Pro Bernardino Corio Mediolanensi historico dissertatio Jvsti Vicecomitis

11쪽

Disertatio. di licentia ac extremo, post magnam vim auri argentique consumptam,perdendi causam metu in Vulgus,&ad aeternam posteritatis totius nauseam effusa sunt. Cum ea igitur celeberrima lis exarderet qua per annoSplurimos coram Excellentissimo Mediolanensi Senatu Cremonari Papia inter se vehementer iXatae sunt, ut quaeque tandem

sibi primum in Insubriae provincia locum post

patriam nostram assereret, recepta jam tu

apud omnes Bernardini Cori auctoritate se tutos invictosque adversus aemulam urbem. Ticinenses praestabant scribentis pari. 4. Hist. Mediol. Papiae secundum a Mediolano locum obtigisse in regio augustoque Joannis aleatii funere primi Mediol. Ducis vita functi anno I Oa pridie nonas Septembris. Hoc autenta exemplum ViX credi potest, ii tantum per se ipsum solum negotii facesseret CremonensibuS, ad desperandam e lite victoriam prorsuSadigeret, cum alidas alioqui, nec contemnem das profecto sua e parte rationeS haberendi .

Quamobrem M. Hieronymus ida hae Ligurum Episcopus, octogesimum jam aetatis annum agens, cum sibi demandatum tuentis Cremonae munus laeto animo, iaXima quaeque speranti suscepisset, in extirpandam ac fundi- tiari

12쪽

ro Iust; scecomisistus tollendam Corii auctoritatem se, quantum viribus eniti poterat, totum convertit. Hinc injurias omnes, dicteria, contumelias, urgia derisiones, 'uidquid graviori adhuc nomine censendum Venit , adversus optimam sinceri adeo scriptoris famam inficetissime evomuit, subdens tamen iterum ac tertio, ne forsitan bellua videretur, quid in causa esset, cur animus suus jam senio fatiscens tanta in dicendo ebulliret iracundia, quod vafer admodum libebue auctor semper silentio involvere ac praetermittere in rem suam esse maxime duXit, necui unquam doloris ejuS argumentum pateret, a lanaque fieret repente, quae fides ipsi in hujusmodi ocis, conviciis, cineptiis adhibenda . Scribit itaque furenti bile correptus senex

Aiebant enim nescio quem recentem rerum scriptorem Coriarium,frecte memini, nominant qui Mediolane ium annales conscribis, attestari in exequiis Ioannis Galeati Visecomitis Mediolanen sum Ducis, inter civitatum Legatos, qui ex tota provincia convenerant ad comitandum, honestandumque

funus, principem locum Pa ensesprae nostris tenuisse. Nunquam ego, ingenuὰ fateor, iudices c. Eadem inferius repetit Cremonensum Declamator, quae iterum fidelis ueta auefo , amicu noster omittit elegantissimo illo schemate, latini

13쪽

Dissertatio. II figuram vocant o caetera Tertio etiam more suo exclamat in rabiem magi Smagisque versuS Hieronymus Vida Ponit enim epe poetae alicum ius igmentapro hinoria rerumgestarum,eisque,sdem

adjungit, ut Heneris arientum in Dassam cum toto amorum comitatu, ostenditque se plane ignorare

alias in poemate, alias in soria obserυandas esse leges. sed Nonne quoqueser potuit, uter, quespertinent ad istis exequias . expiscatus fuerit ab ID quo Papien si, qui piaculum se non duxerit aliquid pro patria mentiri praesertim cum snteia am eam minam, in qua isti annales constei fuerint, non inubium di ungi ab agro Papiensi. Quotquot igitur injuriarum ab octogenario

Vate, Vltra araS, patriae ana ante passus est riuS,qΗotquot appetitus insulse ac per summa nefas ludibriis fuit, quotquot denique currente anno 133o inhumaniter nimi acceptus per

tulit maledicta, ea propter papienscs tantummodo, non aliorum ergo omnia penitus subiit; quibus explorata auctoritate sua mirum quam praesto fuerit , ut Cremonensibus fortiter ac gloriose obsisterent,o ne unquam in causa victi caderent. ex qua tota Regiae urbis glori

pendebat. Sed quae inaudita novissimi husius papiensium rerum scriptoris barbaries Quae pudenda ingrati animi labest Quae execranta istius

14쪽

12 Iuni kecomitis

istius hominis indola. Ut nunc iis omnino

iurgiis ac contumeliis prorsus ad immortalem Corii famam delendam, quibus ob Ticinenses dumtaXat oneratus Corius fuit, cinis ejus modo impingere ac recantare, ut grandia distatuta nondum argumenta, injuria illaS, quas non alio crimine subiit optimus eques

quam quod summossapiensium bono diligentissimum, pro ossicii sui partibus, in enarrando Joannis Galeatii funere se gessit pejoribus sane conviciis&opprobriis longe majoribus discerptus fuit Episcopus Uida ab Historicorum Ticinensium Principe Bernardo Sacco, qui

eum postulare non erubuit, ac vocitare hominem jactabundum, somniatorem rerum historicarum imperitissimum, ingratum,mendacem omnino, invidum, maledicum, calumniatorem, profugum ab Ecci a juris humani ex-Pertem, atque haereticorum occidentalium In peratorum fautorem . Sed quod nefandum

lcelus esset, laqueo dignum, siquis modo

Cremonensium rerum scriptor ac laudator, ad obscurandum Hieronymi Vidς nomen,memorata omnia convicia in ipsum temere vibraret, quae non alia sane de causa, anno 1363. in historiae Sacci editione, inclytus vates ille, Onagesimuma quintum jam aetatis abitum ingress sub

15쪽

Dissertatio. Issus, audivit, quam pro defenso, licet effraehate nimis, adversus Regii Ticini jura Cremonae principat ut Quibus etiam maledictis, sannis, Ac derisionibus acceptus non fuit celeberrimus Julius Nigronus, dum in asserenda Sanctissimi 1gnatii Loyolae constantia se totum adeo posuit , ut eXtremum quoque vitae alitum tam religiosi cauta donarit Sed quae malesana immovi stygia feritas esset, si quis nunc Societatis Jesu rerum historicus jurgia ea in Nigronuab emulis jam effusa, iterum contra eum reVocaret, ac praelo Ut Vera committerent quae nunquam profecto passus esset, si veluti mutabeblua ad contemptum gloriosissimi sui ordinis

vitam silentio transigere voluisset In hoc avitem nefas,quo nil eXecrabiliuS,nem quidem scriptorii ab orbe condito procubuit unquam nec sane futuris omnibus seculis casurus est

cum docente natura ipsa unusquisque, nisi stolidus animus&laesa judicandi vis excusaren res domi suae vehementissime diligat , illosque, qui pro eadem semel adversus hostes steterunt, acriter contra acceptas injurias semper ac semper propugnet ut cum primis jam pro Nigrono validissime praestitit Joannes Rho,& promi ronymo id Franciscus Aristus Cremonensium literatorum vindex eruditissimus. Solus

16쪽

hic bbelli auctor vestit humani generis totius appendiX, seu potius comunem Xtra scriptoruornnium naturam projectus, cum se Papiensiurerum historicum simulet, in Corium, cujus

probata auctoritas olim pro Papiensibus adeo feliciter pugnavit , inaudito ingrati animi exemplo des vit, dum eas, quasi Echo, iisdem

prorsus verbis injurias ac contumelias repetit, typisque excussas in omnium manus effundit Sapientissimum Mediolanensem Senatum ipsis haud repugnasse prodit,quas certo certiuS nullo unquam tempore subiisset eximius nostrorum annalium parens, nisi ea literis consignasset , quae Ticinensium causam tam firmiterstitere, ut nullo amplius argumento concuti potuerit. Sic olim, inhorrente natura tota, Pro benefectis vinxerunt Agamenona Graio. Et perfida Hebraeorum natio pro innumeris ab humanae salutis reparatore acceptis beneficiis grates ipsi tandem lapidibus abunde persolvit. Verum sit belli ausior antiquas illas, Vel , Ut sanius loquar, antiquatas hodierna die injurias

revocare ausus est, i promerita oblivionis tenebris omnes de integro eXcitare, qua Cremone sis Declamator centum sexagintavi duo-hus abhinc anuis in Corium rabidissime eges sita

17쪽

Dissertatio. Ibsit, cur non etiam aliqua exparte breviter, vel uno tantum Verbo, indicavit, quae Julius Salernus Ticinensis insequenti anno IIII pro scriptis Corii vindicandis adamussim elato iracundia seni illi reposuit An divulgandis solummodo contumeliis studet, quibus aliquando majores nostri ab hostibus affecti sunt Mab audiendis ferendisque diffugit rationibus, quibus

eorum fama non in integrum modo restituta , verum etiam aucta perquam maxime fuit/Longum sane mihi esset,AE nimius merito Viderer, si verba,qu ea super re copiosissime in Oratione prima pro Papiensibus habuit Salernus, vellem hic singillatim omnia referre, cum plurimas impleant paginas Aliqua tamen eXscribere necesse penituS habeo, eaque maXlme, sine

quibus causa paullulum saltem deferri nequit: reliqua vero intelligere cupienti facilis patebit aditus penes humanissimos desdommimos Ci- stercienses Monachos . Ambr. Mediol qui Orationes illas in nobili Bibliotheca sua manu. scripras asservant. En igitur ut declamando respondit Vidae laudatus Salernus Henio nunc

adigia fundamentum, quo Cremonenses cnm nega re nonpossent, adi ext remum descenderunt, ut irri

dere conarentur. Fuit Patrum nostrorum memoria

18쪽

16 Iu Vicecomitis nobilis, ct Principilus inprimis carus, quippe qui effet Ludoυico fortiae secretis; hic hisoriamo multo labore. magna industria orsus , ab huius urbis primordiis a sua usque temporaperpetuo ductu scri sis. ωinfra. Sed q/υ erant recentiora, in iis Minquirendis diligentiam non mediocrem , ct tradendis sedulitatem ac integritatemsuam omnibus probavis. Iuapropter nemo est etiam ex doctis, νἱ in earum

rerum cognitione certiorem aucZorem requirat. Nam cum nulti ei causa esset ut mentiretur, erat certissimae

causa ut ireposset, quodct in Principis aula cum aindioritate υorsaretur, ct ex publicis priυatisq; Ducueomentariis cogno cedi, quae acta essent,facultat hiberet. paulo inferius. Hic igitur cum Io.Galeat; imaximi Ducis, qui late a tridentinis usque alpibus admireMos Etruriae es imperiumpropagarat, θ'

nus non tam ipse narraret, quam ex commentario Principis exscriberet omnesque urbes commemora ret, qua legationes ad cohonestandas exequias mi fisent,scriberetque etiam, quem quaeque urbs locum tenuisset,eum qui tu irior honori centiorque pori ediolanum esset locus Ticinensi assignatumfine ulla

euiusque controυersia tradit. Facit hominis nobilistas,fami quesplendor, ut mihi de re nota, minus multa apud υos dicen aputem. Iuare non ero prolis xus, ut ad id respondeam, quod Cremonenses eum

hancgratiam dedisse Papiensibus dixerunt, quoniam in

19쪽

ia eorum agro praedium haberet, in quo hinoriam γλ P. Vos enim eum nihiIunquam in Ticinens posse' disse,sed Comensi is xx lapide ab urbe hac, rus harsuisse, in quo id operis eo fecerit, omnes scitis. IIIIs ergosogum duobus capitibus respondebo, in quibus iritares Cremonenses,idi s Negant enimprimo huic auritori credendum esse, quo pleraquesalugosa in ea

rum rerum, quae vetusti maesunt, commemoratione admiscuerit, tum vero ineptias eloquutionis , sermonisque ordes irrident, cum, qui tam ineoganter A-quutus sit, dignum nonputant,cuius ratio apud rictos viros habeatur diuinitiam, si Diis placet,lidetur uni extatues temnae incohs esse. Ego vero P, in antiquis relus commemorandis aliquid a Corio requiri posse non nego se hanc isgratiam Sicaria Cremonensi debet tauae enim in eo reprehendunt de Venerrsarientu inita a de amorum comitatu ea Sicardo accepta refert isdemque suam non a stringit. Deinde post mulia Sermonis vero orationisque nekgantiam in iudicio obiicermprorsus novum est atque inusitatum diui hoc est obsecro 'Non placet cus ih testimonium recipi , qui eleganter politeque non δε- quatur Faciam opinor quod Cassium Severum clarissimum, atorem in udicio fecisse proditum es quum ariersarius client suo so os simum factum exprobrare non cessaret, dilationem, in illit, a obis petam, dumgrammaticum adhibere posim quandas arier

20쪽

moυent. Se eos tamen quid hoc iuυet non ideo. Primum enim ut maxime peccatum is Corsi in eo

nulla culpa est, iis verbis est usus, iis loquendi modis,

quibus aetatesua utebantur viri non imperiti, nequeo enim et usicam facundiam adhuc nostrates homines norant , Pestrarcham , Boccatium voluptatis potius

gratia, quam lmstandistudio legebant. Ita sue,quod suum erat, diluentiam idemque in historiascribenda

adhibuit, quod immutare non poterat, popularem linquendi usum retinuis. Et inferius. Nos stare usdelicati, ut Bernar in Corii patrio sermone ossendamur, ita moros,ut quipaulo ines gantius loquatur, ei credi non oportere existimemus iis aliisqu

plurimis obviam itum olim, fac tamque satis Cremonensum Declamatori, quidem non clami ut elegantissimis adversarii phrasibus utar)nec apud Indos, sed in Italia, quodve

amplius est, coram Principe, coram Senatu ninstro,patribus nostris legentibus,nec repugnantibus, immo annuentibus, ut aequum erat neque haec scripta contra Vidam prolata ab homine nequam, Vel Historicorum, vel temporum ignaro, sed ab Oratore doctissimo eruditissimo uno verbo ab Iulio Salerno equite pa-piensi, cujus scripta dissimulat libelli auctor, heu verius ignorat licet se Historiarum papien suim