장음표시 사용
51쪽
elasiae S binensi praefuerit ad annum circiter Io9α, fueritque inter primum, & secundum Ubili an proxime med us . Ad Gregorium enim quod pertinet, faetetur Ughellius, se illum a Lamberto Scasnaburgens aceepi D. Linaberius vero nulli bi eum Sabineu-δεω dicit Epfeyum , sed unum ex ordinal bus Episcopis Romanae Ecclesiae GREGORIUM nomine i . In quo tamen ipso eum arbitror esse deceptum ; Pau- tu; enim Bernisi edensis scriptor magnae apud Omnes a uictoritatis , quem Pagius & Baronius sequiintur in Achis Summorum Pontificum ejus temporis describendis, non eum dicit Episcopum, sed Diaconum Cardinalem a) : & Diaconum fuisse ex eo etiam probabiliter licet arguere , quod in Regesta ejusdem Pon liscis nullam inve iam de Gregorio viscopo Cardinali mentionem factam i quidquid asserat in oppossum Pagius ex Ciacconi I) J : Invrniam vero plu
lem ): & quod magis est, legam Gregorium hunc ipsum Diaconum eo ipsi anno ioII. quinto Idus I nia; ab eodem Summo Pontifice Legatum Uenetias, ut Dominicum Silvium Ducem, Populumque Venetiae Anathemate , quo suerant innodati , post praestitam satisfactione:n absolveret s . Videtur scilicet satis e se probabile, Gregorium hunc Diaconum Cariadinalem post pera tun Mrnse Ma tio inutiliter legationem ad Rege ii Henrichim, ejtisque ad Pontificem reduum rebus insectis ex Henrici iniquitate O , des matum paulo poli suisse cum Legati auctoritate Ue-
Trim. lv. ad annum In M. num. III.
52쪽
netias . Itaque eum ex una parte Regironem legamus in Chronico Farsensi denominatum Episcopum Sabinensem tam pro anno Io73. , quam Io 89.: Ex alia tam multa sectant contra Sabinensem Gregorii Pontificatum : & Lambertus ipse Schasnaburgensis Episcopum quidem eum dicat, sed non Sabinensem: nemo non videt, sine solidiori sundamento locum illi concedi in hac serie nec debere, nec posse. Venio
XXX. Episcopum hunc a Baronio accepit cum Ughellio Lucentius ; Baronius vero ex vita MS. Sancit Anselmi Lucensis Episcopi per B. ejus discipulum , di sentientiarium scripta, cujus habere debuit exemplar parum fideliter exaratum. Quum enim in ea inter alia narretur , Sanctum Aufeimum proximum morti rogas, quatenus in Capitulo MonUerit S. Benedicti, quod es in ripa fluminis Eridani sub
obedientia S. Cluniacensis Carnobis, unde Frater irae,ae Monachus fuit, sepultura' commendaretur , pro xime subditur. Cum eoneedentibus uisopo J Mantuano J, atque Comiti a Mathuda taeteririque omnibus , jam deferretur ad Monaserium eorpus , inuit
Dbi O SUTRIENSIS EPISCOPUS NOMINE BOMDZO , quem Spiritus Sanctus fuscitavit, ut clamaret, diluum esse , ut iis Episcopio Epsopus sepeliretur.
Baronius hunc locum refert, sed depravatum. Loco enim Sutriensis Epsopus nomine Bonizo, mendose habet : Sabinensis usosus Dominus Domniao . Is error, ut supra diximus, non Baronio, sed exemplari, quo usus est, attribuendus, quemadmodum egre-σie Pagius animadvertit i) . Uita enim SOPI An-ῖlmi Lucensis aliquot post Baronii obitum annis a Sebastiano Tengnagelio Caesaraee Bibliothecae Praesecto
53쪽
XXXI. Si Dominico Georgio habenda st fides ,1ddendus esset post Regigonem in hac serie milis reus, quem, ipse teste a vetus prodit inscriptio Romae in Templo Sanctae Mariae , quod olim dicebatur ad Pineam, nunc vero in Capella a Willelmo, ut inquit, Sabinensi una cum Ioanne Episcopo Titsculano dedicato anno i 9 ., Urbano II. Summo Pontifice. Sed Scriptoribus parum diligentibus usus Georgius est. Quum enim eam inscriptionem oculis ipse meis inspexerim , nusquam Willelmum aut reperi , aut legi , sed cum initiali solum littera V Sabinensem , qui facile Ga dus hujus nominis II. suit, quem anno circiter I 89. ab Urbano II. Sabinensi Ecclesiae praesectum scripsit Ughellius , & plura apud ipsum monumenta testantur. Eam inscriptionem Lectorum oculis censeo supponendam ete Anno Domini M . Indict. XIII. Mense Mart. die XXV. dedicata est Me Ecclesia Sanctae Mariae , quae anella ur ad Pineam per Pisopos urbis, ides V Sabinensem , ct Gannem Tiseolanensem tempore Domni Urbani II. Papae, in qua funt Reliquiae ex vesimentis Sanctae Mariae Hirginis, rel. '
XXXII. Praeter iam memoratos a Sabinensum Episcoporum serie delendum pariter arbitror posterio ribus saeculis Petrum de mortuo mari Gallum ab
Ughellio postum n. 48. , lucem mihi praeserentes R. CL
Q VHe eamdem vitam apud Mabili. in actis Ss. Bene
54쪽
m a Card. V. Cl. Consant Ino Rureris olim otio nianae, nune Imperiali Bibliothecae Praesecto in eruditissima di-
Epist. sahi squilitione de Arnalis de Faugeriis , Petro Gm s nen. saeculo δε Baro se , Bebrando de Deueio Episcopis Sabinens bur 'q y S R E. ordinalibus. In ea praeter multa Eccle. sam infimi evi disciplinam illustrantia occasione Synodicarum Constitutionum ab iis Episcopis editarum,& ex eodice otio niano a se depromptarum , eorumdemque historiam Chronologica serie digestar . Petrum de mortuo mari expungendum erudite sic probat α bellius post Matthaeum Petrum de mose tuo mari Gallum Episcopum Ami odorensem Sab nensum Episcoporaran catalogo haesitans in ruis, quod
etiam ante ipsum fecere Ciaeconius , Frizoutas , PantiuIus , a sue . Herum re serius perpens , ut animadvertit Balazius , hie Petrus ex Sabine sum viscoporum Cathologo expungenor ωdetur.
Censemum enim es Guillelmum Petri de Godino eis Hum Episcopum Sabinensem anno i 3 i 7. , ct sed Dufiue ad annum 1 3 6. , quod eo ut ex libro obi
He Heneris Sancta hora noua decimo quarto Mens s ru i , ut habesur in ejus Epitaphio apud Sammam thaudis. Si igitur Petrus de mortuo mari ex hae v ta excessit sueto nemo non videt, i um υμβυαuin Sulunensem obtinere non potuisse dicto anno , eum Frater Guillelmus Petri de Godino Episcopus Sabium B, ut dixi s , ad tu eras evolaveris anno i 336. Le q. Iunii . Nec obstat , quos Mov-
55쪽
ptor a ferat, Petrum obdormis in Domiso Hrea amnum i 336. ὴ Nam ibi circa nil alIud denotat, quam ejus monem strope annum II 36. conti Me , vides eu iub finem anni straecedentis et quod veri me diei non potes: Cum mortuuι sis i q. Mensis Aprilis; Sed forian Mondimur , eum haec dis pos mortem Petriferi erit, memoria labi potuit . Demum F Petrus Subis in praefuisset Ecclesiae, hoe certe non reticia
δει illitis vitaphii Auctor, qui eum vocat Pres te--m Cardinalem Sancti Stephani in Caelio Monte , ut iupra laudatur Movmias , qui omnes ejus digni tates diligenti me recenset, ae praesertim illius se scopatus, Visarensem scilicet, ae Aut odorensem. Nee veri mile mihi videtur, eumdem data opera , vel inritanter Sabinensem Petri Episcoparum omi e . zaid plurat lasemet Sanctus Pontifex Clemens VI. a, qui Petri resumentum vos tuis litteris con mavis , emadem iam defuiactum o Prebmeri Cardinalis Sancti Stephani in Mome Coelio tutio Insignivit. Luamobrem nullum superes dubium , quin eum Sammartanis Fratribus , ae muris Petrus de mortuo mari ex Meris Sabinensis Melesiae Zyraeis AEt delendus . Verus igitur Fratris Matthaei in i Iuccessor in S Binensi Melesia fuit Petrus Gomes de Barro M H fanus Consulitionum Srnodicariam aucti' guae fecundo loco in Codice Ortobontano recurrunt: Hrstro Arieuli fui more apprime do ut , I a Ioanne XXII. inter Presisteros Cardinales eoomarus es titulo Sanctae PraxeiI. O XIII. Sabinensium Episcoporum Sedem eo loci conuitutam, quod Forinovi Fpiscopiuin etiam nune dieitur, vulgo u Vescosio ; Antea saneto Euthymio Sacrum, postea Dei parae Virgini; Ab Alexandro VI. P. M. ad oppidum Manlianum primo traductam , a F a Leo
56쪽
lita a Cat' edralia Manlianensis Eccle ira, in qua nune est sedes Episc. Sebinensis, in
Leone postea x sie restitutam pristino loco, ut Manialiano in Civitatis jure confirmato Sabina Provincia in
veterem , novamque divisa, utrique unus esset Antistes ; Cathedrali demum Templo Sanctae Mariae Forinovi ruralis speciein repraesentante , cum nulli re perirentur , qui in eo relidere vellent , universum Civitatis jus Manliano restitutum legere est apud ejus Provinciae scriptores. XXXIV. Quoniam vero Manliani stabilita est Cathedra Sabine nus , censeo non importunum de Cathedralis Manlianensis Templi titulo nonnulla breviter adnotare e praecipue quum Lucentius Lectores monitos esse voluerit, suille in quaestionem vocatum in cujusna in honorem Deo dicatum fuerit, Saneti ne L berati , an Sancti Liberatoris e Sacraeque Congregationis judieio Sancto Liberato adjudieatum. Id quidem verum est. Illud tamen debet adiungi, re dii, gentiori cura postra considerata , consultisque Manlianensis Ecclesiae veteribus monumentis, discussis ambagibus , tandem sui ste compertum , Sanctum Liberasorem Episcopuin , & martvrem , non Sarustum Liberatum eum esse, ad cujus honorem Templum illud antiquis temporibus Deo fuerat excitatum. Etenim, ut omittam Manlianensia n Patronum habitum semperfuisse & Martyrem, & Episcopum; in nullo autem ex veteribus Martyrologiis, in nullis Sanctorum Actis reperiri S nctun aliquem nomine Liberatum , qui si-imul & Martyr siuerit , R Episcopus ; Contra vero S inctum LV ea rem utraque praerogativa praeclarum hie in Italia Benevent nam, seu potius Arianensem nobi ς proponere Ecclesiam : Ut id inquam omittam , in ipsi Cath dralys Templi Manlianensis antiqua fronte Sancti Lib ratoris nomen ab antiquissimo tempore legitur in lapide supra limen : Ejiisque antiqua essi gies in anside visitur Pontificalibus indumentis orn
57쪽
ta cum palma martyrii. De San ro praeterea LIber tore , & non Lmerato Manlianensium Patrono; de
Parrochiali Munti Li eratoris Templo in oppido Manliani; de Collegiata Saneti meratoris ibidem ; De Templo sub invocatione Functi Liberatoris Disco , ct Maroris plura sunt Summorum Pontificum diplomata Pii II. , Alexandri VI. , Leonis X. , & Iulii III. i . In iis quidem, quae recenter edita sunt, sieuti in illis, quae sunt apud Ughellium, legitur qu,
dein Sancti Liberati nomen, non Sanisti Liberatoris. Vitiata ta nen sunt , nomine commutato. In Aut
graphis vero , quae in Tabulariis Sedis Apostoli eae constervantur, quinque ex illis eruta sunt per Dominicum Macrium, atque vulgata anno I 672. in , nomen legitur Sanisti Liberasoris, non Sancti Liberati: Quemadmodum a se in apostolicis iisdem litteris expensum fuisse , & lectu in testitur Illinus , & Riruis Dominus Ludovicus de Ualentibus Promotor olim FideInunc Sustremae Romanae Inquisitionis AP for diligentissinius . Antiquis Manlianensis Ecclesiae monumentis, & Apostolieis Summorum Pontificum Litteris historieorum testimonia respondent. Filippus Per- rarius de Templo Sanni Liberatoris , ejusdemque
reliquiis Manliani in Sabinis mentionem sicit O . Mutius Vipera Archidiaconus Beneventanus n: Bol
id Consule Dominieum Maerium post differt. , cui i tutus contetrara , cdi observati de Sibinens uisiopatu .
D In differt. supra Sanctorum ossietis pro sabina Diceis
est si , ubi de Sine o Liberato Episcopo , de Martyre num. R. de seqq: Saerae Rit num Congregatione Proposita . Iii Catal sanctoriam , quorum nomina non leguntur in Martyrol. Romano edito anno I 62 S. & in Catal. Ss. Ita l. ad diem r3. Maii.
58쪽
landiani i): Breviarium Ecclesiae Beneventanae a deSancto Liberriore Episcopo , & Martyre ea ipsa dieis. Mens s Maii mentionem faciunt , qua Manliani
de eodem solemne agitur festum. XXXV. Cadente decimo sexto saeculo corrupto quae- paulatim a vulgo vocabulo, qui prius Sanctus Libera-' ἔφ' ior dicebatur, Sanctus L heratas a Manlianensibus dictus est. Huie malo aliud accessit in eo situm, quod quamvis in aliquibus ejusdem Ecclesiae monumentis superiori, R ea ipsa aetate consectis Sanctus Liberatus , seu qui sic dicebatur, Episcopi simul, & Ma: tyris titulis non fraudetur, alia tamen monumenta non desunt , in quibus vel utraque, vel alterutra praer gativa desideratur 3 . Hinc factum est, ut oblivioni datis veteribus monumentis ; Episcopali S ncti Martyris dignitate in pluribus monumentis silentio praeterita ; SanctL Ulerati nomine ex corrupto Voca bulo apud Populum invalescente , excitatum fuerit dubium, utrum a S. Liberasore , an a Sancto Liberato Manlianense Cathedrale Templum denominationem acciperet . Re ad Sacram Congregationem de- du sta , cum nemo tune esset, qui investigaret antiqua , productis solum retentioribus aliquot monumentis pro Sancto Liberato judicium prodiit die Σ. Septembris anno I 679., quod postea ab Innocentio XI. confirmatum fuit die Io. ejusdem mensis. XXXVI. Huic nominis mutationi illud etiam causam dedisse creditum est , quod Reliquiis Sancti LGe. ratoris Episcopi, & Martyris furto sublatis anno I 382., suppositae fuerint aliae cujusdam Sancti LUerati prorsus ignoti, quae fortasse edultae fuerunt ex aliquo Sanctorum In actu SL mensis Maii ad diem x s.
59쪽
ctorum Martyrum Coemeterio , distin meque, ut solet , nomine Sancti tabernI extrahentis , & distribuentis arbitrio . Has ab Eremitanis Fratribus Sancti Augustini apud Montem Flastonem Manlianenses habuisse , ex authenticis litteris constat , quae etiamnunc in Tabul frio Manlianensis Ecclesiae servantur. Sed eum hae ipsae Sancti Liberati Reliquiae e capsula fg llis obserata fuissent fortuito eductae , & cultu delli tutae, Petrus Cetrivalis Ottobonus Sabinensis Episcopus, ut Sanctum Liberatorem sedi suae , & cultui pristino restitueret , novas Sancti Liberatoris Episcopi, & Martyris Arianensis, ejus ipsius, qui ab antiquissimo tempore suisse creditur Manlianensium P tronus , Reliquias obtinuit a Cardinali Nicolao Colaia Beneventanam Ecclesii m tunc moderante s Beneventi enim in Templo Sanctae Sophiae Corpus ejusdem c
litur J ; Easdemque litteris suis, Sigilloque rite mu
nitas sequenti distinxit Epigriphe α Sancti Libera. toris Episcopi, Maroris. XXXVII. Quoniam exponenda nunc est Episco
porum Sabinentium series castigata , Lectorem censeo praemonendum, duxisse me a Forono nis exordium.
Quid enim principium eorum a Curensibus repetam, sie uti sedit Ughellius , cum hi Nomentanis accesserint saerulo sextor aut a Nomentanis, qui Foronova nis adjuncti sunt saeculo un 'ecimo Ζ Foeonosani ii sunt uni, qui, eum parem jactent antiquitatem cum Curensibus , & Nomentanis, ad haec usque tempora perdurarunt , converso solum in SabIuenses nomine , M sede alio translata, ut Observavimus.
extirdienda , non a Curensibus,aut N mentanis .
60쪽
Episcoporum Sabinensium. Series.1 TiberiuS
a Dulcitius 3 Iulianus 4 Borsus, qui Bonus i)s Joannes I. 6 Martianus 7 Tonso, qui & Tisso, &Teuiso, & Tirita 8 Theodorus I. a)s Theodorus II. Io Gregorius I. 3 II Sergius
Joannes ex Maeris 3 33 Gregorius II. 14 Joannes II. 33 Benedictus I 6 S. Laurentius 6
3 Projectilius 4 S. Laurentius i s Joannes I. a
I o Samuel II Sergiusia Gregorius
Q De eo vide supra. n. XI & seq. Σ De eo videsii Pranum. IV. De eo vide supra mrin. XV. De eo vide supra num. X v. , De eo vid. npr. n.XX ct XXII. 6 De eo vide supra nuin. XXII. b, De eo vide supra num. XXIII. t 8 i De eo vid. supra num. XXIII. . A XXV. Ob De eo vide supra num. XXIV.