Linguarum vett. septentrionalium thesauri grammatico-critici, & archæologici, auctore Georgio ...

31쪽

1issimis speeminibuschinariam, alie rumque Librorum aeri ἀπ-issime incisis, o oculio miti Inter haec uota conspicitur κειμήλων Aureum. AH - R. uinii libri mn, dic artuencaustica adomvum ue quod ac-xate satis delineatum, cum ipsius -- deseriptione suom ista, ad te mitto, Hr Claris a dat eo me quus inlinigas, quales, Artes αΑrtifices in pretio olim apud Angis Saxones nosti os in jeces fierent. Fagura prima seciemGemmae sup

riorem representat. In hac primo a paret Limbus totus aureus, retistraru& foliato suo Artificio notatasis, tima Perimetro protenditur ad Instriditos Characteres, qui praepinta Cruce. ex atim formati, obliqv intumes- eunt, tam prominentia, quam msura sint spectabiles r Intra Chara. heres euispicitin amella quam Pyramidalem, vel potius Coniis

mem esse judis rectasius aium, abus distineri Linti Urarum quat

34쪽

- punctata sive laciniosa. Intrii Lamianam hanc est armil- , in Chrystallo obducitur, per quam is immin severo vultu mosentat, Pput in insani parum inclinanteat; tactum ivium,in ambabus manibus sceptra tener marae in hapsi e mmm 'eris .isi unum Graiarne c. - sueta via namex min figuras desinunt. Lia πηχας mus -- nubrium Bellua quadam Marii, natur, ex cujus Rictu exit Tubus, in cuius Ore rixillulus aureus fututi eritis ope, hi filior commode sinenifimisit Lineae autem omnes, cum

parent, sunt aureae 3 caetera artet

caussita Vitro vel Chrystallo

35쪽

viam pertingunt Letminarii, qua, mina Foliolis aureis L bi md Deemvir itur. In prona Manubrii parte desideratur mandibula inserior Belluae Marinae, pro qua emitust convexa Figura quammis obtecta. Inscriptio autem est in inseriori Lamina faciei superioris, inter Lim-hum extimum, d interiorem, quo Iconmminis Sceptrum tenentis con 'fringitur : Literae hoc lo intelse junguntur

36쪽

longitudo ab A ad B est Polliti

Latitudo a C ad D est Polli-

- Pondus est xIII ciretaer Drachma' rum, re deducta Chrystallo, in qua Homo delineatur, Unciae plus minus. Specimina vero innus istius Gallo saxonicae, ad Chanasin Libros sum posititios a veris distinguendos multum alant re ad veram Etatem Dou Codd. sub ista secut d scriptorum determinandam. Manu Norimanno-Saxonica ad Dialectum ultimam illam Linguae, a nune utimur, Parentem transit Hi s A ejusque proprium Characterem diligentissime delineat. V a talorum Phrasiumque Normannicam rum&Gali Latinarum, quas Nort. manni liue invexerunt, magnum re senset numerum, utque illi nostrae Linguae erant insitae ostendit ' me oblata occasione de Linguae Gallicae pristo statu iani ante Rc Annosmulta

37쪽

stitu dignissima prosere cistas Amtiquariis ob Lingi sinentiis lium ignorantiam hucus Fessere incognita Quae ut melius inrelligantur Chartas originades Semi-Saxonicas is NurNRurua Saxonicas hucusque laeditas, cum excestis ex Scriptoritas rore

nis in Bibliotliscis imitatis hactenusis iturus, aliqua phas producis. ut hoc quoque Caput integer iis hae Re Tractatus censeri debeat. -- miihi lao adjunsis stetimina plurima 28ri quoque laxae manas veterissa' ironicae me εἶ -- Regem intatae, pum chartis 'eribus Regum Merciorum Muipeiorum hucusq-

quam in Bullario rum qimnis. Bulla die m Autographo Melas oth MM Eata incisa exhiberiae, dehinimasque veteris manus laesita perimm in perquam elegans. Dialaetis Damae Angli tam mae

38쪽

Maedit Auctora Cujus via μνη si ae prae mi habemu Monumentsι- ea, quae aut qualis fuerit judicarer iniunus Et ne perperam de ea semtianius tam duobus, Miti. ix K. - seorsum euus justum volumen sine rent, Argumentum hoc pro dignitate pertractavis c lis auterii funiatiniorum nostrorum Poeta, ficto inreuomus, si ad Regula liasin x attendamus. I. libyssimum sive Pedum inantitatem syllaba nempe breves, clinimis, aeris L. variatas, id ioa observabant m nordis movi ius. - justas omniinu syllaba n quantit ira apud ibi iris ramus. Versus Tetrasyllabi. Pentasyllabi, 3 Hexasylubi ut plurimum fuere. IL Pseud,M1ythmum

rem Mum, quae in Veribus μοιῶμNovi tonsistit, quo nos cum Gallis,

linus QMxisque sere omnibus Nationibus Eumphis io praesenti utimur,

Saxones, ani Veteres, omnesquφScando othi, ut ex P matibus e

39쪽

etiam adhuc exstantibus, adsucappa Tet, proflas neglaxerunt. III. I, Metri observatio, stylum morum Poeticum valde implexum reddit. dum istius gratia, Substantiva ab

Adjoctivis. Α Verba a Nominibus

quae Tegunt, procul separaverint Voeabula quoque Dan, Saxones communi usu abhorrentia in Carmμnibus adhibuerunt Stylus etiam nἡin raro Dithyrambicus, a Dictione Dturali, immo etiam Oratoria multues recedens. Horum omnium x-pla luculenta ex seudo-Caedmone

ex Paraphrasi Boethii poetica re ex Harmonia Evangeliorum Cottoniana nondum edita, producit Hic hesius, eaque cum Dialogo Scando ostico, poetice scripto, in Hervarae Historia ab Olao Verelio edita, asservato conserti Exemplum re, Poeseos Saxinicae, idque istius nostrae Limguae monumentum vetustissimum hieproferam.

Camen

40쪽

sarmen Caedmonis Monachi hiae . ensis, ab AElfredo RVersioni Anglo saxonicae in tiae Ecclesiae Uen. Bedae lib. ad fidem libri impressi insertum. Sed in S. Codica keverendi admodum Patri Johan - EpiscoprElihnsis longe aliter ac

Hall