Linguarum vett. septentrionalium thesauri grammatico-critici, & archæologici, auctore Georgio ...

61쪽

qui, Nonomachia abolliti A sem, quam J. Consulti nostri vocant a nam, Vel Modum per XII. Viros causisas determinandi, instituit vetus illa per Thanos Comitatus Lites dirimendi consuetudo invaluiti an autem consuetudinem Norimanni ex Scam dia in Galliam invexerunt, Regneri Lod o dicti, postea MDdemari Magni LL. quini aliis fide dignissimis Monumentis demonstrat Noster Nemri ut illi xII. viros uos vocabant fuisse ab antiquissimis temporibus institutosa uos ab OG no, qui ex Asia in Scanaiam emigraverat, quidam inter Suecos non imcelebres Antiquarii deducunt: N olerumque duodenarium antiquis Llis Septentrionalibus domitoribus impense placuisse, ex variis Exemplis reex Edda Uandisinn, dc exmitariis Septentrionalibus adductis, abunde

patet.

Iudiciis duodecemviralibus ad ad Rem Angloriamnum Testamen

tariam

62쪽

dirim russittacis ι; Formulasque Totamentorum ab illis conditorum aliquam iustas integras producit. Ex illis liquet, quod Testium, quibus

Testamenta sua cunfirmarunt Testatores, numerus fuit incertus, ad xI.& plures aliquando assumens quod tam Foeminae, quam Viri, pro Testibus adhibebantur : quod oeminis. etiam Maritis superstitibus separatim Testamenta condere, x Legata dare licebat quod unius probi

spectatis imi Viri Testimonium ad

Testamentum confixinandum, insetore graviter aegrotante, satis erat validum quod ruri edes Fidei Commissarios, quos Executore vocamus, ad Legata Legatariis ad Mentem Logantis distribuenda habebant nullos: sed quod Curia Cereuriata ab I ted. seu Centuriis in quas Comitatus cmnes divisi sunt vel Trithingaria, a Trithingis, quae tertiae sunt Comit tuum partes dictae vel Coinciales id in se suscipies ant, a quibus etiam as, Regem

63쪽

Regem pro eare licebat quod Te ras vel Praedia Beneficiarii Testamemto alienare sine permissu Regio non potuerunt, quamvis Bona allodiali quae libera maereditaria possidebant, pro arbitrio legabant. Haec omnia, ut multa alia ad Rem Testamentariam pertinentia, ex Testamentis liisque Documentis authenticis abum de probat. A Donationibus, quae non nisi post Donatoris mortem valent, ad alias a Vivis confectas transit Noster. lium chartas sere innumeras habemus RR. Anglo-Saxonum, WAnglo-Norimannorum, quibus Praedia, Tm ras, Ecclesiis, Mominibus aliquando privatis donaverunt. Harum multae autographae, in Bibliothecis, Cottoniana praecipue, o aliis, asse

Vantur, quarum quaedam gehuinae,

quaedam spuriae Plurimae Apographar vel Chartulariis veteribus imsertae, vel inmisipriis veterum E clesiarum des istiorum descriptae,

64쪽

vesciq Chartis confirmato iis poster rum Regum, quas Inspeximus voca, mus, consemiae Elas autem maditas, praesertim Autographas nemo rita potest ab invicem discernere, nisi cu jusque saeculi post fidem apud Anglo- Saxones Christianam re tam ΜΘnus, earumque Disserentias, ct infig niores inlationes AEAEI A Rege, vel a Nor annis invectas, accuractnoverit e, de quibus antea in Grammatica Anglomaxonica fuse disputa

verat.

De Phrasibus autem modisque loquendi cuique saeculo propriis, plura profert metis . Haec enim omnia futurus Chartarum Anglicarum Ed, tor, ni spuria pro genuinis incautus Venditare velit, probe callere debeti Hisce Argumentis inductus Chartassere omnes Anglodaxonicas in Histo ria via i νον iam descriptas, spurias esse declarat Nostera tua in illis plura vocabula, modique loque

65쪽

sem, A. D. LXX. etiam ante rot*

66쪽

m gnatione sellia aliquaeido vaticias,

modo initimis Comtiasibin releg matur, immo nonnunquan fine memtione ulla estium facta ob eandem mussam firmat. Haec autem utut frivola d minuta incuriofis 8 Rem Diplomaticam spemantibus videam tur, non sunt tamen parvi momenti, eum ex forma signi Crucis aetatem quandoque Chartae modo fit aut Impha, possumus determinare. Nam Novam vel Signum Crucis Anglo-Fritones aliter quammor anni ef, fingebant in lineis rubrae vel aura, tis Notas fecere splendidas, illorum Notae simpliora erant, simplicique tramento nigro depiae, vel rectam gulae vel ad rectangulas quam proXI me accedentes. Nor vini quoque Gaditarus L IL, Henrico I. regnantibus non raro ritu Anglodo nico Testium nomina signis Crucis corroborata apposuerunt, quibus figna cerea more Nor annico appen

ianti addiderunt. Horum omnium a exempla

67쪽

exempla producit Hieissius Sigilla

autem Regum Anglo-Saxonicorum, nihil aliud fuerunt nisi Monogrammata, qualia multa Nabillonius in suo de Re DoLminica opere, iuc angiis in Glossario suo Latin Ba baro, aliique exhibuere. Practerea Anglo-Saxones sere semper nisi forsan saeculis II is in-mmte III 3 Annum Christi, cum Anno Indictionis, d saepissime cum acta Chartis suis apposuerunt, quae

omnia Anglo-Norimanni neglexerunt: Normanni etiam singularem tantum Chartam descripserunt unius Donationis Anglo- Saxones autem duas plerunque, saepe tres, quae diversis in locis asservabantur, quae linea in Chirographis ipsis fuere designata Chartas autem Anglossiaxones hoc modo conficiebant et si duo tantum Exemplaria erant describenda, runc Charta bis in eadem Membran, describebatur, cum Vocabulo CHIROGRAPHUM Literis majus -

68쪽

tulis spatium inter bina Exemplaria dividente, quod Vocabulum bisectum

ad ambas Chartas pertinebat, cum summitatibus Literarum in ambabus partibus conspicuis si tria essent describenda, tunc in eadem Membrana charta triplicabatur, cum spatio inter quassi, Charras satis amplo relicto vacuo, in quibus Vocabu

lum CHIROGRAPHUM vel

quoddam simile erat exaratum: in tres partes Membrana erat trisectar

Ideoque embranae quales quaedam adhuc exstant quae in summi desima ora bisectas ostendunt Literas, indueant Chartas quae 'In illis sunt d 'scriptae esse triplicatas Sectio' primo Linea recta poste Linea se rata vel dentiformi fiebat, indeque

Chartarum quas Indentatas vocamus

Origo est arcessenda. Angi Saxonibus quoque solemne iis in Donationibus Terrarum vel Dpiscopis verbionasteriis, Iaartas ipsas Latitie scribere, Terminos asstem Ter

69쪽

etarumans axonice & cum caturographa in Chartularia innachii stea reposuerint, q- Latinum fuit, in Regesta transcripserunt, Saxoni autem quibus Praediorum Limites d scribebantur, vel in aliis Codd. eo sim, vel ad finem Regestorum erant adscripta. Hinc ad Tempus investigandum, .uo Domitisne suas Angloci inaes Chartis primum consignabant, Pring dum inis, με. Nullas Chari s Mnseri M fuisse ante saeculum VII. Uirmat. Antea Ethnieismo vigente, sine scriptis, Baculo Hasta, Cornu,

Sagitta cespite δ id genus aliis

Donationum symbolis Donationes in te fecerunt . um Religione Garistiana ch rui erant iotroductae. thelberti tantiorum Regis, Regum que Christianorum apud Anglm DKones primi Charta genuina adhuc stat, O MSSV codice, em mst fensi dicto aliaeque istius aevi, licet paucae, adhuc in Bibliothecis m, s

70쪽

asservantur. Isto saeculo quoque sed exeunte, fra Christiana in usu apud Anglo-Saxones te epit, in latis intentior ue Antiquarii igitur illi celstres, qui non ante Carolum Mhujus Erae usum apud Majores nostros invaluisse firmabant, egregio sunt hallucinati. Annum autem D mini varie in Chartis suis signa ne, nunc in principio, saepissime in me dio, ante Testium coriignantiunt m mina, frequenter in fine. Mampi risu autem Anglo-Sax'num Chartae nulla Temporis nota utuntur. Pinstremo observ t Hic omnes Char