die vero tertia portae urbis appropinquante ciues rogarunt, ut ipse precatione ad Deu pro impetiada pluuia faceret. se enim cbfidere,illo orante, Deu extemplo aqua uberrima estus aru . tum ille proli ratus in hunc modu orauit: Si clauso caelo pluuiae non defluxerint propter peccata populi,g cemersi deprecatiIuerint facie ira,
exaudi Domine, ον dimitte peccata populi tui, IV da pluuia terrae,qua deis inpuli tuo ad possidensi. A tque his dictis,atris repente nubibus caelo ostu sis,salutaris pluuiae humor excussus est,cBfitetibus omnibus, se tantu boni ipsius
Q uintiani meritis assequutos. Boetius consul, homo non minore int gritate,quam eruditione ornatus memorabile consulatu administrauit,
grauibus, ut ipse scriptit, cum improbis hominibus inimicitiis pro tuedo priuatoru iure, spreta potentioru ostensione, susceptis. si quide Conigallo in imbecilli cuiusque fortunas inuadenti occurrit, Triguillam regiae domus praepositu ab incoepta,& perpetrata ia prorsias iniuria reuocauit. miseros homines, quos infinitis calumniis impunita Gotthorii auaritia diuexabat, obiecta periculis auctoritate,protexit. prouincialiu fortunas tu priuatis rapinis, tu publicis vectigalibus pessundari non aliter, quam qui
patiebantur,indoluit. cum,acerba fame saeuiente,grauis,atque inexplicabilis indicta coemptio profligatura Campaniam videretur, certamen aduersus pr sectum praetorio communis commodi ratione suscepit, ac,r se cognoscente, contendit,& ne coemptio exigeretur,euicit. Paulinum consularem viru, cuius opes Palatini canes iam spe, atque ambitione d uorassent, faucibus eoru eripuit. ne Albinu consularem vim praeiudicatae
accusationis poena corriperet,inimicitiis se Cypriani delatoris opposuit
454쪽
Veronae autem cum rex maiestatis crimen in Albinum delatum ad cun ctum senatus ordinem traducere moliretur, maxima periculi sui securitate defendit . his de caussis cum regis, ac ceterorum in se odia concita
set, pollero anno, postquam consulatu abiit, Maximo consille, accusatus est a Basilio, Opilione, α Gaudentio. ex quibus Basilius olim regio ministerio depulsus ad eam pollulationem aeris alieni necessitate descendit. Opilio vero, de Gaudentius,cum ob multa sagitia exilio destinati ad sacras aedes recusantes imperium confugissent, rex edixit, ut, nisi intra praestitutum diem Rauenna discederent, frontibus in ullis expellerentur atque eodem tamen die deferentibus eisiem Boeti j nomen acceptumeli. summa vero criminum fuit, ipsum saluum esse senatum voluisse, ac delatorem, ne documenta deserint, quibus senatum laeta maiestatis reufaceret, impedisse. litterae etiam fals, prolatae, quibus eundem Romana sperasse libertatem arguebatur. Hoc primum tempore Theodoricus a semetipso defecit,atque nimiis aspirantis fortunae bladitiis captus prauo studio optimum ingenium corrupit, ac pristinam illam inter omnes aequitatis, moderationis, ac sapientiae laudem praecipiti quadam nefandi iudicii temeritate foedauit. si quidem falsis accusatoribus,& fictis criminibus fide adhibita temere insontem hominem condemnauit,ac, publicatis bonis,Ticinum relegauit. ubi ipse semet consolans haec ipsa, quae dixi- naus,de se memoriae prodidit. Romae VIII Idus Iuli j Ormisda poni, sex Ecclesia post multos annos pacata,ex humanis rebus eximitur,atque ei Ioannes presbyter e Tuscia subrogatur. Iustino inde iterum,& Opilione consulibus,Transamundus rex Vandalorum in Africa, Iornanti teste, decessit. cui successit Hildericus ex Eudoxia Valentiniani Augusti filia procreatus. is, licet a Transam undo sacramento adactus, ne Cath licis parceret, longe aliud, quam superiores reges, ingentu induit. atque initio regni Catholicos ab exilio reuocauit, & episcopis ecclesias reddidit . unde status religionis in Africa aliquando tandem est restitutus,
qui post Genserici irruptionem fuerat profligatus. Iullinus autem Imperator ad alia Imperii sui illustria decora hanc quoque adiicere laude
voluit, ut Arrianos demum prorsus a se dissipatos constans posteritas praedicaret. siquidem acerbissime serens, perfigiam eorum tot Conciliorum sententin iugulatam,atque confossam adhuc tamen in Oriente spirare,edictum proposuit,ut Arrianorum ecclesiae ubique Catholica religione consecrat entur. quod ut Theodoricus accepit, dolorem ferre nopotuit,ac prauum alterum consilium Catholicos insectandi in Italia cepit. itaque' Ioannem pontificem ad se accersitum legatum ad Iustinum pro imperio contendere iussit, admonitu, ut suas Arrianis ecclesias red-
455쪽
deret, neque negocium ullum facesseret; sin minus, se eadem mala Catholicis in Italia moliturum. Afri, cum Hilderico, de Vandalis bellum
facere statuissent, Theodoricum in societatem armorum inuitarunt.
quod Theodoricus repudiauit,dissiliis, se posse,classem,quam rei magnitudo possulabat, in Africam transportare. Proximo inde anno,quo Probus cum Philoxeno consul suit, Ioannes pontifex,comitantibus senatoribus,Theodoro, Importuno,& Agapeto exconsulibus, S: Agapeto Patricio,vrbe egressus Graeciam versus iter arripuit. cum autem Corinthum adiisset,ac terra inde pergere vellet, mansuetum equum quaerens, Vnum a nobili quodam viro, quem in uxoris mansuefecerat usum, accepit, ea conditione, ut postquam ad certum locum venisset, eum remitteret.
quod cum is praestitillet, res incidit ad admirationem ini ignis. quippe equus,qui sanctum pontificem detulit, postea nunquam dorso suo insidentem mulierem passus est . qua re animaduersa, ille equum remisit, orans, ut possideret,quem suum sedendo secisset. huius historiae S. Gregorius est auctor. Aduentus inde eius nuncium ubi Iullinus accepit, incredibili laetitia elatus pontificem Romanum maximo sibi honore sdscipiendum vel ad pietatem apostolicae sedi praestandam, vel ad prodenduposteritati exemplum, putauit. neque vero Imperator solus,sed uniuersa quoque Graecia in eiusinodi spectaculuin erat erecta. neque enim per ulla ante saecula Romanum pontificem incolumem terra ulla, praeter quam ipsa religionis Catholicae mater Italia, viderat. siquidem Liberius aerumnis,atque exilio deformatus in ijs regionibus inuitus fuerat obuersatus. Constituto igitur die aduentanti ad urbem Ioanni Iustinus obuia cum tot ciuitate processit, clero cuin crucibus, cereisq; praegrediente eum s Vt Vidit, continuo tacita religione perfusus ad pedes venerandi caussa procubuit. atque per Auream portam in urbem induxit. ubi pontifex caeco astanti, atque opem imploranti in nomine Iesse Christi aspectum,lucemq; restituit. inde in templum deductum dextrum dextro in
solio sibi assidere iussit. his tantis officiis illud subinde Iustino Ioannes benigne rependit,quod apud eum diem Dominicae Resiurrectionis clara
voce Romanis precibus,ac ritibus celebrauit. atque in ipsis sacris Iustinumagna caeremonia insignibus Augustalibus nouo,atque in posterum memorando exemplo decorauit. itaque ab eo contra patenam, calicem, de pallia aurea, gemmataq; accepit. caussam inde exponere susceptae legationis ingressus, non solum ipsiun ad ecclesias Arrianis reddendas non impulit,Verum etiam ipse omnes, quas potuit, ubique ritu Catholico comsecrauit. ac demum Romam reuersiis, munera Iustini tribus basilicisS. Petri, S. Mariae,&S. Laurenti j dispertiuit. Eodem anno Constantinopoli,
456쪽
nopoli ,& Antiochiae terraemotu vehementissimo laboratum. The doricus rebus Ioannis in Graecia gellis exacerbatus crudelitate ingenium situm, alioqui mite,ac placidum, incitauit. itaque Maximo, Olybrios consulibus,tpsium cum sociis legationis Rauennam venire imperauit, grauissima Cabolicis comminatus in carcerem condidit, atque ibi omni
humanarum aerumnarum genere constimula. de Symmachum Boetij socerum comprehendit,atque ambos arctiori custodiae tradidit. neque
enim quod quidam tradiderui, in cum Boetio fuerat relegatus. liquidem ipse scribit in Consolatione: mpet incolumis Symmachus socer usiuarum se
curus, tuis ingemiserit iniurip. vivit lxor. quid dicam Geras consulares, quorum iam it in id aetatis pueris vel pate mel austi θecimo elucet ingeni, t Ioannes autem ,dum suit in carcere, caussam tueri Catholicorum no destitit. itaque III Idus Iuni j ad episcopos Italiς sic scripsit: mare mos, ac moneo comtra Arrianam per uiam, qu.e olim non semel ,sed sepe damnata est, oe modo in
quibusdam reuiuisicit, armari gladio Spiritus ancti, it eam ita,iam culante diuina eratis,opprimere, stu extirpare valeamus, ut me radix eius in posterum meniatur. Ecclesias ero Arrianorum ibicunque inueneritis, Othodicas eas diuinis precibus, operibus absque iati mora consecrate. qina γ' nos, quando fuimus
Constantinopia tam pro religione Catholica, quam π pro regis Theodorici caussa negocij,suadente,atque hortante, Arriano si extirpante pissimo, atque Iristianissimo Iustino orihodoxo Imperatore,quascunque illis tu panibus pota ecclesias reperire potuimus, Carbolicas eas, domino opem ferente, consecrauimus. Et quanquam Theodoricus eorum peste tacitus tuti insecus m obuolutus ext secus nos,m omnem regionem nostram perdere gladio, IV igne consemere minetur, nolite tamen prope rea descere. His scriptis,haud multis poli diebus fame,siti,&ceteris carceris incommodis maceratus XV Kal. Iulias expirauit. corpus eius Roma
delatum VI Kal. sepulturae mandatum est. in locum eius Felix quartus VIII Kal. Augulli sussectus eli. Ioanne extincto non contentus Theodoricus,inde Symmachum, & Boetium asseruatos inuasit, atque eorum utrique caput desecati crudelisit me iussit. cuius temeritatis poli breui, sed frui Ira, poenituit. nam paucis post diebus coenans,cum ingentis piscis caput a minii tris appositum aspexisset, caput Summachi sibi videre visus est,eminentibus inferiore e labio dentibus, & toruum oculis intuentibus furibunde sibi,atque aspere minitari. cuius spectaculi foeditate perticu lsus subito horrore correptus est. itaque in cubiculum regressus, lecto decubuit . atque adhibito Elpidio medico re exposita, patratum a se in i Symmachum, Boetiumq; facinus acerbe flere inlstituit. tantum lex ea
re dolorem concepit, ut morbum propterea exitialem contraxerit. ex quo cum se moriturum videret, Gotthos Comites, atque optimates ad
457쪽
ut est regni Otthorum in stabassecundus.
Usτrs Theodorico solutis, Athalaricus puer
octo annos natus extemplo regni hereditatem adiuit. atque ex praescripto Amalasventae matris omnia pro sua voluntate,iudicioq; curantis,legatis,litteriss missis, senatum, populumq; Romanum, ac Romanos,Gotthosq; in Italia, Dalmatia, & Gallia constitutos certiores de sua prouectione fecit, iurans, se omnibus, qui in sua, atque aui sui auctoritate mansistent, ius aequabile redditurum. Omnium litterarum exempla sunt apud Cassiodorum in hanc sententiam : Scire mos molumus, nos nuper ab auo nostro Theodorico in extremo vita distra neposito regni heredes maximo animi fudis infiitutos. proceres autem,qui aderant,iudicium eius tanta consensione probasse, mi diuinam ea re voluntas agnosteretur. uos imitati Romani, i, Gottsi non solum se rum nobissiuiuorum alacritatem, sed etiam . iurisiuranda religionem continuo prinbuerunt. βuorum vos etiam vestigia sequuturos non dubitamus. itaque, mi Πι- mordia nostra, rami erga vos humanitatem pers iceretis, legatos ad mos no pros misimus, mi mobis item nomine noctro iustitiam, G aequaἷilem elementiam
interpositosa ramento stonderent. Iplius porro Amalasventae reginae ingentia corporis, animis decora reseruntur. primum tanta in ore dignitas, ut nemo eam sine summa veneratione spectaret,ianta in dicendo vis,ut eum Graece,Latineq; sciret,uerba faciens,Omnium ad se voluntates, an, mosq; conuerteret. ingenium deinde virile, ac prudentia maior,quam sexui conueniret. itaq;, Athalarico per aetatis imbecillitatem ad regni gubernacula tractanda nondum idoneo,ipsa tanta iustitiae, ac sapientiae fama administrauit, ut omnes in flammam admirationem adduxerit. nam
non modo Romano cuipiam vitam ut bona non ademit, sed etiam ibberis Symmachi,& Boeti j,quae suetant erepta, rei ituit. inprimissi; uniuersam Romanorum nationem aduersus inhiantem Gotthorum libidinem texit. Anubrico vero regi Hispaniae sororis suae filio Galliae ultra Rhodanum portionem,citeriore sibi retenta,concessit,&res a Theodo
458쪽
rico patre Calcassone ablatas reddidit, atque impositum ab eo vectigal
remisit. quin etiam ipsius citerioris partem Theodorico regi Francoruat ma sibi intentanti tradidit adleuandam Francico bello in tanta suorum infitinitate Italiam. puerum porro Athalaricum contra i nitituta Gotthorum more Romano rectis ad omnem humanitatem litterismormandum curauit,ac pr eceptorum, seniorum s humanitate, prudentias praestantium custodiae seueriori commisit. qui nunquam ab eius late re discedentes mores, vitamq; pueri Romana disciplina imbuerent. Per haec tempora publica erat Romae schola in qua eloquentia, iuris prudentia,& reliquae ingenuae artes per eruditi si imos homines publica mercede instituto vetere tradebantur. cum autem stipendia hoc tempore a senatu professoribus aut non penderentur,aut lente, ac nitidiose persoluerentur, eadem huius rei certior facta per litteras senatoribus nomine Athalarici praecepit, ut eis plenisiime satisfacerent: Nuper cognouimus, inquit, doctores eloquentiae 30. laboris sui conflatua praemia non babere, G abiu rum nundinatione feri, thbolarum magistris attributa summa dematur. P propter c m persticuum sit, praemium artes nutrire, nefas iudicauimus , Letoribus adolesientium aliqui ubtrahi,qui fiunt potius commodorum incrementis adgloriosa studia prouocandi. prima enim grammaticorum sichola fundamentum est isti rarum,mater facundiae, magistra verborum, atrix humani generis, quae per exercitationem pulcherrimae lectionis antiquorum nos cognoscitur iuuare ecnsilys. hac non utuntur barbari reges. apud legales dominos permanet singularis. Arma enim my reliqua gentes habent . sola reperatur eloquentia,quae 'manorum demiras obse
cundat. Qua de re P. C. hanc mobis curam, hanc auctoritatem largimur, mi sesecesser sichola liberalium litterarum tam grammaticus, quam orator, . iuris expo sitor commoda si decessoris ab eis, quorum interest, ne aliqua imminutione percipiat,ne cogantur de alieno pendere fastidio, cui piaculum est mel horarum macasse momento. Mavortio inde consulatum acimini lirante, Iullinus Augustus finem sibi vitae imminere ex lethali contracto morbo intelligens, successorem sibi exemplo Theodorici substituit . quippe Kalendis Aprilis Iustinianum, sororis filium, egregium animo, atque virtute iuuenem, Imperi j sibi consortem asciuit.& Kal. Augusti vita cedens Imperatorem reliquit. Hic est Magnus ille Iustinianus,quem merito posteri iuris conditorem,libertatis rei titutorem, barbarorumq; profligatorem linguis, scriptisq; consentientibus celebrarunt. ille vero, inito Imperio, praeclarum auunculi exemplum rep.domi, forisq; ivlle gerenda sibi proposuit. itaque & Concili j Chalcedonensis vindicem se futurum denunciauit, &bellum Persicum ab Anastasio institutum, atque a Iustino exceptum summa ope continuauit. hunc vero ubi ad Imperium peruenisse Amat amenta
459쪽
tisuerita percol,ltatim a egis nomine oratores de foedere confirmando, Maenovanda amicitia misit, cum his litteris: rure possem rendendi, Clementisimeprinceps si pacemvestram quaerere' epide, quam patres meos constat ardentius expetisse. Vos auum nostrum in me a ciuitate se illis curulibus extubriis. etrasgenitorem megm in Bulla ρδlmatae claritate decor stis. desiderio quoqme con- cstriae fiatis est per arana fatui,quia ums mois pene mi ibatur aequaeuus , hoc ιγmen adolesienti congruentius dabitis, quod nostin emoribus praefiitistis . quam adserenitatem etUramlegatosnostras mi si si amicitiam nobis illis Q id 1aus comediam,quas cum auo nostro dece ores uestros constat habuisse . Eam --ro societatem , ut ad res gerendas non inutilem, Iustinianus summo studio confirmauit. postero autum anno, cum esset una m Athil vici emiterum consul, domi quietus, ac prorsus in studia pacis intentus opus longe bellicis laudibus Ormibus t ponedurn institvit . A0imp nanque ad vetus ius ciuile emendandum, sippiendum , & componendum adie-leto,iuris peritos illa aetate ingepio maxime, doctrinam praestantes adhibuit ex nobilissimis Beryti, & Caesareae gymnasijs euocatos. eisq; confilio suo comarunicato,praecepit,ut nouum Iuris Codicem Ocrcta Augustorum principum complectentem Theodosis Augulli imitatione conficerent. Eo etiam anno saeuus terraeniolus milerabilitur Antiochiam afflictauit siquidem, ingenti caeli prppe mugitu edito, aedificia omnia, quae priore no ruerant,deturbauit,atque hominum serme quinque mi Lliae ruinis alluit . quo casu perculsi ciues ad diuinam opem imploranda se contuberunt, ac sine calceis cum flebilibus vocibus Deo supplicatum ierunt. cum autem vir quidam insigni pietate praeditus se in quiete diutinitus monitum esse assereret, ut ad tantam auertendam calamitatem in foribus aedium inscriberetur: corpus nobiscum flate, eo facto, repente cae. Lilis ira consedit. Iustinianus inde,de Theodora coniux eius,ingenti suppeditata pecuniae summa,urbem initaurarunt, ac nouo nomine pro Antiochia Theopolim appellarunt. Interim Athalaricus rex praecepta malterna sequiitus,varios amicos virtutis caussa ad honorum gradus evexit,
atque ad frequentanda Bruttiorum oppida possessores, decurial furarelinquere,& in urbesse referre praecepit, eosq; datis fides bribu ,spondere iussit,ie maiorem partem anni in oppidis a se ad habitandum de*etis agitaturos. cum m Theodoricus aqu/m in urbem Parmensium iri uxisset,ad Honoratos,possessores, & curiales ita scripsit, ut eos propterea cloacas etiam purg re inandarit: ἴuitatem, inqui Mestrum siccita diuo
na laborantem ausus noster salubemina et da rigauit. nuum mos inaca ora pandatis Fartet,ne,siarum obiectione tardata,reciprocans indam stris aera simii latur, , quas debuit abluere,vobis inferre coga r. 1 Eodemi anno Benedi ctus
460쪽
ctus Nursinus, abbas, sanctitate in Subiacensi monasterio forens, diuino instinctus spiritu, paueis monachis secum assumptis, Cassinum in Campaniam adiit. ibis simulachro Apollinis, quod vulgo ab agrestibus h
minibus colebatur,euerse,lucoq; succiso, nouum sibi monasterium condidit, ac monachis Occidentalibus leges, quibus in hunc usque diem utuntur, seuerissimas dedit, & panis pondus, ac mensuram vini, quibus in sumina victus tenuitate vescerentur, praescripsit. id monasterium d inde numero monachorum, dignitate abbatum, muneribus,ac priuilegiis principum tota Italia factum est celeberrimu . praecipue per aliquot post annos ipse ibi degens Benedictus signis multis in Christi nomine edendis locum peruagata fama suae extulit sanctitatis. Decio inde consulatum gerente, Iullinianus Idibus Aprilis Codicem iuris antecessorum selertia concinnatum felicissime sub suo nomine edidit, atque ex eo in posterum ius dici praecepit. neque ita multo poli,ut animi sui expressam de fide sententiam proderet, legem aliam tulit, nequis dissensi si ea fide
Catholica vellet si siquis adhuc secus sensis Iet,is trium mensium spatium ad resipiscendum haberet. ex quo edicto varie inde in Oriente tumultuatum ell, Arrianis in primis, atque Eutychianis sirperbe nimis, ac violenter in se consultum esse censentibus. Athalaricum regem iam decem annos natum lainpridem Gotthi seuera seniorum disciplina educari moleste ferebant. nempe indolem regiam, ac virtutem auitam litterarum octo,aestudiorum cultu existimantes effeminari. itaque, cum puer a matre correctionis caussa manu percussus ad nonnullos eorum lacrumans confugisset,dicere non dubitarunt,cupere ipsam puerum perdere, ut se cundis nuptiis ad alterum virum regiam dignitatem transferret. ac,consilio agitato, vocibus eam haudquaquam obscuris increpuerunt, quod regem non conuenienter educaret. nam & litteras, de magistros a sortitudine,& magnitudine animi inserenda alienissimos esse. qui res maximas
gellurus, & bellicam Theodorici gloriam aequaturus esset , cum armis operam dare,& rei militari studere,nec praeceptores formidare, ita prα- ceptoribus formidini esse debere. non ita Theodoricum Gotthorum filios educandos initituisse,immo vero ne ipsum quidem tot gentium do mitorem hoc pacto educatum fuisse, quem conitaret nullas prorsius litteras cognouisse. Athalaricus cum aequalibus in campo, atque in sole laborare perdiscete non autem cum maioribus natu in scholis,atque in vinbra langueret . quorum verba etsi minime omnium Amalasventa pro
bauit, ne tamen ipsos despicatui habere proceres videWtur, illorum se parituram auctoritati respondit . atque ab illo die, dimissis senioribus, puerum iuuenum familiaritati commisit. Per idem tempus Hildericus rex Vandalorum