Rudimenta linguae oscae: ex inscriptionibus antiquis enodata

41쪽

Pura H Sartim bellanum ad fine uri inter Abellam Nolamma

Superest saxi Abellani inscriptio, quam, quum eum ori prodiisset In symbolis eius literariis, . . Passertu exponere conatus est inmemoriis variae eraditionis soci talia columbariae Florentinas Vol IL, unde nostrae tabulae duae paginae deseriptae sunt. Lapidem olim couocatum fuisse ad fines o Abellani Nolanique regendos iam asserina vidit priusquam Vero argumentum utriusque paginae, quam prior 32 posteriora via mutilatis versibus eo tat, per sin a 'erba illustrare conemur, de sermonia indole atque

literarem usu quaedam praemonere liceat.

Abest quidem et Nesa oppida, de quorem finibus agit inscriptio, pariter atque Herculanum et Pompeii in campania ondita sunt ab Ausonibus; sed postquam Tusci et Chalcidenses o Graecia loca illa possederant, Samnitium mam quam Campanorem soci tatem coluerant incolae. Hinc tabulae nostrae dialectus in nonnullis Sabinas magis quam Romanae Iinmae similis esse videtur Sabini certes literam amarunt, quae in nostrat via saepius quam cliter ablativis additur. In nonnullis tamen Tuscorum vis arn aestur, atque Chiacidensium potentia in illis urbibus tanta fuit, ut Iustinus X, I. aschalcidensium colonias dixeriti uemadmodum iotur nonnesia vocabes Graecam produnt originem, sic natas fortasse debetur frequens usus nominum ines exeuntium scriptura quidem, sicut in reliquis scis inscriptionibus, eatenus Tusca est, quatenus, semper pro o scribitur; sed Graecorum vis in eo agnoscitur, quod non solum pro ' π eontra pro O sit posita, verum etiam pro abiectis aspiratis , et Menum β, γ, δ, ita Meptaosint, uti pro R,AE contra, sicut in oscorum Campanorem literatura, pro D poni soleret. Literis ligatis autem in eum modum abundat, praecipue in priore ama, inscriptio, ut

etiam duas syllabae Onnaa in unam figuram coaruerint. Ceterem omnia vocabesa, si non puncto, intervallo quodam seiuncta, et, quamvis nonnuuas literas perperam exaratas deprehendamus, tam nitide perscripta sunt, ut prior saltim pagina satis possit explicari.

I. Prior abulae bestimae pagina.

picta summam partem non truncatam esse, Passerius jam ex eo conjecit, quod supra primos versus lax eonviolatur margo Nescio quidem, qua re factum ait, ut non solam in trium primorem versuum fine, sed in media quoque tertii versus Me v emun spatium relictum sit sed quum horam versuum sententia sic enodari possit, ut uini sere desideretur, aut vero aut fortuito perfectam putar possumus inscriptionem. Quam diversu vero merit Meuanorum Nolanoremque sermo ab eo, quem is eterisoaeis inscriptionibus deprehendimus, jam primum doeet vocabulam Moma, quod in aula

42쪽

Osca Ilagnas dialectis non legitur. Licet cum Latinis adverbiis ecquo, equ- , comparandum videatur, non tamen interrogativi, sed relativi adverbii, cum praepositione Moompositi, vim habet talium enim V. 5. eadem ratione ad demonstrativum iολωοὶ, IRrefertur, qua pam V. 12. ad is V. II., dum haec sibi respondent:

In his, quum eadem fere sententia, etsi inve o ordine, legatur, fi mi sine dubio idem significat, quod relativum adverbium pam, quod quum ad idem demonstrativum iis alvo is referatur, in determinativo casu seminini generis pro qua parte positum est. Quod si Moma idem significat, quod est mi, non solum vociae u et o sicut in ablativisis et tofi eti, sed etiam consonantes in pam et Moma sive es mi in quibus te minatio quoquo Variat, inter se permutari solebant. Vocalici in sequenti voce triuatastae non desit ari productam syllabam, e nomine trilbom in Pompeiana inscriptione jam didicimus dea atur intur tribulosa regio inter Ianum atque Abellanum agrum ita, quam si eum Romanorem tribulosa terra e Graecorum τριβολοέσση γῆ compares, praetervocales a et O ius ti consonantes quoque permutantur. Praeterea in Iovis supra oomparatis non solum genitivi tribalaiae et Maliari tam in , quam in i exeunt, sed pro ablativo tribarauis etiam tribadaia fiscribi potuit in quibua non olum consonantium I, , , sed Vocalium quoque , , , permutatio notanda est. Quod genitivus in a vel a pro a Bantinae tabulas exeat, non est mirandum, quia eadem fere flexio in aliis quoque inseriptionibus legitur magis mirandua esset ablativus in Q ve of pro a sive ad desinens, nisi in Iguvinis quoque tabulis eadem generis

permutatio observaretur. Imo masculinam flexionem in ablativo casu pro seminina, sicut omnes Ausones, etiam antiqui Romano in scriptores, qui e contrario saepe in mascnlinorum nominativo feminimi flexione uti solebant, usurpasse videntur. Hinc recte quidem Festus s. v. reet fronte e Catonis dissertatione consulatus acripsit: Antiquae id consum,tudinis fuit, ut cum ait Ennius quoque a stirpe supremo, et Ilia dia πω, et ruptis femina, et nvita metus - quae non ut vitia, scd ut antiquam consuetudinem testantia debem saccipere.a Si vero addit: Etiam In commentariis sacrorum pontificatium frequenter est

hic ovis et haec agnus, hae porcus, diversa ea ratio, quam pluribus hic uIustrare liceati Quemadmodum neptis secundum Nonium M. III, I47 ab Ennio eadem licentia nepos dicta est, qua dux, auetor et in feminino quoque genere dici solet aio M. Varro ecundum Quintilianum Inati orati LG, IL, Ennium Pictoremque Fabium secutus, in eo libro, quo initia urbis Romae enarravit, lupum feminam dixit. De vita autem Gellius XLI. quo- eum Plinius H. N. XVIII, 3. de vitatione ovium boumque impendio dicta comparandus est, hae annotavit suuando nunc quoque a magistratibus populi Romani more maiorem

43쪽

sm ilia dicitur ve minima e suprema, observari solet, ut oves genere virili appellantur, satque ita M. Varro verba haec eotima, quibus minima multa diceretur, concepit M. ην Terentio quoendo citatu neque reopondit neque eae satus est, ego ei unum ovem multam diemsa nisi eo genere diceretur, negarent suarum videri multam. Unde Nonius Iae III, 153. sic emendandus est fovea generis seminini, ut plerumque masculini Varro Remm nominamin lib. XXIII. ut etiam multantibus, qui ne duos, non duas dicunt, Homeremssecutis, qui ait μῆλ' οιὰ M. At aliter se habet ille mos, quo non solam Ennius apud Non M. III, 237. a tirpe supremo e Livina Andronicus apud eatum a. v. stirpem

Iano et Grais time, sed Virgilius quoquo G II, 37s. admorso in stirpe, A XII, 208 imo de stirpe, et NI. lentoque in stirpe dixit. Etsi enim Servius observat, de arboribus mammune, do hominibus feminine dici stirpem a Virgilio, unde etiam A XII. N. tirpem sacraemscribunt, arborisque stirpem masculinum habent'. R. scriptores cum Plinio H. N. VIII, M., Ennius tamen apud Varr. L. L. VII, 2, 16. ut tibi it is Trivia 4derit stirpem Isbemindo pueris Medeas, columella contra R. R. VI, Is exempta time de aurovio dixi vino aliam rationem protulit Probus Valerius apud est XIII, 20 3 quanquam autem secundum

Quintilianum Inst. r. I, 6. summorem ita eloquentia Viromm judicium pro ratione et veIerror honestus est minos duces sequentibus, cum Macrobio tamen S. I, 4. potius pronuntiandum est, veteres indulsisso copiae per arietatem, sicut dicebant exanimo et exanimes, inermos et inermes, tum Ailam atque hilares. Quod si Festus . . ope a seripsit: Feminino onere pronuntiabant antiqui, ut metu et nepo3, tam hercules quam masculino stirps

aut fronsa in additis exemplis ex Ennio apud Non. M. III l M. Cone an Ab montis late spe eas intus patebat, atque Pacuvio Di ibi sub eo iam penitus sirdia arena ingens speetia femininum onus nominativo tribuitur, sicut in versibus Ennii apud Paulam Diaconum . . metus: Vivam an dria nulla in me tat metus, atque apud Non. Marc. III, 14I. Ni metus ulla tenet, reet virtute inscunt; masculinum contra ablativo, ut a Graccho apud Festum . . mala emee ct Paul. Diso. . . masculino et Non. Μ. III 3I. ,

fronte hilaro a Caecilio apud Gell. XV, s. cf. Non M. III, 89. , lenti calido a Titinnio

apud Non. Μ. III, II . magno esse a Lucillo apud Non. Μ. III ID. quemadmodum Lucretius II, IIta aurea faenis, sed Plautus Curcul V, 3,I3. cum eatella ferreo oripsit, et quae sunt id genus alia. Femininorem ablativos apud Romanos non in o modo, sed ini quoque exiisse, adverbis diu interdiu, noetu, testantur noetu futura enim secundum Macrobium S. I, 4. dici solabat, quemadmodum noetae multa apud Claudium Quadrigarium, et hae noctu, quanoet mn bia apud Ennium et Plauti Mil. II, 4, 28. Amph. I, I, II6. . Etiam rape dixisse videntur veteres, quemadmodum eum primo Heu Terentius Ad V, 3, 53. quod quum in vivinari Solis luxta aedem Quirini vesperae seriptum esset, Quintiliani aequales Inst.

44쪽

oria, et Ia vesperuginem interpretati s in Luci Maro palam auten , quod apud Plautiam MI IV, 10, 18 legitur, adeo usitatum fuit apud Romanos, ut Nonius M. III, IIR etiam M. Tuuio do officiis III versum: Et cum prior ire Me elam n4n queo ascripserit, eat- quo apud Cloeronem Off. III, 24 lue palam IeDtur, quemadmodum palam sive in poplim iaci in Bantina tabula v. 3. 15. 22, rellius tamen Off. III, 31 eum primo luci pro eum primalae ad At IV, 3, 4. edidit. Hinc in Abellana tabula paenuItimum posterioris paginat

versum e versu quarto prioris paginae Nere tria mono a plendum puto, licet I, 6 rectius manam in accusativo eas scriptum sit. Ut autem consonantium quoque De r apud omnes Λ ones permutatio intelligatur, unum modo, ne longior iam, exemplam proferam. Haud

Ionoea, quam Herculaneum et Neapolis, a Nola abfuit ad Clanim fluvium urbs Trebula Lis XXm, 14, as), Ptolemaeo ριβουλα dicta, quemadmodum Trebula Aborionum apud Dionysium Hes. LI4. ριβόλα scripta est; at Strabo , I. Trebulam Mutuseam ρηβουραν acripsi Ceterum haec oppida non a tribulis nominata esse, aedis Treba oria Umbrorum sive Romanorum Trivia, inde intelli 'tur, quod eadem oppida Trebia quoquove Treba dicantur, ut Trebula Mutusca apud Amobium iam genti III et apud Semr ad Virg. A. VILIII. Praeterea secundum Prudentium in Symmach. II, s84sq. Ancipites tribuli subeunt et carduus horrens: Hos fert aloea sitis, hunc ebrius educat humor. At Trebvia Campanorum campestris quidem fuit, sicut Nola secundum Livium XXIII, 44 sq. et Silium Ilia XII, 162 sqq. non flumine, non mari septa, sed adeo abundavit aquis, ut Plinius H. N. III, 5. Trebulanos Campaniae Balinienses cognominarit, ut a Trebulanis Mutua ala et Suffenatibus in finibus Sabinorum H. N. III, Iiud oscerentur Elisam quoquo uteram Mimus in Umbrico sopa sive ovo pro sulfure Gallico muste, Gothico S bla); quam varie vero litora I permutata sit, δαφνη testatur, quae in Iwinis tabulis V, Irus αφλε, Latino laurus, Italice allare scribitur. Permutationis Det Iiterarum exempla reser Marius Victorinus apud Pulsin pag. 2470 ut linguam pro dingua inungo, Memmam prora rex olere ab odore οζειν , meditari a μελετῆν cet. In tabula nostra II, 8 sq. etiam amate tangino suuria pro senatria meis tanginuda, s s. senati σοφου alvo sapientis comulto legitur, unde lumite quoque L 3. pro limatris sive limites In plurali

numero scriptum putarem, nisi rixedicatum me isto. 4 sq. singularem posceret. Hinc Minte pro deminutivo accipiendum videtur, in quo Samnitium vim 'oscerem, quemadmodum Romani deminutiva sua, quorum nullum Iatiua patuit quam Sabinorem mea, ancula, anesta, minis , a Sabinis acceperunt, nisi fames quoquo omnibus Oscis communis Baisso Sunt tamen alia, in quibus Messanus et Nolanua sermo ad Saninite propiusquam ad Campanos accederet, unde recte rudentius Periati XI, 207 sq. popula seo 'vit, quum aeri retr

45쪽

nourrit Samnitis atrox habitator, et altaeci pantia capuae, iamque Nolantia adesti Nomen Elmites quidem, de quo Paulus Diaconus scripsit inimites in ama nune

stermini, nunc viae transversas ni , in nostra tabula vacuo quodam spatio in duas paritea divisum est; sed quum enuntiationis sententia persecta ait, si liimite una voce Iegatur, nihil equidem desidero, etsi litera , nescio qua causa, non est integra, et prior vocatici, sicut in praedicato est, L contraria ratione, perperam exarata ness, inde datis clem, vini generis messa in versu paenestimo legitur, pro mos scriptum censeo, ut limea med designetur, quemadmodum media terra in versu paenestimo ea est, de qua Virgilius G. I, 121 sqq. paullo ante tuum locum, unde Pindentius versus de tributis G. I, Illo haurit, cecinit: Ante Iovem nulli subigebant arva coloni; o signare quidem aut partiri limite campum Fas erat in medim quaerebant; ipsaque tellus Omnia liberius, nuIIo poscente, ferebati Nam au ipsum prioris paginas finem v 30 de media terra scriptum Iei tura ovainti meae is pedo . . illa parte tibero ea est solo, nisi immis evis D t pedo in supplere malia in nominativo casu, quemadmodum in initio tabulae legitur limitet iso a De et

Abinari v. II. pro Abelian . est pro ιιέσος medius positum esse testatur posterior tabulae pinna, ubi v. 8. Marinom erviris alvo aeellum Nereum memoratur, pod uerterem, Hasee iat V. 14sq. h. e. quod intra terram mediam est: agnosco autem in ista Iu rarum s o fiermutatione, qua in Iguvinis quoque tabulis mesa pro Maza acribitur, vim Sabellorum sive Samnitium. Pro Herculis sacello v. 4. Heresista iano scriptum est,

quod etiam II, 2 supplendum videtur hoc nomine fleetum desimari, sequentia docent, in quibus verba Atra 'MOsa minereturia manam am et per viam mastis vertenda unitauera parte fletibus apud ποτι Herculis fleetum reum irea ἀμφί τε περ τε sive per in Bantina tabula is itis. Ibi ethos pro fletibus scriptum est, quemadmodum Umbri fratres pro fratribus et dicere solebant, atque s in f hora possit 'inata, quemadmodum in medias et Anaisatur Herculanensis et Pompeianarum inseriptionum. Eodem modo litera Cominatur in tribariatius v. II sq. sive triba alio v. 16 sq. amratio com tra, in f hora pro fi potita et in Atra pro tre Umbrico inserta, prorsua neglecta est inmano et manam, in qua liter a quoque insolitam habet simam, haud dubio antiquiorem et literae Graecae a similorem. Ceteram quum imam pro cinam sive fleariam oum a neris seminini sit, tu ablativo mino quoque exemplum habemus permutata tantor evocalium a et o de qua supra uberius disserui. Pro ficu a quidem apud Horatium ut Π, 2 au fin legitur populus assita certis limitibuas sed ficus in eundem finem esse poritas, nemo dubitabiti iraepositionem po eum meo ποτι comparari pomo, sicut am et port

46쪽

ἀμφι et περι, Latina vox mortis pro Graeca ποτιθέταις Meet Maea tamen auro pro pata, ab ἀπὸ derivanda, Posita in mam matis quoque aietat πειστιν in Ioarrima tabulis V, 25. -- mati III, clari ',8 sqq. Graecae praepositioni reos Ce tieaeve noe τι re' ondeat. Sagnificat autem aestis Magi sicut Maagidi, in inter verbam ist Maraalom Heresuris quod est saeiarum Mercaedis , pro teri mo, in I, 28 sq. anter alariis Meuanam irim Naevianam intra Mem abea - et Nola- Iegitur Verba palim si marita sint ad fleus referenda docent, quam simula mea tingua Romanae imia fuerit atque Umbricae, ab hac tamen in eo diversa, quod nominativus pluralia, laut gen tima ingularis, non in an e HS euomin more exieriti Si pro in inaminis . quo sinus Iogitur m a ἀπ b, 3. O vero pro vi eo magis aeribi potuit, quod is antiquitus dicebatur. Imperativum Linis, Io sq. quo prima enuntiatis auditur, Elistud licetvi Iege

dum esse, quisque saeue videt quoniam vero rem, quod antecedit, non nomen est, sed a

vectium με pro ὁμου istrique part quod in Mamertina inscriptione Iegimu tribal Me v. is genitivus partitio est Pro tribulosae terrae sustuet potitus. Tribal a vero sivembalatiri mra et s. a tanγndi verbo tuae sivo i et pendet, quod ab antiquo τοσσω derivandum est, sicut Pindari participium τόσσαις atque Homeri τετανών. Nam ciuius

aum comparandum puto, quum etiam . 2I. extri do pro πέδον alae e uter aeriptum

ait Aet Iatinae coniunctioni at με vel pus cum accusativis 'AM, Fc et flavam Nereum

eo tincta praepositioni post anfretoum dativo Dei Gerv. 23 terri Arie terrae, sicut -- ter II, M. eum determinativo terem terra , conjuncta praepositioni infra re Meti aut v. 22. Inter tinc tenua a tenendo ductum es κτῆνος , et Mammac theammam apud Petron. in fragm. Tragur. o. o. exis Burmanni ve θησαυρος , in quo Graeca aspirata Onom nomin more per duas litoras, diphthongus au contra Dacia pariter ignota per ἄν exprema est, atque significat, sicut in Bantina tabula, quum inim conjunctio a pronomine enus derivata proprie irem vertenda siti uemadmodum in Graecoram κτῆμα iis pomearionem,

qua quidem, ut apud Festum auus Aetius definit, usus agri aut aedificii, non ipse rumdus aut ager est; sic Meoavr m χρῆμα bonum sive quamlibet copiam designat, sicut iam

Naevisa Platonis orcum reinum Maarurum vocavi Patena v. 24 prora clatinum est, aran

vero pro ὁμῶς si tiraeo sicut aera v. 10. pro μου sinino potitum puto, et a tonnali ae tiso sive potius artinod ἀρθμου pro e unum foedere. Postrema enuntiatio . 2 32, qua alant Hiera ab adverbio inim item incipit, mutilata quidem et uteria quibusdam vel perperam exaratis e singulariter ligatis valde obscura est, nec ita tacite suppIenda es explicanda sed si Maiae πρωκτησιν aequisitionem , ittom διον proprium Misaciae , autinam est vero acta atque alia parte significat, hoc sere modo supplenda et vertenda videtur:

47쪽

Item soli vel boni acquisitio et possessio propria citra ultraque est vetita. An sive en pro vel II, 10. 15. 17. Iegitur, atque averrone II, 2. a verrina, Nod ἀπό-kητον sive vetatum aliquid significare videtur, deri Mi potuit. Reliqua ex iis, quae supra diota sunt, facile explicantur est autem is ante e , 30. pro tot eoo acriptum, sicut is v. 23. et te in fine. Nolanda est praeterea duarum o geminatio prora usurpata in immetera pro terra secundum Varronem L. L. V, 4. etiam antiqui Romanorum poetae dixerunti Hinc tereme, sicut terem II, 14. In casu determinativo positum non magis mirandum eat, quam justa ante finem pro annata in uata scriptum mirandum est potius, quod eum determinativo casu terem pronomina Das eas, pro quibus in Iovinis tabulis VI, b, 20. inverso ordine eo is vel eu crus V, a,2. id ipsum positum est, et adjectivum messas iuncta sint, in ah non in me exeuntia, quum in Iguvinis tabulis e contrario II, 34. I, 2. ετ φαμα σπαντι et τε ἐτιαμ σπαντι pro σπαντιμα II, 3I. legatur. Sed VI, b, M. etiam totem Iovis pro totem Iovinem VI, 46. sive Ote Iovis VI, b, 36. scriptum est, atque in nostra tabula I, Ia pam pro ad qua parte sive Mumi I, Is legitur. Tota prior pagina sic vertenda videtur r

uua ex parte tribulosae terrae Iimea meroesi ficet medius ut, intra 'Mosa po terestria manam am et per viam mastis, Hiera parte ficubus apud Herculi ficetum circumcirca viam positis, pia ripi si pustis lam Senatris muris amomud tribalisae Nin litit . quae ibi sint pro termino Senatus sapientis consulto tribuleti usus ructus simu uoeto.

At post ficus, post ficetum, inferiore parte hujus terrae nec Abellanus nec Nolanus solum habeto rtribariaut in aut thesaurom, pod eaei teret ias, om patens, amo-- adtinod pate . tribuleti poss sio atque bonum, quod hujus terrae est, similiter patens, communi foederepat. .

Irim di ars thesaurei poMahe rit tino ittom alit inam alit an errina: Item avi vel boni acquisitio is possessio propria citra ultraque vetita esto etae anter stag im bellanam, inim uolanam, olla fi misti is pedo; at Intra finem inbellanam, item Nolanam, illic libero ea est solo; isai eas mori terem cluata iet. in ipsa ea media terra injusta est.

48쪽

R Posterior tabulae bellanae parina.

In posteriore tabulae pagina tot quidem versus vel in sinistra vel in dextra no- quo parte truncati sunt, ut non omnia satis possint explicari; sed, dum modo venia sit periclitanti, savii coniectura supplendi. Prim' verba, licet multis, causis incerta sint, si tamen intellio poterunt, si lapidem, in Abellae urbis ruderibus repertum, ab Abellaniasti inscriptum putemus, quasi cum Nolanis conoquerentur. Incipit enim inscriptio a ver- ,is emapes vestiri his sive alteri vestri seu potius vestrum civi mi, a setis Inagis Bantina tabulae derivatum Romanorem mage est, sed, quod ejusdem Vocis repetitio v. 4 do- pro adverbio nihil minus sive a n accipiendum, quemadmodum Italicum ma Franco- GaIlIcum mala, Hinandicum maer Mine dubio anae supplenda est Oniuractio, quam lem ratio postulat, rupoli vero et Ohi Iegendum, ut Verbum sit propinquat, unde dativus

averrone lina lana Di bellanoi vetito qualiquali Abellan scit solo dependeat. Sic fiat pipost manu iti ivv manu propria sive malis manu ma iv manu sua pro livid capit

scriptiun est, cum dativo Malato Oeculatus innondum. Quid in sino quarti versus supplendym sit, conjectura assequi vix licet nihil tamen desideratur, quod sententiam mutet, quoni- Malato peculatum in privatum usum designat, triae keheta 'ex' pro trica κακοτέχν sive dolo malo positum videtur unde sipus e Bantina tabula suppleri potist. Tum inuet suppleri potest inve sive inuli e et Cenim in

Neriathis Ι,4 promere seis inter se permutantur Kis esto , quia inimcisa lis Abeli unos

sequitur h. e. item ad , ratione lis bellano scit idem peccanti. In versibus proxime sequentibns nihil fers interiisso, Verba docent jam supra Iandata Senate tangino saneu Senarus Onsulto sapientio unam modo litoram suppleo, ut pro aus v. 8. Iegatur matis h. e. mloribus atque cum dativo pii alis numeri mullanois iungauri Mullana autem malo acta sive peccata interpretor, quibus halui eatitui sive autioni sit aliarinomineresseis . II., ante quod, cui libet, Verbum De est suppleat, quemadmodum praepositionem pustis' pro , quas I, 8 legitur, ante ablatisum lavid termino v Ia. ut est relativum adverbium pro πότε sive potius quatenus, sed pi post ultis ille scit senatiis Aeolica praepositio πέδα pro μετά eum et undo liga is mihi non tam pro legibus quam pro Ollegis positum esse videtur. Adduntur scilicet numeralia 'fansetis quinque vel sex cum verbo humfened consistit sive decidio, quemadmodum nominativo alarahmminerestris additur pustin flauod pud ist quod est pro termino ; et paullo post Od ante terem, Ha-

se ist quod intra terram mediam est . Quemadmodum in msse vocalis e sto In re v. 12.exis consonans r omissa videtur, nisi iret pro teret sive terret si positum est, quemadmodum it pro timet in udorti,artis inscriptione supra Iandata Pendet inde a Iaumapvalpetaod ἐπικλοπέρ a furto sive peculatu sacella vero secundum Festum dicebantur loca

49쪽

diis sacrata sine lecto idem, sed eum ara secundum C Trebatium apud Gon. V LII. con. Festi . . Mutini Titiniisaeellum, GV VHI, 20, 8 murob. S. I, 7. co epis muro vel aggere et ossa, quibus i πι- Opponitur a P ut Diacono. in V. 5sqq. add1tur: pa terem e niomu tanginudis fato et Kime. an mor h. e. qua in terra vel regione ex decreto praefato sit lime vel murus, o ethia saliar a ammidiate sive quo isti sacra Ioea sunt circi scripta. Quemadmodum mor Oscorum more, -- dicitur, sic οἱ ea moene, quod Ennius quoque secundurn Festum singulariter dixit unde ianthv v. 22. pro inamDtione legitur, quemadmodum cum Festo Placidus in gloωis: Municare, inquit, communieare, dictum a moeniis i. e. operibus. I Mikei nerei molari qrra pro aggere scriptum puto, quia Dsid fossa additur; post Deis akaralileis Au ameelii autom oriunetioliem c mulativam inim et suppleo, quia jungitur teres terrae genitivus. μοktatio per met thesin pro frutectis sive fruticetis acriptum eat, quemadmodum Servius ad Virg. Ecl. I, 40. fruteeta, inquit, scholastici ocabant Literam in fine . 2l. Mos sicubus esse supplendam, inde colligo, quod suam in Versu paenultim post genitivum Herealeis citur νpro iano ivs fleeto. Quum e verbis aut opta V. 23. conjici possit, ablativum Mellia antea esse supplendum potor tum interpretor quotenua aetum rat Ortoin enim in V vinis tabulis ratum significat, orare Vero antiquos Pro gere dixisse, Paulus Diaconus eum. Festo atque Nonio Marcello annotavit. Hinc post μνων Nolae praepositionem aest, suppleo pro Latina de post stim autem p. 24 , quod etiarn I, 4. pro mana exaratum ea Abellat, quia sequitur Melut pro Mulul, quod pro 'lano dici potuit, quomadmodum i&eani etiam Sistili sive Σικελοι dicebantur. Abellatis autem una Voce jungendum est, ut ait genitivus pro bellani, qui pendeat ab ablativo Admon communi e Bantina tabula matpi Nomlai 0 h. e. cum Nolan in fine suppumdo. . Quam interpretationem si admittis, nihil amplius desideratur, totaque posterior nostrae tabulae pagina sic eat vertendar apoi vestiri his mai, vae prepolii averrone Ava lilius Di bellania, Alicui vestrum civi tamen, si propinquat vetito aliquali inbellano, inim manu iti tun api mai vhalatoi sipus triae kehetali et manu propria capit tamen peculatui sciens Molo malo,

Item cautioni peccatis majoribus Senatus consulto sapientis,

50쪽

et Horret peculatu AEa Ilum, quod intra terram mediam est, μου terem en Momu tangis rufato et i mea an mori qua in terra vel regione ex de eis praefato sit limes e mures,

huius sacelli et terrae Brutectis, ficubus, munitione,

In tabula II alphabet addidi ex inscriptionibus IIIustratis cousota, quae ut recto intinuantur, pauca admonenda sun Fontes, unde .hausta sunt, superscripsi, diligenterque cavi, ne immiscerentur e numnis veI Vasio aliena, quae iudicium perturbarent. Iphabeto in Capuens paucas literas addidi e nummis Samniticis illustratis, ut supplerentur, quae de senti Deest tamen aspirationis nota, quemadmodum literam is G in Horeulanensi a*habeto, B, H, F, in inscription antiquissima. Ubi lineolam transversam posui, uua omnia litora Osca Latinae diversa quadam figura respondet, quum C semper pro G a. batur, non m pro se et M pro X, Z vero non discematur abra, nisi si duplicem Misin prora quam pro X positam putare velis. Quod ad addita duo Graecorum Italiae antiquistimorem phabet attinet, de quibus in sine hujua peris singularis sermo erit, his nonnis auud moneo, me, quum Oscas teras Latino Bantinae tabulae alphabeto adaptata rem eas literas, quae Graecis propriae fuerunt, extra alphabet ordinem in fine adiecisse, quae quam disserant usu a Latinis literis, quibus appositae sunt, non te literarum' manarum Gramorumque gnaros. Sunt autem plura notanda et do figuris et de pronuntiatione literarum Oscarum.

Oscarum literarum e Tuscia rimem non soIum illud testatur, quod a dextra ad sinistram scribuntur, sed multo mais hoc, quod utera o supplenda fuit peris unet tum. At inter Tuscam Oscamque linguas tanta fuit discrepantia, ut et sibilantea literas praeter unam a et aspiratae consonantes praeter A et Dabjiciendae, mediae contra liter δ, , , a Graecis mutuandae essenti Ne enim harum originem a Romanis deducamus, dissuadet praeter Graecam gammae 'param atque pronuntiationem, quam gammatus times apud agrimensores testatur, literarum, et Hister Oscos et Romanos differentia.