Iter vagum : mansio I

31쪽

SIC PATRONO SUMPTU PROPlo

Fella Masseria de Can Tiberio.

32쪽

. . . L. NERATIO. m. a.

33쪽

Nella Masseria di Francesco Maglieri Ri dei v.

34쪽

Nella Masseria de Signori iacchi.

36쪽

S. III. ologetica.

Sine me, iactoo tempus ne quid duim laboras. Terent mea utont. Ac t. I. C. I.

In comm . nostro XIIX. tertius hic annus est, epigrammati cuidam i metrico suppetias attulimus ex apographo ad nos delato satis incorrecto, et in pluribus miserabiliter hiscente Epigramma sic a nobis loc. cit in Singulis restitutum Pag. 37 non 3 ut Garruceius ciet.

37쪽

Nunc de his omnibus ita nullor statuit Ruhael Garruccius. 3 La scrisiones di Dia Prima non si uo

tener tibiicata arago Drando it a m allacopia diata dia Gua ini. At bona fidei cultor dixisset verius data a Guarini, non data dat Guarini. Non enim uariti ius ipse per se titulum exscripserat . Sed exscriptuna acceperat , restitue divida Ille Cirraverat apographi accepti vestigiis sancte

si Sic non nostri , ut ideri ait. ' Sic non III sv RAPTA , ut ille recitat , quo in casu syllaba verSui deesset. 3 Ris p. ille observ. alte ali lal arche0L te face.

38쪽

insistens. Quid ille deinde Nostra cum suis conferri iubet. Cur et nos iure Codem Non rogem US, Ut Liae a nobis primum edita sunt de Liguribus Cornelianis, et Baebianis an . 8ao, et I 83a, Conserantur Cum iis , quae de Liguribus Baebianis nuper ipse vulgavit ' Sed haec obiter. Nunc

Bge , quaenam hae sua sunt, audiamus : Prae : Sequar.

Tu qui secura vatiaris mente , Viator , Et nostri otius derigis inferieis; Si quaeris, quae sim, cinisen, et tosta fauilla. Ante bilus tristet , ELvis RiM1 fui Coniuge cum Cadmo sic FnvcTA CRATE IO, Concordesque a i uiximus ingenio. Nunc data sum Diti longum manSur a Per laeuum 1 Deducta et fatali igne, et aqua Stygia. Dolet Garruc io, addubitasse L. MommSemium, utrum apographo tali sit fides habenda. Sed benigne ad imo luna , prudenterque OmmSemiuS. Quae de nostris in sua derivavit Garruccius, nulla nobis, Suo de more labit gratia , Praetereo Pauca no doceat Garruccius , Oramus.

I. Quid τοι cinis en , et tosta faυilla v. 3 '

39쪽

Anne fauillamιm aliae ostiae , aliae elirae Quod rogi igne X tincto , Cadaveris reli litiae Colligantur, qui et cineres recte dicuntur , quisque

sacile intelligit Ver una quod reliquiae liuiusmodi sint tosta fauilla , ecquis sando audivit I. Quid haec . 4 et 5 Ante obit/ι tristeis Helai PDima fui Coniuge cum Cadmo pScilicet nunc tandem docendi ueramus VXO-rem , ante bitum suum SSe Viri sui. Quanto opportunius τὸ ante obitus non ad uxorem, eda virum reseras, quo intelligatur , UXorem, non sine magno animi sui moerore superstitem fuisse viro iam desuncto Cadmus ad haec , is Servilis hian Volumus conditioni , cognomen , auud nometa, CSSet Viri . t vix credibile, in titulo, cum Uxor Helvia Prima duplici se Domine conspicuam et Virum vi uno cognomine Dotari. 3. Sed hoc quod sequitur in eodem . . RuCTAScRΑΤΕΙ , quo ille Telamonii clypeo in tuto collocabit ' At at in talibus expediundis, si quando

40쪽

ta , quo interdum de una, alterave iterula superstite Oiaiecturam , in metricis praecipue , de voce integra sumere est. Ita ex literi SCR. apo-

graphi nostri τὸ discrimine extudimus, quod ad rena optime lacit. Et quae demum Desyeres tractata ritescere POSSE, relinquas. 4. At finem aciamus : istaedet enim in his diutius immorari. Quid hoc . i. Deducta et fatali igne , et aqua Sirgia Z Cum igne-ne fatali , et aqua Fgia, Vel- potius per ignem fatalem, et aquam Stygiam deductam cogitabimus Helviam iano rimam

Et esto demum utrumvis , unde nunc primum haec discere datum An liae cum ille scriberet, illud salm 6 animo obversabatur tr ariSi-Wimu Per ignem , et aquam ' Non illi ortasse suboluit τῶν dandi, o deducendi epithalamica PoteSta Sollemnis , quibus epigramma denique mira cum novitatis gratia concluditur.