장음표시 사용
21쪽
nom GaDeitus invenerIt spiscopum, me iudice, λ- rono vanum cr) , facile quiliniis intelligi', Anastasium
non nisi Nomentanae Ecclesiae praeesse debuisse e nisi affirmare velimus, duos fuisse eodem tempore ejusdem Foro novanae Sedis Episcopos, aut eo ipso mense, quo Anastasius obierit, suisse suffectum illi Ioan nem ; adeo ut paucorum dierum spatio & Anastasius excesserit, & Ioannes dessignatus non modo Epise pus sit, sed & consecratus, & in sede loeatus. Ioannem in Cathedra Foronovana sedisse, non Nomenta na, eX eo judicio colligere videor, quod Gabiniani habitum est anno sequenti 9Α9. temporibus Domni Agapiti Sanins. unis. Papae ct visi ven. IOAMNIS EPISCOPI Teuronis Comisis Rectorisque Territorii Salinensis Mense Septemθris per Indictionem vi . a . Etenim quum oppidum Gabiniani, quod , ut videtur , iuris erat Ioannis Episcopi , situm esset
trans Calentinum rivum Umbriam versus , ita ut F rumnovum medium iaceret inter Gabinianum ipsum, atque Nomentum ῖ , non poterat non esse in Foronovana Dioecesi. IX. Agmen Nomentanorum Episcoporum hactenus creditus suit claudere Ioannes hujus nominis secundus , qui anno 96 . in Romano Concilio Leonem Pseudopontificem condemnavit. Fuisse tamen Nomentanos Episcopos anno adhuc Ios9. Huno significat, qui Cone lio Romano sub Nicolao II. subseripsit. Ut verum fatear, Numaminus ibi reperitur inscriptus, &non desunt, qui Humanatensi Ecclesar in Piceno ae- censendum suspicentur, inter quos Dominicus Geor-
Q Apud Gallet inm lib. laud. Pag. Iis. 3 Consule Cariamopograph. a Galle ito libro laudato
22쪽
eius so . Est autem eommunior opinio suisse Episcopum in Sabinis. Quare Labbeas in mirgme pro mismantino leg'ndum admonet Nomentauum . R quidem merito , ut sentio. Etenim meo eo anno Hum alias Episcopus esse non poterat. Guillelimis entiriqui in Uia choris II. diplomate pro Aprutina Eeelesia anno I DIO. missus Episcopus dicitur ca) , in alio diplo in ite Alexandri IL pro Ecelesia Forosemproniensi anno Io 7 eodem modo denominatus occurri t I . Quum igitur Guillelmus Humanatensem Ecclesiam rexerit ab anno 1OS6. ad annum Ior , non poterat Hugo eidem Ecclesiae praeesse anno Io39. Me non latet Alexandri Apostolieas litteras non datas dici ab Ughellio anno lora, sed lo6a. Praeter quam quod tamen nihil per hoc addusta probationi detrahitur, quum Hugonem ab Ilum1natensi Cathedra anno Io19 aeque Guillelmus excludat , sive Humanas Episcopus fuerit an ΠO I a. , sive anno Ioro. , eruditissimus P. A bas Sartius, quem ego honoris caua nomino, & tam ii satio, ut neminem pluris, hane sustulit dissicultatem. Quum enim animadverteret apud V ellium da. tu dici mense Maii die ita Indictione I f., eam vero Indictionem neque in annum Io62., neque in ullum Alexandri II. incidere , prudenter cum immortalis memoriae viro Abbate Grandio coniectavit, Amanuensium errore pro Indictione um. politam sui jex m. , v. in x. commutata,quo nil probabilius . De qua re quum voluerit fieri c'rtior, impetravit, ut eae ipsae litterae in tabulario asservatae Forosemproniensis Ecclesiae inspicerentur diligentissime . Quod quum factum esset ab Ili ustri illino viro Ioanne Baptista Lactantio tunc ejus Ecclesiae Praeposito , modo vero Tifernatium Episcopo,
23쪽
inpertum fuit, verum esse, quod fuerat coniectatum rChronicas scilieet earum litterarum notas se in hune modum habere . Astim mense Maia, die nos xv. I dinione vim Ideoque datas ab Alexandro anno Io o, quo eo Pontifice octava cucurrit Indictio non ro6a. II. Seio praeterea hanc veritatem etsi confirmatam testi monio cum Cosmae Pragensis , tum etiam oculorum
nequaquam probari V U. Cli. Mittare illo, Ac Costad nio 0 . Primo quia Alexander mense sequenti erat Arretii ; Secundo quia Maisardus Sutriensis E se pus , qui in eo Concilio inter Patres assedit, in vivis
anno Iorta esse desierat; quum anno to6S Joannes
irinus Episcopus , qui Mainardi successor dicitur a Lucentio, privilegio subscripserit Alexandri II. pr
Monasterio Sandioniliano. Impetrata vero a viris eruditissimis venia, hae difficultates non videntur mihi sieponderosae , ut & auctoritas Scriptoris Syneroni, fleoeulorum certissimum testimonium , & quae a Sartio adducta sunt ad aetatem ejus diplomatis eonfirmandam eorruere debeant. Ad primum quod pertinet, non video probabilitatis fines excedere , Alexandrum die Maii decima quinta Romae, die vero Iunii octava Arretii esse potulisse: praecipue quum sciamus, eo anno Alexandrum Lucam se contulisse, ut eam urbem inviseret , cujus adhuc erat Episcopus 3) . Neque majus mihi negotium facessit secuncium . Huiust nodi enim privilegia Monasterio Sandioni sano concessa, quae ab Episcopis apposito eorum nomine suerint confirmata, ut indagaverim diligenter, nulli bi datum est hactenus mihi legere : non apud Labbeum, non apud Mabil-B a lonium ,
o console eumdem sartium de Eeel. Et tub. ad s. R dulphiam in coment. Praevio m1 R. XX. Pag. 43. Σ Tomi II. Annalium amald. lib. x6. ad ansum ino.
24쪽
Ionium , non apud Mansium Epistolam ad Cervasium Remensem Episeopum datam ab Alexandro II. , in qua hujusnodi privilegia in quodam Concilio agi
lata , atque Monasterio Sandioni sano contra Gausti-
dum Parisiensem Antistite in ad judicata summus idem Pontifex memorat, apud Labbeum legi, & Mabili nium cI . Quo vero anno habitum Concilium hoc sue. rit, quique Episcopi adsuerint, silet uterque. Quod si illi Coneilio supponant aliud habitum ab eodem Alexandro II., in quo idem Ioannes Sutriensis Episcopus legitur, illud scilicet, quod ex veteri codice Ferrariensi eruditissimus Manlius eduxit a , in quo deturbato de Ferrariensi Sede, & Communione privato Samuele, consecratus dicitur Gratianus , non erit dis-ficile respondere, Concilii hujus aetatem esse adhue ignotam. Celebratum probiuiliter fuisse anno IoII. Mansia assentiuntur ipsi met Mittarellius, & Costadonius ). Quod si verum est , annus Io o. Forosem proniensis diplomatis remanet inconcussus. Quid enim improbibile minus, quam vel anno ipso Ioro. post illud diploma manu tua firmatum, vel sequentis initio obiisse Mai nardum, locumque in Sutrina Sede P-eisse Ioanni Z Sed de his alibi accuratius . Ceterum quum in eo ipso Concilio inter cetera Episcoporum nomina immaniter in eo codice vitiata etiam legatur ve us Numanus, idest Guillelmus Humanas, quae de Hugone Nomentano, & non Hummate supra dis ximus, confirmantur , ut egregie idem Mansius animadvertit .
25쪽
momentanorum Erino rum ferier aucta, ct emendata. Ursus a Servus Dei 3 Cyprian 6 Serenus s Romanus6 Felix ν Redemptor 1 Gratiosus, qui & Gratianus 9 Constantinus Io Generosus si Sapientius I a Paulus 3 Benedictusi 4 Villarius Is Joannes I. i Cosmar, qui ct Cosmi a 16 Anastasius 3
De Eeel a , Ο Episcosis Foro novaπνι, qui posea Sabinenses.
X. Nomentana Ecclesia post inelinatum undecimum saeculum Forono vanae conjunista, quae tres prius suerant Episcopales Sedes, in unam coaluerunt anno circiter Io6o. Ab eo scilicet solum tempore nullum
ci) De eo vide supra num. VII. 14 De eo vide supra ut1 n. v. O De eo vi te supra num. vIII. 43 De eo vide supra uiam. IX.
Nomentana quando Ecis etesiae For novanae conm uncti.
26쪽
S. Laurentiu utrum , sequando suerit Episcopus
cum Sabinen sis. tum Spoletan ulla
4 amplius occurrere video, qui vel Fore τοτauus dictus fuerit, vel Nomentanus, sed omnes generico nomine Sabinenses . Ante unionem hanc qui Nomentanis, qui Foronovanis sint accensendi, supra observavimus. Remanet, ut qui expungendi sunt, expungantur, qui in tenebris hactenus latuerunt, proserantur in lucem , iisque sua tribuatur sedes , qui loco moti non pro priam hactenus tenuerunt. XI. Post Paulum , Aserium , & Proiecti iuvet, de quibus ex Conciliis , quibus interfuerunt , dubitare non licet, quarto loco ex Lucentio , atque Coleto Sanctus Laurensius occurrit r). Hunc Ughellius in sua Sabinensium serie colloeat numero I 6. , arbitra turque anno circiter I o. floruit se. Lucentius vero ad saeculum sextum retrahit saniore consilio , censetque rectam ab eo Forono vanam Ecelesia in anno circitersso. a), postquam Spoletanam annos undecim administraverat. Quoniam res est admodum dubia, & ad quaestionem vocanda, ut rectum ordinem teneamus, rauca prius de Sancti hujus Laurentii aetate dicemus, inde de eiusdem Pontificatu . XII. Praemittendum , hunc eum dici Laurentium, quem ex Syria in Italiam venisse una cum Sanctis Isi
eo, & Joanne in Farsensi Chronico legimus ). Quum vero de Sancto Isaaco ite scriptinn reliquerit sanctus
Gregorius magnus ' Priori s quoque Gothorum tem. ribus fuit juxta Spoletum Urbem Cir vitae veneraMEs Maae nomine , qui urique ad extrema Gmborum i nu I. Ital. Saer. in Sabim mam. IV. Tom. X. eius dem in Poron ovanianum. IV.
27쪽
rum tempora 'menis ι , hine variae distraretque
eum de Isiaci, tum de Laurentii mate sententiae. Gregorius Catinensis, qui anno I o. Farsensis Chro nisi Scriptor fuit, priora, Sc extrema Gothorum tempnra intelligens, quae a Radagaso anno Ao6., & Alarico anno Aio. Italiae invasioribus ad Iustinum juni rem fluxere centum , & sexaginta annorum spatium comprehendentia Isaaco universa concedit , praeter ea , quibus iam vixerat, antequam in Italiam veniret. Sed haec opinio & rationi non congruit, & probabilitatis fines excedit. Gregorius, alter Romanus Abbas Sancti Matthaei in suis Coenobii Farsensis annalibus , quos anno I 6q3. scribebat , venisse in Italiam autumat Salu tum Laurentium anno Christi 363. , Iuliani
vero Apostatae secundo , eumque ea circiter tempora
florulisse. Hoc vero, & ignoto hactenus nititur sundamento , & eum Samsti Gregorii dicto non convenit . Ughellius sbi bene non constans inter Spoletanos Antistites eum collocat saeculo sexto, eumdemque inter Sabinenses saeculo decimo. Praesul Clarii limus,& a me honoris causa semper commemorandus Lurioicus de talentibus , qui praeter coctera , eaque egregia munera in Curia Romana Promotorem, ut vocant . egit Fidei cum magna nominis commendatione, supra ceteros acu rem tetigisse videtur oecatione dissertationis Super Sunctorum obsistis , quorum Oiscessio pro Sabinensi Diarcesi postulabatur . Luantum sit net , inquit erudit illimus vir , ad Ariora Gothorum tempora , ea re neu nsn sum ab Alarico Got rum Rege , qui anus C risti Alo. 'raedonuis more
Italiain popularus ab im Hecessit ; fed ab anno, quo
28쪽
Odoacre Herusirum Rege anno q89. , vel ab eodem Oeeiis Ravennae anno Chrisianae aerae q93. fumendum es. Duae namque Doebae , ut Pagius advertit, in Theodorici regno disinguendae sunt. Altera ab oris ere victo , juxta quam fecundum Avivinum Halesanum regnavit annis 37. Altera ab Odoacre oces,
juris quam, ut Procopius feribit, regusuit annis 3 3. que ad annum Cisisti 126. Posrema vero Gothorum tempora ρ Irahuntur ad annum oerisD 33 . , quando a Narsese Eunucto funditus Gothorum regnum eversum es. suam opinionem viri eruiet eo robant , eique prae exseris adbaerent Vacobitur apud
Bollandum In Actis Sanctorum ad diem I. Februarii: Dacherius in Actis MisHorum ordinis Sunm Benedicti saeculo primo ad annum 376. Hensebentur , Papetrochius in Actis San ruin ad diem 2. Men suerilis in praefatione ad vitam S. Iguete, multarique eonjecturas , di momenta valva ex Sancto Gregoris Papa , laso e Farfensi Chronico elutant , quae indicatum assenum is rime Ssum Laureistii faeculo
risi freto nenda magis moririque fulciunt
XIII. Haec de aetate Sancti Liurentii: & quidem posito , quod cum Sancto Isiaco venerit in Italiam:
quod tamen adeo certum non est, ut nefas sit dubitare. Si enim excipias Farsensie Chronicon , sive Gregorium Catinensem scriptorem Farfensis Chronici, nullus est seriptor , a quo id asseratur inter antiquos . Pauca nunc de ejusdem Pontificatu sive Spoletano sive Foron vano, vel Sabinensi. De eo nih I hab mus certi. Nullus est vel ejus saeculi, vel proximorum scriptor: monumentum , quod sciam , nullum, a quo vel Spoletanus, vel Sabinenss ejusdem Pontificatus commemoretur. Magnus ipse Gregorius in scribendis diligentissimus mirabilibus Sanctorum virorum operibus
29쪽
qui vel suo ἰ vel proximo vixissent aevo. & in iis enarrandis accuratissimus , quae vel miraculum saperent , vel portentum , quemadmodum in ejus Dialogis legimus , de hoc Sancto Laurentio nili I. Nihil de tameelebri illo illuminandorum caecorum dono, ex quo dictus suit illuminaior : nihil de miracuIosa illa portarum Urbis aperitione, quum Laurentio in Urbem adsentanti Spoletani promiscue eives exteri hominis
inromo: ovem ad ejus GPDatis Ep/scopatum indigne ferenter eas occlus ent ingressum prohili uri si) : nihil demum de Farsensis sundatione Coenobii , &Episeopatu iterum dimisso. Fateor hoc argumentum ex iis esse , quae negativa dicuntur. Sed mihi Sancti Gregorii diligentiam, imo, ii fas est dicere, facilitatem in hisce scribendis, atque vulgandis consideranti, animoque advertenti, quanta de Sancto Ictaco Sancti Laurentii Socio Sanctus Pontifex scripserit, & quam
frequenter ab eo suerint commemorata ea mi, acula,
quae a Deo per Sanctos viros sive Spoleti, sive in Sabinis credebantur suisse perpetrata , negativum hoc argumentum pro alio est quolibet maxime po Diso. Utinam salte in qui post multa secula eum dixerunt Episeopum , secum ipsi convenirent . Jaeobilius suffectum seripsit Ioanni Episcopo Spoldiano a Vigilio summo Pontifice , postquam ab Hormistia relatus fuerat innumerum Clericorum sa): & annis undecim in Episcopatu Spoletano peractis eo se abdicasse , & M nasterium Farsense fundasse , de Episcopatu S)bine si nulla facta mentione. Gregorius Romanus Abbas, de quo supra , Spoletanum Sancti Laurentii Pontifieatum silentio tegit altissimo : cumque solum commemorat
Q Ex . ita Ital. Iacobilli latine reddita per Bolland. ad
cx Ibidem. Consule etiam Acta Sanctorum ordinis B
30쪽
Igex Episeopo Sabinensi Coenobii Farsensis Fundatorem ,& primum Abbatem , testaturque se haec accepisse a duobus Gregoriis, a quibus eiu idem Coenobii historiasuerat concinnata , quorum alter anno vi vehat 86α ,
alter Catinensis dictus toso. Sed horum fides est apud ipsum; In his enim, quae etiam num asservantur in Farsensi Coenobio, Gregorii secundi seriptis nihil tale lepitur: Gregorii vero primi scripta nulla amplius sunt i . Mabillonius Eum primo fuit se asserit Coenobii Farfensis Abbatem, & Fundatorem, inde Antilli.
tem Spoletanum , nullo tamen auctore laudato , a quo baee acceperit ca). Neque aliquid eertius ab his habe mus , siqui sunt, qui Sanctum hunc Laurentium memorent antiquioribus saeculis . Ioannes VII. , quum anno ror. Templum Farsense dedicavisset, in peculi ri diplomate, quo 1nonasterii census confirmavit, eum
Episcopum dixit; sed cujus Ecclesae Episcopus suerit , fluit ). Sanctus Petrus Damiani Sabinensem eum Fpiscopum credidit, non SpoIetanum Q. Imo extra
dubium fortasse omnino non est, de eo Sancto Laurentio habuisse sermonem, quum eum minime nominet. Haec enim sunt ejus verba. Discopus etiam ille
Sabine i , qui folium Pontificale defrute, di F-fense Monasterium contempta Sacerdotali di nitas .eonseruχit , quam nobilis in Christo vir fuerit, te- sis es sisti a traditio , quae Sanctitatis ejus insigniaeelebrat ; resis es moderna devotio, quae Uam ejus memoriam tu devotione frequentat. In tanta Sententiarum varietate, & monumentorum desectu ludicium certum ferre quis possit Donandum tamen aliquid
censeo Q Ex Armel. de viris illust. Casin. Tom. I Annal. Bened. lib. I. n. XIV. o Consule acta Sanct. Ord. S. Bened. loco laud. 43 In Epist. 9. ad Nicou Papam II. seu opust. st de ab