Publi Ovidii Nasonis poemata quaedam excerpta =: Selections from the poems of Ovid, chiefly the ...

발행: 1875년

분량: 311페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Ecce Lichan trepidum latitantem rupe cavata aspicit utque dolor rabiem Collegerat omnem,

Tune, Licha, dixit deralia dona dedisti Z

tune meae necis auctor eris p remit ille, pavetque pallidus, et timide Verba excusantia dicit. ais dicentem genibusque manus adhibere parantem corripit Alcides, et terque quaterque rotatum mittit in Euboicas tormento sortius undas. ille per aerias pendens induruit auras; utque serunt imbres gelidis Concrescere Ventis, aeto inde nives fieri, nivibus quoque molle rotatis astringi, et apissa glomerari grandine corpus :sic illum validis actum per inane lacertis exsanguemque metu nec quicquam humoris habentem, in rigidos versum silices prior edidit aetas. etas nunc quoque in Euboico scopulus brevis emicat alto gurgite, et humanae aer at vestigia sormae,

quem, quasi sensurum, nautae Calcare Verentur,

appellantque Lichan. At tu, Iovis inclita proles,

arboribus caesas, quas ardua gesserat Oete, aminque pyram structis, arcum pharetramque Capacem regnaque Visuras iterum Trojana sagittas serre jubes meante satum, quo flamma ministro

subdita dumque avidis comprenditur ignibus agger,

congeriem silvae Nemeaeo vellere summam assaternis, et imposita clavae cervice recumbis, haud alio vultu, quam si conviva jacere inter plena meri redimitus pocula sertis. Jamque Valens et in omne latus diffusa sonabat, Securosque artus Contemptoremque petebat amflamma suum. Timuere dei pro vindice terram: quos ita sensit enim laeto Saturnius ore Iuppiter adloquitur: Nostra est timor iste voluptas,

112쪽

m a Maiis in Hercules. METAM. superi totoque libens mihi pectore grator,

quod memoris populi dicor rectorque Paterque a set mea progenies vestro quoque tuta favore est. nam quamquam ipsius datur hoc immanibus actis, obligor ipse tamen. Sed enim, ne pectora auo fida metu paveant, Oetaeas spernite flammas. omnia qui vicit, Vincet, quos cernitis, ignes; asone nisi materna Vulcanum parte potentem sentiet Aeternum est a me quod traxit, et expers

atque immune necis, nullaque domabile flamma: idque ego defunctum terra caelestibus oris accipiam, Cunctisque meum laetabile factum uesdis fore confido Siquis tamen Hercule, siquis sorte deo doliturus erit, data praemia nolet: sed meruisse dari sciet, invitusque probabit.'Assensere dei Conjunx quoque regia visa est cetera non duro, duro tamen ultima vultu 26o dicta tulisse Jovis, seque indoluisse notatam. Interea quodcumque suit populabile flammae, Μulciber abstulerat; nec Cognoscenda remanSit Herculis effigies, nec quicquam ab imagine ductum matris habet, tantumque Jovis vestigia semat. 6sutque OVu Serpens posita cum pelle senecta luxuriare solet, quamaque virere recenti:

sic ubi mortales Tirynthius exuit artus, parte sui meliore viget, majorque videri coepit, et augusta fieri gravitate verendum et o quem pater omnipotens inter cava nubila raptum

quadriiugo curru radiantibus intulit astris.

113쪽

Hymen, proceedincto Thrace, after the marriam os Iphis, unites orpheus to Eurydice, but not happily sor he die stom thebit ora serpent. o recover her, Orpheus penetrate thoeshadows of the Lomer Worid, here even the Furies are move to lear at song the torments of hel are stayed, and Proserpine is o toyiel hi hac his Wise, onjin conditio that he halliso look hinclaim tili again in the uppe morte Turning about to Aoon, in his eagemes t Aeeter heriose her again, and is no suffereda secono timerio enter Hades X. Gn.

NDE per immensum croceo velatus amIctu' ' aethera digreditur, Ciconumque Hymenaeus rad

tendit, et Orphea nequiquam Voce Vocatur. adsuit ille quidem sed nec sollemnia Verba, nec laetos vultus, nec felix attulit omen. sis quoque, quam tenuit, lacrimoso stridula sumo usque suit, nullosque invenit motibus ignes.

114쪽

eXItu auSPICI gravior nam nupta, per herbas dum nova naiadum turba Comitata vagatur, occidit, in talum serpentis dente recepto IoQuam satis ad superas postquam Rhodopeius auras deflevit vates, ne non temptaret et umbraS,

ad Styga Taenaria est ausus descendere porta; perque leves populos Simulacraque suncta sepulcro Persephonen adiit, inamoenaque regna tenentem is umbrarum dominum. Pulsisque ad carmina nervis sic ait: M O positi sub terra numina mundi, in quem recidimus, quicquid mortale creamur; si licet, et salsi positis ambagibus oriavera loqui sinitis, non huc, ut opaCa Viderem mTartara, descendi, nec uti villosa colubris

terna edusaei vincirem guttura monStri. Causa viae Conjunx, in quam Calcata venenum

vipera diffudit, crescentesque abstulit annos. posse pati volui, ne me temptaSSe negabo: as vicit Amor. Supera deus hic bene notus in ora est: an sit et hic, dubito, sed et hic tamen auguror'SSe. famaque si veteris non est mentita rapinae,

vos quoque unxit Amor. Per ego haec loca plena

timoriS,

per Chaos hoc ingens, Vastique Silentia regni, o

Eurydices, oro, properata retexite fata. Omnia debemur vobis, paulumque morati serius aut citius Sedem properamus ad unam. tendimus huc omnes, haec est domus ultima Vosque humani generis longissima regna tenetis. 3s hae quoque, Cum justos matura peregerit annos, juris erit vestri Pro munere posCimus Sum.

quod si fata negant veniam pro Conjuge certum Stnolle redire mihi leto gaudete duorum.' Talia dicentem nervosque ad Verba moventem U

115쪽

exsangues sebant animae nec antalus undam captavit refugam, stupuitque Ixionis orbis,

nec carpsere jecur Volu es, urnisque vacarunt

Belides, inque tuo sedisti, Sisyphe, saxo. tunc primum lacrimis victarum carmine fama est sEumenidum maduisse genas. me regia conjunx sustinet oranti, nec qui regit ima, negare: Eurydicenque vocant. Umbras erat illa recentes inter et incessit passu de vulnere tardo.

hanc simul et legem Rhodopeius accipit heros, sone flectat retro sua lumina, donec Avernas exierit valles, aut irrita dona futura. Carpitur acclivis per muta silentia trames, arduus, obscurus, Caligine densus opaca. nec procul afuerunt telluris margine summae: shic, ne deficeret metuens avidusque videndi,

flexit amans oculos; et protinus illa relapsa est, bracchiaque intendens prendique et prendere captans nil nisi cedentes infelix arripit auras. jamque iterum moriens non est de conjuge quicquam questa suo et quid enim nisi se quereretur amatam Psupremumque Vale quod jam vix auribus ille

acciperet, dixit, revolutaque rursus eodem eSt. Non aliter stupuit gemina nece conjugis Orpheus, quam tria qui timidus, medio portante CatenaS, scolla canis vidit quem non pavor ante reliquit,

quam natura prior, Saxo per Corpus oborto:

quique in se crimen traxit voluitque videri Olenos esse nocens, tuque o confisa figurae, infelix Lethaea, tuae, unctissima quondam opectora, nunC lapides, quos humida sustinet Ide. Orantem frustraque iterum transire volentem portitor arcuerat. Septem tamen ille diebus squalidus in ripa Cereris sine munere sedit;

116쪽

cura dolorque animi lacrimaeque alimenta suere sesse deos Erebi crudeles questus, in altam se recipit Rhodopen pulsumque aquilonibus Haemum. M. THRAEON O ORPHEUS.

youin o Sparta, beloved by Apollo, but accidentali hille is imwit a discus o quoit that he had urie into the air stom

who was Won in the race by crast of Hippomanes With threeaciden ples, ut both mere astermina change into tons 36 7o and of the deat of Adonis, flain by a Wil boar, an is Venus converted into the flowe Anemone, as enthe had Moreum Men

OLLIS erat, collemque super planissima Campi area, quam viridem faciebant graminis herbae.

umbra loco deerat qua postquam parte reaedit dis genitus vates, et fila sonantia movit, umbra loco venit. Non Chaonis sui arbor, sono nemus Heliadum, non frondibus aesculus altis,

117쪽

X. ita. De Ras o Gavmede Iornec tiliae molles, nec sagus et innuba laurus, nec coryli fragiles, et fraxinus utilia hastis, enodisque abies, curvataque glandibus ilex, et platanus genialis, acerque coloribus impar, mamnicolaeque simul salices et aquatica lotos, perpetuoque virens buxum, tenuesque myricae, et bicolor myrtus, et bacis caerula tinus. vos quoque, flexipedes hederae, Venistis, et una pampineae vates et amictae vitibus ulmi 1ω ornique et piceae, pomoque onerata rubenti arbutus, et lentae victoris praemia palmae, et succincta Comas hirsutaque Vertice pinus, grata deum matri siquidem Cybeleius Attis exuit hac hominem, truncoque induruit illo. ios Tale nemus vates attraxerat inque serarum concilio medius turba volucrumque sedebat. ut satis impulsas temptavit pollice chordas, i set sensit Varios, quamvis diversa Sonarent, concordare modos, hoc vocem Carmine movit r

Ab Iove, usa parens cedunt Jovis omnia regno carmina nostra move Jovis est mihi saepe potestas dicta prius Cecini plectro graviore Gigantas, Isosparsaque Phlegraeis victricia fulmina campis; nunc opus est leviore lyra, puerosque Canamus dilectos superis, inconcessisque puellas ignibus attonitas meruisse libidine poenam. Rex superum Phrygii quondam Ganymedis amore arsit, et inventum est aliquid, quod Iuppiter esse, quam quod erat, mallet. Nulla tamen alite verti dignatur, nisi quae posset sua fulmina serre.

nee mora percusso mendacibus aere pennis

abripit Iliaden, qui nunc quoque pocula miSCet, Iω invitaque Jovi nectar Iunone ministrat. Te quoque, Amyclide, posuisset in aethere Phoebus,

118쪽

tristia si spatium ponendi sata dedissent. qua licet, aeternu tamen ea quotiensque repellit ver hiemem, Piscique Aries succedit aquoso, 6stu totiens oreris, viridique in Cespite flores. te meus ante omnes genitor dilexit, et orbe in medio positi caruerunt praeside Delphi, dum deus Eurotan immunitamque requentat Sparten nec Citharae, nec Sunt in honore sagittae. 1 oinmemor ipse sui non retia ferre recusat, non tenuisse Canes, non per juga montis iniquiisse comes longaque alit assuetudine flammas. Jamque sere medius ita venientis et actae noctis erat, spatioque pari distabat utrimque 1 sCorpora Veste levant, et suco pinguis olivi

splendescunt, latique ineunt certamina disci. Quem prius aerias libratum Phoebus in auras misit, et oppositas disjecit pondere nubes. recidit in solidam longo post tempore terram I pondus, et exhibuit junctam Cum viribus artem. Protinus imprudens actusque cupidine ludi tollere aenarides orbem properabat; at illum dura repercussum subjecit in aera tellus in vultus, Hyacinthe, tuos. Expalluit aeque 18squam puer ipse deus Collapsosque excipit artus,

et modo te refovet, modo tristia vulnera siccat, nunc animam admotis fugientem sustinet herbis. Nil prosunt artes erat immedicabile vulnus.

ut si quis violas riguove papaver in horto, milliaque infringat ulvis haerentia virgis, marcida demittant subito Caput illa gravatum,

nec Se Sustineant, Spectentque acumine terram:

sic vultus moriens jacet, et desecta Vigore ipsa sibi est oneri cervix humeroque recumbit. 19s

' Laberis, Oebalide, prima fraudate juventa,

119쪽

Phoebus ait, videoque tuum, mea Crimina, Vulnus. tu dolor es, facinusque meum : mea dextera leto inscribenda tuo est; ego sum tibi funeris auctori quae mea culpa tamen nisi si lusisse vocari a culpa potest, nisi culpa potest et amasse vocari. atque utinam pro te vitam, tecumve liceret

reddere L Quod quoniam fatali lege tenemur,

semper eris mecum, memorique haerebis in ore. te lyra pulsa manu, te carmina nostra Sonabunt; aos flosque novus scripto gemitus imitabere nostros:

tempus et illud erit, quo se sortissimus heroa addat in hunc florem, solioque legatur eodem.

M alia dum vero memorantur Apollinis ore, ecce cruor, qui usus humo signaverat herbam, aio desinit esse cruor, Tyrioque nitentior ostronos oritur, sormamque capit quam lilia, si non purpureus Color his, argenteus esset in illis. non satis hoc Phoebo est is enim fuit auctor honoris et ipse suos gemitus solita inscribit, et AI AI et is flos habet inscriptum funestaque littera ducta est. nec genuisse pudet Sparten Hyacinthon, honorque durat in hoc aevi celebrandaque more priorum annua praelata redeunt Hyacinthia pompa.'

120쪽

ARΜΙΝ dum tali silvas animosque serarum

Thre1cius vates et saxa sequentia ducit, ecce nurus Ciconum, tectae lymphata ferinis pectora velleribus, tumuli de vertice cernunt Orphea, percussis sociantem carmina nervis se quibus una, levem jactato crine Per auram,

En, ait Pen hic est nostri contemptor i et hastam vatis Apollinei vocalia misit in orat quae soliis praesuta notam sine vulnere secit. Alterius telum lapis est, qui missus, in ipso roaere concentu ViCtus vocisque lyraeque est,

ac veluti supplex pro tam furialibus ausis ante pedes acuit Sed enim temeraria crescunt bella, modusque abiit, insanaque regnat Erinys. Cunctaque tela forent cantu mollita aed ingens cis clamor et infracto Berecyntia tibi Cornu, tympanaque et plausus et Bacchei ululatus

obstrepuere sono citharae Tum denique saxa non exauditi rubuerunt sanguine Vatis. ac primum attonitas etiamnum voce Canentis o innumeras voluCres, anguesque agmenque ferarum,

Maenades Orphei titulum rapuere triumphi. Inde cruentatis vertuntur in Orphea dextris, et coeunt ut aves, si quando luce vagantem

SEARCH

MENU NAVIGATION