Vtriusque Leonidae Carmina, cum argumentis, varietate lectionis, scholiis, et commentario edidit et indice ornauit Albertus Christianus Meineke ..

201쪽

LYsIPPκs, nescio cuius Ilius, in fastigio ali.

quo versans, paene decidisset; mater tamen, mammas osserens , eum hoc modo ab interim vini uit. . . . ,

Mures Leonidas ad lautiorem culisam ablegat a domo sua, quippe in hae egena casa nihil tibi inventuros, quo famem expellant. '

Varietas te Brionis.

. . in . . v

Commentarius.

c. XXIX. Fundum huius epigrammatis ignoro. v. a. Aστυαν τι comparatur hic infantulus puer respectu perieuli , quod subibat. Astyanax autem, Hectoris ex Andromaches paruulus filius, e turri

per Virtam deiectus dicitur. Ouid. Metam. XIII. p. 4Is. Virg. Aen. II, 436. Hygis. Ab. IO9. C. XXX. Similiter Aristo, H, T. V. p. asia inurea a bibliotheca sua abigit.

202쪽

Varie fas Ie ctionis.

Commentarius. in εκ πατερων. Horat. Dd. Lib. II. I 6. I 3. Vivitur parvo bene, cui paternum

Splendet in mensa terini salinum.

203쪽

XXXI.

Detestatur meta Meseae scelus, quae, aemulati . ω iacensa, liberos suos interemit. i

.. . . . . . . . .

- . Vari etas tectionis.

c. XYTI Legitur in Anthol. m 1 9.. MIn Piavuaera pag. 373. adscriptum est Archiae. In Vatic. Cod. titulus. που αυτου, et sequitur post aliud Leonidae, quod . ma,-φου est. Hoc etiam eiusdem forte nugatorii generis est. quod alia viderint. Idcirco lectionem codicum omnium repraesentaui, quam in alius poetae carmine confidenter vitiatam pronuntiarem. Sed arithmeticae intentus Leonidas eam in momine proprio licentiam sumere sibi notuis. Scilicet in Vat. Cod. et quatuor Planudeis, quos sequun- editiones veteres: ου Toσou Astati as επιμηνcero.' Si thanus primus edidit: Ου mo σου οὐδ' Astas cis. - Ρotuin set meo quidem iudicio melius: οὐχι τοσον Astaucis. ic 'ν υ ius. Nos quidem experimentam lacinnis addiἀ- tionis In hoc carmine, neque tamen ισο φον. illud depre-- hendi 's Flac ratione motus a Va 2. --. pro τω - οον, edidi. . - π

Commentarius. c

nec pueros corni 1 scinis Medea trucidet.

204쪽

νευοι

XXXII.

Non magis iuuant cibo plenum lautiores epulae, ae m ores pluuiae, et nauta' in portu qui

Varietas te Ti ouis.

c. X XII. Legitur in Anth. P. 372.

commentar ius. C. XXXV. In deliciis habebant Romani R.

men et porcellos. Inde noster: ουθατα etc. v. 3. μετα σrαχυν , tempore messis nocet plu

205쪽

ira Lao Ni DAT ALEXANDRINT

, Bi Oedipoda, qui filius πιι erat matri.

XXXIV.

De coelo, claudum portante, elaudo itineris

ἀλητεύων χωλον ποδας έρταζεν,

Varietas Iectionis.

c. XXXIII. In Antholog. p. 428. Leonidae tribuit Uat. inembr. itidem in duchus Planudeae Codd. Leonidae adscriptum , sed etiam in VI libri capite pokitum , cui tu

C. XXXIV. Legitur in Anthol. Brod. Lib. I. p. 8.

. - . '

Com mentariuS,

. . ' . .

. c. XXXIIL Tales lusus poetarum serioris aeui passim obuii sunt. De Oedipode omnia satis nota. XXXIV. Cum hoc carmine comparanda sunt philippι LXIX. T. II. u. 231. Platon. iunior. T. I. P. ITI. quod male diuulsum est in Antholon modo

206쪽

- του λιπες αλληλοις αντιπαρασχομενον.

commentarius. V .

t. ηερταμ, portabat. Apollon. Rhod. I. v. 738.

207쪽

IM LEONIDAT ALEXANDRINI

In ' aliquem, qui, bellum quamuis euitasset, morbum est gere tamen non poterat, seque issum intersciebat, ut fortis periret. π

Boues, eum a naues in. lustre trahere coguntur,

optant, ut ipsorum loco desphini iuga subeant.

- ... Commentarius.

VI . v. I. h. l. activam significutionem habere existimo: terret. Sic δειμα quoque terericulamentum notat πολεμος δε ς eL set igitur, terrorem incutiens, t/rribile hellum.

Ciuitiasti G

208쪽

λασσα,

δελφῖνας γοωη ζευξον αροτροφορειν. XXXVII.

ALCANDER, contentus paruo tumulo, etypum repudiat, quippe suis iam satis notus. Siueriam praeterea satis notuso

τελευς.

N a XXXVIII.

Varietas lectionis.

c. XXVVII. Legitur in Anthol. Bro . L. III. P. 33 . Vbi post κεκλιμενον interpunctum est et et in sqq. ita: στη , πο σκληρον νεκρ- βαρος, οἱ με stoevovτα γνω θ' - Vt sensus sit: cippi instat mihi erunt posteri, etc. vid. Com

mentar.

Commentarius. C. XXXVI. v. 3. εργα γαρ. - Atqui non erat hoc negotium nobis aptum, nam etc. C. XXXVII. v. g. 4. οἱ με Θανοντα γνωσοντωΑλκανθω τουρο ori Καλλιτελευς. Hic locus mihi

209쪽

BiANon hunc eipsum Iliae suas saluit.

. . . . , '

e. XXXVIII. Extat in Anthol. BrM L. III. P. 6 4.

Comme utariti . dissicilis visus est. Certe Leonidas, arithmeticae intentus, nubibus quasi sensum obduxit: Inte pretatus: autem sum haeo ita et οἱ accepi pro τουτοι, nempe sui, quibuscum vixit. μa Θανοντα pro

δρε. Sensus: hi, quihusium vixi, i. e. mei spropinqui, f ciues, me mortuo, iam ultro scient, hunc tumulum ad Alcandrum pertinere. Alia ratione vel sic me expedire volui: Qui me nouerunt mortuum, scient etiam, hune tumulum esse Aleandri.

Facile tamen errare in utraque interpretatione poe

tui. Non absimilis sensus videtur esse in Philippio. LXXVHI. Τ. II. p. a34.

αλλ' ετακη πυκινοις δακρυσε τεγγομενος.

210쪽

αλλ' 'Aigo: νυριφαν δωδεκετιν Νατάγων XXXIX.

σοις

, - ' . in

Commentarius.

C. XXXVIII. v. a. ποτμον οφειλομενον iungo τω : σταλαν, cippus, sors mortuorum, quam

debebat pater filio, s. filius matri mortuae. N. 3. 4. De eiusmodi locutionibus supra ad Leonidam Tarentin. egimus. c. XXXIX. De Timone omnia nota. In eum plura epigrammata habemus in Anthologia; e. g.

Hegesni VIII. T. I. p. ass. Callimaeh. XX XUIILT. I. pag. 4TO. Ptolemaei ,. III, T. II. pag. 66.