Rudimenta linguae oscae: ex inscriptionibus antiquis enodata

발행: 1839년

분량: 66페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

I. inertim dissereationis.

Praelatio. Pars I Oscum Bantinae t viae fragmentiam. I. Primum Bantina tabesa caput, quod exstat. 2. Secundum Bantinae tabulas caput. 3. Tertium Bantinae tabulas caput. Pur u Capuae Messanaeque inscriptiones. I. Campana inscriptio e Capua. a. mamertina inscriptio mesaana. Pars III. Morculanenses et Pomprianae inscriptiones. I. Herculanenses abacorum inscriptiones. 2. Pompeianae inscriptiones Variae.

Pura IF Nummi Samnitici eum vasis Nolanis. I. Nummi Samnitici bello Italico usi. 2. Vasa Nolana Osce inscripta cum nonnulus aliis inscriptionibus. Para'. laxum Abellanum ad fines agri inter Abellam Nolamque regendos. I. Prior tabesas Abellanas ama. a. Posterior tabulas Abellanae pagina. Pars VI Alphabet Osca. I. o literarum figuris. a. De Iiterarum pronuntiatione. Pur m. Maci sermonia indoles.

I. Destiterarum usu.2. De verborum Ormis.

Appendix I. me oscorum origine. 2. D regionum, quas Osci insederunt, primis incolis. 3. o Choniae descriptione antiquissima.

12쪽

s. meali, noV. d. XV, IS. Tabula I I. Bantina tabula. a. Campana inscriptio. Talia II. I. Horonianenses inscriptiones. 2. Saxum Abellanum, cum alphabetis. 3. Inscriptio ippi sepulcralia antiquissima. 4. Pomprianae inscriptiones. 5. Nolana Vascvia.

13쪽

Praefatio

I Lbsolutis redimentis linguae Umbricas, quaternas ex inscriptionibus antu quis enodari a mo potusrunt, idem periculum in ac sermon extricando Iaciem dum putavi intor utramque enim linguam tanta intoresvit imilitudo, ut, quiequidinoorti Minquae Latini ermonia notitia, ex Umbrie facito possit illustrari. osearum quidem inseriptionum, qua e tam non idem os ambitus, qui nos in erus is Umbrieis multum adjuvit; sed praeterquam quod argumenta earum sine ulla diffisultato diiudiearodies , ain multa quoquo 'ariis modis spetita inventu tur, ut o omparatis locis similibus orti ariquid do sermonis indolo statui possa. Quum autem non in Balia solvi in arabro Campani et Samnites eum Luranisarius Bruttias, verum etiam in Sirilia Mamertini Messanam incolantes ses oeati sint, vina sistiterunt dialoeti quam necesso re, ut non tempora solum, sed Meos quoquo discernamus, quibus inseriptiones, quas Fortuna benigna nobis servavit, exarata sint. Sunt illas neque iisdem litoris, nequo vadem prorsus

voeabulorum formis perscriptae, Praeter quo non minus variae arminentia quam

ambitu. Maxima pars utiam in Campania vel cap o vo Nolas Amor Mna anus Pompeiis in lucem pro eis sat eui nummi ac dunt, per totam sero Italiam inferiorem divomis temporibus incusi in nonnullis γ' inseriptionibus via n-mis tam Latina quam se nomina laguntur, o nonnisi pauca sunt imae sonos amo tam magno ambitu, quam illa, quas Graecis litoris inseripis apud smanam in Sicilia reperta est. Maximae omnium unt duas tabulas, quam altera Oscis literis incisa est lapidi, qui non praevi ab urbe Nola inter rudera veteris civitatis Mollas in Campania olim iacuit, altera aenea est, in ruds-ribus Bantias, Lucani oppidi, reperta atque in m eum Herculanens deportata.

14쪽

bilinguis dicenda, quatenus in altera Paris Latino sermone repetitum fuisse vid tur, quod in altera Oscis Verbis compositum Iegitur Tam variis igitur literis porscriptas habemus Oscas inscriptiones, quam varias ejusdem linguas dialeeli suisse videntur, quum inmertini cum Graecis, Campani cum Romanis permixti, Samnites autem et Lucani o Sabinis progressi, linguam alii aliter excoluerint. υπυκοὶ γλώσσας ἡμιων, scripsit Eudoxus I. γῆς περιδδον secundum Steph. mg. Hinc ne permiscerem, quas bene distinguenda sunt, in duabus tabulis lithographicis inscriptiones omnes, quae majoris mihi momenti videbantur, ala ollectas exhibui, ut prior scammantinas tabulas partem eum inscriptione Capua reperta,

posterior Herculanenses et Pompeianas inscriptiones varias eum saxo Abollanos vasculorum civique inscriptionibus eontineat. Eam partem Bantina tab Ias, quae Latino sermons exarata est, Mengius nostras, Beriainensis nuperor

sessor doctissimus, in Rhenanimuse philologiae, historiae Graecorumquo philosophiae a Niob rio et Brandisio dicati volumius secundo pag. v. lithographiesiae suppletam atque illustratam exhibui ut hic non repetenda videretur. amo linam vero inscriptionem Graecis literis expressam, sicut nonnullas alias minores

Oseas, nonnisi typis in libro sic exhibere mihi licuit, quomodo mihi innotuerunt. Nummos, qui permulti quidem sunt, sed nihil sors nisi abbreviata plerumquo

oppidorum populorumus nomina eontinen omittendos prorsus putavi, exceptis

nonnullis Samniticis, quibus titulum hujus libri mavi. Quemadmodum autem non omnes inseriptiones scis literis exaratas ejusdem dialecti sunt, quum Abstilani atque Nolani eum reliquis quidem Campanis ab Ausonibus orti sint, sed, postquam Tusci et Chalcidenses Graeci fines eorum insederant, Samnitium magis quam Campanorum socii exstiterint sic Bantina tabula ab Abellana multo magis sermone abhorret, quam ab reliquis inscriptionibus in Campania siseus. Ad has igitur, initio a Bantina tabula bilingui laeto, prius transeundum erit, quam ad Absumam tabulam onmium dissicillimam explieatu.

15쪽

Mantinam tabulam iam C. Rosinius, evius ex per delineationem eius hausi, framinibus variis composuit: unum modo fraςmentum, quod cui Ioco reddentam esset. nemo extricaverat, ipse Primus in fine primorem Versuum adjeci. Sic enim non Osca

modo verba tanginti et ruter, in initio Versuum et et I repetita, restituuntur, sed in Latina quoque tabula firmaturmarini sententia, qui in tertio versu imperativi deicito finalem titeram O pro se Iemndum putavit. Verba Primi Versus moliatim licit , quibus singvia totina argumenti capita claudi aeuo spatio inificatur, quale est post imperativos licitu et estv v. 3. I8. 23. 27. Punctis not-i, quemadmodum illa, quas in fine versuum II et 12. atque initio V. 27. e repetitionibus eo dem Verborem V 26 et 18 supplota sunt unum ex suppletis Iocis eoin catur, in iis, quae inter 'ersus II et 27 Ierintvr nihil deesse, paucae literae, quae Post Versus 18 21 separatim exaratae conspiciuntur ad alteram tabulae paginam pertinent, quae est deperditu. Iam enim te tua bene per spexit, tabulam plures comple am esse Puginus, quamm in altera parte, quum Latinae versionis paginae vito majorem haberent Iatitudinem, ne una quidem sine magna madam runcatione nobis servata es Ex iis autem, quae Latine scripta sunt, discimus, arrimen tum tabula fuisse Iegem judiciariam de repetundis, illis legibus similem, quas septimo ab Urbs condita seculo promulgatas scimus quumque legis huju Latinae extrema sero extio ait Iegam , Oscam opisthographi fragmenti inscriptionem ad initium tabulae pertinvisae consentaneum a Quanta pars initi desit, definiri nequit, praetereaque e versibus M. quibus seeundum appositos a nobis numeros se continetur inscriptio, deceni primi et sex postremi aut in altemtra, aut in utraque parte adeo mutilati sunt, ut non sine diari lations suppleri possint. Foliciter tamen accidit, ut Oseas Iegis amis angustiore spatio scriptis, dimidia altim para ejus aut plene legatur aut lacile possit restitui. Illud igitur utrique egi, et seae et Latinae, commune est, ut e quate is capitibus, quorem singula in Latina lege a novo versu incipiunt, in se Ver maiore tantum intervallo verborum discemuntur, tam primum quam postremum adeo mutilatum sit, ut, ne operam et oleum

16쪽

pestamus, uentio nobis praetermittendum videatur, exceptis paucis, quae ad reliqua recte V. erpretanda facere aliquid possint.

I. Pr vim antinae tabulae caput, quod exstag.

Initium huius capitis post primi versus verba moliaum licitud deest, et in secundo versu nonnisi tria Ieguntur verba, quorum primum una liter se scriptum est, quae in Oscis iaphabetis secunda tabulae lithomaphicae desideratur, in Bantina vero tabula iterum legitur . s. Lingua Osca Iiteramis adeo fugit, ut secundum avium Diaconum piipit pro quidquid et secundum Festum petor pro Wrerrator diceretur illa Iiter i. in Quaestortirbantis designari videtur, qui in Latina ege . . I8 sqq. . urb., in Pomprianis vero inscriptionibus Faισστ se scribitur Verba Q. moliam angi iuustrantur aderi inscriptione, in Tiberi avio reperta, ubi haec Ieguntur: Se quia adversus hanc isto 'ta , in socerit aciens d. m. ei invita est. HS IAI., et q. pecuniam Sua tori, ne aer inum provinciam obtinebat, populi iudicio petere e in sacrum iudicare uolto. Matiue enim vocabvium secundum eri XLI. M. Varro uno et vigesimo Rerum humanarum non Latinum, sed Sabinum esse dixit, idque ad auam memoriam mansisse ait in lingua Samnitium, qui sunt a Sabinis orti Festus autem et smuam, inquit, Osce dici putant spoenam quidam M. Varro ait poenam esse, sed pecuniariam, de qua subtiliter In Iib. I. 32uaestionum epist reserti Hanc avitam quum naestor populi judicio petiero liceret, verbum angit pro Latino irigit sive cogi positum mihi videtur meos enim an pro is dixisse, sicut Umbros, e praepositions mirer in ins aptione Pompeiana intelligitur. Sic de Censor v. 20. Cenatur censaum unge Iintur, ubi tamen enosum non pro accusativo nominis, sed pro infinitivo verbi accipetendum est, acut motisum in initio hujus inbutiae pro vitare. An sci rivatim quoque pro debere sive solvere nolle dixerint, quemadmodum ematim pro censere, propter aeunam ante turum einctum rivast . . destiari nequit inde vero derivatur praeteritum dei id, II. cum intensiva sorma participii Misattina v. s. cui similis est ritum pro uaris in initio Pompeianae inscriptionis. Quid in initio . A legendum sit, Mi mutilatio incertum reddit, quanquam ppleta praep-tio pruser sive praeter accusativum Misaeoin requirere videtur In quo iterain finalem , sicut in Umbraua I sua, abiici potuisse, mono . IL pro comminare v. 17. -- Promiama cameis senatria tanginudis 3 pavit post, stri inverso diu senatris ἀπο--imas camin acriptum fuisse puto nescio tamen, an simus ameia pro genitivo a Dpiendum sit, quemadmodum enatus pro senati sive senatus, qui pendet ab ablativo συι-nu sive decreto incum enim tam mim Graeco τὰ ματι respondwe, si se uela arenae idem significare, quod de senaevos seneentia in Senatus consulto de Bacchanalibu- --

Iana tabula docet, ubi I s. et II, Risimilia Ieguntur. Nereus L,ithun aetinis maulatum

17쪽

in fine versus sive eo supplendust Videtur, V. . --- -iptus ea Latin enim eodem modo commoene pro com-no Meetant, pro quis Pud meos omouom usitatum fuit, quemadmodum in. -- pro i- - udo intinos. --n Vero apud Horatium quoquec. II, I5.14. pro ro publica usurpatur, sicut sis κοινον apud Soeeos undo is, Latina Iege v. 8. -dumnori popul legitur. Ceterum omene datio esse potest, nominativo om no sicut se areis Mitisus estis nominato. --- Literam' non geminatam essa, non miror, quam quod mul&M scriptum si in syllaba uorrepta voea em - αν pro uendam esse, Plautinus Versus apud Festum docet a m parentiar

in Moonei ris albus, nisi qui mauus sapis: .indo vorsua Saturnius Naevii, a Godvir. Hermanno in lamentis doctrinae metriin pag. 631 sqq. neglectus, sic eat restituenduar

o rium . M. etiam rivom sculptum est, quemadmodum Graeci φδν pro ἔμυ- dixerunt pro eo eontra ioc Ravatum legitur, quemadmodum sone V. II. 17. 26. pro eum unda nescio an idie quoque in suo Versus s. si enim V as scribitur pro id sit positum. Praepositio e vero in perum dilatatur, quemadmodum Latini Veteres se rum pro sedis I rictim pro do e seripassae dicuntur. AoeusMinus in in potius quam in rem exire sol bati Cetorum pro εὐ- eomenei perum Moin auom alom V. II. nihl nisi λλι maludis tine, quemadmodum duin miatu V. s. extri riptio perum dolam mallam v I sq. 2 sq. Sic tu lago Numa Pompilii regis apud aurum Diac. s. v. parrici fi quaestores natu nisi dolo aciem scriptam est pro acie- ω mal in Merti inscriptione supra Iam data vel in Latina huius tabulae lago . . et re Puncta, quibus vocabula singula viatim gui solent, non minus porperam omissa esse interdum quam posita, ablativus muti docet m, bis posit et larinasia etiam in Iuvitis amo. 3. extri supplendus. Hinc an pietatimoratris tribu vocibus Dindum eat, ad quia totius enimnia centextus ignoratur, incertum mansti, an moratri pro moratera scriptum at o quam jus imperati vertendum au

18쪽

v. 20. pro algue, sicut Hum sive in V. 12.26. m. pro et, in usu suame, Abessana tabula I, 22. et is doce Graecum αδ τε quidem sive intinum amrem disse-tiam remm .ificat, sicut at apud Paulum Diaconum sed Latinum atque ex adversaliva oniunctione at d. vatum scimus, ιν ct autem Mue ενου in I minis tabulis quoque Irib, 3I. pro et VI, at,24. usurpatum esti trem pie v. . dativus singularis e nominativus pluralis ait pronominis relativi pia v. 8 et 10. Vel 4. propter verbi pertemen. truncationem dici nequit antopis ero . . o versura. vae supplendum videtur, ut vae is p eapit pro si quis quo pit scriptum sit, quemadmodum v. s. ω pia dat pro quod in dat. An vero post γε exae perperam exaratum sit pro pod mat exae sive quod matMe, quod V 23. legitur, propter incertum verborem contextum definire non ausim. Post exae pro posthae si scriptum est, quemadmodum V. II. IT. 21 sq. eontruderii pro adversus Me in lego apud Festum . . Publica pomaera, . εκσs in Pompeianae inscriptionis initio pro in Me, unde risu V. 6. quod Umbrico σου In Iguvinia tabulis IRAE, I respondet, si differt, ut exei ab elaei v. I. sive illi V. I4. Umbeleo De In Iguvinis tabulis VI, 25. vel Latino te. Ne quis autem putet, Oscos exest eodem modo pronuntiasse quo elaei sive rare, qui medris V. 8. extri Volscus medix est in Vesbterea inscription ve Ennia medriae apud Paulum Diaconum, ad aliam pronominis demonstrativi formam εκ a siV εκα et εικι ProV-ο, quae legitur in inscriptionibus Pompeiis, Capuae, Mella repertis. κα pro κα scribi potuit, quemadmodum in Mamertina inscriptione rina pro laete atque in I minis tabulis III, , Id. σου pro σa III. I. legitur hinc in nostra quoque tabula v. o. e. ne 'faci pro AO nee fecit scriptum est. Fefaei enim Osci cum reduplications dissoni, quemadmodum Uae t v. II et I . pro fererit Latinae legis V. 6. sive faxit apud Festum . V. Glisa pondera, atque Umbrim φακουστ ina 'vinis tabulis L 3I. Faetv v. s. pro imperativo facit est accipiendum, qui Umbrico et sive frit scribitur quemadmodum vero ab imperativo aered, I1. pro agito infinitivus aeram V 24. scribitur, si dei in V. 10. unde futurem exactum di a m14. et participium delearis V. s. legitur, pro infinitio dicere aecipi potest; sed an atomo. s. . pro istum scriptum sit, quia omnia haec incerta facit versus rencatio, affirmari nequiti Verbum ante media v. 8 habeat te dum videtur, unde Aipi pariter differt, aritae evit Iatinum a eapiat 'Mipi enim v. m. non magis respondo Latino protibeat, quam priaiptis v. 26. Latino prohibuerit; sed quum e Latinae Iem verbis . . ei postulabit Pin petet per recuperatore cognoscatur, o repetundis o in nostra tabula, Aipi signifi-- idem quod petit, atque pruiapi idem quod repetit rei vero sive net, quod ante Aipidlegitur, pro non die. solebat, quemadmodum ne sis. Rei V. 11. 23. 28. pro nee M in initio versus s. in pro et supplendum sit, non liquet eo estua genitivus etiam in initio

19쪽

versus Is et alibi Iegitur, ab ablativas instreis altria dependens. Quodsi in mistreis auris etrudis, quibus forti medris V. II opponitur, magiatri sive praesecti aerarii sunt intentigendi, elisa est se aerarii appestatio. erarium autem Latina Iax v. 11. et Is in aede Castoria in sorem vera masse dicit, quemadmodum Romamis populna secund- Paulum maeonum orarium in aede Satura habui cuina cura postmodo Tac. A XIII, 29 et II XIII, 24. a quaestoribus ad praefecto tralata est hinc rituam idem nomen masputo, quod ιτιου μ in Pompeiana inscriptione aedis Isidis h. e. ἴθουσαν iva πρόναον atrium aedis Ob eandem ausam in Tuderii inseriptione supra laudata αὐpeum puto populi judicio petere vel in aerem Iudieare Metor unde meso Maliger, quum eadem verba apud Festum . . Puδliea pondera legeret, im in o. eum morum judieare

emendare voIuit.

Moot incerta sint, quae in decem prioribus versibus leguntur, ninn tamen facillus est intellectu, quam extrema Primi capitis lauavia idem enim additamentum non solum, paneia mutatis, in ipsa nostra tabula repetitur; sed Mailia quoque et in in Latinis Iet bus Prioris nuntiationis V. II sq. Mae pis mutis exeis 'facuat, aut eomon AR M, etani modio eoru n. m. prima verba V. II. repetita, in Latina Iege . . aio vertuntur rsSei quis advorsu hanc legem fecerita; tota vero nuntiatio si inutatur . 25 sq. 'Soa pia ontrud extae priai uot mono tanto eare n. v. ovi respondet supra laudata Mers inseriptior Se quis adversus hane rogationem fecerit faciens . . ei multa eat HS. IxI. In Heracleensi contra tabula e VI exu post notas SC. D. M. h. . cimis dolo malo reperiuntur Verba . . exis repetita v ei adsueratis ea fecerit, is HS Iodo p. d. d. est in Q. Materiri quinquagena millia pomis udare damna est Daque peeuniae, que volet, etitis esto . Ex his inter se comparatis primum intelligitur, seos vae pia dixisse pro Umbrico vepis in Iguvinis tabulis Iria, IRsive optr VI a M. atque Volsco sepio in Velitem inscription vel Latino i is, Graeco εἴ τις deinde matre pro contra, quod tamen, sicut exeie, adverbialiter positum puto, Festi Tecta f. V. publica pondera comparanar Si quia magistratu adversu Me - faxit .

Sio etiam eta motio non potest eas nominativus eius nominis, cuius accusativum o

tam . . Iegimus, etsi M. Cato quoque apud Gellium VII, 3. dixit: i,Si quis illud Demesvoluerit, mille nummi, dimidium familiae, multa stoe. gnomo potius Umbrorum morem, quem infra antiquis quoquo Romani fuisse demonstrabo, apud quos ablatisum feminini generis tam in o quam in a desinentem reperimus, eamque ob causam constractionem verborum in nostra tabula diversam puto ab ina, quae est in Iocis laudatis Verba vero

20쪽

libus in inscriptione coIumnae rostratae legitur, M. Cato I toatatum Romani aviam secundum eam maximam uuam dixerunt trium silium et viginti Maium avo mine ducentorum octo numnum sestertium, quia non licebat quoaedam pruribna tri in bubus et duabus ovibus quenquam minari, aestimabaturquo οὐ centuaribus, ovis decussi Mas. Eadem s. V. ovibus et supremum repetita Varro refert apud Gellium L I. adiectivo

vero tanso, quum et in N. M. et in N. si s additum sit, iis inna m Moneum rivo justum quid si incari videtur: nam justaem vadem Parilus Diaconus quo ae idoneum ponsorem interpretatur. Adisutivum balanti . modo antepositum modo postporistum non magis offandare potere, quo Variatus --omun ordo in aequantibust, at haec inise se

comparantur

v. 12 sq. Mae με one fortis me is moliam Aerest,. ampertisti reis alteis elisas molia moti m. Mi d. v. v set Ion ava pia fierea me is meseratim, uinud; a re misisci altria ritua licteud v. m. M. Mamma soaec medria Nouum fiereae, licitaeae; ampere miserris altria Maeas moti imia tim licit . His respondent ea, quae in Latina lam V 2 sq. Det tur: Se quis mam aeuuam inrogare volet, dum minoris partus famili Maaesa limos. quae a apud Festum . . publica pondera si exprimuntur:

Eum si quis volet magistrarus multare, licetο ;dum minore pare familia taxat lieeto.

SEARCH

MENU NAVIGATION