Respublica Moscoviae et urbes : accedunt quaedam latinè nunquam antehac edita

401쪽

l Mos CovITICA. 379 raburda respondisset , nunquami talibus tractationibus, qualis erati haec , se interfuisse , nec proindet Plenipotentias vidisse: interrogavit Regios Antonius , numquidi aliud vellent dicere , antequam, ipse, quid sentiret, exponeret. Per

i stare se quidem in incepto dixe runt , sed auctoritate Pontificis

Maximi moveri, ut & tractatione inchoarent, ac vero protestaren-

tur, se prius hinc non esse disceia suros, quam res ipsae, quas Mosci essent praestituri, efficerentur. An - tonius autem, Cum, inquit, nihil alterutri parti ex hac tractatione pereat, quae si in rem conferatur, maxima bona paritura sit ; sindo- lo malo fiat, in eos perpetuo cuml dedecore sit casti ra , qui erunt ini noxa; ac proinde alterutrius Prin-

cipis sinceriorem agendi ratios nem maxime sit roboratura , ad rem ipsam iudico esse veniendum,sic, ne ipsa actio juri alicuius Regiorum Legatorum quod ad

402쪽

38o REsΡvBLICA Plenipotentiam attinet possit esse damno .Interea vero LegatiMoscisciant a Christianis aliis Principibus nullas eiusmodi formulas Plenipotentiarum solitas esse co- scribi. Tum conversus ad Legatos

Regios, cum eos admonuisset, ut cogitarent, num eum in Iam o Za-polsciae pacis ista tractatio haud fiebat , praebitura fuisset alicuius

turbationis materiam ; alterque

ex Legatis Albertus Radivilius respondisset, nihil inde oriri posse quaestionis , quin & eodem in pago Iamo pacem posse confici, aut promulgari dixisset, perrexit Antonius : Quando ad victores pertinet legem victis imponere, poterunt Regii Legati conditiones pacis, quam Mosci iam tertio per tres Legationes petierunt, primo proponere. Ad ea Palatinus Bra- saviensis gratiis actis Summo Pontifici, atque Antonio, quem eius Sanctitas miserat, quod laborem hunc pacificandi utriusque Princiis

403쪽

principis tam paternum suscepiseset Livoniam totam, eato scilicet, quae in manu esset Mosci, diserte,& graviter petiit, quae nisi concederetur, neutiquam se progressu-xΟS, nec adeo reliquae tractationi interfuturos.

Cum Mosci nimium hoc esse dicerent, multaq; intersererent, quibus Regiis persiaadere me sanguis funderetur , & fieret aequalitas, si

vellent, Ut vera pax, fraternitasque consequeretur 3 ad earum autem Livoniae Arcium numerum, quas per Antonium Possevinum se traditurum Magnus Dux tres ante menses promiserat, Goviam addidissent; ad eaq; omnia rur sPalatinus commode respondiuel: Le- crati nosci urserunt, ut Regii item dicerent, ecquid sese Magno Ducidaturos haberent in mandatis. Mos cum enim petere Plesco vienses Arces, ac reliquas , quae superioribus annis a Stephano Rege inerant captae, Lucum, Velitiam,

404쪽

381 RasPVBLICA Savolociam , Nevesiam , Chelmam , & si quae essent eiusmodi

aliae.

Regii se multum dare dixerunt, qui certam spem Plescoviae,acNovogardiae potiundae essent relicturi : qui o. milliaria ditionis Mosci, quam hoc anno occupas.sent , in ditionem Magni Mosco- viae Ducis redire permitterent: qui victorem essent exercitum deducturi: qui tot sumptus fecista 'sent, cum Moscus , quae per suos Legatos Vilia ae promisisset , non praestiterit, ac tamen ipsi quatuor arces Plescovienses se Mosco restituturos pollicerentur. Contra Mosci , nisi de reliquis arcibus in Livonia Mosco relinquendis agatur, nihil essici pori: tot Livoniae arces no parum con- i

stitisse Magno Duci sui gratis eas lde dat: Plescoviam ita esse munita, liui Regii erant experti 1 qui si ar-

CS Irsa Sauas expugnassent, istam

nondum cepis te, nec adeo posthac

405쪽

Mosco v IT 1e A. 383 hae ut neque alias) expugnaturos. Quae cum variis colloquiis totam pene diem usque ad noctem adduxissent, instarent autem Regii, ut Antonius illos prorsus in castra, vel ad Regem vellet dimittere , postquam Mosci de Livonia tradenda nihil certi aperirent: id vero quoque studio Regii facerent , ut negocium citius confice retur, se quidem ait Antonius in illos nocte dimittere, verum ita, ut omnino postridie mane redirent, quemadmodum factum est. Diei x v. Decembris Sessio Lega

torum tertia.

CUM Regii Legati ex eo Za- pol sciae pago advenissent , in quo duobus circiter Leucis a Clai-

vero va Horca commorabantur:

Mosci item statim, quia in Chivero va manebant, adfuissent , tota pene dies tribus capitibus rerum agitandis insumpta est .Proposue

re non sine querela Regii, Moscos

406쪽

38 RESPUBLICA

tempus eximere, ne Livoniam totam traderent. Adiecerunt petere se, ut Magnus Dux titulo,iureque Livoniae cederet: denique, ut Sue

ciae Rex inter pacis conditiones ladnumeraretur. Tum dixerunt, se lyraeterea, quae de Plescoviensibus arcibus, Mosciq; ditione hoc anno occupata promisissent , Chelmanitem arcem , superiore anno captam ; reddituros, satis autem

multum hoc esse, cum Regi Polo- lniae plures Livoniae arces, quas alii cepissent , ista Magni Ducis cun- l natione, decessisscnt. Caeterum habere se in mandatis a Rege, ut lquam citissime tractationem ista labsolvant: se Antonio Possevinoalpro testari , diuturniores moras j pati no posse, quibus etiam omni- lno ultra triduum, vel quatriduum leo in loco non sit commorandum. lAd ea Legati MUniDucis cum pleraque reipondissent, quae superioribus diebus de aequitate servanda,

407쪽

j Mos COVITICA 38 vanda, de elatione animi vitanda,l de ue sangiuinis effusione de esia inanda dixissent, quodque Re iit visuri denique essent, super qu si tantus sanguis esset casurus : De Sueciae autem Rege se nihil habe- re in mandatis , quod agerent, eum , si velit ad Magnum Ducemnaittere de pace Legatos, non frustra missurum: Hara burda autem, qui una cum Horno stato ql1ondam in Legatione ad Magnum Ducem iverat, cum nil praeter illas quae habuisset in mandatis egis. set ; cogitandum esse sibi quoque Magni Ducis Legatis , intra finest muneris sibi praescipii manen-jdum : Livoniae igitur arces Regiis promiserunt, Pernaviam, Paldadum, Korstinum, Hunter, Κ ursio - Vum, porcholiam.

Sed cum Regii totius Livoniail restitutionem , titulique &juris ipsius cessionem iterum urgerent, Antonius Po sse vinus, qui antea noverat, Legatis Regiis eam non

B b fuisse

408쪽

386 REsPYBLICA fuisse plenissimam facultatem tra ditam , de arcibus a Rege captis restituendis, quae videbatur fuisse peropportuna γ quamque Antonius , antequam e castris discederet, a Rege petierat, utrisque autem Legatis de SueciaeRege, ac de iuris & tituli Livoniae cessione,

suae essent rationes , precatus Legatos per Christi sanguinem, perque id, quod erga Sanctam Apostolica Sedem obsequium ostendebant, ut in tanta re nihil praecipitis deliberationis adhiberetur: petiit, num tantisper iis de rebus sibi cogitare liceret, dum ad rem aptius , atque ad pacis solidioris compositionem expeditius posset

respondere. Cui cum annuissent, tum ille: crastina dies Sessione vacabit. DeLivonia vero tota redde-da , cum Magni Ducis Legati iam

sex alias arces obtulerint, dicant autem Regii, nil se aliud dicturos, nisi arces reliquas tradant ; cumque utrique non satis aperiant:

409쪽

Mosco VITICA. 387suas excutiant Instructiones , &videant, quid, S quantum pollini praestare, ut ad sequentem Sessio an em parati, ac sine ulla tergiversitione ab eo, quod aequissimum est,

accedant.

Discedentibus Legiis, cum Magni Ducis Legati ad multam no

ctem quod saepe faciebant) apud

Antonium mansissent, deque Livonia , quid in mandatis haberent , liquidius , ac fidenter erro ganti quantum ad pacem citius faciendam expediret aperuissent, data ei facultate , tu ad Ioannem Zam oscium Regni Poloniae supremum Cancellarium,& generalem Capitaneium de tota re citatis equis perscriberet, cui integerrimam rei conficiendae potestatem Rex tradidisset, mista eadem nocte litterae sunt in castra : ad quas cum tardius responsum pervet 1isD set quatriduum enim effluxit)j multum fuit Antonio, quod age retin eximenda Moscis suspicione

410쪽

388 RE s PVBLIc Ade Regiis, hisque vix excusandis,

quod qui scripto plenissimam se

potestatem ad omnia habere dixissent , inde plenior Moscorum esse illa videretur , quae paucioribus verbis essetfrompraehensa. Biduo itaque dilato , cum Regios monuimet Antonius, ut colloquio interessent, in quo saltem de Re ge Sueciae agi posset , die XIV. omnes apud eundem de more

convenerunt.

Diei xv III. Decembris Sessio quarta. A NTONI vs Possevinus, cui a Legatis ad cogitandum delata res erat, fateri se inquit, maioris id esse momenti , quam fortasse putaretur , quod de Sueciae Rege, deque cessione tituli, iurisque Livoniae petebatur a Regiis. Et a Pontifice quidem Max. seliabuisse in mandatis, ut ea de re Sueciae Regis, tanquam Sanctae Sedis amici, ageret. quod quidem Stariciae