Respublica Moscoviae et urbes : accedunt quaedam latinè nunquam antehac edita

411쪽

M o sco VI TIc A. 389 cum Magno duce tam eius Sanct. quam Stephani Regis nomine quinquies diligentei egisset, nec Magno Duci displicuisse , ut in Sueciam quemadmodum fecerat litteras de tota re mitteret: Nunc videri sibi Stephanum Regem milia ratione posse istud officium pro assine , ac fratre suo deserere, cum etiam occasionibus futuri belli praecidendis , valde id esset commodaturum: Proinde si quid Magni Ducis Legati haberent,q u o d re sp o n d eren t, se, pri u sq u a maliud aliquid diceret, libenter au

ditu rum.

Mosci responderunt , se nihil ut dixerant a Magno Duce ea de re in mandatis habuisse, id autem per Legatos Suecos agi posse: qui rere vero se de Regiis, num habe- rent a Succiae Rege Pleni poten-l tiam ullam. Quod cum negassent,

Quid aiunt igitur vultis agi de ne- gocio hoc , in quo etiamsi nobis aliquid agere licuisset, nihil tame

B l, 3 solidi

412쪽

olidi confici posset , praesertim

quod 3c alia inter nostrum Magnum Dominum , ac Strectae Regem controvertuntur Z Nam praeter Livoniae arces, Corellamqtie,& Ivano horod, Iamam, ae forsan alia, hoc biennio occupavit. Tum Antonius Regiorum erga Sueciae Regem studio commendato, Moscorum item responso audito, cui non facile poterant Regii respondere, id unum restare dixit, ut tempus saltem intercederet, quo inter Sueciae Regem, & Magnum Ducem per Legatos si ii

inoluissentin invicem agi de tota Te posset. Cum vero Mosci ad ea nihil responsistent, quippe quibus neque hoc fuisset a Magno Duce mandatum: ad alia ut progressus fieret iis modo negociis omissis)unanimes omnes Legati consenserunt. Atque eo magis Regii, quod in mandatis habuerant, ne si Suecus excluderetur, propterea a pace facienda desisterent. Cum

vero

413쪽

dendo, Mosci Legati dicerent, se nihil prorsus habere , quod age

rent; nec videri aequum, ut ex Livonia prorsus eorum Princeps eii ceretur ; nec dum vero e castris

advenissent a Zamo scio litterae, quas Antonius , Legatique Regii expectabant , ut de primario negocio aliquid statuerent , sinis ei Sessioni impositus est. Diei x x. Decembris V. . Susio.

CUM post superiorem Sessionem , Stant flaum Zolkevium Palatini Belgensis filium, & consanguineum suum Zam oscius ad Antonium cum litteris credititiis anisisset , perque eundem signifi-s casset, ob bonum pacis post e Ma- gni Ducis Legatis tradi Novogar diam Livonicam , duasque alias Livoniae arces, quibus versus Nar-Vam , & mare Moscis liber aditus

pateret, dum arces a Rege captas,

414쪽

am, Velisiam in Regis potestate, inerent. Quin item Velico lucum rest tui posse nisi omnino sectis neri pax posset dum tamen nihil in Liloma daretur Mosicis; sperare enim se, quam vi S ea de re mandatum a Rege non haberet, Ordini bus tamen , ac Regi id omne probatum Iri. Antonius novo hoc consilio non mediocriter solici rus fuit, tum quia Zam oscius chirogxaphum nullum miserat, quo

chirographo cum fere ad Antonii

iidem, Rique rudicium, ut dicebat dolice vius, ea vel arcium in Livo illa traditio, vel restitutio Velico luci referretur in aut rite in rem conferri negociu possiet, vel si Regno Poloniae aliquando istius rei reddenda ratio fuisset, id liquido sieri posset. Quod si postea id con-

illium aut mutatum quod non semel aliis in rebus Antonius erat cxpertus j aut a regiis Legatis suis. et non leves ob causas impeditum

415쪽

l Mos Cov1T Ic A . 39 tum neque enim sibi quicquam a rege ea de re praescriptaim esse dicebant) Antonius inani promiscso lactasse, aut adeo decepisse Magni DucisLegatos videretur, quod quidem divino in Mosco via cultui promovendo admodum esset incommodaturum. Accedebat iterata tapissime a rege petitio universae Livoniae, Cuius ne spathama quidem cedere posset , licet vellet. Ad quod Decreto Ordinum regni, & jurejurando regem teneri, cum alias, tum disertissime a regiis Legatis identidem dictum fuit. Ac Antonius quidem a rege, Zam oscioque paucos ante dies per litteras petierat , num si tota Livonia Moscus cedere nollet , sibi in Mosco viam redituro procurandum esset, ut Magni Ducis Le- sati Vars aviam ad futura Martii mensis Comitia venirent: sic enim rectius ab Ordinibus regni aut ei Decreto poste derogari quatenus

416쪽

39 REsPvBLIc ALivoniae nonnihil Magno Duciis concederetur aut si e repub. judi-4lcaretur , ut in belli continuandii iproposito perstaretur, tum Legati s i Mosci, consensum regni ipsis ocu-'llis cernentes, facilius ad propositas pacis conditiones descende-- irent; hyeme interim bellici negocii inchoati persecutionem haud ileximente. Verum Zam oscius litteras idibus Decembris datas, & eadem ipsa die per alterum tabellarium redditas, qua idem Zolkevius cum brevibus illis alteris credititiis venerat e castris, Antonio ij scripsit, nihil opus esse, ut de mutando Decreto ageretur. Stare enim regis , Ordinum sententiam: s1 nolit Moschis assentiri toti i Livoniae tradendae, rem armis esse decernendam. Itaque tota re cum iLegatis regiis communicata , hi iljudicarunt , a se de Livoniae arci- lbus nihil agi, atque adeo omnino lproponi debere : Legatos enim lMosci, quibus satis erat persha -

417쪽

l . Mo s c o v I T I e A. 39S sum, StephanumRegem integram Livoniam velle, quique iam non minima praebuerant argumenta eius restituendae , ita spem Venturos , alia quoque Magno Duci a Stephano rege relictum iri ; resque regias proinde peiore esse in statu , quam antea. Unde pacis compositio extrahi posset;praeter

quam quod , cum ea S arces Voce tantum Zolkevii Zam oscius o D ferret, tutum regiis non esset, ut eas nomine regis Mosco pollicerentur. Itaque cum Zamo scio rescribendum esse existimassent,Antonius quoque sequentes litteras ad eum misit; multa, quae maXime adcelerem, & honorificam pacis confectionem spectabant , si ad

rem , non amissa tanta occasione, Veniretur, per eundem Zolhevium

significans, quae litteris non erant committenda. Sic igitur Sessionis illius pars privatae huic tractationi, antequam Legati Mosci advocarentur, extracta est.

418쪽

396 RESPUBLICA Epictola Io. Zam osci', supremi Cancellariν Regni Polonia, ct generatis Capitami, ad Antonium P sevinum. D. Vestrae de eruptione Moscorum , deque illorum castigatione scripsi, vera sunt. Quevero de indicis Petri Κolto sylvere scripta significantiar, vera uti sint, magis Opto , quam arbitror.

Nam nisi pax coibit, hostem ego quaeram, nisi me ipse quaesiverit.

Sed haec satis. Litteras D. Vestrae summa celeritate mitto ad regiam Maiestatem. Fru1tra tamen ,ut ego iudico , decedendo aliqua LivG-- niae parte in Comitiis deliberaretur. Nemo enim patriae bene in futurum prospiciens, vel in Conventu etiam ipso regni, de ea decedere suadebit ; re iam ad extremum adducta , ut aut nobiscum hostis pugnare necesse habeat, aut de hac urbe periclitari , & una de tota Livonia, occupante etiam illam

419쪽

Iam altera ex parte Sueco; Album lapidem oppugnante ; premente Pernaviam & Felinum , ita ut vix illa iam Moseus non amiserit, sed Je Derpato saltem laborare vi-leatur. Ordines vero quidὶ Vel ad educendum in posterum militem: ius sumpt uum imp en deren i, q uan hunc deductuna iam, & in sup- lementum inde vel ad Axigusti. quae interim tentari postulat Hostis vero instructus omni ap-

Iaratu ex commerciis marinis,

quaerit postea potentior λ Audiost os bonos Legatos Moscorum unctari. Si expectant nova infornationem , iam illam habebunt er tabellarium hunc , quem eoussi deduci. Quam graviter vero em gerentem Θ Cum diceret ire se Orcho viam , de inde Zapolsciam uni litteris ad D. Vestram ; iam amen tandem versus Plesco viam, Jeflectens de itinere Porcho vi en-i , cum ductores Novogardia ha- eret, processerat, ut octo saltem

420쪽

398 REsΡYBLICA milliaribus a Plesco via abesset, noctuque non die, iter faceret, &cum in nostros incidisset , dc in

viam Porcho viense in reduceretur,

unum ex suis , dato illi equo, si ib , cuius sella ad Legatos a Principe 'in suras litteras habebat , fugere

iusserit, inde etiam alios treSχΟ- mites contra fidem datam fugere jusserit. Haec certe inquirenda Scidi iudicanda dilige ter erant prius, , quani pro nuncio , non pro perduelle haberetur. Verunta me apud me vel umbra Iuris gentium a plus valuit. Itaque vel adhibitis lidue toribus , a me ad locum con-l Ventus mittitur. Ex novis istis lit- lteris, quas affert,& praesertim tam ibi diligenter occuliatis, credo quod i Jad exitum quemvis isti traei a tus il facilius deducentur. Apollonius iiam foeticiorem quam nos vitam vivit. Scribam Russicum unum ltantum in castris habeo. Com- lmendo me favori D. Vestrae. Da- itum ex castris ad Plesco viam, die i