장음표시 사용
51쪽
cap. XLIX. Scipio r0dit in Italiam. Fratrem in Hispaniam mittit. Hannibal in insula inter Rhodanum et Isaram. Regulo huius regionis opem fert ad Versus fratrem. Cap. L. Hannibal ascendens Alpes infestatur ab Allobrogibus Cap. LI. Hos caedit ac reprimit. Cap. LII. Alpes ascendere pergit. Specie pacis decipitur ab Alpinis. Cap. LIII. Hannibal paene opprimitur ab Alpinis. Summa iuga Alpium conscendit. Cap. LIV. Ex iugo Alpium suis ostentat Italiam. Descendere Alpes incipit. Via longo praeeipitio interrupta. Cap. LV. Nives in Alpibus insuperabiles. Viam per praerupta munit Hannibal Cap. LVL Superatis Alpibus Italiam ingreditur. Residuarum
copiarum numerus. P. Cornelius Scipio ad Padum accedit. Cap. LVII. Rerum in natura memorabilium enarratio pertinet sitiam ad historiam. Sed seorsum et eX professo ea tractaturus est Polybius. Catillones in legendis historiis. Cap. LVIII. Multa fabulosa narrarunt Veteres. Nec mirum ob difficultates olim oblatas. Cap. LIX. Polybii aetate melius cognosci multa potuerunt. Polybii itinera eo consilio suscepta. Cap. LX. Residuum exercitum reficit Hannibal. Taurinos subigit expugnata eorum Urbe. Cap. LXI. Hannibal et Scipio mirantur alter alterius adventum. Romae magna trepidatio. Advocatur Ti. Sempronius ex Sicilia. Cap. LXII. Spectaculo captivorum suos hortatur Hannibal. Cap. LXIII. Hannibalis oratio ad milites. Cap. LXIV. P. Scipio inter Padum et Ticinum. Hortatur militeS.Cap. LXV. Proelium equestre ad Ticinum. Fugatur equitatus ScipioniS.Cap. LXVI. Scipio vulneratus cis Padum regreditur. Hannibal Padum superat. Galli se iungunt Hannibali. Scipio ot Hannibal ad Placentiam. Cap. LXVII. Galli auxiliarses Romanorum transeunt ad Hannibalem. Boii cum eodem ineunt societatem. Scipio ad Trebiam se recipit. Cap. LXVIII. Eum sequitur Hannibal. Trebiam traicit Scipio. Ti. Sempronius coniungitur Scipioni. Cap. LXIX. Clastidium proditione capit Hannibal. Galli ab Hannibale infestati opem poscunt Romanos. Pugnia equestris. Dubia Sempronii victoria. Cap. LXX. Sempronius invito Scipione pugnae avidus. Et Hannibal dimicare cupit.
52쪽
Cap. LXXI. Insidias praeparat Hannibal. Loca varia insidiis apta. Magonem in insidiis collocat Hannibal. Ad
pugnam elicit Sempronium. Cap. LXXII. Aciem educis Sempronius brumali die. Trebiam aegro traicit. Hannibalis actos. Numidarum pugnandi genus. Iuncti duo sexercitus consula res Cap. LXXIII. Pugna ad Trebium. Cap. LXXIV. Caeduntur Romani. Ρars Roma norum perrumpit per hostes et Placentiam fugit. Victores Ρoeni. Elephantos omnes uno excepto B mittunt. Cap. LXXV. Frustra cladem celat Sempronius. Romanorum novi apparatus. Cn. Servilius, C. Flaminius Cos. designati. Hiero rex auxilia mittis Romanis. Cap. LXXVI. Cn. Cornelius Scipio Hispanium usqu0 ad Rerum fluvium subigit. Hannonem et Indibilem capit. Asdrubal palantes Romanos caedit. Scipio Turracone hibornat.
Cap. LXXVII. Α. Urb. 537.) C. Flaminius, Cn. Servilius Cos. Hannibal in Gallia Cisalpina hibernatis. Sociorum
Romanorum beneVolentiam captat.
Cap. LXXVIII. Capilla monta Hannibalis. Diversi aditus ex Gallia Cisalpina in dicionem Romanorum. Viam per Ρnludes oligit Hann1bnt. Cap. LXXIX. Hannibal per paludes Etruriam petit. Molestum iter per statu deS.Cap. LXXX. Etruriam ingressus Hannibal Flaminium ad
Dumnm elicere cogitat. Cap. LXXXI. Explorare indolem adVersarii summa virtus imperatoria. Quis parte secent Rd er8Brius, ea taggredi ondus QSt. Cap . LXXXII. Faesulam praetergressus Hannibal vastatngros. Frustra monentibus aliis hostem sequitur Flami
Cap. LXXXIII. Situs locorum. Insidias disponit Hannibal. Convall0m insidiis clausam intrat Flaminius. Cap. LXXXIV. Ρugna ad Tarsimennum lacum. Perit Flaminius Cos. Clades miseris Romanorum. Sex milia perruptis hostibus evadunt. Maharbali se dedunt. Cap. LXXXV. Captivis Romanis fidem non servat Hannibal. Socios Romanorum liberos dimittit. Romae consternatus populus. Senatus dignitatem Servat. Cap. LXXXVI. Sservilius opem mittis Flaminio. Nova clades C. Cententi. Hannibal per Umbriam et Picenum petit mare Adriati eum. Cap. LXXXVII. Equos et viros reficit. Limopsorus. Ahi Romano more armati. Carthaginem nuntium mittit Han-
53쪽
nibal. Q. Fabius Maximus dictator creatus. Insignia efiura dictatoris. M. Minucius magister equitum. Cap. LXXXVIII. Veteribus vinis equos curat Hannibal. Tres partes Apuliae. Luceria. Vibonium. Fabius dictator Servilium Cos. classi praeficit. Fabius et Hannibal ad Aecas. Cap. LXXXIX. Cauto versatur Fabius. Merito cunctabatur. Cap. XC. Fabii prudens consilium. Dictatori obtrectat magister equitum. Poeni in Samnium transeunt. Beneventum, Venugiam, Falernum, Campanos campos petit Hannibal. Nulla urbs Italiae defecit ad Poenos. Cap. XCI. Situs et opulentia planitiei Campanae. Campi Phlegraei. Cap. XCII. Hannibal ad Athumum. Vastat Campaniam parum impediente Fabio. Redeunti insidias struit Fabius. Cap. XCIV. Insidias Fabii callide eludit Hannibal. Boum cornibus saces alligatiue. Cap. XCIV. Falluntur Romani. Nil proficit Fabius. Salvus per fauces elabitur Hannibal. Male audit Fabius. Romam proficiscens frustra monet Minucium. Cap. XCV. Res Hispaniae sΑ. Urb. 537). Asdrubal. Amilcar classi praefectus. Cn. Scipio. Massilienses amici Roma
Cap. XCVI. Cn. Scipio proelio navali vincit Poenos . Classis Poenorum circa Sardiniam. Servilius persequitur classem Punicam. Cercina. COSSyruS.Cap. XCVII. P. Scipio cum nova classe mittitur in Hispa- uiam. Coniunctim agunt Cn. et P. Scipiones. Iberum
Cap. XCVIU. Sagunti servantur obsides Poenorum. Abilo, nobilis Hispanus. Bostar dux Carthaginiensis sub Asdrubale. De obsidibus cum Bostare agit Abilyx. Cap. XCIX. Abilyx cum Scipionibus agit de obsidibus. Obsides tradit eis. Obsides Romani remittunt ad suos. Cap. C. Hannibalis castra ad Gerunium. Mons Liburnus. Gerunium capit Hannibal. Frumentum eo conVehit. Cap. CI. Minucius copias ducit absente Fabio. Calena arx Hannibal ad Gerunium. Minucius Velitatione Superior. Cap. CH. Caedit frumentatores Hannibalis. Castra sua aegro defendit Hannibal. Laetitia et spe exsultat Minu
Cap. Cin. Romae Minucium laudant omnes, Fabium vituperant. Res inaudita, duo simul dictatores. Fabius et Minucius inter se dividunt legioties. Cap. CN. Dissidium Romanorum commodum Hannibali. Minucio insidias parat Hannibal. Fraudem non sentit
54쪽
Cap. CV. innucius premitur ab hoste. Servatur n Fabio. Dictatori reconciliatur magister equitum. Cap. CH. Α. Urb. 538) Novi Cos. L. Aemilius, C. Terentius. Cn. Servilius Μ. Regulus Procos. L. Postumius priuetor mittitur in Galliam. Cn. Servilius bene rem administrist.
Cap. CVII. Hannibal arcem Cannae occupist. ROmtanis commeatum eripit. Proelio decernere constituunt Romani. Omnium spes in Aemilio. Octo legiones consulares. Legio
Cap. CVUL CIX. Aemilius hortatur milites.
Cap. CX. Romani ad Cannam. Dissident inter se eos. Aemilius et Terentius. Alternis diebus imperant consules Levi proelio victores Romani. Duplicia castra Romanorum ad Aufidum Cap. CXI. Hannibal hortatur suos. Cap. C . Pugnam detrectat Aemilius. Pugnandi studio ardet Varro. Romae omnes timent. Superstitiosi Romani. cap. CXIII. Terentius aciem instruit ad Aufidum prope Cannam. Lunata Hannibalis acies. Cap. CXIV. Arma militum Hannibalis. Gladii Hispanorum et Gallorum. Duces utriusque iaciei. Cap. CXV. Ρugna CannenSis.
Cap. CXVI. L. Aemilius cadit in proelio. Cadunt R0gulus et Servilius. Vivus evadit Terentius. Cap. C H. Clades Cannensis. Romanorum pereunt LXX milia. Capiuntur X milia. Cap. CXVIII. Effectus pugnae Cannensis. Inferior Halia ad Hannibal0m doficis. Romani de retinenda Italia desperant. Praetor Romanorum in Gallia Cisalpina cum exercitu perit. Brevi tamen se recipit Romanorum respublica.
55쪽
1. Εἰ μεν τ0ῖς πρ0 ημῖν ἀναγράφουσι τὰς πρά- 1 3.ξεις παραλελεῖφθαι συνεβαινε τ0ν et περ αυτῆς της ιστορίας επαινον, ἴσως ἀναγκαῖον ην το προτρεπεσθαι πάντας πρ0ς την αῖρεσιν καὶ παραδοχην 5 των τοιουτων υπομνημάτων διὰ το μηδεμίαν ἐτοιμοτεραν εἰναι τ0ῖς ἀνθρώποις διόρθωσιν τῆς των πρ0γεγενημένων πράξεων επιστήμης. ἐπει δ' ου 2τινες ουδ' επὶ ποσόν, ἀλλα πάντες ως επος εἰπειναρχὴ καὶ τελει κέχρηνται τουτω, φάσκοντες ἀληθι- 10 νωτάτην μεν εἰναι παιδείαν καὶ γυμνασίαν πρ0ς τὰς πολιτικὰς πράξεις την εκ τῆς ιστορίας μάθησιν,εναργεστάτην δε καὶ μόνην διδάσκαλον του δυναμσθαι τὰς τῆς τέχης μεταβολὰς γενναίως υποφερειν την των ἀλλοτρίων περιπετειον υπόμνησιν, δηλον 335 ος ουδενὶ μεν αν δόξαι καθήκειν περὶ τον καλος καὶ πολλοῖς εἰρημένων ταυτολογεῖν, ῆκιστα δ' ἐμιν. αυτι γὰρ τ0 παράδ0ξον τον πράξεων, υπερ Aν 4πρ0Γρήμεθα γράφειν, ικανόν ἐστι προκαλέσασθαι καὶ παρορμῆσαι πάντα καὶ νεον καὶ πρεσβυτερον 20 πρ0ς την εντευξιν τῆς πραγματείας. τίς γὰρ ουτως 5υπάρχει φα0λ0ς ὴ ράθυμ0ς ανθρώπων ος ουκ αν
56쪽
PROOEMIUM. 2. βοέλοιτο γνῖναι πος καὶ τίνι γένει πολιτείας επικρατηθέντα σχεδιν ἄπαντα τα κατὰ την οικουμένην 0ὐχ ὁλοις πεντήκοντα και τρισὶν ἔτεσιν υπb μίαν αρχqν ἔπεσε την ' μαίων, ὁ πρύτερον οὐχ εὐρί-6σκεται γεγονός, τίς δὲ πάλιν ουτως ἐκπαθης πρύς 5τι των ἁλλων θεαμάτων η μαθημάτων ος προυργιαίτερον αν τι ποιήσαιτο τῆσδε της εμπειρίας;
τέραν ὐπύθεσιν θεώρημα γένοιτ αν ουτως μάλιστεμφανές, εἰ τὰς ἐλλογιμωτάτας των προγεγενημένων 10 δυναστειον, περὶ ας οι συγγραφεῖς τους πλείστους διατέθεινται λύγους, παραβάλοιμεν καὶ συγκρίναι- 2 μεν προς την ' μαίων υπεροχην. εισὶ δ' αι της παραβολης ἄξιαι και συγκρίσεως αυται. Πέρσαι κατά τινας καιρους μεγάλην ἀρχην κατεκτήσαντο καὶ δυ- 15 ναστείαν ἀλλ' ὁσάκις ἐτολμησαν υπερβηναι τους
της Ἀσίας δρους, ου μονον et περ της αρχης, ἀλλα3 και περι σφον ἐκινδύνευσαν. Λακεδαιμόνιοι πολ-
λοδες ἀμφισβητήσαντες χρόνους ὁπερ της των Ελλήνων ηγεμονίας, επειδὴ ποτ ἐκράτησαν, μόλις ἔτη 20 4 δώδεκα κατειχον αυτὴν ἀδήριτον. Μακεδόνες τῆς μεν ρώπης ἐρξαν ἀπb των κατὰ τον 'Ἀδρίαν τύ πων Τως επὶ τον Ἱστρον ποταμόν, ὁ βραχὐ παντε-5 λος αν φανείη μέρ0ς τῆς προειρημένης χώρας μετὰ δε ταῖτα προσέλαβον την τῆς Ἀσίας ἀρχην, κατα- 25 λύσαντες των Περσον δυναστείαν. ἀλλ' δμως Οὐτοι πλείστων δόξαντες καὶ τύπων καὶ πραγμάτων γενέσθαι κύριοι, το πολὐ μέρος ἀκμὴν ἀπίλιπον 6 τῆς οἰκουμένης ἀλλοτρι0ν. Σικελίας μεν γὰρ καὶ Σαρδοος καὶ Λιβύης οὐδ' ἐπεβάλοντο καθάπαξ ἀμ- 30φισβητεῖν, τῆς δ' Ευρώπης τὰ μαχιμώτατα γένη των
57쪽
προσεσπερίων εθνον ἰσχνος εἰπεῖν Ου δ' ἐγίνωσκον. μαῖοι γε μην ου τινὰ μερη, σχεδ0ν δε 7πῆσαν πεποιημένοι την Οικουμένην υπήκοον αυτοῖς,
σαφέστερον κατανοεῖ Oμοίως δε και περι τοO πόσα και πηλίκα συμβάλλεσθαι πέφυκε τοῖς φιλομαθουσιν
10 o της πραγματικης ἱστορίας τροπος. υρξει δε της πραγματείας ημῖν των μεν χρύνων 3ὀλυμπιὰς ἐκατοστη τε και τετταρακοστή, των δε πράξεων παρὰ μεν τοῖς Ἐλλησιν ο προσαγορευθεὶς συμμαχικος πολεμος, δν προτον ἐξήνεγκε μετ' Ἀχαιον 15 πρις Αἰτωλους Φίλιππος, Aημητρίου μεν υιος, πατηρ δε Περσεως, παρὰ δε τοῖς την Ἀσίαν κατοικοοσιν ὁ περι Κοίλης Συρίας, δν Ἀντίοχος και Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ ἐπολεμησαν προς ἀλλήλους' εν δε 2 τοῖς κατὰ την Tταλίαν και Λιβύην τύποις ὁ συστὰς
20 Pωμαίοις και Καρχηδονίοις, δν οι πλεῖστοι προσαγορεύουσιν Ἀννιβιακύν. ταυτα δ' ἔστι συνεχητοῖς τελευταίοις της παρ' υρ)άτου Σικυωνίου συντάξεως. ἐν μεν ουν τοῖς πρου τοέτων χρύνοις 3οσανει σποράδας εἰναι συνέβαινε τὰς της οἰκουμέ-
δε και τὰ συντελείας αυτ ον ομοίως δε) και κατὰ 4. το 0ς τύπους διαφέρ)ειν εκαστα θων πεπραγμ)ένων.
απι δε τούτων τῖν καιρον οἱονει σωματοειδη συμ- 4βαίνει γίνεσθαι την ιστορίαν, συμπλέκεσθαί τε τὰς ro Yταλικὰς και Λιβυκὰς πράξεις ταῖς τε κατὰ την Ἀσίαν και ταῖς Ἐλληνικαῖς και προς εν γίνεσθαι τελος
58쪽
PROOEMIUM.5 τὴν αναφορὰν απάντων. διb και την αρχὴν της αυτον πραγματείας ἀπο τουτων πεποιήμεθα των 6 καιρον. τω γὰρ προειρημένω πολεμω κρατήσαντες ' μαῖοι Καρχηδονίων και νομίσαντες το κυριώτατον και μέγιστον μερος αυτοῖς ῆνέσθαι προς τὴν bτῖν ολων επιβολήν, ουτως και τότε προτον ἐθάρσησαν επὶ τα λοιπὰ τὰς χεῖρας ἐκτείνειν καὶ περαι-οfσθαι μετὰ δυνάμεως εις τε τὴν Ἐλλάδα καὶ τους et κατὰ τὴν Ἀσίαν τύπους. εἰ μεν ο0ν ὴμῖν ην συνήθη καὶ γνώριμα τὰ πολιτεύματα τὰ περὶ τῆς τον 165λων αρχης ἀμφισβητήσαντα, ἴσως οὐδεν αν ἐμῆς
εδει περὶ τον προ του γράφειν ἀπο ποιας προθέσεως ὴ δυνάμεως ὁρμηθέντες ἐνεχείρησαν τοῖς τοι-
8 ουτοις καὶ τηλικουτοις εργοις. επεὶ δ' ουτε του 6. Ῥωμαίων osτε του Καρχηδονίων πολιτεύματος προ- 15
χειρος εστι τοῖς πολλοῖς τον Ἐλλήνων ὴ προγεγενημένη δύναμις οὐδ' αἱ πράξεις αυτον, ἀναγκαῖον ὐπελάβομεν εἰναι συντάξασθαι ταύτην καὶ τὴν εξης s βέβλον προ τῆς ἱστορίας, ῖνα μηδεὶς ἐπιστὰς επ'αυτὴν τὴν τῖν πραγμάτων ἐξήγησιν τότε διαπορὴ ad καὶ ζητη ποίοις διαβουλίοις ὴ ποίαις δυνάμεσι καὶχ0ρηγίαις χρησάμενοι Ῥωμαῖοι προς ταύτας δερμησαν τὰς ἐπιβολάς, δι ον καὶ τῆς γης καὶ τῆς θαλάττης της καF ὴμῆς ἐγένοντο πάσης εγκρατεῖς,
προκατασκευῆς δηλον ὴ τοῖς ἐντυγχάνουσιν ὁτι καὶ λίαν εὐλύγοις ἀφορμαῖς χρησάμενοι πρός τε τὴν
5. επίνοιαν Αρμησαν καὶ πρ0ς τὴν συντέλειαν ἐξ- 4 ίκοντο τῆς τῖν ὁλων ἀρχῆς καὶ δυναστείας. τογὰρ τῆς ἐμετέρας πραγματείας ἐδιον καὶ το θαυ- 30μάσιον τον καθ' ἐμὰς καιρον τοOτ ἔστιν ὁτι, καθ'-
59쪽
άπερ ἡ τύχη σχεδ0ν ἄπαντα τὰ τῆς οἰκουμένης
πράγματα πρ0ς εν ἔκλινε μέρος καὶ πάντα νεύεινῆνάγκασε πρ0ς ἔνα και τον αυτον σκοπόν, ουτως
και δεψ διὰ της ιστορίας υπι μίαν σύνοψιν ἀγαγεῖ νs τοῖς ἐντυγχάνουσι τον χειρισμον της τύχης, o κέχρηται πρ0ς την των ὁλων πραγμάτων συντέλειαν. και γὰρ το προκαλεσάμενον ημῆς και παρορμησαν 2πρ0ς την επιβολην της ιστορίας μάλιστα τουτογέγονεν, σψν δὲ τούτω και το μηδένα των καρο ἐμῆς 16 ἐπιβεβλῆσθαι τη των καθόλου πραγμάτων συντάξει πολὐ γὰρ αν ηττον ἔγωγε πρ0ς τ00το το μέρ0ς ἐφιλοτιμήθην. νυν δ' ὁρων τοὐς μεν κατὰ μέρ0ς 3πολέμους καί τινας των ἄμα τούτοις πράξεων και πλείους πραγματευομένους, την δὲ καθόλου και 15 συλλήβδην οικονομίαν των γεγονότων πότε καιπύθεν δερμήθη καὶ πῖς εσχε την συντέλειαν, ταύτην οὐδ' ἐπιβαλόμενον οὐδένα βασανίζειν, 0σον γε καὶ ὴμῆς εἰδέναι, παντελος ὐπέλαβον ἀναγκαῖον 4 εἰναι το μη παραλιπεῖν μηδ' ἐῆσαι παρελθεῖν ἀνεπι- 26 στάτως τι κάλλιστον ἄμα δ' ἀφελιμώτατον επιτήδευμα τῆς τύχης. πολλὰ γὰρ αsτη καινοποιοfσα 5 καὶ συνεχος ἐναγωνιζομένη τοῖς τον ανθρώπων T. βίοις οὐδέπω τοιόνδ' απλος Osτ εἰργάσατ ἔργον Osτ ηγωνίσατ αγώνισμα, οιον το καθ' ὴμῆς. 25 5περ εκ μεν τον κατὰ μέρ0ς γραφόντων τὰς ἱστο- 6ρίας οὐχ οἱύν τε συνιδεῖν, εἰ μη καὶ τὰς ἐπιφανεστάτας πόλεις τις κατὰ μίαν ἐκάστην ἐπελθον ὴ
καὶ νὴ Aία γεγραμμένας χωρὶς ἀλλήλων θεασάμενος
εὐθέως υπολαμβάνει κατανενοηκέναι καὶ το της 30 3λης οικ0υμένης σχῆμα καὶ την σύμπασαν αυτης θέσιν καὶ τάξιν δπερ ἐστὶν οὐδαμος εἰκός. καθύ- 7
60쪽
λ0υ μεν γὰρ ἔμοιγε δοκοοσιν οἱ πεπεισμένοι διὰ τῆς κατὰ μέρος ιστορίας μετρίως συνόψεσθαι τὰ
6. ὁλα παραπλήσιόν τι πάσχειν, ὼς αν εἴ τινες ἐμψυχου και καλου σώματος γεγονοτος διερριμμένα τὰ μέρη θεώμενοι νομίζοιεν ἱκανος αὐτόπται γίνεσθαι 58 τῆς ἐνεργείας αυτοῖ του ζωου και καλλονης. εἰ γάρ τις αὐτίκα μάλα συνθεὶς και τέλειον αυθις ἀπεργασάμενος το ζωον τῶ τ εἴδει και τI της ψυχῆς εὐπρεπεία κἄπειτα πάλιν ἐπιδεικνυοι τοῖς αυτοῖς εκείνοις, ταχέως αν οἶμαι πάντας αυτοὐς ὁμο- 10λογήσειν διότι και λίαν πολύ τι τῆς ἀληθείας ἀπελείποντο πρόσθεν και παραπλήσιοι τοῖς δνειρώτ-9τουσιν ησαν. ἔννοιαν μεν γὰρ λαβεῖν απι μέρους των ὁλων δυνατόν, επιστήμην δε και γνώμην ἀτρε- 10 κη σχεῖν αδύνατον. διb παντελος βραχύ τι νομι- 15 σταν συμβάλλεσθαι την κατὰ μέρος ιστορίαν πρ0ς 11 την των ὁλων εμπειρίαν και πίστιν. εκ μέντοι γε τῆς απάντων προς ἄλληλα συμπλοκῆς και παραθέ σεως, ἔτι δ' ὁμοιότητος και διαφορῆς, μόνως αντις ἐφίκοιτο και δυνηθείη κατοπτεύσας ἄμα και 20Τ0 χρήσιμον και το τερπνον εκ τῆς ιστορίας ἀναλαβεῖν.
5 'Γποθησόμεθα δὲ ταύτης αρχὴν της βύβλ0υ την πρώτην διάβασιν ἐξ Ιταλίας Ῥωμαίων. αυτη δ' ἔστιν συνεχὴς μεν τοῖς ἀφ ον Tίμαιος ἀπέλιπεν, 25
πίπτει δε κατὰ τὴν ἐνάτην και εικοστὴν προς ταῖς 2 εκατbν ολυμπιάδα. διο και ρητέον αν εἴη πος και πότε συστησάμενοι τὰ κατὰ τὴν Tταλίαν και τίσιν S.
ἀφ0ρμαῖς μετὰ ταfτα χρησάμενοι διαβαίνειν δερ- μησαν εἰς Σικελίαν ' ταέτη γὰρ τὴ γῆ προτον ἐπδε ab 3 βησαν τον εκτος τύπων τῆς Ιταλίας. και ρητέον