Caroli Linnæi Philosophia botanica in qua explicantur fundamenta botanica cum definitionibus partium, exemplis terminorum, observationibus rariorum. Adjectis figuris æneis. Cui accedit Critica Botanica

발행: 1787년

분량: 672페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

5쪽

PHILOSOPHIA

FUNDAMEN TABO TANICA,

CUM definitionibus partium , exemplis

terminorum, observationibus rariorum. ADIECTIS FIGURIS N E I S.

CUI ACCEDIT CRITICA BOTANICA.

EDITIO QUARTA

COLONI AE ALLOBROG IM.

7쪽

u N C prodit in lucem septimum volumen Systematis Plantarum Europae , ex operibus immortalis Linnaei desumptum ; in Praefationibus primae & secundae collectionis , rationes suscepti proposuimus. Rara erant in nostris terris opera Lin naeana , plurimaque raris lima & vix reperiunda ; haec tamen enixe desiderabant alumni inter hos plurimi tenuioris fortunae juvenes , Medici , Chirurgi, Pharmacopaei viX raras Sc eXO ticas plantas curantes , optabant ut aliquis in arte Versatus, ex omnibus Linnaei tentaminibus , segregaret characteres, des criptiones specierum Europaearum aut exoticarum, in hortis

vulgo cultarum . . i

Ιn quatuor primis voluminibus tam justa desideria adimplevimus, postea varias dissertationes quae philosophiam Boiani camillustrara

possunt, methodice eas adunando cum cujusque analysii, primana fundamentorum botanicorum partem constituentes proposuimus.

Nunc sequitur tertia collectio duos egregios Linnaei partus exhibens scilicet philosophiam Bolanicam , nec non Criticam Boianicam, opus nunc ViX summo pretio inveniundum. Quo ad Philosophiam Bolanicam, susscit allegare censuram Halleri, qui Linnaei inimicus quando Bibliothecam Bolanicam evulgavit, certe ad falsas, non meritas laudes projiciendas non erat dispositus. Philosophia Bolanica , inquit Hallertis , tomo primo ἡ pag. et O. Opus magni momenti & multi laboris , cujus fruetus in breves aphorismos collecti hic habentur ; omittimus his Pr atio.

8쪽

PRAEFATIO.

torica, sequuntur partes plantarum & floris D nectaria , multa& pulchra de floribus plenis, viventium e principio quamque speciem , unico pare constitisse, pro sexu stirpium & foecun

datione tubae per antherarum pollinem , novas species nasci, a fructificatione , ut vocat, characteres generum sumi debere , habitum clanculum consuli, florem tamen fructui praefert, iterum critica de nominibus , nomina trivialia, contra varietates quas plurimas admittit, notas distinctioniam mavult a minimis sumi particulis , vires cla illicas desendit, terminos technicos iconibus

cxplicat, &c. Haec Hallerus. Sed alii summi Bolanici quot

egregia admirationis testimonia reliquerunt; hoc opus lauda runt egregius Ges nerus , Gledit schius : canones philosophiae Bolanicae tanquam leges sacras agnoscit, nullo sere eXcepto , judex competens Gouanius; lepide in epistola quam novissime accepimus , hos canones in Bolanica novum & antiquum testa mentum vindicat; his aphorismis de demonstrationibus cum exemplis allatis , scientia vera Bolanica sabilita fuit. In Critica Bolanica , parte quarta Fundamentorum Boiani corum, uberius deducit doctrinam quae agit de nominibus plantarum: generum nomina vult sibi stare, neque ab ulla similitudine deduci, neque barbariem sapere, nomina Clariss. virorum in plantis suadet dedicari, rectius quam Valliantius, nomina specierum jubet definitionem exprimere suae plantae, ideoque Riviniana & Bauhiniana rejecit. Multum hoc opere sibi consavit invidiae auctor, quo valuit rationem reddere, cur nomina in re herbaria recepta undique rejecerit : haec Hal lerus. Alii in Iuvenili opere anni 1737. Scilicet aetatis autoris 29 fundamenta novae legistationis in Bolanica invenerunt, mirati sunt omnes , rerum judices, Valorem argumentorum quibus principia nomenclaturae stabilivit : intersparsae plurimae annotationes historicae & criticae, nunc etiam hodie

fulmina cum voluptate leguntur, inter has infortunia praeci

9쪽

puorum Boianicorum , quasi pictura sub calam O autoris apparent. Hujus egregii Litanaei foetus deficiebant prorsus exemplaria, unde gratiam aliquam obtinebimus, qui denuo typis illum mandavimus. Sequitur nunc vita Linnaei in qua praecipua autoris fata candide absque bile, necnon absque adulatione propo nuntur , addita . ssimplici en narratione meritorum tanti viri. Undique eventa collegimus; olim Clariis. Μurray, Profestor Anatomiae St Oholmensis , Carus Linnaei discipulus , nonnullas pretiosas a nec dotas nobis dictitavit, quas novissime Con

firmavit Clar. Schmith , ille qui bibliothecam Linnaei nec non. nrusseum & herbaria coemit; alias' in epistola Linia ei ad Halterum quoad prima vitae stadia , Linnaeanis verbis, expressi mus. Filum narrationis suppeditavit Clar. Coxe , Anglus ) qui

in itinere Suecico notitiam vitae Linneanae elegantem bi veram

addidit , sed qui vult serio stupendas' tanti viri animi

dotes cognoscere , legat nocte dieque immortalia ejus opera , &post centissimam lectionem , iterum novos maturos fructi S Ob tinebit attamen , lugens dicam, vivens Linnaeus undique fuit veXatus sciunt omnes quam dure in Academia LIpsa

liensi tractabant illum Rosenius & Vallerius; in Anglia Dillenius non tantum frigide accepit Linnaeum , sed ignarum feru

) Hic sapiens viator plenam meretur fidem , similes fere regiones peragravimus, ubique tum in itinere Helvetico, tum in Polonico, sagacem observatorem invenimus. Hac occasione , accipiat Clar. Autor, gratiarum actiones nostras , ob honorificam notitiam quam dedit laborum nostrorum in Lithuanta : testis oculatus , sedulo hortum regium Boianicum perlustravit quem primus in Lithuania colui ; vidit collectionem rico specierum plantarum in tractu Grodnensi indigenarum , adde numerosas insectorum , avium , quadrupedum species , nec non stupendum numerum petrefactorum & lapidum , in sola Li'thuania collectorum.

10쪽

PRAEFATIO.

depingebat Haltero, qui ipsemet tam candido animo a Linnaea laudatus, vix debitas laudes reddere vicissim potuit: vide supple menta Agrossographiae Scheugeri : quid dicam de nostrorum censurist Quis pacata mente duras eloquentis Ρlinii nostri contra Linnaeum Voces legere potest i Quis praefationem celebrem Adausonii, depositis armis, evolvere potesti Quaque Pagina carpendo Linnaeum, morosus censor paucissimos obtinuit asseclaS.

SEARCH

MENU NAVIGATION